[Gra] Wodospady Cienia

[Dean Ambrows]

Zbyt agresywnie podchodzicie do sprawy. Niech szuka królika. Dajcie mu spokój. W czasie pełni się wyszalejecie.- stwierdził spokojnie ale było wiadomo, że jak mu się który sprzeciwi to nie skończy się to dobrze.

[Shine Star]

Luc spojrzał na chłopaka z niedowierzaniem.

- Fenrir, ty już kompletnie straciłeś łeb? - krzyknął wściekły. - Nie będzie mi tu jakiś krwiopijca łaził pod nosem! - warknął. - Albo się stąd wyniesie albo wywlokę go siłą!

Reszta wilkołaków zbliżyła się do Luca, popierając go w zupełności.

- Na sentymenty mu się zebrało. - mruknął inny wilkołak.

[Szeregowa WW]

Nicole wciąż śmiała się pod nosem.

- A wam się przypadkiem nic nie pomyliło koteczki? Trochę uprzejmości wobec gości. - powiedziała szczerząc się. - On jest ze mną i mam jakoś tak gdzieś że wam się to nie podoba. A królik tu jest, na pewno. Pozaaa tym radzę wam się do nas nie zbliżać koteczki chyba że chcecie wisieć u mnie w domu nad kominkiem do końca świata. - zaśmiała się.

[Bosman]

(( ehh... Wybaczcie za brak aktywności. Trochę miałem na głowie, trochę zapomniałem. Ale mam nadzieję, że teraz już będę mógł pisać normalnie ))

Faran spokojnie przyglądał się sytuacji w lesie. Nie pojawiał się kilka dni bo rozmyślał na wieloma sprawami. Jednak teraz, gdy zbliżała się pełnia poczuł, że musi dołączyć do innych wilkołaków w lesie. Zatem wrócił. Teraz stał w cieniu drzewa i przyglądał się całemu zajściu.

- Każdemu może się zebrać - Odparł, kiedy usłyszał wypowiedź jednego z jego braci. - Jednak muszę się zgodzić z Fanrirem. Niech znajdą to co chcą i mogą znikać - Dodał spokojnie patrząc na wilkołaki i wampira.

[Mephisto The Undying]

Angus miał gdzieś wilkołaki, ruszył przed siebie i roztrącił ich, to nawet nie był cios a większość która stała na jego drodze po prostu upadła jak papierowe figurki pod wpływem wiatru. Przy okazji pociągnął Nicole za sobą. Ślad był coraz wyraźniejszy więc królik był coraz bliżej. 

[Dean Ambrows]

Faran. Chcesz iść ze mną na grilla?- zapytał przyjaciela.- Jesteś jedynym który tu nie myśli jedynie mięśniami.- stwierdził.

[Shine Star]

Wilkołaki nie były zadowolone. Luc spojrzał jeszcze na oddalającego się wampira.

- Jeśli jeszcze raz się tu przypałętacie nie będzie tak miło! - warknął za nimi. - I radzę znaleźć tego królika jak najszybciej - dodał z chytrym uśmieszkiem, po czym cała szóstka ukryła się wśród drzew.

[Szeregowa WW]

Nicole poszła za Angusem i obejrzała się jeszcze na chwilę ale na początku nic nie powiedziała.

- No cooooo tylko tyle? Co tak krótko? Chciałam się z nimi jeszcze pobawić. - zaśmiała się.

[Mephisto The Undying]

- Jeśli stalibyśmy tam jeszcze chwile nie miałabyś czym się pobawić, oni chyba nie rozumieją że wściekły wampir to zabójczy wampir. - powiedział, starał się oddychać jak najrówniej i jak najgłębiej żeby się uspokoić. 

[Bosman]

Faran pokręcił głową.

- Dzięki ale nie jestem głodny. Bardziej mnie teraz zastanawia co się dzieje w szkole. Nie byłem tam trochę czasu - Odpowiedział. Nadal opierał się o drzewo - Ale mam dziwne przeczucie, że ci kolesie jeszcze im zaszkodzą - Wskazał ręką za oddalającymi się wilkołakami. Obawiał się, że może polać się krew. Nie wiedział tylko po której stronie.

[Szeregowa WW]

Nicole pogłaskała chłopaka po ramieniu.

- Nie denerwuj się tak. Nie ma czym. - powiedziała do niego spokojnie i uśmiechnęła się.

[Mephisto The Undying]

- Łatwo się wkurzam. - powiedział do dziewczyny. - I bądź ostrożna, te kundle chyba nie dają za wygraną. - dodał.

[Szeregowa WW]

- Prędzej bym powiedziała że to oni powinni być ostrożni. - zaśmiała się pod nosem.

[Mephisto The Undying]

- Lepiej wiedzieć kiedy zaatakują. - powiedział.

[Shine Star]

Gdy tak szliście w ciemności coś naskoczyło Angusowi na nogę. Spojrzał na to 'coś' i zobaczył Cicero.

[Szeregowa WW]

Nicole spojrzała na dół.

- Angus! Cicero się znalazł. - zaśmiała się, przykucnęła i podniosła królika z ziemi. Podała go chłopakowi.

[Mephisto The Undying]

Angus wziął królika i przytulił go.

- Cholerny szkodnik, czemu ty mi do cholery uciekłeś do lasu wilkołaków? - zapytał królika. Oczywistym było że królik nie odpowie no ale. Po chwili przytulił Nicole. - Dzięki za pomoc. - powiedział do niej. 

[Szeregowa WW]

- Nie ma sprawy. W końcu od czegoś się ma przyjaciół, co nie? - odparła i uśmiechnęła się do niego wesoło. - A teraz się stąd zwijajmy. Chyba wystarczy ci nerwów jak na jeden dzień. - powiedziała i ruszyła w stronę wyjścia z lasu choć wcale nie miała pewności czy dobrze idzie.

[Mephisto The Undying]

Angus po chwili ruszył za dziewczyną.

- To raczej tam. - wskazał na lewo od kierunku dziewczyny. 

[Bosman]

Faran odepchnął się plecami od drzewa pod którym stał. Idę zobaczyć czy w końcu znaleźli to czego szukali - Rzucił do kolegi po czym poszedł w głąb lasu. Kierował się w tą samą stronę, co tamta dwójka. Nie śpieszył się. Wiedział, że tamci dadzą radę jeśli by coś się zadziało. Wolał jednak mieć wszystko na oku.

[Szeregowa WW]

- O, okej. - powiedziała i przytaknęła kierując się tam gdzie wskazał Angus. Jej twarz znów nie pokazywała żadnych emocji i w sumie zresztą Nicole przestała się za bardzo odzywać.

[Mephisto The Undying]

- Nicole, odkąd weszliśmy do tego lasu zdajesz się być jakaś taka ponura, coś się stało? - zapytał zrównując krok z dziewczyną i przyglądając się jej. 

[Szeregowa WW]

- Ponura? Żartujesz. - zaśmiała się. - Zachowuję się normalnie, poza tym tylko się nie uśmiecham i tyle. To wszystko. To chyba w sumie normalne. - fakt, Nicole starała się wśród innych zachować jak największą normalność. Nie była też w końcu jakąś przesadną optymistką żeby też uśmiechała się cały czas. Samotność "trochę" ją zniszczyła ale nie okazywała tego na ogół.

[Mephisto The Undying]

- Wydajesz się być dość ponura, albo obojętna. - powiedział przeciągając się. - A obojętność to przecież nie szczęście. - dodał i znowu spojrzał na dziewczynę. 

[Szeregowa WW]

Nicole spojrzała na Angusa.

"A co ty niby możesz wiedzieć..." - powiedziała w myślach, całe szczęście nie na głos. Po chwili nic nie mówiąc wzruszyła ramionami. - Może prędzej obojętna poza tym obecnie nie widzę jako takiego powodu żeby się uśmiechać.