Skocz do zawartości

Nowy świat TCB [ZAPISY]/[GRA]


Magus

Recommended Posts

Czarny rynek

- Tacy jak my sami decydują o swoim losie - powiedział w końcu ogier na całą fasadę słów jakie wylała z siebie Sinister. Najwyraźniej odniesienie do tacy jak my miało się tyczyć jej i jego. - To oczywiste, że mając taką moc nie można żyć jak inni, ale można nauczyć się nad nią panować. Wystarczy rzucić na ciebie okiem by wiedzieć, że jesteś więźniem własnych emocji. Nie panujesz nad nimi, a za to one nad tobą już tak. To samo tyczy się twojej magii, która, aż wylewa się z ciebie. Pójście na rytuał w takim stanie nie było najmniejszym nawet przejawem rozsądku - westchnął ciężko. - Sama o sobie decydujesz, a kłopoty, o których mówisz sama też na siebie ściągasz. Obrona jest konieczna, jednak wciąganie się w tego typu gry już nie bardzo - zapewne miał na myśli sytuacje ze straganu. - A co do twojej przyjaciółki... Nie sądzę by wydała cię umyślnie, o to na pewno nie. Trzeba po prostu liczyć się z tym, że nawet tego nie chcąc może ściągnąć na ciebie kłopoty, które cię przerosną - skrzywił lekko głowę. - Gdyby gwardia chciała zrobić jej publiczną egzekucje za wszystkie jej czyny patrzyłabyś spokojnie jak ja wieszają? Albo gdyby została zakuta w dyby i skazana na karę głodu, pozwoliłabyś jej głodować? Każda reakcja z twojej strony znów zwróciłaby ich uwagę na ciebie

 

Baza

- Plan brzmi, aż nazbyt idealnie - mruknął Lance słuchając o zbroi. Jednak znowu nie spodobało mu się, że Batty chce się narażać. - Pegaz jest zwinny, ale z siłą ma spore opor,y a ty... Jesteś jednak nadal klaczą. Jeśli się mylimy, w tym pancerzu będziesz miała problem wykorzystać swoją szybkość w razie ich ataku. W końcu to ona daje ci przewagę w walce. Będziesz tam sama bez wsparcia, jedna chwila i leżysz. Ja jestem jednorożcem, ale mam nieco więcej sił fizycznych niż przeciętny

- Jesteś uparty i głuchy - warknęła Pearl. - W twoim stanie nie ma szans abyś wykonał te misje. Chcesz wszystko zaprzepaścić przez swoją zawziętość? Mimo wszystko powinna mieć jakieś wsparcie, może ja z nią pójdę...

- Z twoimi zdolnościami do walki? - spytał Lance kręcąc głową. - Bardziej byś jej zawadzała. Poza tym nadal nie wiemy czy uda się zamknąć te przeklętą świątynie. Nigdy tam nie byłem, a szansa że moja magia wystarczy, nie jest czymś na czym powinniśmy opierać całość planu... - Spear w tym czasie parsknął śmiechem widząc jak smok odpycha Ordera.

- Skoro tak twardo śpi, to może walnijmy ją jakimś kijem? Można związać coś by było długie i walnąć w bok. Nawet gdybyśmy zakończyli koniec włócznią to niewiele jej zrobi, bo te krokodyle mają mocną łuskę. Mogę w nią ewentualnie uderzyć promieniem magicznym o niewielkiej sile

 

Koszary

- Co tam się stało?! - powiedział nagle zszokowany Might nim ktokolwiek odpowiedział Sparksowi.

- Dostałeś na testach, a potem gwardzista cię połamał - mruknął jeden z ogierów. - Ciesz się, że Dawn sprowadził cię do żywych

- Cholera... Pamiętam, ale on... Moje pole siłowe... On miał siłę jak kucyk ziemski i szybkość niczym pegaz

- Ta... Słuchaj stary, na pewno był silny i szybki, ale nawet w oddziałach śmierci nikt nie przekroczy bariery biologicznej. Jednorożce nie mają siły i zwinności kucyków ziemskich czy pegazów, choćbyśmy nie wiem jak trenowali

- Mówię wam ja to czułem! Zniszczył moją barierę niczym szklaną kopułę! Wiem, że ciężko  w to uwierzyć po moich wpadkach, ale nie mam słabej magii, inaczej by mnie tu nie było - wszyscy zaczęli patrzeć po sobie niepewnie, aż jeden zwrócił znów uwagę na Dawna.

- Ta wiem po co chcesz tam być... Każdy chce zobaczyć cesarzową na własne oczy, a wielu ma nadzieje nawet na coś więcej - pokręcił głową. - W każdym razie przepustki wydaje nasz nadzorujący gwardzista. Mi przydzielił, ale ja o nią prosiłem tydzień temu

- Chyba sam się wybiorę - nagle wtrącił kolejny. - Poznanie cesarzowej? Może serio byłaby szansa na coś...

- Ta śnij na jawie - wszyscy wybuchnęli śmiechem poza Mightem, który nadal najwyraźniej myślał o niedawnym starciu.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Peace Order

 

Widząc brak skutków swoich prób spojrzał na Speara.

- Nie przesadzaj, ale w sumie... Możesz ją lekko kopnąć prądem, tylko jej nie skrzywdź.

Odsunął się na bezpieczną odległość.

- No cóż, skoro jedyną opcją na jej obudzenie jest coś silniejszego, to niech tak będzie. Miejmy to już za sobą.

Patrzył na gwardzistę, czekając aż spróbuje obudzić smoczycę. Był ciekaw, czy w zamian za próbę obudzenia nie dostanie kulą ognia.

Lepiej on niż ja.

 

Dawn Spark

 

Zaśmiałem się razem z resztą.

- Cesarzowa nawet na nas nie spojrzy, ale... coś czuję w kościach, że skoro my o tym wiemy, to pewnie wiedzą o tym wszyscy. Obawiam się, że któryś z naszych przeciwników spróbuje zagrozić jej życiu. Jest przepotężna, ale mimo to nie uważam, że powinniśmy lekceważyć przeciwnika, ludzie mimo ich głupoty i bezwartościowości dzięki swojej pomysłowości stanowią poważne zagrożenie. Nie mówiąc o podmieńcach lub gryfach. A kto wie, może w takim wypadku uda nam się zaimponować Crystal i szybciej dostać do szwadronów? Tak czy inaczej jutro na szkoleniu spróbuję przekonać dowódcę o zezwolenie na wyjazd. 

Następnie skierowałem wzrok na Mighta.

- Naszym przeciwnikiem był najpotężniejszy gwardzista, tak swoją drogą. Z tego co wiem spisuje wszystkie książki o czarnej magii, do tego potrafi porozumiewać się jakimś nieznanym językiem. Ciekawy przypadek, nie ma co. Wydaje mi się, że już dawno przestał być normalnym jednorożcem, gdyby dalej był na poziomie naszym lub żołnierzy szwadronu z pewnością Cesarzowa nie wybrałaby go na swojego protegowanego. Might ma rację, a wam radzę uważać na  występki podobne do naszego, bo może się to skończyć boleśnie. No cóż, do jutra.

Odłożyłem książkę po czym położyłem się spać.

 

 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Sinister

Czyli również znał się na czarnej magii? Tak przynajmniej wynikało z jego słów. - Mogłam się w zasadzie tego spodziewać - Pomyślała. - W takim razie co mam zrobić? - Spytała nie do końca wierząc w to co mówi. - Jak ty sobie z tym radzisz? Mój talent rozwalił mi życie. Dostałam od losu wielką moc ale zero odpowiedzi w jakim celu lub jak źrebak ma temu podołać - Wzruszyła ramionami. - A co do kłopotów i jak na nie reaguje... Nie dam sobą pomiatać bo komuś się tak podoba - Spojrzała na niego. - Odpłacam tym samym - To była prosta zasada którą się często kierowała. - Crimson na mojej warcie nie zostałaby powieszona. Uncja szczęścia i sznur by się zerwał pod jej ciężarem - Pozostawało pytanie dlaczego musiałaby być przy niej skoro liczyła na coś tak losowego. - Jeśli by ją skazali na karę głodu coś bym wymyśliła... Wtedy kiedy ratowała mnie od gwardii nie musiała tego robić, oni tylko myśleli że mają sytuację pod kontrolą. Mimo to ona się nie wahała by to zrobić, dlaczego więc ja powinnam? Jestem słaba z magii przyjaźni ale wydaje mi się ze to nie było by w porządku - Uśmiechnęła się. 

 

Batty 

- Jeśli się mylimy to i tak mamy przesrane - Wydawała się niewzruszona tym co powiedziała. - Sugerujesz że ogier lepiej się do tego nadaje? Ja...

- Dobra, spokój już - Przerwał jej ogier pomagający założyć jej pancerz. - Pójdę z nią, wezmę miotacz ognia. Ja nie mam już nikogo na tym świecie i żyję w zasadzie tylko dla imprez - Uśmiechnął się czego nie było widać przez hełm. - Jedyne czego żałuje że na poprzedniej nie wiedziałem że to być może moja ostatnia. Zaszalałbym bardziej... 

- Przecież się upiłeś do nieprzytomności - Stwierdziła Fire. - Jak chciałbyś to poprawić? 

- Wypić parę shotów więcej zanim padnę? - Parsknął śmiechem. - Niczego nie żałuje - Spojrzał na Batty która teraz była w pełnej zbroi. Wyciągnęła kawałek sznurka i razem ze znalezionymi kawałkami materiału owinęła nimi opancerzone kopyta by metal w starciu z podłogą tak nie hałasowały. - Korpus trzyma się na osiem zatrzasków, masz lewitacje więc jak nie zadziała szybko zrzucisz większość wagi - Poinstruował ją. W tym czasie klacz zabezpieczyła jego nogi w podobny sposób 

- Nie wiemy czy się uda zamknąć tą świątynie, to prawda - Zgodziła się z nim. Po głosie dało się wyczuć że nie do końca się czuje dobrze jako konserwa. - Ale jeśli nie znajdziemy się pod drzwiami to się nie przekonamy a lepiej pójść tam po cichu niż w ferworze walki zastanawiać się nad rozwiązaniem - Zawsze preferowała bardziej skryte działanie. - Jeśli ktoś nie chce nikt nikogo nie zmusza. Nie będę decydować za was. Szczerze mówiąc tak naprawdę to buntownicy mają największy interes w tym by to zrobić, nie wy - Spojrzała na gwardzistów po kolei. - Ja tam idę bo nie pozwolę by te stwory tak po prostu się tu pałętały i liczyć że nie zaczną szukać tego co im zabrało na dalszych terenach... Lub żeby jacyś podróżnicy wpadli na nie - Odwróciła głowę w kierunku ogiera który w przeciwieństwie był w pełni sprawny i chciał iść z nią. Miał już przy sobie miotacz ognia i cztery granaty - Gotowy?

- Bardziej nie będę - Na taką odpowiedz liczyła. 

- Ja też nie, zróbmy to dobrze - Pomogła lewitacją przetransportować ogiera do szybu, z pancerzem w żaden sposób by tam nie wszedł bez jakieś rampy czy schodów. - Lance, będziesz tak miły? - Chciała by zrobił to samo co ona.

 

- Z odległości nie ma tych emocji - Stwierdził. Był teraz mądry skoro nie on to robił. - Jeśli wstanie to się założę że powie coś w stylu ,,Debile, za każdym razem wam powtarzam że wyśpię się to wstanę sama" 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Czarny rynek

- Czarna magia jest darem, ale niestety nie każdy tego daru jest godny - w końcu wydukał. - Byłem młody i byłem inny wiedziałem, że nigdy nie będę taki sam jak reszta kucyków. Wypieranie się siebie jednak nie jest rozwiązaniem. Pytasz co możesz zrobić? Są różne drogi, jedne krótsze inne dłuższe. Możesz spróbować własnej drogi lecz jest to długa droga, która zmusi cię do zgłębiania wiedzy we własnym zakresie, a przy tym szansa na lepsze poznanie samej siebie. Inną drogą jest szukanie kogoś kto nauczy cię jak żyć ze swoim darem, ale kogoś kto nie chce niczego w zamian, a już na pewno nie wiąże się to z mieszaniem w naturę życia i śmierci. Sam dawniej miałem nauczyciela, który pokazał mi jak można przeżyć. Mogłem żyć znów pośród zwykłych kucyków lub sam zdecydować o własnym losie - powiedział spokojnie duży natłok słów. - Może jednak mogą pomóc ci przyjaciele tacy jak ta Crimson. Może pojęcie o magii marne, ale nawet wsparcie sprawia niezwykłe cuda

 

Baza

- Wbrew pozorom również mamy w tym swój udział. Wstąpiłem do gwardii by chronić innych, a jeśli te stwory się rozpanoszą to ile warta jest nasza przysięga? - spytał, ale nie oczekiwał na odpowiedź unosząc Batty za pomocą czaru lewitacji. - Mam nadzieje, że nie jest to nasze ostatnie spotkanie, a ja się mylę - nim Batty zniknęła w szybie Spear wystrzelił promień prosto w zad Kattie. Nie było pewne czy zrobił to umyślnie uważając za zabawne, czy po prostu strzelił w pierwsze lepsze miejsce.

W międzyczasie gdy Batty i jej towarzysz przechodzili przez szyb, było niezwykle cicho w miejscu, z którego niedawno uciekli. Zupełnie jakby wszystkie maszkary zasnęły. Gdy jednak pomieszczenie ukazało się ich oczom, mogli zobaczyć, że nie ma już tam stworów. Mogły wrócić do świątyni lub gdzieś się schować. Po wyjściu z szybu nic się nie zmieniło. Wszędzie wokół była drażniąca cisza i ani śladu armii stworów, które niedawno widzieli. Nic nie ruszało się w kątach ani pomiędzy skrzyniami. Dopiero po chwili mogli dosłyszeć dźwięk, który nie był niczym optymistycznym. Chrobotanie dobiegało z nad nich. Stwór nagle opadł tuż przed nimi prosto z sufitu i przechylił lekko głowę wydając przy tym dźwięk przypominający mruczenie, ale nie zaatakował tylko stał w miejscu jakby próbował nasłuchiwać.

 

Sen

Zdecydowanie kolejny sen nie należał do normalnych i nie mógł być wspomnieniem. Dawn znalazł się w końcu w miejscu, którego raczej nie miał szansy zobaczyć, bo był za młody. Nie było tu żadnych kucyków ani typowych istot jakie mógł widzieć na co dzień. Otaczały go całe tłumy stworów, które nie powinny były już istnieć, a byli to ludzie. Zachowywali się jakby on zupełnie nie istniał, wszyscy zajęci własnymi sprawami. Sam ogier był w wielkim ludzkim mieście, a zewsząd dochodził dźwięk samochodów. Jakiś mężczyzna na niego wszedł, ale przeszedł przez niego jakby był duchem.

 

- Zabawne prawda? - głos taki sam jak w poprzednim śnie dotarł do jego uszu. Nie było jednak widać właścicielki głosu. - Celestia odkryła ludzi tak niedawno, mając co do nich wielkie nadzieje. Chciała ich ratować, a wbrew sobie dokończyła czas ich egzystencji. Sądziła, że ludzie zrozumieją jej ideę i okażą chęć wspólnoty tymczasem niemal zniszczyli tych, których powinna chronić najbardziej. Celestia mogła odkryć ich niedawno, ale ja widziałam więcej niż ona. Ludzie mieli to w sobie, że wykorzystywali siebie nawzajem jak i cały ich świat. Skoro sami doprowadzili do swojego wyniszczenia czy nie powinno się im pozwolić zostać przy losie, który sami wybrali?

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Peace Order

 

Przyglądał się sytuacji ze zdziwieniem wymalowanym na pysku.

Raz, decyzja podjęta na prędce. Dwa, ciekawe, czyje wojska spotkają jako pierwsze.  Wsparcie nie powinno być daleko.

 

Dawn Spark

 

Przyglądałem się ludzkiemu miastu. Był to widok całkiem imponujący, jednak doskonale pokazywał, ile warta jest ta cała ludzka cywilizacja. Marnowanie zasobów, zatruwanie środowiska, hałas, chaos i wyzysk.

Ruszyłem przed siebie rozglądając się wokół i słuchając głosu. Po pierwszym śnie czar jego wyjątkowości jednak prysnął - wszyscy pozostali doświadczali tego samego.

- Widocznie zbyt krótko ich obserwowała. Ewentualnie żyła złudną nadzieją, że ich zbawi, uratuje. Że uda nam się ich przekonać do naszego, pokojowego trybu życia.

Zatrzymałem się w centrum wielkiego skrzyżowania.

- Zniszczyli nasz dom. Sprowokowali zaistniałą sytuację, zaczęli stanowić zagrożenie i uważam, że powinniśmy się ich w jakiś sposób pozbyć. Pani chyba myśli podobnie, dlategoż zdecydowałem się wziąć udział w tym przedsięwzięciu.

Spojrzałem w górę.

- Moja Pani, słyszałem, że odwiedzisz igrzyska w Las Pegazus, tam też chcę się udać. Moje pytanie jest następujące: czy również przeczuwasz, że coś złego się wydarzy? Zbyt wielu zdaje sobie sprawę z twojej obecności na tym wydarzeniu. Czy jesteś gotowa na to, co może się wydarzyć? Mogę Ci obiecać, że zrobię wszystko, aby nie stała ci się krzywda.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Sinister

- Każdy miecz jest obosieczny - Odpowiedziała gdy mówił o czarnej magii jako darze. - Ten rodzaj czarów nigdy nie przyniósł mi nic dobrego oprócz zemsty... I w dzisiejszych czasach trudno znaleźć kogoś kto by nie chciał niczego w zamian za pomoc - Znała tylko jedną taką osobę a drugą od niedawna... One jednak jej nie pomogą, nie wiedzą jak to jest gdy trzeba odczuwać nienawiść podczas czarowania. - Nie chce żyć pośród innych bo samotność mi na ogół odpowiada. Nie chce oglądać twarzy które nazywały mnie wiedźmą lub widziały we mnie potwora gdy ja nie zamierzałam zrobić nic złego... Czasami zdarza się taki przypadek co zmienia życie - Pokręciła głową. - Chcesz wiedzieć jak dostałam swój znaczek? - Spytała i nie czekając na odpowiedz kontynuowała. - W wieku dwunastu lat pokłóciłam się z pewną osobą i rozpoczęła się przepychanka. Odepchnęłam ją od siebie i w jakiś sposób użyłam czarnej magii by przeżywała swoje najgorsze koszmary. Błagała mnie żebym przestała ale nie wiedziałam jak to zrobić... Nie chciałam ale tak wyszło, chyba się domyślasz jak zmieniło nastawienie mojej rodzinnej wioski do mnie. Próbowałam to jakoś naprawić, starałam się ale nic z tego - Uśmiechnęła się mimo odczuwania negatywnych emocji. - Crimson powiedziałaby że mówienie tyle o sobie to błąd ale ja się tym nie przejmuje, nie zależy mi... Ale dzięki za odpowiedzi, może skorzystam. 

 

Batty 

- Zobaczymy - Odpowiedziała krótko gwardziście gdy postawił ją koło wejścia od szybu wentylacyjnego. ,,By chronić innych" - Pomyślała powtarzając jego słowa. - ,,Ale nie wszystkich". Zadziwiało ją jak wiele rzeczy teraz przypomina jej o White i chyba naprawdę zaczęła za nią tęsknić. - ,,Nie wiem czy sobie wybaczę jeśli się okaże że jest za późno..." - Pokręciła głową i starała się oczyścić umysł ze zbędnych informacji i nadziei. Miała pracę do wykonania. Sprawdziła broń i ustawiła moc na drugi poziom. Zwykle z niego nie korzystała bo naprawdę niewiele stworów tego wymagało a zwiększenie energii strzału o kolejne sto procent bazowej wartości wiązało się też z ogromnym i nieproporcjonalnym zużyciem jej magii... To znaczyło że bardziej ekonomiczne było pociągnięcie za spust trzy razy a nie tylko jeden. Teraz jednak liczyło się coś innego. Gdy powoli dotarli do końca szybu ostrożnie przetransportowała swojego towarzysza na podłogę a sama zaczęła się zastanawiać jak to zrobić w miarę cicho. 

 

Zeskoczyła i w połowie lotu spowolniła się używając na sobie magii. Było to ciężkie jednak dzięki White udało się. Wylądowała najpierw na jednym kopycie, potem drugim, trzecim i czwartym za każdym razem stawiając lekki opór przy zginaniu ich by wyhamować pęd który posiadała. ,,Poszło dosyć gładko'' - Za wcześnie to pomyślała bo dosłownie sekundę później usłyszała znajomy, niepokojący dźwięk. - ,,Huston, we have a problem'' - Usłyszała to kiedyś od pewnego buntownika i ten cytat wpasował się tutaj chyba idealnie.  Stwór nagle zeskoczył z sufitu metr od niej i Batty momentalne poczuła jak jej puls przyśpiesza a ciało szykuje się do walki lub ucieczki. Stłumiła tą reakcje wiedząc że obie z tych dwóch czynności ściągnie tylko kłopoty. Zobaczyła jak jej towarzysz sięga po granat najprawdopodobniej z zamiarem rzucenia go w głąb pomieszczenia... Dała mu znak kopytem by się wstrzymał, to by było o wiele za głośne i reszta zbiegła by się tu w ciągu mrugnięcia okiem. Chwyciła mały, metalowy przedmiot najpewniej będący elementem jakiejś maszyny i zrzuciła go na podłogę na drugim końcu pokoju. Upadek nie był głośny jednak jej zdaniem stwór powinien go usłyszeć i zainteresować się co go spowodowało. 

 

Fire&Kati i ekipa. 

- Który to był? - Kati odezwała się w miarę spokojnie łapiąc się za tyłek. Po chwili jednak wstała i z dwóch, metalowych karwaszy wysunęły się ostrza... Wyglądały na dosyć kruche z racji niezbyt imponującej grubości i szerokości sprawiając wrażenie jakby miały się złamać przy pierwszym kontakcie z pancerzem lub inną bronią. Może były tylko na pokaz? Ich stan był idealny, nie posiadały rdzy i żadnych szczerbień czy deformacji. Rozejrzała się po zebranych i zawęziła krąg poszukiwań do trójki gwardzistów. Tylko oni byli jednorożcami a wiedziała że oberwała zaklęciem. - Który z was był taki mądry? - Teraz jej ton głosu był mniej przyjemny. Bardziej agresywny i miał w sobie coś nieprzyjemnego... Nie czekając na odpowiedz powoli ruszyła w ich kierunku. 

- No to teraz obudziłeś smoka - Zachichotał ten sam buntownik i odsunął się od reszty na bezpieczną odległość. 

 

Fire tymczasem ignorowała całe wydarzenie mając zaplanowane coś innego. Ruszyła w kierunku jednej ze skrzyń z pancerzami i wyjęła hełm zakładając go. Każdy z nich miał radio i chciała przynajmniej usłyszeć co się dzieje u tej dwójki samobójców. Ustawiła je jednak tylko na odbiór wyłączając nadajnik by harmider w tym miejscu nie spowodował u nich kłopotów. - ,,Gdybym była w centrum dowodzenia miałabym nawet obraz'' - Pomyślała jednak wiedziała że to niemożliwe i musi zadowolić się głosem. To pomieszczenie było dosyć daleko stąd, bardziej w głąb bazy w najdalszym punkcie od wejścia.

 

 

 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Czarny rynek

- To niestety przeświadczenie, na które nie mamy wpływu - westchnął słuchając historii znaczka klaczy. - Kucyki mówiące zawsze o przyjaźni potrafią zepchnąć najbardziej wyróżniającą się osobę na sam margines społeczny, nie szukając drugiego dna. Pewnie z podobnych powodów równie szybko wybrali nowego monarchę zapominając o starym i dawnym trybie życia. Mimo wszystko nie można uciec od tego kimś jest, lepiej to zaakceptować niż narażać się na same porażki i próby zrobienia z siebie kogoś kimś kim się nie jest. Trzeba jednak przyznać, że ta klacz - nie trudno było zgadnąć, że ma na myśli Crimson. - Mówi słusznie, czasem lepiej uważać co się komu mówi. Poza tym nie masz za co dziękować. Radami i mądrością zawsze warto się dzielić - lekko się uśmiechnął. - W każdym bądź razie uważaj na siebie cokolwiek nie planujesz zrobić, a gdybyś kiedyś potrzebowała pomocy lub rady w sprawie swej magii, możesz tu wrócić

 

Baza

Reakcja na niespodziewany dźwięk była natychmiastowa. Stwór wyskoczył z niesamowitą prędkością ku źródłu dźwięku z wysuniętymi szponami gotowymi do ataku. Stanął jednak niemrawo w miejscu gdy jego szpony nie natrafiły na opór, a tylko dźgnęły powietrze. Znów zaczął poruszać się nerwowo wyszukując wokół intruzów. Gdy Batty i jej towarzysz się trochę rozejrzeli mogli dostrzec w niektórych miejscach coś niepokojącego. Jak się okazało to nie był jedyny stwór w okolicy. W pomieszczeniu znajdowało się jeszcze około pięć, ale się nie ruszały tylko tkwiły przybite do okolicznych ścian. Wyglądało jakby spały, ale nie było pewne czy choćby najmniejszy hałas nie obudzi tych jak tamtego. Co ciekawe jednak stwory nie reagowały na dźwięki towarzysza, zupełnie jakby były wyczulone na te odpowiednie.

W międzyczasie nagła pobudka Kattie z pewnością była szokiem zwłaszcza dla Pearl i Lance'a, którzy nawet nie wiedzieli o niedawnym planie Speara. Z pewnością największy szok pojawił się na pysku Pearl, która do tej pory nie zwróciła uwagi na Katie i chyba nie wiedziała, że jest tu z nimi młody smok. Lance wyglądał na równie zdziwionego jej oskarżeniem, zwłaszcza gdy zadała pytanie, a nawet nie wiedział o co pytała dokładnie. Mimo wszystko jako dowódca postanowił brać odpowiedzialność za swoich podwładnych, nawet jeśli wykazali się jakąś głupotą. Już chciał wziąć winę na siebie gdy wtrącił się Spear.

- Uspokój się krokodylu, twoje groźby na nikim nie robią wrażenia - odparł ze znużeniem. - Pewnie jesteś tak groźna jak smoczek dawnej księżniczki przyjaźni. W ogóle to zgubiłaś się w trakcie migracji czy co?

 

Sen

- Celestia mimo wielu lat na karku wciąż wierzyła, że w każdym znajdzie dobro i każdemu wybaczała. Choćby dzięki temu zmanipulowała Discorda lub odzyskała siostrę. Mimo to były przypadki, które z góry skreślała jak niegdzisiejszy tyran Crystal Empire. Pytanie czy jej próby wyszukiwania dobra mogą wynagrodzić krew, którą przelali jej poddani za jej marzenia - wśród tłumu ludzi pojawiła się klacz utkana ze światła. - Moim zdaniem ludzie wybrali swój los, więc mają prawo umrzeć na swoim wymarłym świecie jeśli taka była ich wola. Teraz tego świata nie ma, a ja nie pozwolę im zniszczyć kolejnego - powiedziała spokojnie postać unosząc kopyto. - Nie każdy zrozumie moje metody, ale ludzi nie dają się kusić piosenkami i rozmowami, a rozumieją jeden argument, który staram się im okazywać. Pytasz czy stanie się coś złego? Zawsze dzieje się coś złego, tego nie da się uniknąć. Być może wiem co ma nadejść, a może głupio się narażam, to czas pokaże. Czasy są jednak ponure - jej ton stał się bardziej twardy. - Jednak ja jestem gotowa na wszystko by mój plan dobiegł końca, a ja jestem coraz bliżej jego realizacji, brak mi tylko jeszcze kilku rzeczy - postać uderzyła kopytem w ziemię, a miasto stało się zniszczone i pozbawione życia. - Zabawne, że nawet my do tego nie doprowadziliśmy, a sami to wyniszczyli. Masz jakieś jeszcze pytania?

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Peace Order

 

Przyglądał się zaistniałej sytuacji z ciekawością. Już powoli miał się wtrącić między tę dwójkę, jednakże po wspomnieniu przez Spear'a o Spike'u, a raczej sposób w jaki to zrobił powstrzymało go od tego.

Zobaczymy co ten smok potrafi. Mam nadzieję, że solidnie go drapnie. Przy okazji da mi pretekst do małego naprostowania tego idioty.

Ponownie spojrzał na panel. Zasięg ponownie zniknął, jednak okno powiadomień pokazało fajeczkę - wsparcie jest w drodze.

 

Dawn Spark

 

Gdy świetlista postać pojawiła się przede mną wiedziałem, że Cesarzowa ponownie pojawiła się w śnie.

- Zgadzam się. Nie Pani, nie mam więcej pytań. Liczę na to, że Cię nie zawiodę.

Po tych słowach wyrwało mnie ze snu. Co dziwne wszyscy budzili się o tej samej porze, zupełnie jak gdyby nas cykl był sterowany z zewnątrz.

Wstałem z łóżka i wyprostowałem się. Po chwili usłyszałem pukanie do drzwi. Jako iż wstałem pierwszy to zbliżyłem się do nich, aby wpuścić gościa do środka.

Ciekawe co dzisiaj nam przyszykowali. Plan na dzisiaj - zdać trening i poprosić o przepustkę.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Sinister

- A niby takie dobre - Skomentowała tylko. - Zgaduje że Celestia czy inna władza kucyki nadal takie same - Powtórzyła swoje słowa które powiedziała w świątyni. - Nie uciekam od tego kim jestem - Uśmiechnęła się. - A jeśli już to nieświadomie bo nie wiem kim jestem ani jaki jest mój cel - Pokręciła głowa. - Może kiedyś się przekonam a jak na razie niech będzie tak jak jest... A co do osób którym nie powinnam tyle mówić to mam nadzieje że jeśli się dowiedzą do czego jestem zdolna będą się trzymać z dala i dadzą mi spokój - Wzruszyła ramionami wiedząc że to czasami może spowodować odwrotny efekt. - Do zobaczenia - Dodała na odchodne i skierowała się do wyjścia. 

 

Batty

Odetchnęła z ulgą gdy jej sposób zadziałał... I cieszyła się że powstrzymała swojego towarzysza przed użyciem granatu gdy bardziej rozejrzała się po pomieszczeniu. Okazało się że stworów w sumie jest sześć i w żadnym scenariuszu nie wygraliby tej walki. - ,,Nie są takie głupie na jakie wyglądają'' - Pomyślała nie czując się z tym komfortowo. - ,,Wiedzą gdzie jesteśmy i czekają aż wyjdą bo nie mogą się tam dostać''. Teoretycznie mogli już wracać. Sposób na niewidzialność okazał się skuteczny a dzień powinien już się zacząć skoro pięć z nich śpi. Tylko jak mieli wrócić skoro tyle ich tutaj jest? Swojego towarzysza mogła przetransportować tak jak poprzednio ale ona ma problem. Mogłaby rzucić zaklęcie teleportacji ale co jeśli jej się nie uda i spowoduje choćby najmniejszy magiczny wybuch? To byłby dla niej koniec. Miała jednak inny pomysł ale nie chciała narażać jeszcze kogoś. Odesłała ogiera do szybu i zabierając od niego dwa granaty kopytem dała mu do zrozumienia by wracał do reszty. Batty za to powoli zaczęła się skradać w kierunku wyjścia z pomieszczenia. Uważnie nasłuchując i ostrożnie stawiając kroki by nie nadepnąć na coś co mogłaby zgnieść powodując hałas. Prędkość nie była tutaj najważniejsza. 

 

Kati najpierw spojrzała na Pearl a potem na dowódcę gwardii. Praktycznie od razu wiedziała że to nie ich szuka, tego zdziwienia i szoku raczej nie dało się udawać więc pozostawała trzecia opcja... 

- W tym momencie chciałbyś bym była tylko krokodylem - Gdy się odezwał zyskała pewność że to on. Wyglądała na zdenerwowaną przez określenie którego użył i splunęła mu gęstą śliną na pysk. - Spike? - Spytała trochę zaskoczona. - O kim mówisz pastelowy pluszaku? - Nigdy nie słyszała tego imienia i szczerze mówiąc nie obchodził jej smok które je nosił. Nie odpowiedziała na ostatnią kwestie Speara i zamiast tego nagle wyciągnęła ręce przed siebie z zamiarem chwycenia go za głowę by rzucić go na drugą stronę pomieszczenia. Sam sobie tego życzył uznając ją za niegroźna. 

 

Fire tymczasem usłyszała dźwięk wydany przez mały metalowy przedmiot a chwilę potem skok stwora i odgłos świstu powietrza spowodowanymi jego szponami. Na początku pomyślała o najgorszym ale to nie mogło być prawdą. Trudno żeby w razie ataku Batty i Chlorine nic nie mówili i zachowali taki spokój.  

 

 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Czarny rynek

Po wyjściu Sinister, sprzedawca nic już nie powiedział. Czarny rynek wokół działał wciąż jak szalony, a tylko co jakiś czas zmieniali się sprzedawcy sprzedający nowy towar gdy poprzedni albo już swój wyprzedali albo zakończyli handel po prostu na dziś. Co jakiś czas Sinister mijały kolejne kucyki, czasem nawet gryfy czy podmieńce, nie ukrywające swojej prawdziwej postaci. Czasem zdarzało się spotkać kogoś nawet bardziej egzotycznego jak hipogryfy, które od czasu panowania Crystal unikały Equestrii albo nawet pojedynczą zebrę. Niektórzy ciągnęli za sobą nowe potwory na arenę, a inni po prostu handlowali. Nowe aukcje nietypowych towarów nadal trwały. Niedawne stoisko Sinister teraz zajęła jakaś klacz sprzedająca eliksiry, a jej niedawny konkurent nadal sprzedawał towar kolejnym chętnym. Spory tłum zebrał się też na placu coś obserwując, mimo, że nie było tam stoisk ani areny.

 

Baza

Zaraz po tym jak Batty odesłała towarzysza, mogła przez swój wyczulony słuch usłyszeć kolejny dźwięk, który powoli się do niej zbliżał. Nagle do pomieszczenia weszła kolejna teraz czteroosobowa grupka stworów. Wydawały jednak teraz inne dźwięki niż dotychczas, a zwłaszcza jeden z nich. Stwory, które z nim przyszły otoczyły go i nie reagowały jakby słuchały każdego dźwięku jaki się z niego wydobył. Wyglądało jakby prowadziły rozmowę w tylko przez siebie rozumianym języku. Stwór, który wydawała dziwne dźwięki nagle wstał prosto i pokazał innym ostrzem na zamknięte drzwi, a potem zaczął pokazywać inne miejsca. Stwory zaczęły się rozchodzić zajmując różne miejsca i ukrywając się. Wszystko wskazywało, że paskudy, które gwardia uważała za dzikie bestie potrafiły planować i nie były tak głupie jak się zdawało. Gragul, który wcześniej rozmieścił towarzyszące mu bestie wskoczył teraz na sufit i czekał.

 

- Myślisz, że się ciebie boję?! - ryknął nagle Spear, a jego zaczął świecić intensywnym światłem. - Jakiś smoczy szczyl sądzi, że może grozić gwardziście? Jeden krok, a przerobię cię na walizkę!

- Zamknij się - warknął nagle Lance w kierunku Speara, a potem patrząc na Katie. - Posłuchaj, przepraszam za jego zachowanie. Na pewno należy mu się kara i mu ją wymierzę nawet osobiście, ale obecnie walka między sobą nawzajem nie jest najlepszym wyjściem

- Trzymasz stronę tej jaszczurki?! - ryknął Spear. - Nie poznaje cię, gdzie twoja duma?

- A ja zastanawiam się gdzie twój mózg - warknęła Pearl. - Jeśli twoje wrzaski ściągną tutaj gragule, to osobiście cię wypatroszę i również przepraszam za brak intelektu towarzysza. Chyba naprawdę zaliczył testy umysłowe z litości egzaminatora

 

Koszary

- No patrzcie jak ładnie wstajecie, nawet budzika nie trzeba - powiedział nagle gwardzista. - Dziś nie ma żarcia, nie przyjmie się, bo zaraz i tak zwymiotujecie, ale nie będę wam wyjaśniał. Ogarniać się i być gotowymi w ciągu pięciu minut i na plac - powiedział jeszcze nim odszedł.

- Myślicie, że żartował? - spytał jeden z ogierów.

- Nie wydaje mi się aby byli skorzy do żartów, ale padam z głodu, więc nie za dobrze to wygląda

- Znów mieliście nietypowe sny? - nagle spytał Might. - Śniło mi się miejsce, w którym ostatnio byłem i pomógł mi Dawn...

- Gdy o ty mówisz, to znowu miałem powalony sen

- Ta ja też - wszyscy machali zgodnie głowami. - To miejsce dziwnie na nas działa, ciekawe czy gwardziści o tym wiedzą, może powinniśmy z nimi pogadać

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Peace Order

 

W końcu postanowił się wtrącić. Podszedł do ekipy, po czym zaczął.

- Pani wybaczy, ale tak jak mówią towarzysze Spear jest... lekko upośledzony. Pewnie chciał się popisać ale coś mu nie wyszło. Nie po raz pierwszy zresztą.

Zaśmiał się.

- Jeśli mimo tego nasze słowa Pani nie przekonują to prosiłbym o odstawienie porachunków na później, jak już się stąd wydostaniemy. Wybuchy agresji mogą jedynie nam w tej sytuacji zaszkodzić.

Spojrzał w stronę szybu.

- Mam nadzieję, że Panienki sobie poradzą. Szkoda byłoby je stracić, mają ogromny potencjał.

 

Dawn Spark

 

- Tak jest sir!

Tym razem szykują coś obrzydliwego. Ciekawe co to może być.

Spojrzałem na ślad wyryty na kopycie.

- Crystal. W jakim miejscu teraz bym się znajdował, gdyby nie Ona?

Zdając sobie sprawę, że mówiłem na głos przemówiłem do towarzyszy.

- Te sny to raczej normalka. Pewnie Gwardziści również je mają. Cesarzowa porozumiewa się przez nie z nami. Zastanawia mnie tylko dlaczego marnuje na nas wszystkich czas, skoro tylko garstce się uda to przetrwać.

Posprzątałem na szybko przestrzeń wokół łóżka.

- Ciekawy sen, Mighcie. Kto wie, może kiedyś sytuacja się odwróci i to ty pomożesz mnie? Czas pokaże.

Otworzyłem drzwi kierując się w stronę areny.

- Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego. Mam nadzieję, że się z tym wszyscy zgadzamy. Razem jesteśmy silniejsi.

Kawałek dalej dotarłem na miejsce. Reszcie się chyba nie spieszyło, gdyż przybyłem tutaj jako pierwszy. Głos coś ostatnio mało gada, ciekawe co planuje.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Sinister

Najpierw jej uwagę przykuły nowe stwory prowadzone na arenę przez ich właścicieli. Ciągnęło ją do tego miejsca a szczególnie ciekawość co można dostać za wygraną walkę. W zasadzie mogła iść tam sama, bez Crimson ani White... Ale nie. Chciała zobaczyć ich reakcje na tą walkę bo tak naprawdę Stalker jeszcze nic nie pokazał oprócz pazurów i szpikulców na ogonie. Jeśli ktokolwiek myślał że tylko to ma do zaoferowania to się nie miło zaskoczy. Zamiast tego ruszyła w kierunku zbiegowiska które coś obserwowało, coś co mogło być warte uwagi a Sinister uznała że nie zaszkodzi rzucić okiem. Zaczynała się trochę śpieszyć, w końcu miała być w domu o odpowiedniej godzinie inaczej ktoś się wkurzy... Jednak to nie był główny powód. Tak naprawdę miała gdzieś słowa Crimson o powrocie do domu ale miała tam jeszcze coś do zrobienia. 

- Star - Nagle się odezwała. - To w końcu znikasz nie? - Dało się w jej głosie wyczuć mieszane emocje. 

- Jeszcze nie... - Odpowiedziała z zastanawianiem. - To co mówiłaś o mnie w tym sklepie to było naprawdę?

-  I tak i nie, szczerze mówiąc odrobinę podkoloryzowałam - Popatrzyła się na nią. - Jak to jeszcze nie? Czego potrzebujesz?

- Ciebie - Uśmiechnęła się i z rozbawieniem patrzyła jak zmienia się wyraz twarzy Sinister.

 

Batty

Zamarła jak usłyszała zmianę w sposobie wydawania dźwięków przez te stwory... Jeden brzmiał niczym generał wydający rozkazy. Skradając się przeszła na bok z przejścia by nie dać się im zdeptać gdy będą przechodziły. -,,A więc to tak się czuje samotny szpieg za liniami wroga? - Spytała w myślach samą siebie. -,,Podoba mi się''. Starała się zapamiętać pozycje które zostały zajęte przez nieprzyjaciela z przekonaniem że może się to potem przydać. Po chwili ponownie powoli ruszyła w stronę wyjścia z bazy na zewnątrz uważając przy tym by nie dać się czymś zaskoczyć lub czegoś nie zdeptać robiąc hałas. Jej plan zakładał dotarcie na trawę i z tego miejsca teleportacje z powrotem do środka, tam będzie miała wystarczająco czasu i spokoju by tego nie zepsuć. 

 

Kati uśmiechneła się odsłaniając trochę więcej swoich zębów gdy Pearl i Order dołączyli się do rozmowy. W szczególności gdy ten drugi zwrócił się do niej jako pani. - Nic dziwnego - Odezwała się do ogiera z lancą. - Widziałam jak tulił nieprzytomny ziemie po oberwaniu w głowę - Zdradziła Spearowi fakt że uczestniczyła w jego ratunku, może wiele nie zrobiła ale on tego nie wiedział. - A ty natomiast - Zwróciła się do dowódcy. - Szanuje ciebie - Takich osób było nie wiele a jeszcze mniejszej ilości mówiła to na głos. Musiał zrobić coś czym jej zaimponował w tak krótkim czasie. - I wiem że zapewne tego nie zrozumiesz...  Ale nie mogę dać w tej sytuacji za wygraną - Pokręciła głową jakby rzecz która by ją powstrzymała nie istniała na tym świecie. - Poza tym przegrana będzie mieć tutaj więcej wartości niż kara - Spojrzała w oczy jednorożcowi który usiłował ją przestraszyć. - Najmniejsze psy zawsze najgłośniej szczekają - Stwierdziła z dezaprobatą. - To wszystko do czego się nadajesz? Wyczarowałeś małe światełko ze swojego kutasa na czole i myślisz że to cie ochroni? - Nie cierpiała rasy do której należał a to dodatkowo podsycało jej ochotę na nauczenie gdzie jego miejsce.  - Gdybyś był chociaż pegazem byłbyś więcej dla mnie wart - W istocie lubowała się w skrzydełkach... I zrobiła kolejny krok na przód łamiąc ostrzeżenie które dostała. - Strzelaj. 

 

Tymczasem ogier którego odesłała Batty wrócił do reszty słysząc tylko ostatnie zdanie Ordera. Zdziwił się na widok jednorożca i Kati stojących na przeciwko siebie ale nie przejął się tym jakby nie widział tego pierwszy raz. 

- Dziękuję... - Odezwał się do niego. - Ale nie nazywaj mnie panienką, błagam. 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Czarny rynek

-... Każdy wie jak wygląda sytuacja - mówił donośny głos, który najwyraźniej był już w połowie przemowy nim pojawiła się Sinister. Na środku placu leżał jakiś zielony jednorożec gdy kilku gwardzistów stało za nim. Co ciekawe przemawiał kucyk skrywający ciało za czymś co przypominało szary habit, a obok niego na wygodnym fotelu siedział brązowy kucyk ziemski o prostej czarnej grzywie i pomarańczowych oczach, ubrany w czarną przypominającą skórzaną kurtkę. - Tutaj nie obowiązują prawa Equestrii, a władza cesarzowej tu nie sięga, dlatego wszyscy mamy tutaj się szanować i pozwalać by to miejsce istniało dalej

- Jestem jednorożcem, a ona była kucykiem ziemskim, miałem prawo z nią zrobić co zechce - mówił leżący jednorożec.

- Wiecie kim jestem - powiedział nagle ogier wstający z fotela i chwytający metalową laskę obok niego. - Urodziłem się człowiekiem, ale nie pałam do was nienawiścią - machnął kopytem. - Na Ziemi byłem nikim, zwykłym dealerem, który ledwo wiązał koniec z końcem. Teraz otworzyły się przede mną nowe możliwości, które w pełni wykorzystałem. Dzięki waszej magii moje życie się wydłużyło, a ja mogłem stworzyć to miejsce. Jedni powiedzą, że to kolebka bezprawia i brud, ale każdy normalny dostrzeże, że jest to ostatnie wolne miejsce. Miejsce w którym podmieniec, kucyk niezależnie od razy i każde inne stworzenie są na równi, nie ma gwardii którą zaatakuje bez powodu. Nawet nie mieszam się w to co robicie, ale są pewne granice, których musimy przestrzegać - powoli zeskoczył do ogiera leżącego plackiem.

- Nie masz prawa, nie jesteś cesarzową by wymierzać mi karę - nagle dostał metalową laską w kopyto, a przy tym pojawił się dźwięk kruszonych kości. Ogier leżący plackiem jęknął głośno z bólu.

- Nie jestem - powiedział ponuro tajemniczy ogier, który niedawno wstał z fotela. - Ja się nie ukrywam za siepaczami - uderzył go w kolejne kopyto, przy którym dźwięk znów się rozniósł. - Stworzyłem obowiązujące tu prawa aby to miejsce nie strawiły płomienie - uderzył go w kolejne kopyto. - Ale jak powiedziałeś, nie jestem cesarzową i nie skazuje na śmierć - spojrzał na ostatnie kopyto. - Masz sprawne jedno kopyto i róg, czy zdołasz wrócić do domu lub ktoś się nad tobą ulituje i ci pomoże, to nie moja sprawa. Kara została wymierzona, możesz odejść - ogier stękając z bólu zaczął się czołgać, mając chyba nadzieje, że ktoś mu pomoże, ale wszyscy go ignorowali. Niedawny kat znów rozejrzał się po zebranym tłumie. - Możecie wracać do interesów, chyba, że ktoś ma ochotę pogadać - machnął kopytem.

 

Baza

Idąc dalej Batty mogła dostrzec, że stworów w okolicy jest coraz mniej. Mogła napotkać jeszcze ze trzy po drodze, które zdawały się ją ignorować. Podobnie jak inne doczepione były do ścian i oczekiwały na ofiary. Wszystko wskazywało, że są pogrążone we śnie jak wszystkie inne. Nie trwało długo, aż mogła dostrzec pierwsze promienie słońca, które do niej się zbliżały. Pearl musiała mieć dobre przeczucie i najwyraźniej panował już dzień. Patrząc jednak na wysokość słońca nie zaczął się tak dawno. Na zewnątrz mogła zobaczyć kolejny widok. Jeden ze stworów biegł niezwykle szybko starając się ukryć przed słońcem. Nic nie wskazywało, że czuje ból z jego powodu. Możliwe, że w dzień, stwory rzeczywiście musiały polegać tylko na słuchu.

 

Sytuacja wewnątrz wcale nie wyglądała lepiej. Spear czuł wściekłość gdy jego towarzysze go nie poparli, a potem jeszcze żałosny buntownik go obraził. Nie mówiąc o pyskatej jaszczurce, która obraziła jego, jego magię i to kim jest. Gorsze stworzenie jakim był smok nie miał do tego prawa, ale najwyraźniej nikt nie chciał go poprzeć. Lance wyglądał na zaskoczonego tym co powiedziała Kattie, ale nadal chciał załagodzić sytuacje podobnie jak Pearl, potem jednak wszystko stało się bardzo szybko. Kolejny krok i groźba ze strony smoczycy, sprawiły, że Spear wystrzelił promień w jej stronę. Lance zareagował odruchowo chcąc najpewniej zniwelować atak podwładnego swoją barierą, ale był za wolny. Promień uderzył w jego ciało i sprawił, że ogier poleciał w ścianę.

 

- Sir! - wrzasnęła zrozpaczona Peral biegnąc do ogiera, gdy przerażony Spear się cofnął widząc co właśnie zrobił.

- Ja... ja... To był wypadek... Czemu to zrobił... - mówił zdenerwowany, najwyraźniej nadal będąc w szoku i nie mogąc uwierzyć. Pearl zignorowała towarzysza teraz próbując pomóc przełożonemu, który jeszcze niedawno zostało poważnie ranny, a teraz jeszcze to. Normalnie promień magiczny mógł się skończyć lekkim poturbowaniem, ale w wypadku niedawnych poważnych ran, finał tej sytuacji nie był pewny.

 

Plac

- No widzę, że wszyscy są - zaczął przemówienie gwardzista zaraz po pojawieniu się towarzyszy Mighta i reszty rekrutów. Na placu były cztery jakieś dziwne bramy. Wyglądały trochę jak portale. - Muszę niestety powiedzieć, że już kilkoro z was odpuściło sobie dalsze szkolenie po wczoraj. Nie ma co jednak nad tym rozpaczać. Ci którzy sobie nie radzą, nie są warci czasu naszej pani. Tylko najlepsi mogą jej służyć, a jeśli ma się wątpliwości, to lepiej nie traćcie naszego i swojego czasu, a tym bardziej cesarzowej. To tyle z niedawnych spraw, teraz przejdźmy do obecnych. Dawniej wysyłaliśmy rekruta do lasu Everfree aby przetrwał tam z godzinę, ale niestety większość nie wracała już nigdy, więc nieco to zmieniliśmy - w tłumie narosły pomruki niepewności. - Teraz jednak nie jest łatwiej. Każda z tych bramek przeniesie was na zabawę z jakimś mniej groźnym, ale nadal niebezpiecznym stworem...

- A jeśli zginiemy? - spytał nagle ktoś z tłumu.

- Małe szanse, przynajmniej na razie. Możecie zostać ciężko ranni lub stracić co najwyżej kończynę, jeśli nadal macie wątpliwości możecie się wycofać, tchórzy nam nie trzeba

- Dostaniemy broń? - spytała kolejna osoba.

- Jasne, możecie brać włócznie lub miecz

- Nic lepszego? - padło kolejne pytanie.

- Jak chcesz coś lepszego, to biegać podskokach do zwykłej jednostki - machnął z lekceważeniem kopytem. - W każdym razie jeśli jakaś beksa zginie, na pewno odeślemy ciało rodzinie, będzie miał chociaż pogrzeb. Ci którzy jednak zaliczą dostaną małą nagrodę - wskazał kopytem na kilku bardziej doświadczonych rekrutów. - Napierśnik naszej zbroi będzie pierwszą częścią waszego pancerza, która się z wami złączy po zakończeniu szkolenia. Stanie się częścią was po złożeniu przysięgi, teraz jednak będzie miał jeszcze ograniczone zdolności. Mimo wszystko może być bardzo pomocny w kolejnych ćwiczeniach. No dobra, ci co nie chcąc uciekać zgarnąć broń i do kolejki. Każdy ma trzydzieści minut.  W tym czasie musi pokonać bestię lub przetrwać ten czas z nią

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Peace Order

 

Nie zdążył zareagować na to, co się wydarzyło przed chwilą. Błyskawicznie podbiegł do Speara.

- Teraz się doigrałeś, obiecałem ci coś.

Zbliżył się do ogiera od boku, po czym ogłuszył go mocnym uderzeniem w tył głowy.

- Nie będziemy ginąć bez powodu, a ten osobnik bardzo skutecznie do tego dążył.

Następnie podbiegł do leżącego Lance'a. Był pewny, że bez medykamentów Batty jego dni są policzone. Usiadł przed nim, po czym oparł jego głowę o kopyto.

- Dziękuję, towarzyszu.

Następnie zwrócił się do Pearl.

- Czy jesteś jakoś w stanie pomóc? To... wygląda bardzo poważnie.

Oddech jednorożca był bardzo płytki, zupełnie jakby uciekało z niego życie.

 

Dawn Spark

 

To teraz kolejne starcie z potworem. Chyba nie dane mi jest odpocząć, ale widząc nagrodę wiedziałem, że wysiłek jest tego wart.

- Dobra, zróbmy to.

Przygotuj się, za taki prezent raczej nic łatwego cię tam nie spotka. Chociaż po wczoraj powinieneś z łatwością dać sobie radę.

Podniosłem magią miecz, po czym przeszedłem przez trzeci portal. Trzeba wytrwać.

Głos zaczął dopingować, coś nowego.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Sinister

- Chyba żartujesz - Prawie to wykrzyczała ale będąc w tłumie to byłoby nieco dziwne i zwróciła by na siebie zbyt dużą uwagę. - Miałam tylko załatwić kamienie, nic więcej. Nie mówiąc o tym że mnie oszukałaś, nic nie mówiłaś że tym kryształem możesz przenieść całą skrzynię... - Otworzyła szerzej oczy uświadamiając sobie pewien fakt. - Więc ze mną możesz zrobić to samo? To twój plan? Zaniesiesz mnie tam do nich i oni dadzą ci moje ciało? 

- Dobrze myślisz - Odpowiedziała ze złowieszczym uśmiechem. - Ale druga cześć jest błędna. Szczerze mówiąc chodzi o to że nie ufam im i chce mieć w razie czego jakąś pomoc...

- Moja rozmowa z tym ogierem to zmieniła? - Spytała się nieco uspokajając. - I myślisz że dam radę piątce osób będących na wyższym poziomie czarnej magii niż ja? To nie wyjdzie bo ich na pewno będzie więcej - Nie chciała porywać się z motyką na słońce. 

- Nie, nikt normalny nie proponuje pomocy za nic... Chyba że te kamienie są aż tak naprawdę dla nich istotne ale o tym się przekonamy - Uśmiech trochę jej zrzedł. - On wie że gdy żyłam byłam dosyć potężna i być może chce tej mocy. 

- Ja nigdzie nie idę - Zdecydowanie ucięła plany Star w zalążku. - Co prawda możesz mnie przenieść wbrew mojej woli ale wtedy nie licz na nic więcej niż patrzenie - A w kwestii wpatrywania się... Robiła to z dziwną przyjemnością gdy ogier w skórzanej kurtce łamał kopyta jednorożcowi. 

- Sinister! - Krzyknęła denerwując się a potem równie nagle zaczęła szeptać. - Wiesz że na niczym mi tak bardzo nie zależy jak na tym, zrozum że muszę spróbować. 

- Ale co tam da moja obecność... - Próbowała się tłumaczyć szczerze nie wierząc w to że cokolwiek zmieni. 

- Ja mam moc i wiedzę, ty ciało. Razem damy radę - Nie ustępowała. 

- I co z tego? Podczas walki będziesz mi szeptać formuły zaklęć których nigdy nie używałam? - Spytała z drwiną. To. Nie. Wyjdzie.

- Nie bądź tak głupia, po prostu mi zaufaj - Sinister wyglądała jakby rozbawiło ją to zdanie. - Razem możemy więcej i to fakt bo łączy nas coś więcej niż krew... Pakt który działa w sposób o którym jeszcze nie masz pojęcia. Teraz istnieje tylko dzięki twoim narodzinom i również nie masz pojęcia ile na to czekałam. Nie sądzisz więc że głupio by było gdyby żywot potężnego jednorożca - Mówiła o sobie. - Zakończył by się przez to że jakiś durny źrebak - A teraz o Sinister. - Pomylił roślinę leczniczą z trującym chwastem? Co prawda nie posiadam magii w tej postaci - Dotknęła siebie kopytem. - Ale nadal jest na tym świecie, ukryta w moim pierwszym domu tam gdzie wszystko się zaczęło. Może czasami jestem niczym demon siedzący na twoim lewym ramieniu szepczący ci byś robiła złe rzeczy ale zarówno możesz mnie nazywać aniołem stróżem - Skrzywiła się gdy mówiła ostatnie dwa słowa. 

- To było dawno temu... I jaki pakt? Nic nie podpisywałam - Stwierdziła przypominając sobie jak bardzo w złym stanie wtedy się znalazła. - Czyli... Wtedy powinnam umrzeć?

- Wzięłaś trzykrotną śmiertelną dawkę i nie musiałaś nic podpisywać. W chwili narodzin nie byłaś pełnoletnia, żadne odkrycie - Prychnęła jakby znowu była zdenerwowana, tym razem z powodu mówienia o tak prostych i oczywistych sprawach . - Sądzisz że to twój żołądek i nerki są specjalne czy jednak za tym cudem stoi coś innego? 

- Pogadamy o tym na spokojnie... Ale nadal będziesz musiała się postarać by mnie przekonać - Odpowiedziała z nędznym nastrojem. Nie miała pojęcia jeszcze o wielu rzeczach i wcale jej się to nie podobało... Star wyjawiała więcej dopiero jak musiała a i tak większość zatrzymała dla siebie.  Wyjęła papierosa i go odpaliła zapalniczką czując że potrzebuje ukojenia.

 

- A masz ochotę na skręta? - Po paru zaciągnięciach dymu odezwała się w kierunku ogiera który skatował jedynego poszkodowanego w tym zajściu. Sinister tak jak inni zupełnie go ignorowała. Co prawda mogłaby mu pomóc ale nie czuła że powinna... To po prostu nie jej sprawa. Wyłoniła się z tłumu odrobinę podchodząc i usiłowała sobie przypomnieć czy Crimson ostrzegała ją przed tym Christianem ale próby okazały się bezowocne. Nie bała się jednak, w końcu tylko chciała się przywitać a za to kara przecież nie groziła. Oprócz tego była ciekawa czy wie o tym co się stało w barze i jeśli tak chciała zobaczyć jego reakcje na swój widok. 

 

Batty (Bez Batty) 

Kati widząc że sprowokowała go wystarczająco by w końcu wziął się do działania  podniosła rękę by się nią osłonić zanim trafi ją w brzuch gdzie znajdują się o wiele ważniejsze dla życia narządy. Promień jednak jej nie uderzył a trafił w coś innego... Jakąś przeszkodę która nie powinna tam być. Chodziło o dowódcę gwardii i smok tylko obserwował w bezruchu jak ogier leci w kierunku ściany. ,,Nie powinien tego robić'' - Pomyślała wiedząc że mógł tego nie przeżyć skoro został ranny już wcześniej. 

- Może uznał że nie dam sobie rady - Nie wydawała się zła gdy to mówiła. - Albo uznał że to głupota atakować smoka - Schowała ostrza ze swojej broni i wzruszyła ramionami. Potem patrzyła jak Order wymierza mu cios by go ogłuszyć. - A więc sprawiał kłopoty już wcześniej? - Spytała z ciekawością. - I jak to się w ogóle stało że wpadł na pomysł by mnie postrzelić z promienia tam gdzie nie powinien? - Spojrzała na pozostałą dwójkę buntowników. 

 

- Chlorine, gdzie Batty? - Fire oczekiwała odpowiedzi nigdzie jej nie widząc. Zdjęła hełm i spojrzała na Lance'a leżącego pod ścianą... Wydawała się zmartwiona ale nie interesowała się jego losem uznając inną sprawę za ważniejszą. Po za tym sama nie wiele znała się na medycynie a to właśnie Pearl była najodpowiedniejszą osobą by się nim zająć. 

- Nie mogła wrócić ale żyje - Uspokoił ja ogier w zbroi. - Okazało się że sposób działa ale cholery czekają w pomieszczeniu obok jakby wiedziały gdzie jesteśmy i szykowały zasadzkę jak tylko wyjdziemy. Jest ich tam pięć sztuk, Batty zapewne nie chciała zbytnio hałasować by ich nie obudzić i pewnie ma inny sposób na powrót. Wie co robi - Stwierdził. - Dajmy jej trochę czasu... I co tutaj się stało? - Nie było go dosłownie chwilę a to wystarczyło by dowódca gwardii znowu został ranny a może nawet i zabity. 

- Niedobrze... - Pokręciła głową. - A więc te potwory jednak są mądrzejsze niż myślimy? - Spojrzała na Kati. - Powiedziałam jak ją obudzić by nasz smok nie wstał lewą nogą ale Spear uznał że będzie śmiesznie jak to zrobi inaczej. Nie wiedział jednak że słowa dla niej nic nie znaczą a Lance próbował za wszelką cenę temu zapobiec. 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Czarny rynek

- Ah nowa przyjaciółeczka Crimson - uśmiechnął się krzywo. - Nikt nie trafia do mojego królestwa bez przewodnika, a ty jak słyszałem skołowałaś sobie ciekawego przewodnika - powoli poszedł w kierunku fotela, na którym znów usiadł. - Słyszałem jednak, że było was trzy. Ty, Crimson i jeszcze jedna klacz, która zwracała na siebie uwagę nie tylko samym wyglądem. Ile w końcu kucyków karmi bez powodów podmieńca? - wzruszył kopytami. - Tak słyszałem o akcji w barze, jak i o tym, że nabywasz wrogów równie szybko jak Crimson. Nie dziwne, że się spiknęłyście, obie jesteście równie pokręcone - westchnął i lekko zmrużył oczy. - Ale gdzie moje maniery. Nazywam się Christian, tylko tyle zostało z mojego dawnego życia. Ale jak ufam to już najpewniej wiesz. Mam nadzieje, że podoba ci się moje małe królestwo. Gdy reszta ludzi głupio walczyła o dawne życie, ja wykorzystałem sytuacje lepiej. Człowiek czy kucyk, co za różnica? Liczą się tylko wpływy i forsa. Nawet w tym świecie mając jej wiele można dyktować warunki. Crystal najpewniej też to wie i chodzi jej tylko o zyski. Sama jednak najpewniej również odkryłaś ten sekret, patrząc na to czym się zajmujesz... A tak właściwie... Kumpele zostawiły tak ciebie?

 

Baza

- Na pewno tu tak nie zginie - powiedziała nieco bardziej agresywnie Pearl na pytanie Ordera. Z pewnością nie była zła na niego, ale w obecnej sytuacji ciężko było się dziwić, że nie mogła zapanować nad nerwami. Spear leżał nieprzytomny i nawet nie zwracała na to uwagi. Jakby nie patrzeć nawet nie zwróciła uwagi na powrót jednego z buntowników i fakt tego co mówił o potworach za ścianą. Położyła kopyto na piersi dowódcy, a potem dotknęła go rogiem. Przetarła lekko pot z czoła i nadal kontynuowała. Cokolwiek robiła, musiało kosztować ją to sporo energii, bo w jej oczach pojawiło się niewielkie zmęczenie. - Potrzeba zimnego ręczniku na okład - warknęła, patrząc na dowódce i nadal kontynuując. -  Ja też potrzebuje pomocy... - ciężko odetchnęła. - Normalnie przy takim zabiegu powinny brać udział trzy jednorożce, by mogły nawzajem uzupełniać siły. Niestety muszę zdać się na własne siły. Ktoś musi ścierać mi pot z czoła, bo nie będę w stanie się skupić gdy będzie spływał mi do oczu

 

Nieznana lokalizacja

W odróżnieniu od portali na czarny rynek, portale oddziałów śmierci nie przynosiły skutków ubocznych. Dawn po prostu przeszedł z jednego miejsca w drugie. Pierwsze co mógł poczuć to nieznośny fetor, który dobiegał z całego tego miejsca, przywodził na myśl coś zgniłego jak mięso. Na dodatek było tu strasznie ciemno. Z czymkolwiek przyszło mu walczyć, najwyraźniej lubiło ciemność. Zaraz po użyciu zaklęcia światła mógł zauważyć znacznie więcej, jak choćby to, że właśnie był w jaskini, przynajmniej skały wokół o tym świadczyły. Musiał być jednak niezwykle głęboko, bo nie dochodziły tu żadne strumienia światła, a ze stalaktytów co jakiś czas skapywała woda. Wszędzie wokół porozrzucane były kości. Nie były to kości tylko kucyków, a co ciekawe czegoś co przypominało jakiegoś wilka czy nawet niedźwiedzia. Z głębszej części jaskini dochodziły jakieś pomruki, które z pewnością ciężko było scharakteryzować. Jednak kolejną ciekawą rzeczą był fakt wypływającego z tego miejsca ciepła. Wszystko wskazywało, że im głębiej Dawn zejdzie tym będzie bardziej gorąco. Monstrum musiało lubić ciepło i było tam gdzie właśnie było najcieplej.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

 

 


Imię: Abdul Haddad / Sand Storm

Strona konfliktu: buntownicy/FOL

Rasa: jednorożec

Wygląd: Wysoki jednorożec z brązowymi oczami, piaskową sierścią oraz krótką, czarną grzywą

Cutie Mark:

Historia: Urodził się w Syrii. Jego dzieciństwo przebiegało normalnie, co jednak zmieniło nadejście Equestrii. Chaos jaki to wydarzenie spowodowało na zniszczonym wojnami
bliskim wschodzie zmusił jego rodzinę do ucieczki do Europy, gdzie osiedlili w Polsce. Ukończył studia chemiczne w Politechnice Gliwickiej.
Na miejscu dołączył do struktur FOL'u, sprzeciwiał się obcej ingerencji w aktualny porządek świata. Jego rodzice nie podzielali tych samych
poglądów. Brał udział w kilku atakach na biura ponifikacyjne na terenie Polski, samodzielnie konstruował ładunki wybuchowe wykorzystywane w tych akcjach. Pewnego razu jednak
atak się nie udał - wskutek zdrady grupa Abdula została rozbita, a on sam trafił do więzienia. Po przymusowej ponifikacji jako osobnik niebezpieczny dla innych kucy (nie potrafił
pogodzić się z przemianą) był przetrzymywany w Canterlocie, gdzie próbowano bezskutecznie przekonać go do nowego życia.
Chaos spowodowany uderzeniem Crystal pozwolił mu uciec z więzienia. Po wszystkim dołączył do FOLowskich buntowników, gdzie zdecydował się dołączyć do grup bojowych. Brał
udział w kilku atakach na pozycje gwardzistów, jak i walczył z pro equestriańskimi buntownikami.

Zdołał nauczyć się podstaw magii.

Zdolności: Specjalista od amunicji/materiałów wybuchowych. Dobry w planowaniu oraz cichych akcjach na terenie wroga. Potrafi obsługiwać ciężki sprzęt, oraz zna podstawowe ataki magiczne.

Klasa magiczna: przeciętny

Miejsce urodzenia: Syria, Aleppo

Obecne miejsce zamieszkania: baza Epsilon, okolice byłego Uralu

Zawód: chemik/żołnierz

Wiek: 28
 

 

 

Peace Order

 

- Zrobione.

Podbiegł do miejsca z zapasami, gdzie wygrzebał dwa kawałki materiału. Następnie położył je na skrzynkę, polał pierwszą lepszą cieczą z butelki po czym pierwszą położył na głowę Lance'a, a drugą przełożył z pyska na kopyto i zaczął ścierać pot z czoła Pearl.

Nie odzywał się, na wszelkie pytania odpowiadając tylko skinieniami głowy. Nie chciał jej przeszkadzać w próbie ocalenia życia swojego przełożonego.

 

Dawn Spark

 

Dobra, jest tu gorąco. Pierwszy minus.

Drugi minus: to gdzieś pod ziemią, gdzie mam ograniczone zdolności manewrowe.

Trzeci minus. Gdzieś na dole stoi stwór, który mógłby rozszarpać mnie na strzępy, tego wolę uniknąć.

Użyłem na sobie zaklęcia kamuflującego ukrywając się za skałą. A więc wytrwać pół godziny. Zaklęcie neutralizuje wszelkie ślady mojego istnienia. Problem tylko jest taki, że istoty wyczulone na magię, podobnie jak Autor mogą to wykryć. Strzelam raczej, że ta istota też jest w stanie to zrobić, w przeciwnym wypadku by mnie tutaj nie rzucali.

Zacząłem skupiać energię w rogu. Miecz leżał obok, gotowy w razie czego do wystrzelenia z maksymalną siłą w stronę przeciwnika. Czekałem na to, co za chwilę miało nadejść.

 

Sand Storm / wsparcie

 

Drużyna rozłożyła się wokół wzniesień otaczających bazę. Nikt nie miał zamiaru wchodzić do środka; jeżeli nie było tutaj ostrego zagrożenia, to major powinien był dać sobie z tym radę, tak jednak się nie stało.

Dwie kopie poczwórnego radzieckiego działa azp-23 były rozstawione na dwóch wzniesieniach. Były dobrze ukryte, podobnie z jednorożcami je obsługującymi.

Kawałek dalej znajdował się prowizoryczny obóz, złożony z kilku namiotów. W środku jednego z nich Sand Storm przeglądał zapasy.

- Po cholerę mi taka amunicja, prosiłem o przeciwpancerną a co dostałem? Wszystko przeciwko nam, jak zwykle zresztą.

Uderzył się w czoło. Efekt był wiadomy, trafił w róg co mocno go zabolało.

- Nosz...

Do namiotu wszedł pegaz, zasalutował. Wszyscy nosili podobne uniformy, jednak jego posiadał na sobie więcej elektroniki.

- Sierżancie, zakończyliśmy obserwację celu. Zauważyliśmy dziwne ślady aktywności, jakieś stwory.

Po chwili ciszy odezwał się.

- Przygotować działa do strzału, wycelować je w wejście do bazy. Jeżeli zauważycie cokolwiek nieprzypominającego kuca strzelać bez rozkazu. Pamiętajcie, że przez kwatermistrza dostaliśmy amunicję zapalającą. Jedyne co nas ratuje w tej sytuacji, to kaliber i ogień.

Pegaz spojrzał pytająco.

- Nie wchodzimy do środka? Musimy jakoś go wyciągnąć z tego bagna, podobno misja majora jest priorytetowa.

Jednorożec zmarszczył brwi.

- Póki co czekamy na okazję, nie podoba mi się to, z czym mamy tutaj do czynienia. Uderzymy, jeśli nic się nie stanie.

- Tak jest, sir!

Pegaz ponownie zasalutował, po czym wyszedł z namiotu. Sand skończył przegląd amunicji, po czym zabrał ze sobą kwadratowy pakunek o niewielkich rozmiarach.

- Kolejny prototyp. Sporo możliwości przed nami, jednak ile to warte w obliczu utraty człowieczeństwa. Czy Bóg nas rzeczywiście opuścił? Może będzie okazja do sprawdzenia siły rażenia tego cacka.

Wyszedł z namiotu, którego pilnowała dwójka gwardzistów.  Następnie ustawił się na wzgórzu obok jednego z dział, po czym wyjął lornetkę i zaczął obserwować wejście do bazy.

Edytowano przez Mizanth
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Sinister

- To był zwykły przypadek że ją spotkałam - Uśmiechnęła się ciesząc się z tego powodu. - Tak było nas trójka... - Kontynuowała dalej jednak na chwilę przestała mówić zastanawiając się nad czymś. ,,O tym też wie? - Pomyślała. - Dobry jest.'' - Nie będę bronić tej białej, również jest pokręcona na swój sposób - Nie wyjawiła jej imienia ani tego że jest z byłej gwardii, nie uznała tego za istotne. - A co do wrogów, śmiem twierdzić że to oni zdobywają mnie nie wiedząc do czego jestem zdolna. Widzisz, prawie nigdy nie chodzę sama i nawet teraz mam towarzysza...  Nie pozwolę by jakiś handlarz mi ubliżał bo myśli że ma monopol - Pokręciła głową jakby mu współczuła. - Wpływy się dla mnie nie liczą ale hajs już bardziej, mam trzeci projekt i tutaj zdobyłam przedostatni element - Znowu się uśmiechnęła czując przypływ ekscytacji i chęci pracy. - Nie zostawiły mnie, to znaczy. Ta trzecia się słabiej poczuła, pewnie karmienie podmieńca to nie przelewki a ja chciałem jeszcze opchać towar by nie iść z nim z powrotem do domu... A manier najwidoczniej nie masz - Nagle stwierdziła. - Nie odpowiedziałeś na pytanie czy masz ochotę na skręta, po obowiązku zasłużyło się na chwilę przyjemności prawda? 

 

Batty

Już prawie była na zewnątrz... Wystarczyło parę kroków, schylić się i przejść przez wrota. Zobaczyła pierwsze promienie słońca i cierpiała z powodu że nie mogła poczuć ich na skórze a została zamknięta w puszce na własne życzenie. Nigdy nie sądziła że coś takiego zapewni jej niewidzialność. Około siedemdziesiąt metrów przed sobą miała wąskie ale długie jezioro a dalej kolejne wzniesienie. Baza została zbudowana w jednej z tych gór.

- Dobra, teleportacja - Stwierdziła cicho. Pozwoliła sobie na to tylko dlatego że nigdzie nie widziała żadnego przeklętego przeciwnika. - Nie zepsuj tego. 

- Batty? - Fire nagle odezwała się przez radio chcąc nawiązać kontakt. - Słyszysz mnie? - Spytała nie będąc pewna czy zasięg jest wystarczający.

- Kim jesteś? - Odpowiedziała zaskoczona. Głośnik w zbroi pozostawiał wiele do życzenia ale była to też wina gubienia sygnału. - Mogłoby być lepiej ale da radę. 

- Tutaj Fire, zmiana planów. Nie wyjdziemy ze zbrojowni jeśli jest ich piątka w elektrowni, za duże ryzyko więc trzeba się ich pozbyć. Mam pewien pomysł, wchodzisz w to? 

- Jasne - Zgodziła się mimo że nie wiedziała o co chodzi. Cały czas obserwowała teren wokół siebie żeby żadna bestia jej nie zaskoczyła. - Tylko teraz jest ich tam dziewięć. Co mam robić? 

- To nie ma znaczenia ile ich tam jest. Najpierw zamknij pierwsze wejście od bazy, nie możemy wpuścić ich więcej ale nie wchodź na razie do środka bo nie wiem czy nie zgubisz zasięgu. Potem wróć do końca korytarza, skręć w lewo, potem w prawo i znajdziesz się w stołówce. Tutaj masz opcje na zadanie dodatkowe, zbierz trochę puszek z żarciem a my zobaczymy czy się do czegoś nadaje. Każdy jest chyba głodny. Skieruj się do korytarza na przeciwko, będziesz mijała masę pokoi ale idź do samego końca. Zobaczysz znowu drzwi, będziesz musiała wpisać kod...

- Daj moment, wyjmę kartkę bo nigdy nie mam pamięci do cyfr - Wolała mieć pewność w tym wypadku.

- Dobra - Odczekała chwilę. - 773437, potem masz drugie drzwi i znowu kod. Tym razem wpisz 571313 i zobaczysz trzecie drzwi...

- Celestio ile tego?! - Spytała zaskoczona. - Trzymacie tam tajemnice wszechświata? 

- Nie, 341331. Otworzysz je i będziesz w centrum sterowania tym całym syfem. Pewnie nie będzie wystarczająco mocy by tym operować ale po lewej jest pomieszczenie. Włącz każdy przełącznik, mam nadzieje że w bateriach zostało chociażby z dwadzieścia procent mocy a to w zupełności wystarczy. Skieruj się do konsoli numer jeden i wciśnij jedynkę. Zapewnisz łączność jeśli jej nie będzie. Potem podejdziesz do konsoli numer trzy i zamknij drzwi o numerach: Dwa, trzy, cztery, siedem i osiem. Tym sposobem odetniesz większość bazy i stworów od nas. Zostaną tylko te w elektrowni, hangarze i w korytarzu. Potem na mój sygnał zamkniesz te o numerach 7.1 i 8.1... To twoja część, dasz radę?

- Dam radę jak dobrze zapisałam kody - Stwierdziła. - A wasza cześć?

- Dzięki że przypominasz - Podbiegła do wózka do przewożenia amunicji i strąciła wszystko co na nim było. Przeniosła go na początek szybu. - Chce tutaj 80 kilo materiału wybuchowego i ze 150 litrów paliwa. Migiem. 

 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Czarny rynek

- Jesteś zabawna jest zabawna, prawda? - spytał gwardzistów i kuca, który niedawno czytał przewinienia. Wszyscy zaczęli lekko chichotać jak na komendę. - Dobra starczy chłopaki - machnął kopytem. - Mało kto mi zarzuca brak manier, ale fakt nie odpowiedziałem. Skoro dajesz za darmo mogę skorzystać, przy okazji dowiem się jaki towar proponujesz, że tak szybko wzbudziłaś zainteresowanie - uśmiechnął się chytrze. - O tak, wszyscy już o tobie mówią, szybko zdobywasz popularność, mam nadzieje, że ci się tu podoba i nie jest to twoja ostatnia wizyta. Potrzeba nam kucyków, którzy rozumieją wartość rynku - powoli sięgnął po jej skręta i zajarał. - Przyznaje całkiem niezłe, nie dziwne, że tak się tobą zainteresowali - spojrzał nagle na róg klaczy. - Podobno dzisiejszy świat jest lepszy dla jednorożców niż kiedykolwiek - przekrzywił lekko głową. - Zakładam, że nie jesteś amatorką z magii. Nie widzę towarzysza, o którym mówisz, a skoro tu jest to znaczy, że albo jest niewidzialny albo możesz go wyczarować kiedy chcesz. A jednak szlachetny jednorożec, jak to was określa cesarzowa diluje. Skąd to zainteresowanie? Uciekasz przed czymś? Jesteś dezerterem z gwardii czy coś? Poza tym co to za projekt, o którym mówiłaś?

 

Baza

- Dziękuje - wydusiła Pearl na pomoc ze strony Ordera. Nadal nachylała się nad dowódcą, a jego oddech powoli się uspokajał. W końcu nagle upadła na grzbiet ciężko dysząc. - Powinno być dobrze - zaczęła lekko masować głowę kopytem. - Musi odpocząć, a ja... Wyczerpałam niemal całą moc. Można tego nie dostrzegać, ale dla nas to naprawdę duży wysiłek fizyczny - spojrzała ponuro na Speara, a potem znów na kuca który jej pomógł. - W każdej innej sytuacji bylibyśmy wrogami. Dziwne czasy tworzą dziwne sojusze, tworzycie niecodzienną grupę, ale nie jesteście źli. Dlatego leczę zarówno sprzymierzeńców jak i wrogów  - nagle doszły do niej rozkazy jakie mówiła Fire. - Co planujesz? Mogę jakoś pomóc?

 

Nieznana lokalizacja

Minęło około pięć minut, ale nic się nie działo. Co jakiś czas tylko słychać było skapywanie wody z okolicznych stalaktytów. Pojawił się jednak cichy dźwięk przypominający szuranie. Ziemia w okolicy ogiera zaczęła się poruszać i nagle coś z niej wylazło. Stworzenie przypominało skorpiona, ale wielkości człowieka. Stwór lekko poruszył się w kierunku ogiera, ale nagle stało się coś niespodziewanego. Z głębszej części jaskini wyszło coś galaretowatego co przypominało fioletową mackę owinęło się wokół wyrywającego się ciała skorpiona i wciągnęło go w głąb jaskini. Potem można było usłyszeć dźwięk chrupnięcia i dźwięk przesuwania się czegoś wielkiego w kierunku Dawna.

Edytowano przez Magus
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Peace Order

 

Po wszystkim spojrzał na Pearl lekko mrużąc oczy.

- Zabawne, mógłbym powiedzieć to samo. Szkoda, że nie było ciebie w okolicy tego dnia, gdy przechodziłem przez wioskę wymordowaną przez Szwadrony, możliwe że wtedy zmieniłabyś zdanie. Ale nie zamierzam cię tutaj indoktrynować, odpocznij, zasługujesz na to.

Po chwili dodał.

- Nie jesteśmy wrogami, walczę tylko z tymi złymi.

Wygrzebał z zapasów trochę materiału. Część złożył w rulon i podłożył pod głowę Lance'a, a drugą go okrył. Następnie usiadł obok niego.

- Będę go miał na oku, chłopaki na straży poradzą sobie beze mnie.

 

Sand Storm

 

Obserwując bazę zauważył jakiegoś opancerzonego kucyka.

- A co to za maszkaron?

Kilku żołnierzy obok również przypatrywało się bazie z lornetkami. Jeden z nich postanowił się odezwać.

- To co robimy? Możliwe że trzymają go jako zakładnika, lecimy go odbić?

Odłożył lornetkę na bok.

- Nie, musimy obserwować i czekać na okazję. Feath... um, John? Przeleć nad tym czymś i daj mu znać, że tu jesteśmy i nie mamy wrogich zamiarów. Na razie.

- Tak jest, sir!

- Poczekaj jeszcze chwilę.

Podniósł magią pusty cylindryczny pojemnik, następnie wziął kawałek papieru i napisał na nim szybką notatkę.

 

Tutaj Sand Storm, kapitan FOL-ZSI

Nie mamy złych zamiarów, jesteśmy w stanie zaoferować pomoc/zapasy w zamian za potencjalną pomoc w uwolnieniu kuca zwanego Peace Orderem. Nie gryziemy. Zapraszamy do kontaktu, wzgórze obok.

 

Następnie włożył wiadomość do pojemnika, który przekazał pegazowi.

 

Ten wzbił się w powietrze, po czym zniżając lot rzucił Batty przesyłkę pod nogi. Następnie zatoczył koło i wrócił na pozycję.

 

Dawn Spark

 

Wyczekałem moment, w którym stwór znalazł się dostatecznie blisko, po czym wystrzeliłem w jego kierunku mocnym zaklęciem eksplodującym. Następnie teleportowałem się kawałek dalej. Spora część jaskini zawaliła się za mną, przygniatając stwora oraz blokując wejście do miejsca, w którym się znajdowałem.

Po wszystkim ruszyłem w stronę, z której wydobywał się żar. Obawiam się, że ta istota za chwilę się przebije przez gruzy i ruszy w moim kierunku. Ponadto wydaje mi się, że będę w stanie ją pokonać za pomocą tego, co znajduje się na dnie.

Robiło się coraz goręcej. Mimo warunków nie odczuwałem strachu,  jedynym na czym byłem skupiony był fragment zbroi oraz szansa na spotkanie Cesarzowej. Tylko to się teraz liczy.

 

Edytowano przez Mizanth
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Sinister

- Mało kto jest na tyle odważny by to zarzucić? - Spytała patrząc jak odpala jej skręta. - Albo głupi, jedno z dwóch na pewno - Wzruszyła ramionami. Miała szczęście że miał dobry humor czy zrobiła to we właściwy sposób? Cóż, tego już się raczej nie dowie. - To jest po prostu dobra odmiana zielska bo nie każde jest takie samo... I nie jest do końca za darmo. Ktoś na pewno zauważył że skusiłeś się na skręta ode mnie i plotka znowu się rozejdzie - Uśmiechnęła się na myśl o tym sprzedawcy który próbował ją zastraszyć, ciekawiło ją co zrobi jak dojdzie to do jego uszu. - W zasadzie masz rację co do pozycji jednorożców - Popatrzyła się na ogiera który nadal próbował wrócić do domu z połamanymi kopytami. - Ale dla większości a ja się do tej grupy niestety nie łapię - Pokręciła głową. - Nie żebym to miała za złe bo zwisa mi to dopóki dają mi spokój a jeśli jednak wtykają kij w mrowisko to staram się żeby tego pożałowali - Wyciągnęła papierosa i również go zapaliła. Tak to już działało... Gdy widzisz że ktoś pali, nawet niekoniecznie tytoń łapie ciebie ochota na kolejną porcje trucizny pomieszanej z przyjemnością i uspokojeniem. - Dobrze zakładasz - Pokiwała głową z zastanowieniem. - Ale jednocześnie się mylisz - Teraz nią pokręciła.

- I tak, przynoszę hańbę Crystal zajmując się sprzedażą narkotyków ale wiesz co? Lubię sobie przyćpać i huj jej do tego. Na początku kupowałam to od innych ale uznałam że nie będę wciągać proszków nie wiedząc czy połowa to nie najzwyklejszy tynk ze ściany. Nauczyłam więc się chemii a potem co to za problem zrobić jedną porcje dla siebie a drugą na handel... Potem jedną dla siebie, dwie na handel i jakoś to poszło w tym kierunku. A projekt o którym mówiłam to nic takiego - Machnęła kopytem jakby nie chciała o tym rozmawiać. - Zwykła figurka do gry - Spojrzała mu w oczy by zobaczyć jego reakcje. Jak bardzo zaczynało brzmieć to niedorzecznie?

 

Batty

- Wróg mojego wroga jest moim przyjacielem - Fire spojrzała na Pearl komentując jej wypowiedz. - W pomieszczeniu obok czeka na nas dziewiątka stworów zupełnie jakby szykowały zasadzkę - Teraz zamierzała wyjaśnić na czym polega pomysł który zamierzała wdrożyć w życie. - Skubańce są jednak bardziej inteligentne niż sądziliśmy i czuje to że jeśli wyjdziemy stąd większą grupą zorientują się a tego starcia nie mamy jak wygrać. Chce je tymczasowo zamknąć w elektrowni i dać im ostatnią niespodziankę. Trzeba jednak zrównoważyć moc wybuchu by nie uszkodził drzwi żebyśmy mogli stąd wyjść ale musi być na tyle silny by je zabić - Odwróciła głowę w kierunku buntowników szykujących pakunek. - Jeśli uznajecie że to co podałam to za mało lub za dużo to zmodyfikujcie to. W tej kwestii bardziej ufam wam - Znowu jej wzrok skierował się na gwardzistkę. - To oczywiste że wybuch ściągnie wszystkie inne stwory z reszty bazy dlatego chce przed detonacją odciąć niepotrzebne pomieszczenia by ograniczyć ich ilość do paru... Batty naliczyła trzy po drodze do wyjścia więc stawiam że więcej niż sześć ich nie będzie - Wtedy to się mogło udać... A jeśli nadal nie dadzą rady to przynajmniej i tak będzie to krok do przodu. - Przed chwilą zrobiłaś robotę przeznaczoną w normalnych warunkach dla trzech jednorożców. Nie przesadzaj, po prostu odpocznij. 

 

Batty praktycznie od razu spostrzegła pegaza który leciał w jej kierunku. Pierwszym, naturalnym odruchem było sięgnięcie po broń ale coś tutaj nie pasowało. ,,Gdyby chciał mnie zabić już by strzelał'' - Pomyślała i dała mu się zbliżyć i zrzucić metalowy pojemnik pod swoje kopyta. Ze spokojem, nie śpiesząc się rozpakowała niecodzienny list i go przeczytała. ,,A jednak Spear nie jest tak stuknięty jak się wydaje''. Przyjrzała się przez lunetę w swoim karabinie pobliskiemu wzgórzu po kolei jakby celując w każdego kucyka który mierzył do niej z lornetki. Ciekawiło ją czy poczują się z tym faktem na tyle niekomfortowo by się schować za osłoną. 

- Fire - Batty znowu się odezwała przez radio w hełmie. - Mamy tu wsparcie którego miało nie być, szukają Ordera. Co robimy z tym faktem? - Spytała nie będąc pewna jak się zachować. W końcu po jej akcjach ocenią całą grupę. 

- To ten gwardzista miał rację? - Spojrzała na kucyka który okrywał Lance'a materiałem. 

- Na to wychodzi - Stwierdziła. - Pytanie czy specjalnie okłamał na samym początku czy potem zmienił zdanie i zataił prawdę. Niezależnie od przyczyny wydaje mi się że gdyby nie miał złych zamiarów powinien ci o tym powiedzieć. Co mam im odpisać bo zaraz zaczną się niecierpliwić. 

- Spław ich - Odpowiedziała prawie od razu. - Dla ciebie będą tylko problemem i jedyne co zrobią to zamieszanie którego nie potrzebujemy. Kontynuuj to co powiedziałam i zamknij wejście na trzy spusty jeśli wiesz o co mi chodzi. 

- Dobra - Odetchnęła z ulgą, naprawdę nie uśmiechało jej się wychodzenie samej na otwarty teren w pobliże kucyków których intencji nie była pewna. - To na razie... Odezwę się jak dotrę do tamtego pomieszczenia. 

Batty po chwili wyjęła własny długopis i na odwrocie kartki napisała jeszcze krótszą wiadomość niż tą którą oni napisali do niej. 

 

Również nie mam złych zamiarów ale... wbrew pozorom możecie pomóc tylko sobie. Trzymajcie się z dala i nie hałasujcie jeśli nie chcecie podzielić losu gwardzistów leżących na prawo ode mnie.

 

Po czym Batty również schowała kartkę z wiadomością do metalowego pojemnika i przeniosła ją używając teleportacji w miejsce gdzie stały kucyki z lornetkami. Nie zamierzając tracić więcej czasu z powrotem skierowała się do środka ze schyloną głową by nie zahaczyć o drzwi. Postępowała zgodnie z instrukcjami które otrzymała. 

 

Fire tymczasem próbowała zrozumieć o co może tutaj chodzić. ,,Może myślą że jest tutaj sporo ciekawych urządzeń do zabrania i to jest to czego chcą? - Pomyślała nie będąc pewną. W takim wypadku najlepiej było zapytać wprost...

- Piękna gadka Order ale powiedz mi co planujesz naprawdę - Jej głos był mniej przyjazny niż zazwyczaj. -  Ja rozumiem że głupio mówić gwardzistom że będzie tutaj twoje wsparcie ale mi powinieneś to powiedzieć. 

Edytowano przez Shey
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Czarny rynek

- A podobno to odwagę wiążę się z głupotą - krzywo się uśmiechnął słuchając dalej Sinister. - Wiesz, może ty uważasz, że huj jej do tego, ale ona już inaczej to widzi - mruknął znów zaciągając się skrętem. - Gdybyś z tym jej wyskoczyła to najpewniej zrobiłaby ci niezły sajgon. Wiesz w końcu sama jest jednorożcem, a ty swoim zachowaniem zaniżasz ją i całą resztę jednorożców, ale dość tych rasistowskich bzdur - machnął kopytem. - Inaczej mówiąc wykorzystałaś mnie? - mruknął jakby ignorując jej niedawne słowa o figurce do gry. - Widzicie chłopaki, najwyraźniej jestem tutaj niczym celebryta, nawet dostaje darmowe prezenty - wszyscy patrzyli jakby nie wiedzieli jak zareagować, ale na szczęście Christian to zignorował i mówił dalej. - Podobasz mi się, bo wiesz czego chcesz i masz gdzieś innych. A to jest jedyna tajemnica sukcesu. Po cholerę mieszać się w politykę i wojnę innych, skoro nie da ci to bogactwa. Najważniejsze to pilnować własnego nosa. Znasz się trochę na magii? - potarł kopytem brodę. - Chodzi mi o poważne zaklęcia. Płacę dobrze jednorożcom za usługi. Ich ciężka praca chroni to miejsce i pozwala innym tu przychodzić. Rzecz jasna do niczego nie zmuszam, ale jakbyś chciała trochę zarobić na boku - krzywo się uśmiechnął. - Crystal obiecuje jednorożcom jakieś wróżki na wierzbie za lojalność, ale ja daje coś znacznie lepszego, bo nie ma większej siły niż forsa

 

Baza

- Tak one nie są tylko tępymi stworami, ale odkryliśmy to za późno - powiedziała słabym tonem Pearl. - Potrafią nawet używać naszej broni, przynajmniej tej zwykłej, bo wyrywały niektórym z naszych włócznie z kopyt - mówiła słuchając dalej planu Fire. - Ale czy ten wybuch w bazie nie ściągnie nowych ze świątyni? - spytała niepewnie, ale nim Fire jej odpowiedziała chyba znów zaczęła mówić przez radio. Nie wtrącała się do całej sprawy, aż nie usłyszała "Ten gwardzista miał racje?" Spojrzała na swojego dowódce, a potem Speara. Co miała na myśli mówiąc o racji gwardzisty? Nawet myślała czy spytać ją o to, ale nim zdążyła, Fire już odezwała się w kierunku Ordera, a Perl lekko mrugnęła jakby też chciała poznać odpowiedź.

 

Nieznana lokacja

Będąc na dnie Dawn mógł spostrzec, że to nie był najlepszy pomysł tu iść. Jeśli na górze były kości to tutaj było ich pełno. Najwyraźniej ten stwór uwił sobie tutaj gniazdo, bo lubił ciepło. Nawet co jakiś czas spomiędzy skał wylatywał strumień płomieni. To nie był koniec złych wiadomości dla ogiera. Mógł usłyszeć z tyłu dźwięk kruszących się kamieni, który ustał po niewielkiej chwili. Najwyraźniej monstrum zdołało się wydostać, a co gorsze dźwięk poruszania się znowu zaczął rozchodzić się po jaskini. Wszystko wskazywało, że monstrum potrafiło go wyczuć. Ponownie mógł spostrzec dziwną galaretowatą mackę, która teraz blokowała wejście, którym zszedł na dno, a przy tym jego jedyną drogę ucieczki. Macka jednak najwyraźniej nie była całym ciałem, bo z tyłu ciągnęło się coś dalej.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Peace Order

 

Po usłyszeniu pytania od Fire zorientował się, że ekipa ratunkowa dotarła na miejsce. Oni też mają komunikację bezprzewodową?

Myśląc krótką chwilę nad odpowiedzią postanowił się odezwać.

- Rzeczywiście Spear musiał przyuważyć to, co robiłem na panelu. Nie spodziewałem się, że zdobędę zasięg, a nie chcąc wywoływać paniki postanowiłem go spławić.

No ale zaczynając od początku: wiedząc, że podzieleni nie mamy szans przeciwko Crystal wysłano mnie na pertraktacje z pozostałymi frakcjami opozycyjnymi. Jako iż uważamy, że gorzej być nie może postanowiliśmy się dogadać. Tutaj wpadłem po drodze, gdyż badania geologiczne wykryły spore ilości kryształów znajdujące się mniej więcej w tym rejonie. Problem jest jednak taki, że jak widać duże ilości tego materiału przyciągają różne śmieszne stwory.

Chwilowo przycichnął, łapiąc więcej powietrza.

- Po wynosinach lojalistów miałem przyjrzeć się sytuacji, ale nie tylko nas zainteresowało to miejsce. Wezwałem wsparcie, które wyjątkowo szybko się pojawiło. Nie mamy zamiaru wam w niczym przeszkadzać. Dalej zastanawiam się co ze Spearem, ale jeśli wszystkim uda się stąd wydostać to wolę oddać go Pearl do niańczenia. Pod warunkiem, że nie zaatakuje nikogo z naszych.

Znowu zwrócił wzrok w kierunku Lance'a, dalej siedząc obok.

- Nie mam nic więcej do dodania. Pozwólmy panience Pearl odpocząć, a po wszystkim spadamy stąd.

 

Sand Storm

 

Gdy Batty wymierzyła w ich kierunku dwie baterie artylerii przeciwlotniczej skierowały lufy w jej stronę, natomiast kuce z lornetkami dalej stały w tych samych pozycjach.

- Co robimy?

- Czekać, raczej nie będzie strzelać.

Sand podniósł pudełko, po czym przeczytał list.

- Dobra, chyba się do tego zastosujemy.

- O co chodzi?

- Nie wtrącamy się, pilnujemy drzwi. Jeśli wyjdzie stąd coś groźniejszego możecie strzelać bez rozkazu.

Cofnął się do namiotu z zapasami, zapakował kilka paczek do juk, a następnie wrócił na stanowisko.

- Ubezpieczać mnie, nie marnujmy więcej czasu. Rozłożę przy wejściu materiały wybuchowe, raczej nam to nie zaszkodzi a możliwe, że i pomoże.

Użył zaklęcia kamuflującego, po czym powoli ruszył w kierunku bramy.

 

Dawn Spark

 

Im niżej schodziłem,  tym więcej znajdowałem szkieletów. Może zejście było błędem? Zresztą nieważne, nie ma czasu na dłuższe rozważania, możliwe że tam będzie więcej miejsca.

Słyszałem stwora zbliżającego się w moim kierunku, jednak dzięki poprzedniemu ruchowi zwiększyłem dystans od niego. Mimo chwilowego poczucia bezpieczeństwa byłem w pełnej gotowości do ataku.

Schodząc na niższe rejony jaskini czułem coraz większy gorąc. 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Sinister

- Czasami myślę że to jedno i to samo - Odpowiedziała na słowa dotyczące odwagi i głupoty. - Wiesz, nie wystarczy powiedzieć że jednorożce są szlachetną rasą - Skrzywiła się jakby to był największy absurd w jej życiu. - Do tego trzeba się urodzić w wyższej rodzinie, być odpowiednie wychowanym a ja jestem córką zielarki z małej wioski która ledwo uświadczysz na mapach. Jestem nikim ale dobrze mi z tym - Uśmiechnęła się w momencie w którym  wspomniał o tym że go użyła w celu reklamy. - Nie do końca nawet jeśli tak się poczułeś. Zostałbyś wykorzystany gdybyś nie dostał nic w zamian ale dostałeś skręta. Coś za coś, tak działa handel czyż nie? - A potem pokręciła głową mówiąc następne zdanie. - Czasami lubię z kimś zadrzeć jeśli sam się o to prosi by potem patrzeć jak cierpi i błaga żebym przestała - W jej głosie dało się wyczuć przyjemność jakby wspominała jedną z takich sytuacji. - I znam się na magii ale jak już wspominałam, na innym rodzaju niż prawie każdy jednorożec... O czym marzysz co jest poza ich zasięgiem? Może byłabym w stanie to wykonać a jeśli nie... To pokaże co potrafię jednak preferuje miejsca gdzie jest mniej kucyków a więcej przestrzeni - Wyszczerzyła zęby jakby planowała coś złego. - Jednak po dzisiejszym dniu mam trochę dużo pracy więc nie wiem na kiedy coś zdążę zrobić ale nie pali mnie potrzeba pieniędzy, dobrze je po prostu mieć w zapasie więc jeśli coś ciebie zainteresuje to odbiorę zapłatę gdy dostaniesz to czego chcesz.

 

Batty

Przycisnęła czerwony przycisk na panelu drzwi i patrzyła jak się bardzo powoli zamykają... Najpewniej z powodu niskiego poziomu energii elektrycznej a to że były raczej mało używane w cale w tym nie pomagało. Nie czekając gdy to nastanie wyjęła scyzoryk i odkręciła cztery śrubki by odsłonić kable tworzące część niezbędnego obwodu by otworzyć je ponownie. Miała je nie tyle co przeciąć tylko wyrwać by nie dało się ich połączyć ponownie. Zatrzymała się jednak na chwilę. ,,Tylko jak je potem otworzymy? Chyba nie będziemy uwięzieni?'' - Pomyślała wahając się nad decyzją. Mimo to zrobiła to co miała, ufała że Fire wie co robi. Udała się z powrotem na koniec korytarza wykonując jeszcze dwie czynności z planu... Potem skręciła w lewo a następnie po przejści dziesięciu metrów w prawo by wejść do stołówki. Wyglądała całkiem nieźle, odmiennie od reszty bazy zbudowanej z betonu i ze stali. Drewniana podłoga, stoły na których były niedokończone posiłki, gry karciane czy kufle już z wyschniętym piwem. To najprawdopodobniej było główne miejsce najróżniejszej rozrywki by reszta otoczenia nie napawającej niczym innym niż depresją nie wygrała... I teren rozpaczliwej obrony. Ciała zostały już zabrane ale poprzewracane ławy i dosłownie stosy łusek od zużytej amunicji o czymś świadczyły. Skierowała się do baru pamiętając o dodatkowym zadaniu i jej oczom na zapleczu ukazało się trochę zakurzonych, jeszcze napełnionych butelek i dziesiątki nieotwartych konserw. Wzięła jeden szklany pojemnik z rumem albo whisky, nie była pewna skoro etykieta wyblakła ale szczerze mówiąc nie obchodziło jej to wiedząc że to będzie większa niespodzianka gdy spróbuje. Oprócz tego wybrała jeszcze dziesięć mniej pordzewiałych, pancernych racji i uznając że ma wszystko co trzeba wróciła na drewniany parkiet by wejść w kolejny korytarz. Faktycznie, idąc nim mijała dosyć małe pokoje mieszkalne. Starczyło w nich miejsca na łóżko, stoliczek i szafkę. Raczej nie służyły do niczego innego niż do spania. W końcu natrafiła na pierwsze drzwi, miały małe wymiary w przeciwieństwie do innych co pozwalało zwiększyć ich grubość... Wpisała wszystkie trzy kody i trafiła do następnego pomieszczenia w którym nie było widać śladów walki. W samym centrum była długi stół z dziesiątkami przycisków a nad nim jeszcze raz tyle wygaszonych ekranów które miały za zadanie wyświetlać obraz przekazywany przez kamery... Nieco bliżej niej znajdowały się jeszcze trzy konsole zbudowane w podobny sposób. Według instrukcji Fire skierowała się teraz do pokoju na lewo gdzie miał być zestaw zapasowych baterii... Wiedziała z opowieści że wraz z wiekiem tracą pojemność i rozładowują się samorzutnie ale miała nadzieje że to zadziała. Przełączyła trzy dźwignie ciągnąc je w dół i wróciła tam gdzie była chwilę temu. Usiadła na jednym z dwóch obrotowych krzeseł na kółkach i czekała aż to miejsce wróci do życia. Ekrany jeden po drugim ponownie zaczęły wyświetlać obraz, głównie ten z wnętrza bazy i przejść w których jeszcze nie była... Ale nie zabrało widoku sprzed głównych drzwi. W pewnym momencie włączył się nawet odtwarzasz muzyki chcący po tylu latach dokończyć utwór przerwany w połowie. 

 

Najpierw do jej uszu dotarła jak na jej gust dosyć agresywna gitara co sprawiło że mimowolnie zaczęła kiwać głową w ten rytm a chwilę potem usłyszała jedną ze zwrotek... Prawdopodobnie refren. 

i've found that strife won't make the bleeding stop

Nor will it take away the pain

Zupełnie odmienne od tego co tworzyli artyści pochodzący z Equestrii jednak czuła że to jest to i ciężko powiedzieć że nie trafiło w jej nastrój a zwłaszcza dwa następne wersy.

I feel like this search has been all in vain 

and i struggle to find my way. 

 

Fire

- I to wszystko? - Spytała podejrzliwie. - Nie zamierzasz wpuścić tego "wsparcia" do środka i zabrać tego co chcecie? - Może i byli po jednej stronie ale Fire wiedziała że nie należy każdemu ufać bezgranicznie. Zwłaszcza w momencie gdy jej grupa liczyła dużo mniej kucyków i byli atrakcyjnym celem. Niskie ryzyko, duży zysk. - Uznam jednak że mówisz prawdę ale niech reszta twoich znajomych nie spodziewa się ciepłego przywitania z naszej strony w tym momencie... A co do Pearl, nikt jej nie zagania do roboty przy materiałach wybuchowych, to byłoby nieco głupie - Spojrzała na medyczkę. - Nie obrażaj się o to ale wiesz o co mi chodzi. Wracając do tego wybuchu wydaje mi się że nie powinien. W końcu świątynia jest kawałek stąd a nie użyjemy dużej ilości trotylu  czy czego tam mamy - Nie była pewna, nie interesowało ją co eksploduje ale jak mocno. - Do tego to elektrownia, ściany są wygłuszone by dźwięk pracujących silników nie był uciążliwy poza nią... I nie mamy chyba lepszej możliwości chyba że masz inny pomysł jak się pozbyć tych dziewięciu potworów w łatwy sposób - Wzruszyła ramionami. 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Czarny rynek

- Nie znam za bardzo Crystal, ale chyba gówno ją obchodzi gdzie się urodziłaś, a jedynie kim. Widziałem co czeka jednorogi, które nie chcą się dopasować. Zresztą czy jakiś z tych jak im tam było kryształów tych kucyków, czy coś też nie był jednorożcem? Jak widać gówno to pomaga, gdy się nie dopasujesz - powiedział zaraz po tym jak Sinister skończyła. - Pytasz o czym marze? Jestem prostym kucem. Forsa i wpływy to wszystko co się dla mnie liczy - lekko się uśmiechnął. - W każdym bądź razie, podobasz mi się, bo wiesz czego chcesz i nie pieprzysz się. Może potrafisz ulepszyć broń moich ludzi lub chciałabyś do nas wstąpić jeśli masz bojową magię. U mnie na zarobki w żadnym wypadku nie można narzekać. Dragi niestety na niewiele mi się przydadzą. Sam lubię zajarać, ale jeśli moi ludzie zaczną staną się bezużyteczni

 

Baza

- Nie jestem obrażona, bo masz racje - westchnęła Pearl słysząc Fire. - Mam przeszkolenie bojowe, ale nie w tym zakresie, więc zapewne nic bym nie pomogła. Co do pomysłu to chyba masz racje, nie mamy wyjścia, chyba, że wszyscy wyjdziemy jak Batty w tych pancerzach i nas nie zobaczą, ale... - spojrzała na swojego dowódcę i Speara. - Nie sądzę, że dam radę w takim wypadku wyjść i wynieść ich ze sobą - nagle spojrzała na Ordera. - Powinieneś nam powiedzieć. Wiem, że nam nie ufasz, ale jak wiele wiedzą tamci? Te śmieszne stworki jak je określasz zmasakrowały wszystkich niemal naszych. To nie byli rekruci, którzy dopiero wyszli z bazy byli przygotowani do walki i jak to się skończyło? Czy tamci zdają sobie sprawę z zagrożenia? Jeśli wywołają hałas lub zaczną je otwarcie atakować, zaleją nas tak jak wtedy... Najpierw zmasakrują twoich kompanów, a potem wpadną tutaj i już nie z dziewięcioma będziemy mieli problem - Pearl oparła się ciężko o ścianę. - To zupełnie nie ma sensu. Widziałam te świątynie, ona nie jest tak wielka. Nie ma możliwości aby pomieściła tyle tych istot, a jednak wciąż wychodzą nowe. Zabijesz, a i tak wracają, może po śmierci się tam odradzają, nic już nie rozumiem - opuściła głowę zrezygnowana.

 

Nieznana lokacja

Ciężko było powiedzieć jak wiele czasu upłynęło. Dla Dawna mogło to trwać wieczność, ale minęło około pół godziny. Stwór, który zwęszył ofiarę, najpewniej nie chciał odpuścić, bo wciąż słychać było dźwięki poruszania się jego cielska. Nagle jednak nieoczekiwana przeszkoda stanęła na drodze ogiera, a była to ściana blokująca przedarcie się w dalsze rejony. W miejscu, w którym się znajdował było bardzo ciepło, niemal nie sposób było oddychać. Wokół otaczały go tylko skały i ani odrobiny światła. Stwór powoli zaczął się zbliżać, aż jego cielsko nie stało się bardziej widoczne. To co Spark zobaczył mogło najbardziej kojarzyć się z czymś co przypominało ośmiornice o ciele meduzy. Nie miało oczu, a jedynie pysk zakończony ostrymi żuwaczkami. W niemal przezroczystym ciele potwora nadal widać było trochę ciała skorpiona, które było niemal całkiem nadtrawione. Monstrum nie wydawało dźwięków poza tymi jak się poruszało. Wielkość można było przybliżyć do słonia, ale galaretowate ciało stwora pozwalało łatwo mu się zmieścić w jaskini. Najwyraźniej stwór mimo podobieństwa, nie był stworzeniem wodnym.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Chcesz dodać odpowiedź ? Zaloguj się lub zarejestruj nowe konto.

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony

Utwórz konto

Zarejestruj nowe konto, to bardzo łatwy proces!

Zarejestruj nowe konto

Zaloguj się

Posiadasz własne konto? Użyj go!

Zaloguj się
×
×
  • Utwórz nowe...