[Gra] Diablo: Crossover

[Pawlex]

- Prawdopodobnie uduszenie. Młoda ładna dziewczyna...zapewne porwana przez jakiś kult lub kozłoludy do jakiegoś rytuału lub coś w tym stylu

Lacus spojrzał na Mauriela lekko zmartwionym wzrokiem.

- Czy na pewno chcemy aby jej matka się o tym dowiedziała?

[Arcybiskup z Canterbury]

- Jesteś cholernym demonem, gdzie twój krwiożerczy instynkt? Dowie się, wszyscy się dowiedzą. Znajdziemy sprawcę i zrobimy co trzeba - zarządził.

- Myślę, że trzeba tu posprzątać.

[Pawlex]

- W takim razie ty tu posprzątasz a ja ogłoszę to co odkryliśmy - Odpowiedział i szybko udał się do wyjścia.

[Arcybiskup z Canterbury]

Kiwnął głową i zamknął za towarzyszem drzwi od kaplicy.

Na zewnątrz, nieopodal budynku ma ławce siedziała matka ofiary i dziewczyna, która najwyraźniej próbowała tej pierwszej dodać otuchy. Kilku innych ludzi oczekiwało na informację, udając że są na miejscu zupełnie przypadkiem.

Co ciekawe, zmieniła się pogoda. Niebo stało się tak ciemne i przytłaczające, że niemal czarne. Wzmógł się wiatr.

[Pawlex]

Arlekin rozejrzał się po tłumie, sprawdzając czy wszyscy będą go słuchać.

- Drodzy państwo. Z naszej profesjonalnej sekcji wynika że dziewczyna została uduszona i wykorzystana do czegoś bardzo złego i nieprzyjemnego - Oznajmił trzymając ręce z tyłu i chodząc dookoła. - I nie, nie została zgwałcona - Dodał patrząc na tą młodszą część zbiorowiska.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Jakiej znowu sekcji, wy bezwstydne świnie, padalce?! - wrzasnął oburzony jakiś staruszek, wymachując groźnie drewnianą laską. Przez tłum, który błyskawicznie zebrał się przy kaplicy przeszły gniewne szepty. Wdowa zemdlała.

[Pawlex]

Lacus pojawił się nagle za starcem. Zabrał mu laskę a jego objął za szyję i przycisnął do piersi.

- Powiem wam jak to było. Krok po kroku - Uśmiechnął się złośliwie patrząc to na starca, to na tłum.

- Najpierw rozerwaliśmy jej ubranie. Jak na leżącego w ziemi trupa wciąż była całkiem atrakcyjna - Zaczął, obrzydliwie się przy tym oblizując.

- Sińce na brzuchu i szyj to był tylko początek. Później rozkroiliśmy jej  ciało. Zrobiło się tam bardzo brudno, wierzcie mi

[Arcybiskup z Canterbury]

- Koniec tego dobrego, Lacus, zostaw pana - krzyknął Mauriel wychodąc z kaplicy. - Ile tu macie bram, wyjść z osady? - zapytał, mając nadzieję, że ktoś z tłumu mu odpowie.

- Cztery, drogi panie - rzekł postawny mężczyzna, który pojawił się obok niego. Był ubrany w bogate szaty - pewnie jakiś przedstawiciel władz, coś w tym guście.

- To zamknijcie wszystkie z nich i chcę wiedzieć, kto przyjeżdżał tu i wyjeżdżał przez ostatnie dwa tygodnie.

- Z jakiego powodu mielibyśmy spełnić twoje rządania i ujawnić te informacje? - zapytał.

[Pawlex]

- Bo zostaniecie zalani przez hordę nieumarłych która pożre was wszystkich a my będziemy się temu przyglądać z uśmiechem - Odparł, zostawiając dziadka w spokoju.

- Możemy wam pomóc o ile będziecie chętni do współpracy

[Arcybiskup z Canterbury]

- A czemu Tristram miałoby być chętne do współpracy z dwójką szaleńców niewiadomego pochodzenia i równie niewiadomych celów? - zapytał mężczyzna, krzyżując ręce na piersi. Czuć było, że tłum go popierał, a nieufność do Lacusa i Mauriela rosła z każdą sekundą.

- Proszę ze mną pozwolić - rzekł uprzejmie czarnowłosy mężczyzna. położył dłonie na ramionach mężczyzny i poprowadził go kilka kroków do najbliższej bramy. Stawiał lekki opór.

- A teraz proszę spojrzeć w stronę lasu.

Od strony lasu nadciągało kilku innych martwych, którzy podobnie jak poprzednicy nie zdawali sobie sprawy z tego, że nie powinni się poruszać. Charakterystyczny odór towarzyszył im, wyprzedzając kilka metrów.

- Ile razy w życiu widział pan, jak zmarli wstają z grobów? Pewnie wiele. A zatem musisz wiedzieć też, że nie mają pokojowych zamiarów, śmierdzą, roznoszą choroby, a w dodatku się poruszają. Przyjacielu Lacusie, chciałbyś coś dodać?

[Pawlex]

- Tak. Nadal wisisz mi talię tarota którą mi zniszczyłeś - Powiedział z grymasem na twarzy.

[Arcybiskup z Canterbury]

Mauriel spojrzał na towarzysza, jakby zaraz miał go zamordować.

- Zamykać bramy, szybko! - wrzasnął Przedstawiciel Lokalnych Władz. Kilku wojów rzuciło się aby przesunąć ciężkie wrota i odciąć Tristram od plagi żywych trupów.

- A teraz dajcie mi proszę powód, dla którego miałbym was nie aresztować - powiedział, mierząc obu wzrokiem. - Zasialiście panikę, sprofanowaliście zwłoki...

[Pawlex]

Lacus pokiwał przecząco głową.

- Jeżeli uważacie że sami dacie sobie rade z trupami to proszę bardzo - odparł, ustawiając ręce przed siebie dając znak że może być skuty. - Ciekawe jak długo wytrzymacie bez naszej pomocy

[Arcybiskup z Canterbury]

Przedstawiciel  Lokalnych Władz skinął na jednego ze strażników który akurat miał pędzić zamykać ostatnią bramę, aby ten zakuł dwójkę niepewnych obywateli w kajdany. Ten podszedł do Lacusa i posłusznie, chociaż niepewnie i z niepokojem założył obręcze na jego dłonie. Drugi strażnik zrobił to samo z rękami Mauriela.

[Pawlex]

Lacus spojrzał na strażnika z uśmiechem.

- To by było zbyt proste

Arlekin złapał rękę strażnika i odwrócił go. Łańcuch od obręczy zacisnął się na jego szyi. 

- Niestety jednak nie wiecie z kim macie do czynienia - Mówił dusząc gwardzistę.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Nie sądzisz, że to jest odpowiedni czas na przedstawienie? - zapytał Mauriel. - Ja to bym chętnie wywołał wyrzuty sumienia i strach przed karą z niebios. Nie wiem, co o tym myślisz, ale ja dawno nie widziałem tych konkretnych wyrazów twarzy, a mam ochotę - zwrócił się do Lacusa i skierował twarz w jego stronę w całkowitym spokoju.

[Pawlex]

- Czy nadszedł czas by zrzucić tą ludzką powłokę? - Zapytał podniecony łamiąc kark strażnikowi.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Na razie pozwól, że zrobię to sam. Musimy mieć dobre zgranie czasowe. Dam ci znak - odrzekł.

Zacisnął lewą dłoń w pięść i uderzył z całej siły w swój brzuch. Rozległ się dźwięk podobny do tłuczonego szkła, a spod tuniki zaczęło prześwitywać oślepiające światło. Następne uderzenie - części ciała zaczęły się kruszyć i odpadać, uwalniając jeszcze większe ilości światła. Łańcuch pomiędzy kajdanami został rozerwany, a falujące, świetliste wstęgi wystrzeliły w powietrze.

W miejscu w którym przed chwilą stał ciemnowłosy mężczyzna, unosiła się teraz istota, której rysy trudno było dostrzec bez mrużenia oczu. Była większa niż ludzie i miała skrzydła. Trudno było dostrzec także jakikolwiek ubiór, bo absolutnie wszystko świeciło. W lewej dłoni stwór trzymał długą włócznię, mieniącą się fioletowym i niebieskim światłem.

Anioł kiwnął głową do towarzysza, z satysfakcją obserwując reakcję miejscowych. Niektórzy padali na kolana, inni stali jakby byli z kamienia, jeszcze inni tylko rozwierali szeroko usta, niedowierzając.

[Pawlex]

- Phi...pozer

Ciało zaczęło rosnąc w oczach. Kajdany pękły natychmiastowo. Słychać było głośny dźwięk dartego materiału. Policzki Lacusa rozerwały się dając iście demoniczny uśmiech. Kręgosłup również rozerwał skórę. Z całego ubrania zostały tylko poszarpane spodnie oraz czapa na której nie było ani jednego śladu uszkodzenia. Demon patrzył z rozbawieniem na ludzi którzy byli teraz o wiele mniejsi od niego.

[Arcybiskup z Canterbury]

Wobec takiego obrotu spraw miejscowa ludność nie wiedziała, jaką postawę przyjąć. Gdyby był tylko anioł, można byłoby błagać o wybaczenie i padać na kolana. Gdyby był tylko demon, można byłoby po prostu uciekać i panikować. Ale dwa takie stwory, które w dodatku nie podejmowały żadnych działań prowadzących do śmierci tego drugiego, były czymś nie do końca jasnym. Dlatego też większość ludności postanowiła czekać na rozwój wydarzeń.

Ilu ludzi w ciągu ostatnich dwóch tygodni opuściło Tristram, bądź wstąpiło do niego?

- Nikt nie wyjeżdżał, panie - odezwał się Przedstawiciel Miejscowej Ludności, leżąc krzyżem na ziemi.

[Pawlex]

Demon zbliżył się do człowieka i zniżył się trochę. Wpatrywał się w niego swoimi ślepiami.

- W takim razie kto wjeżdżał? - Zapytał twardym głosem. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Jeden kupiec, dzisiaj. Miasto nie leży przy ważnych szlakach handlowych - odparł Przedstawiciel trochę ciszej.

Pochowajcie ciało.

Świetlista postać zniknęła, a w jej miejscu znów stał młody mężczyzna.

- Potrzebujemy miejsca do noclegu. Morderca zostanie odnaleziony w ciągu kilku najbliższych dni.

[Pawlex]

- Szybko rezygnujesz z swej prawdziwej mocy Maurielu - Skomentował, kierując się w stronę jednej z bram.

- Nie zapominajmy że parę trupów już tu zmierza. Z chęcią się nimi zajmę

[Arcybiskup z Canterbury]

- Dawać mi tu kilku strażników w trybie natychmiastowym! - Mauriel podszedł do na wpół przytomnego Przedstawiciela Lokalnych Władz i potrząsnął nim. - Pokażemy wam, jak się walczy z tą bandą. To nie jest trudne, także dawaj wojów i idziemy czyścić wasz kurwidołek -zarządził.

[Pawlex]

Lacus nie miał zamiaru czekać aż "straż" w tej wiosce ogarnie się i stawi czoła żywym trupą. Przeszedł przez bramę którą zamknął za sobą i czekał aż powolna i zgniła zgraja zbliży się jeszcze bardziej.