Talar

No trójka jest czasami zbyt spammerska (jestem chyba jedyną osobą, która nie lubi Abyss Watchers), ale zazwyczaj nie jest tak źle. Choć prawda jest taka, że zbroje i tarcze są bezużyteczne. Chyba że do parowania. Ale szybkie tempo rozgrywki i nastawienie na uniki mi zbytnio nie przeszkadza, bo niezależnie od odsłony jest to mój typ gry. Aczkolwiek uważam, że Dark Souls 1 miało najlepsze tempo rozgrywki i lepszy balans pomiędzy buildami typowo pod siłę a typowo pod dexa. DS3 to takie Bloodborne wannabe, które jest od Bloodborne gorsze pod niemal każdym względem. Pewnie dlatego, że to Dark Souls robiony na silniku Bloodborne, które ma zupełnie inny gameplay. Ale Bloodborne to imo najlepsza gra From. Jako całość.

Co do zlewania się i szmatowatości, to wiem, że są mody, które poprawiają grafikę i wyłączają ten obleśny filtr. Ale sama ich nie instalowałam, bo boję się bana na PVP. Są ładne sety do feszyn - zbroja Wilhelma, zbroja Ornsteina, zbroja srebrnego rycerza, rycerza, czarnego rycerza, set Tancerki, set Friede i set Shiry...

Dark Souls 1 ma najlepszy klimat i level design. I bardzo lubię walkę.

Dark Souls 2 jest jakieś takie... Toporne, brzydkie, często z fatalnym level designem. Dobra historia, najlepsze PVP, najlepszy balans broni. Hitboxy są koszmarne. Natężenie mobów okropne. Większość bossów jest raczej zła niż dobra. Nie wiem jakim cudem ta gra wygląda gorzej od jedynki. Ale wprowadziła trochę dobrych zmian. Tylko wydaje się jakaś taka... mocno niedorobiona.

No właśnie w Bloodborna nie grałem nigdy, bo nie mam konsoli i szczerze takie szybkie tempo gry bardziej mi pasuje do osobnego tytułu, niż że trzecia cześć cyklu ma znacznie szybsze tempo niż pozostałe, bo rzeczywiście tempo jedynki jest chyba idealne, choć dla mnie w dwójce jest ono takie same.

Co do setów, to sam uwielbiam fashion souls i trójka akurat nie oferuje tyle, co dwójka moim zdaniem, bo mimo tego, że set tancerki jest wspaniały, to jednak przerzuciłem się na ten z okładki dwójki, bo to mój ulubiony set chyba w historii gier.

Jedynka rzeczywiście ma najlepszy klimat i ogólnie jest wręcz perfekcyjna, lecz dużo jej mechanik czy np. interfejs mocno się starzeją i ciężko wrócić np. do tego okropnego systemu tworzenia broni z dusz bossów.

Co do dwójki, to nie czaję w sumie tej brzydoty, bo moja wersja na PC wyglądała w porządku i nie dostrzegłem żadnych zgrzytów, poza oczywistym szarym filtrem kurwiącym oświetlenie, ale idzie się do tego przyzwyczaić. Toporna dwójka jest dla mnie na początku, ale jak się przyzwyczaję, to nie czuję problemu i dla mnie właśnie moovment typu skakanie i poruszanie najbardziej odpowiada w tej części. PvP nigdy nie chciałem się w to bawić, więc nie mam co się wypowiadać. Z hitboxami na przykład ja osobiście nigdy nie miałem problemu; nie mówię, że nie występują one w ogóle, ale ja akurat nigdy nie czułem, że przez to właśnie obrywam. Ilość mobów też mi nigdy nie przeszkadzała, bo niby ilość duża, ale sami w sobie nie byli irytujący. Co do bossów, to imo  jedynymi złymi bossami w serii są Bed of Chaos, Ancient Dragon i Yhorm, bo dla mnie sam fakt walki z niespotykanym przeciwnikiem na arenie z soundtrackiem w tle jest zadawalający.

Co do lvl designu itd., to nie wiem, czy akurat to wiesz, ale dwójka w założeniu miała być tym, czym jest teraz Elden Ring: otwarty świat, osady z npcami itd., ale prace szły wolno, zmieniali się dyrektorzy i rok przed premierą zmieniono wizję gry jako powrót do tego z jedynki, przez co ze zrobionych już lokacji trzeba było posklejać całą grę. Owszem, porwali się z motyką na słońce i ostro się to na nich odbiło (choć gra i tak się sprzedała), ale i tak patrząc na to, jakie przeszkody stały na drodze, aż dziw bierze że efekt końcowy nie okazał się totalną katastrofą.

Co jak co, ale dwójka jako gra po prostu jest nadal minimum dobra, lecz jako następca ds1 to już nie bardzo. Dlatego warto imo patrzeć na nią jako grę po prostu, a nie jako kontynuacja jedynki, bo gry from software mają to do siebie, że łatwo je zrównywać i krytykować najmniejsze zmiany jednej względem drugiej (patrz: Twoje i moje pierdoły względem trójki). Dlatego chociażby uważam, że wyższe noty DS2 na np. metacriticu względem jedynki i trójki wynikają z tego, że recenzenci gier skupili się na grze samej, a nie na byciu lepszym od pierwowzoru (bo taki jest ich zawód, jakby nie patrzeć). Nie twierdzę, że gra jest najlepsza, ale ja osobiście jestem w stanie jej dużo wybaczyć za samą idee oraz to, co udało się jednak stworzyć. I jeśli ta gra otrzymałaby pełnoprawny remake, to po wydaniu wszystkich pieniędzy na możliwość zagrania i przejścia go, mógłbym umrzeć od razu i byłbym szczęśliwy.

btw zrobiłem sobie nawet tier liste bossów ze wszystkich 3 części i nadal jedynieostatnia trójka to są "słabe walki", a cała reszta jest co najmniej w porządku.