Tablica liderów

Skończyłem: jutro wydrukuję jej jakiś postumencik

RacoonKun

jestem z japońskiej kreskówki i będę się drzeć czy to się komuś podoba czy nie

Obecnie gram w znaną wszystkim grę pod tytułem "The Elder Scrolls V: Skyrim" wersję podstawową bez DLC. Tak, znudziło mi się bieganie z karabinem po Appalachach, więc postanowiłem, zamiast tego chwycić za łuk, miecz i pomordować parę smoków, gigantów, bandytów i wiele, wiele innych. Wróciłem do tej gry, bo najzwyczajniej w świecie zatęskniłem za prowincją Nordów, za walkami ze smokami, polowaniami w lasach i odkrywaniu tego pełnego potworów i magii świata. Jest to jedna z najlepszych gier mojego dzieciństwa, którą przeszedłem chyba z 6 razy i którą zapamiętałem jako niegdyś najlepszą grą, w jaką grałem. Skyrim niestety trochę (DOBRA. Bardzo) się zestarzał, ale mimo to... Nie powstrzymało mnie to przed dzisiejszą sześciogodzinną sesją, podczas której uciekłem z Helgen moim Khajiitem, rozprawiłem się z bandytami w paru lokacjach, odzyskałem złoty szpon oraz załatwiłem pierwszego smoka. Oprócz tego załatwiłem pięciu gigantów i 6 mamutów, by podkoksać sobie łucznictwo. Ogólnie... Mimo, że grę przed chwilą wyłączyłem, mimo że boli mnie już głowa, to czuję niedosyt i mam ochotę odpalić ją ponownie, by znów przemierzać pasma górskie, puszcze i majestatyczne łąki. Ach... Dobrze wrócić. Pewnikiem jest to, że spędzę w tej grze dłuuugie godziny, podczas których zapewne będę eksplorował, walczył, polował, no i finalnie załatwię Alduina. Paskuda. EDIT: Okej, myliłem się. Ta gra nadal wygląda ślicznie, mimo, iż to wersja podstawowa. Po prostu wydała mi się brzydka, bo... No, bądźmy szczerzy, lasy świerkowe, gdzie jest Rzeczna Puszcza (Riverwood) są po prostu brzydkie. Dopiero po przejściu do innych lokacji Skyrim pokazał swoje piękno. No i nie mogę zapomnieć o majestatycznych zorzach polarnych nocą. Kocham to

Hej koleżko, patrz piętro wyżej

poczytamy Sienkiewicza?

Dziewczyny przeglądały maszynopis pod różnymi kątami i nawet przystawiały do świeczki z nadzieją, że coś tam jednak gdzieś przebije. - Eh... za dobrze to zamalował. - A mnie się wydaje, żę tam wcale tekstu nie ma... wiesz, Youkai uwielbia się chwalić swoim oddaniem dla Starlight! - Coś w tym jest - Merry zmrużyła oczy, przypatrując się dokładnie maziakom. W końcu zrezygnowane dziewczyny oddały kartkę Youkaiowi. Oczywiście wcześniej przez swoje dochodzenie o mało jej nie podpaliły, więc w kilku miejscach była zżółknięta. - A skąd wiesz, że gały mu się świecą na zielono? Jeśli tak to jest podmieńcem, a jeśli i to jest prawdą to... Nie dokończyła, ponieważ Merry przerwała jej ruchem skrzydła. - A mnie interesuje, skąd Starlight wie o tym... Ona zakrada się do Cheerfula nocami? - Ty tak serio? - "Bella" przechyliła łepek, nie dowierzając w to, co słyszy - Zresztą nieważne... nie będę tego słuchać, idę dodać kolejne fragmenty waszej zagadki... I Youkaiku znowu się pomyliłeś - dodała, zatrzymując się i zerkając na niego. Merry odprowadziła ją wzrokiem do tablicy, a potem przeniosła spojrzenie na Youkaia - Nie przejmuj się.. jej zależy na tym by Starlight była z Sunburstem. Nie wiem dlaczego... ale podejrzewam, że ubzdurała sobie dorwać jego prywatną bibliotekę i jak ona to nazywa... skarby. - Zrobiłam... a teraz idziemy znaleźć Starlight i dowiedzieć się, o co chodzi z tymi świecącymi gałami! - Poważnie??? - Idziemy! Zanim Merry zdołała zareagować, otoczyło ją magiczne pole i ciągnęło w stronę wyjścia.

Sun, Sun... Mogłeś napisać prostą komedyjkę z prostackim erotycznym humorem i serią pomyłek. I to by się nawet udało gdyby nie to, że zrobiłeś wiele rzeczy by to zepsuć. Bo widzisz, selerku, są tematy, z których się nie żartuje. Bo są naprawdę poważne, bolesne i nieśmieszne. I aktualne. I traktowane niepoważnie oraz trywializowane w naszym społeczeństwie. I należą do nich gwałty oraz molestowanie seksualne. Również na mężczyznach. A kiedy coś jest powodem do żartów, bo mężczyzny nie można zgwałcić, a molestowanie to nic... To potem wszyscy mają w dupie ofiary, bo to przecież nic. Problem w tym, że to nie jest nic. To jedne z najohydniejszych, najobrzydliwszych rzeczy jakie można komuś zrobić. I zapewniam Cię, że to nie jest nic zabawnego. Nie życzę ci byś przekonał na własnej skórze, ale życzę byś zmądrzał i nigdy więcej tego nie robił. Bo gwarantuję, że będę to tępić. A poza tym, że treść jest momentami rakowa? Forma jest w porządku, styl lekki. Opisy całkiem spoko. Niektóre żarty dobre, zakończenie w sumie też. Humor nawet zabawny, nie licząc gwałtów i obrzydliwych tekstów o brzoskwinkach. Nic szczególnego, ale jako odmóżdżacz się nadaje.

No no, już po rozdziale, ale mam nadzieję że braki w nowościach do lektorowania będą częstsze Fik świetny, wiem że tłumacz też ma życie, ale nóż się otwiera, jak się musi czekać. Zważywszy na CliffHangi na końcu rozdziału: GRRRRRRRR!

Czołem. Z uwagi na to, że dziś jest czytanie na kąciku lektorskim, a materiału za wiele nie zostało, postanowiłem wrzucić rozdział Rozdział 11

Alien: Isolation Gierka chwyciła mnie szponami (dosłownie) swoim klimatem, gameplayem, no i przede wszystkim masterOP działającej na moim sprzęcie grafiką! Gdyby nie promka na Steamie, która pamiętnego dnia przeceniła z 142PLN na 7PLN to pewnie nie brałbym tego tak w ciemno. Pod względem strachu oceniłbym takie 5.5/10 w skali. Oczywiście najlepsze momenty kiedy ma się do czynienia z obcym stworkiem, choć w pewnej sekwencji był uporczywy jak pietrucha ze znanego polskiego teleturnieju... Coś tu jeszcze dodać? Jeśli kiedyś znowu stanieje to raczej jestem na tak, żeby polecić każdemu zagrajowemu świrowi horrorów, by wniknąć w te uniwersum. Choć fanem siebie nie nazywam tak też nawet polubiłem realia w jakie zostałem rzucony. Enjoy!