Skocz do zawartości

Lunarni bogowie, czyli to jak księżyc był postrzegany na przestrzeni dziejów


Sosna

Recommended Posts

Witajcie w dyskusji (lub dyskusjo-podobnym cosiu), który ma na celu zapoznanie się z bogami Księżyca od czasów starożytnych do współczesnych (tak gdzieś na świecie są jeszcze ludzie, którzy wierzą, że księżycem sterują bogowie :rainderp:) będziemy tu prezentować ( a co tylko ja mam się wysilać w szukaniu? :P)  sylwetki poszczególnych bogów księżyca różnych kultur i epok.

Na dobry początek idzie Egipski bóg księżyca, czyli Chonsu.

2000px-Khonsu_as_falcon.svg.png

 bóg-Księżyc, który jeszcze w okresie Średniego Państwa posądzany był o to, że żywi się ludźmi. Chonsu podróżował po niebie na sierpie księżyca i jako księżyc mógł wywoływać choroby, mógł też uzdrawiać. W świątyni w Karnaku (XII-XI w. p.n.e., rozbudowa w III w. p.n.e.), przy której mieścił się szpital, czczono go w triadzie z rodzicami - Amonem i Mut. Łączono go również z Thotem, bogiem księżyca. Przedstawiany był jako mężczyzna owinięty w całun, z wizerunkiem księżyca na głowie, lub jako chłopiec z tzw. dziecięcym lokiem, często miał głowę sokoła lub ibisa. W Epoce Późnej ludowa wiara uczyniła Chonsu bóstwem, które oddala złe duchy. W okresie hellenistycznym utożsamiono go z Heraklesem.

Notka na jego temat jest krótka, głównie z tego względu, że w sieci jest niewiele informacji na temat tegoż boga, a notka encyklopedyczna mówi w zasadzie tyle samo, co napisałem powyżej. Póki co z moiej strony to tyle i jednocześnie zachęcam do wzięcia udziału w tym temacie. Dziękuję i pozdrawiam.

Edytowano przez Sosna
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość PervKapitan

Ja mogę się wypowiedzieć, ale o bóstwach księżyca z gier :v

 

Elune, z Warcrafta, jest bóstwem księżyca, właściwie to z większym z dwóch księżyców Azerothu. Czczona głównie przez nocne elfy.

 

Selemene z Doty 2 jednak lore'y z gier MOBA nie są zbyt...wartościowe, więc nic ciekawego o samej boginii nie można powiedzieć, ale za to jedna z ich wyznawczyni kojarzy mi się bardzo z naszą poniaczową Luną, a bardziej w sumie z Nightmare Moon. I nazywa się, nie  zgadniecie jak, Luna!

luna.png

 

Luna ma nawet swoje przeróbki jako Luna :v 

 

untitled_by_yudhaikeledai-d61l6u1.gif

 

 

I ostatnie bóstwo z gier jakie znam (tak myslę :v) to Gwyndolin. Który właściwie przez to że urodził się jako bóstwo księżyca został wychowany na córkę, a nie syna. Nie zgadniecie, ale z nim również mamy arty razem z Luną!

my-little-pony-%D1%84%D1%8D%D0%BD%D0%B4%

my-little-pony-%D1%84%D1%8D%D0%BD%D0%B4%

 

W sumie nie mam co się więcej o nich rozpisywać, tak myślę, bo ich historia dotyczy czego innego niż samego bóstwa księżyca :v

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kolejnym bóstwem księżyca powiedzmy, że chronologicze występującym w czasie jest 

 

Nanna, Nannar – sumeryjski bóg Księżyca. Nazywany też był Suen, Zuen (akad. Sin). Inne imiona: Aszimbabar, Namrasit, Inbu. Jego imię zapisywano również liczbą trzydzieści (tyle jest dni w miesiącu księżycowym).

Był synem Enlila i Ninlil. Jego żoną została Ningal (Nikkal), z którą miał dzieci: Utu (Szamasza) i Inannę (Isztar).

Głównym miejscem kultu Nanny była świątynia E-hulhul (Dom radości) w mieście Harran (dzisiejsza Turcja). Inne świątynie zlokalizowane były w Ur, Borsippie, Uruku, Aszur, Babilonie, Agade, Kalchu i Larsie, a także w oazie Tema na Półwyspie Arabskim.. W Ur kapłanki tego boga były wybierane spośród rodziny królewskiej, najsłynniejszą kapłanką była Enheduanna, poetka, córka Sargona Wielkiego. Babiloński król Nabonid (555-539 p.n.e.) dążył do wyniesienia boga Sina na głównego boga panteonu, co spotkało się z oporem kapłanów Marduka w Babilonie. Kult tego boga był żywy aż do 382, kiedy cesarz Teodozjusz I Wielki rozkazał zburzyć świątynię w Harranie.

Kult Nanny popularny był wśród mezopotamskich kupców, których karawany chętniej podróżowały w nocy przy blasku księżyca niż w palącym świetle słońca.

Symbol: sierp wschodzącego Księżyca w pozycji leżącej lub barka, którą podróżował po nocnym niebie.

Zwierzę: byk lub lew-smok.

Tak więc bóstwo mało znane i poznane dlatego notka jest krótka, bo tylko tyle znalazłem możliwym jest, że następnym razem trafi się bóstwo, które ma obszerniejszą notkę na swój temat. W każdym razie zachęcam do poszukiwań razem ze mną i umieszczaniu tuta co ciekawszych opisów

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Starożytne bóstwa są zawsze ciekawe. ^^ Ostatnio poprzez grę Smite dowiedziałam się o bogini Chang'e. Niestety nie wiem jeszcze wiele o niej, po prostu spodobał mi się jej wygląd w grze. ^^" Wkleję to, co jest na polskiej wikipedii:
 w mitologii chińskiej bogini Księżyca.
Według chińskich wierzeń była żoną łucznika Houyi. Pewnego dnia Houyi otrzymał w darze od bogini Xiwangmu ziele nieśmiertelności. Podczas nieobecności męża Chang’e zjadła je, na skutek czego stała się nieśmiertelna i wzniosła się na Księżyc, gdzie żyje w Pałacu Rozległego Zimna. Houyi bezskutecznie próbował dogonić żonę.
Chang’e przedstawiana jest w ikonografii jako wytworna dama. Często przedstawia się ją w towarzystwie zająca, który wedle chińskich wierzeń mieszka na Księżycu, gdzie wyrabia z ziół lekarstwo dające nieśmiertelność. Cześć Chang’e oddaje się podczas Święta Środka Jesieni.
Imieniem bogini nazwano chiński program eksploracji Księżyca.
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ćandra (spolszcz: Czandra) - dosłownie: "księżyc"; w hinduizmie spersonifikowany anioł czy bóstwo Księżyca. Pojęcie ma wiele ezoterycznych konotacji w tantryzmie i w jodze.

W kulturze wedyjskiej każdej planecie, księżycowi i gwiazdom przypisuje się posiadanie boskiej Duszy, Jaźni uważając, że są to byty duchowe mające materialne ciała. Stąd zwyczaj personifikowania planet, księżyca i słońca oraz ważniejszych gwiazd. Skutkiem takiego pojmowania przyrody i kosmosu jest pogląd iż cała planeta jest żyjącą istotą, duszą, a wszystkie formy życia są ze sobą powiązane jako żyjące w świadomości logosu planety, duszy czy ducha planety. Następstwem oczywiście jest bogata mistyka i mitologia istot planetarnych i kosmicznych.

Ćandra-nādi to kanał energii księżycowej po lewej stronie kręgosłupa oraz lewe nozdrze, ida.

Ćandrajama (Ćandrayama) to ślub religijno-ascetyczny polegający na zwiększaniu ilości pożywienia w czasie przybierania księżyca i na zmniejszaniu ilości pożywienia w czasie ubywania księżyca. W dzień pełni doza pożywienia jest maksymalna, a w dzień nowiu minimalna. Zmniejsza się czy zwiększa ilość pokarmu o 1/15 porcji i zjada tylko jeden posiłek na dobę. W efekcie nów księżyca to pełna głodówka, a pełnia to pełen maksymalny posiłek.

W ezoteryce tantrycznej, w tak zwanej jodze planet, także w astrologii wedyjskiej wykonuje się pewne formuły modlitewne, mantramy z użyciem różańca, mali dla przezwyciężenia niekorzystnych wpływów ducha czy bóstwa księżycowego na los człowieka. Z uwagi na wielki wpływ księżyca na ziemię i żyjące stworzenia są to często wykonywane mantramy i bardzo polecane przez astrologów wedyjskich i mistrzów tantry.

  • Om Ćandrāya Namah! - Chwała Boskiemu Księżycowi!
  • Om Ćandramase Namah! - Chwała Aniołowi Księżyca!
  • Om Śram Śrim Śraum Sah Ćandramase Namah! - Chwała Aniołowi/Bóstwu Księżyca dającemu wszelką pomyślność!
Źródło
  • Harshannada Swami, Hindu Gods and Goddesses
Edytowano przez Sosna
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 weeks later...

Okej minęło trochę od ostatniego posta w tym temacie, więc pora się udzielić i dać następne, powiedzmy, że chronologicznie umieszczone w czasie, bóstwo księżyca czyli tym razem starochińską boginię Chang'e. tym razem nawet znalazłem obrazek przedstawiający tę boginię, więc jest chyba szerzej znane, niż poprzednie bóstwa, które umieszczałem.

96bd61a05a70e05ab3a20b72d3c8523e.jpg

Chang’e (chiń.: 嫦娥; pinyin: Cháng’é) – w mitologii chińskiej bogini Księżyca. Pierwotnie nosiła imię Heng’e (姮娥), które zmieniono w II wieku z powodu obecności pierwszego znaku w imieniu cesarza, przez co uległ ontabuizacji.

Według chińskich wierzeń była żoną łucznika Houyi. Pewnego dnia Houyi otrzymał w darze od bogini Xiwangmu ziele nieśmiertelności. Podczas nieobecności męża Chang’e zjadła je, na skutek czego stała się nieśmiertelna i wzniosła się na Księżyc, gdzie żyje w Pałacu Rozległego Zimna (Guanghangong, 广寒宫). Houyi bezskutecznie próbował dogonić żonę.

Chang’e przedstawiana jest w ikonografii jako wytworna dama. Często przedstawia się ją w towarzystwie zająca, który wedle chińskich wierzeń mieszka na Księżycu, gdzie wyrabia z ziół lekarstwo dające nieśmiertelność. Cześć Chang’e oddaje się podczas Święta Środka Jesieni.

Imieniem bogini nazwano chiński program eksploracji Księżyca.

A i jeszcze taka ciekawostka ode mnie. Chang'e pojawiła się również w grze Smite, w której jest wróżką księżyca.

i znów mi za długa notka nie wyszła... no nic, może następnym razem znajdę bóstwo, któremu poświęcony jest większy kawałek tekstu, niż tylko skromniutka notka. A tymczasem pozdrawiam i zachęcam do udzielania się.

Edytowano przez Sosna
  • +1 1
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

caestr11.jpg

 

A teraz coś bardziej nieznanego. Caelestis - rzymska bogini księżyca, pochodzenia fenickiego, wzorowana na bogini Tanit. W mitologii greckiej Urania (Niebianka), Muza Apolla, odpowiedzialna za astronomię. Jedna z wielu bogiń lunarnych na terenie Cesarstwa. Za cesarza Heliogabala miała nawet zostać ożeniona z bogiem Balem. Obecnie bardziej znana jako Celestia.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 4 weeks later...

Chors, słowiańskie bóstwo księżyca wyobrażane przez naszych przodków jako... staruszek. Przynajmniej od czasu "Słowa o wyprawie Igora", gdzie został tak przedstawiony, bo wcześniej uważano go za kolejne słoneczne bóstwo. Słowo "chors" może być powiązane ze słowem "wycharsły", które dzisiaj zostało zastąpione przez "wynędzniały" i prawdopodobnie odnosi się to do faz księżyca.

 

Torilskie bóstwa księżyca (Baldur's Gate, Neverwinter's Nights, Ice Wind Dale i inne Forgotten Realms):

 

Shar, ciemne bóstwo księżycowe.

Selune, jasne bóstwo księżycowe.

Obie boginie to siostry. Chyba.

 

Selune i Shar to także księżyce Torilu, a do tego Selune ma własny pierścień, nazywany "łzami Selune".

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 6 months later...

Hm...

Pierwszą osobą, która przychodzi mi na myśl, a nie została jeszcze wymieniona jest Varda (znaczy Wyniesiona Wysoko)

zwana także Elbereth lub Elentari (Królową Gwiazd) z mitologii Tolkienowskiej.

 

Podstawowe informacje:

Valiera, żona Manwego (bóg powietrza i wiatru, pierwszy co do autorytetu wśród Valarów)

Jej domeną jest światło. To ona napełniła światłem Latarnie (coś jak słońce i księżyc) i stworzyła gwiazdy.

To ją najbardziej z Valarów kochają Quendi (Elfowie), gdyż światło gwiazd było pierwszym, co ujrzały po przebudzeniu na Ardzie.

Przykładem Elfickiej pieśni na jej cześć jest ta (umieszczona w "Drużynie Pierścienia")

 

A Elbereth Gilthoniel

silivren penna míriel
o menel aglar elenath!
Na-chaered palan-díriel
o galadhremmin ennorath,
Fanuilos, le linnathon
nef aear, sí nef aearon!

 
Edytowano przez Efei
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

×
×
  • Utwórz nowe...