Ylthin

?

Theme song DD praktycznie wypalił mi się w mózgu co do nuty. Agrh.

Darkest Dungeon... zmora, potwór i nałóg. Gra, której nigdy nie udało mi się przejść heh nawet do połowy nie docieram.   

End-game na Darkest. Zostało kilku bossów i finałowe lochy, nie jest tragicznie.

Wygląda ciekawie.

RETURN TO THE MATRIX o/ o/ o/

ja mogę wziąć zawsze kumus się da

Ech, gdzie jest emotka z słoikiem, kiedy jest potrzebna...

<emotka ze słoikiem>

Pisz dalej, na pewno jest super, a my czekamy na kolejny rozdział. Oraz (przede wszystkim) na Twój powrót do Klubu!

Ja życzę Tobie jak najlepiej.

Jeżeli dłuższy czas oczekiwania ma mieć przełożenie na wysoką jakość gotowego tekstu (czyli taką, jaką mamy możliwość cieszyć się obecnie), wówczas jestem gotów tyle zaczekać. Dasz radę!

*przynosi łom*

Ale głowa w rzyci... Joga czy kamasutra ?

Samozachwyt i niezdolność do racjonalnej oceny, czy ten wielki blok ekspozycji fabularnej jest a) zdatny do czytania, b) wnosi coś do tekstu.

Rozwiń swoją, jakże rzetelną, opinię.

A czy broniak nie może być pisarzem?

Przejmujecie się "opinią" jakiegoś frajera z internetu. Ludzie, luz. Nikt nie powiedział, że że tylko ja mam racje, a już na pewno ja tak nie twierdzę.

Osteologia, nie anatomia topograficzna. I biologia, nie weta. Also, nie chcę podpadać pod gore, a niektórych mięsko na widoku może razić.

Chciałbym wiedzieć o czym mówisz. XD 

Kości, a nie przekrój przez ciało.

Jako weterynarz musiałabym usypiać zwierzęta lub asystować przy uboju w rzeźniach. Jako biolog będę musiała zabijać np. szczury laboratoryjne. W żadnej z tych sytuacji nie ma miejsca na płacz czy żal.

To byłaby pewnie kwestia przyzwyczajenia. Nie ma co się od razu poddawać (chociaż sam nie wierzę w swoje słowa )

zazwyczaj czytam statusy ale tutaj się wypowiem.

Ubje w rzeźniach to naprawdę przykre i tutaj nie wiem co powiedzieć ale co do reszty to już tak. Usypianie zwierząt to raczej nie jet na kara dla zwierzaka, wiem gdyż miałem psa 14 letniego którego przedłużaliśmy życie bo mama się z nim zżyła strasznie. Nie było już innej możliwości więc pogadałem z weterynarzem na temat uśpienia. Prawda ledwo się trzymałem gdyż też z tym psem mam parę wspomnień, ten lekarz też kochał strasznie tego psa. Po tym wszystkim mama wyniosła małego pieska i poszła do samochodu. Ja zostałem by na chwile zamienić z nim słówko.'

"Ciekawi mnie jedno. Mówicie wszystkim iż kochacie nadwyraz ziwerzęta ale nigdy nie płaczecie przy nich" zapytałem. Ten spojrzał na mnie z uśmiechem i odpowiedział.

"Punia była już zmęczona tą walką, a sama walka szła ku przegranej więc odciąganie nieuniknionego sprawia jej więcej cierpienia. Jako weterynarz mogę płakać nad usypianymi zwierzętami ale nie robię tego... ponieważ wiem iż ratuje ich od powolnej śmierci w męczarniach"

Płakać można tylko powiedz sobie, co da się jeszcze zrobić? Tak samo jest w przypadku biologi, te zwierzęta nie idą na bezmyślny ubój tylko w tą stronę dzięki której np psy czy ludzie mogą dostać lek na chorobę która może kiedyś zlikwidować ludzkość. Mimo iż prawda zwierzaki cierpią i ja nie lubie wykorzystywania tak zwierząt to wiem iż to jest potrzebne.

Szkoda, że moja depresja nie działa na zasadzie "a, jebać to, idę robić".

A metoda "przynajmniej sto słów na dzień, choćby się waliło i paliło?" Mi pomogło. Trochę.

Mi nie pomoże, bo zakłada, że jesteś w stanie usiąść i coś napisać. Kiedy wpadnę w taki dół, to choćbym siedziała trzy godziny nad edytorem - nie napiszę ci choćby słowa.

Szkoda laptopa  Można sprzedać jakiemuś randomowi, a za te pieniądze rozwalić coś innego!

Przeczytałem Arłuki i zastanawiałem się po kiego go wymieniasz w liczbie mnogiej  

Cytuj

Napisz grafomańskie ścierwo, od którego zęby bolą.

A to da się inaczej?

Fajne ;p

Bo grafika jest w tych czasach najważniejsza 

Przyznam im rację, bo ta gra "zasłynęła" bardzo słabą oprawą - słabe tekstury, wyblakłe kolory, nierówna jakość modeli i grafik, miejscami chrupiące i niezbyt płynne animacje... Ot, tytuł startowy PS3 na PS4. Ale wieszać psów na twórcach nie mam zamiaru, bo mieli cholernie ciężką robotę i są szczęśliwi, że w ogóle udało im się grę skończyć i wydać.