Życie w środku lasu, czyli dołącz do wielkiej rodziny [Human] [Fantasty]

[Arcybiskup z Canterbury]

- A więc sądziła pani, że utopiłam się mimo wykrwawienia, tak? Cóż. Ciekawa teoria. Niemniej jednak dobrze poznać jednego z wampirów znanych mi z opowieści... - powiedziała. "Choć dziwnego i zbyt kontrowersyjnego nawet jak na nie"

[Jake]

Susan wyjęła butelkę z czerwonym płynem i wypiła z niej spory łyk. Po odświeżeniu gardła zapytała

- A więc pani tu mieszka tak? Dlaczego nie pojawiła się pani osoba wcześniej. Wtedy bym pani tak nie niepokoiła o tej słonecznej pogodzie.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Ponieważ moja osoba przebywała wtedy na dnie jeziora, prawdopodobnie od kilku dziesiątek lat. Dziś jest pierwszy dzień. Pierwszy dzień świadomości i dzień, w którym opuściłam muliste dno jeziora. Słoneczna pogoda? Cóż. Może i tak, ale raczej nad chmurami. Dość dużo się ich dzisiaj zrobiło... Choć nie pamiętam jak bywało wcześniej. Dużo rzeczy dopiero do mnie wraca... To dość krępujące - przyznała.

[Jake]

- Wiem jakie to uczucie droga koleżanko. Ja leżałam zamknięta w grobie przez profesora Van Hellsinga ze 100 lat w nieświadomości. Ale kiedy się zbudziłam to dopiero była jadka.

Susan zachichotała.

- Wampirzyca to najlepsza praca pod księżycem (?). A jak to jest być...no...eee...topielcem?

[Arcybiskup z Canterbury]

- Mokro. Wiecznie mokro. I na początku przeraźliwie zimno, z odrobiną smutku, złości i rozczarowania. Poza tym, odetchnęcie wodą nie jest przyjemne. Przynajmniej ja to tak zapamiętałam. Na pewno nie jest najgorzej, ale wolałabym obudzić się we własnym grobie, na własnym cmentarzu. Nie mam nawet nagrobka... Nikt o mnie nie pamięta.

[Jake]

Susan westchnęła

- Zabiłam własną rodzinę, męża i córkę która jest wampirem. Zostałam zapamiętana jako bezwzględna i nie czuła morderczyni zabita przez łowcę potworów. Ty przynajmniej jesteś czysta. Eh...

Susan spuściła lekko głowę

[Arcybiskup z Canterbury]

Liza podeszła bliżej, po czym z wahaniem i niezdecydowanie poklepała towarzyszkę rozmowy po ramieniu.

- Ja za to zostałam zabita przez członka rodziny. I to kogoś, kto był ostatnią osobą po której spodziewałabym się zamachu na moje życie. Doprawdy, bardzo nieprzyjemne doświadczenie...

[Jake]

Sus uśmięchnęła się lekko lecz niezdecydowanie.

- Mnie zabił mój własny brat. A twą osobę droga koleżanko?

[Arcybiskup z Canterbury]

- Mój mąż. Tego samego dnia, w którym odbył się ślub. Stwierdzam że to było bardzo niekulturalne, takie bezceremonialne wepchnięcie mi głowy pod powierzchnę wody. I nie wiem dlaczego to zrobił. Podejrzewam jednak, że to miało związek z pieniędzmi... A mnie bardzo nie lubił pan ojciec... Chociaż nie wiem czy posunąłby się do czegoś tak plugawego...

[Jake]

Susan syknęła

- To okropne. Co za...nieważne. Współczuję ci. Współczuję ci takiego losu i żałuję że nie mogę ci pomóc droga pani.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Nie ma źle, daję radę. Już dawno mi przeszło. Nie ma co się martwić. Naprawdę. Co się stało, to się nie odstanie, nie jest mi już aż tak przykro jak kiedyś! - odpowiedziała szybko. Miała nadzieję, że w żaden sposób nie uraziła rozmówczyni.

[Jake]

Sus uśmiechnęła się.

- Cieszę się że tak łatwo ci to przeszło. Ja nadal mam żal że zrobiłam to co zrobiłam, ale takie jest życie. Słabsze ogniwa są pożytkiem dla silniejszych

[Gość]

Alic spacerowała teraz po lesie.

Może natrafi na jakiegoś jelonka ?

Była by zupa i zapasy na dwa dni...

[Elizabeth Eden]

Ok....  uznajmy że osoby kóre nie napisały są w MIEŚCIE!!! W hotelu, na imprezie. Gdziekolwiek.

 

Night Time!!!

 

Aurora popatrzyła na krajobraz za oknem. Ściemniało się. Powoli zeszła do kuchni. Zrobiła sobie lekką kolację i poszła do łóżka. 

Liczyła na kolorowe sny....

 

 

DZIEŃ BĘDZIE GDY WSZYSCY OPISZĄ JAK POSZLI SPAĆ... INNYMI SŁOWY, DZIEŃ NASTĄPI JAK WSZYSCY ZASNĄ BĄDŹ DADZĄ DŁUGI OPIS SWOJEGO NOCNEGO ŻYCIA [WAMPIRY LUB INNE]

[Pawlex]

Imię: Victor

Nazwisko: Hush

Rola: Lokaj

Wiek: 20 lat

Rasa: Człowiek

Wygląd: Łysy, noszący śnieżnobiałą opaskę na oczy (cierpi na ślepotę), ubrany w liberię. 

Charakter: Spokojny i opanowany. Brak wzroku wcale nie przeszkadza mu w codziennym życiu. Jest obojętny w stosunku do reszty.

(A pokój wybierz mi sama ^^ ) 

[Fikus]

Gdzie my jesteśmy? - zapytałam się dziewczyny. To ''jej miejsce'' było naprawdę pięknie. Tyle tu pięknych róż. Perfekcyjne miejsce na kryjówkę. 

[MewTwo]

-To jest miejsce, gdzie uciekam od wszystkich- powiedziała dziewczyna i położyła się na macie w namiocie. Zamknęła oczy i odpłynęła w marzenia.- Podoba ci się tu ?

[Mrs.Octavia]

Katariina właśnie dochodziła do "domu" u pani Aurory,była trochę zmęczona po powrocie z rodzinnego kraju jednak czuła się dość na siłach żeby dotrwać do końce tego dnia.

Stanęła przed drzwiami,chwilę się zawahała jednak otworzyła drzwi,nie było nikogo w pomieszczeniu,rozejrzała się i weszła do swojego pokoju.Wypakowała się powoli i rozejrzała się po domu,zauważyła jedynie zapalone światło w pokoju Pani Aurory,prawdopodobnie była tylko ona,dodatkowo jeszcze spała.Zeszła do kuchni i zaparzyła sobie kawę,chwilę posiedziała wpatrując się w niebo i wyszła na altankę.Księżyc pięknie świecił w tą noc,a gwiazdy dodawały mu uroku i magii.Jako że była noc jej oczy błyszczały na kolor czerwony a kły wyszły na wierzch.Poczuła pragnienie polowania jednak powstrzymywała się od tego.

-Trudno jest być wampirzycą

Dodała wpatrując się na swoje ukochane róże.

[Elizabeth Eden]

Pawlex już jesteś XD Nie chciałam tracić na ciebie metrów kwadratowych XD

 

 

Edit:

 

Dobra zlitowałam się XD

Edytowano Sierpień 25, 2013 przez Elizabeth Pegasis

[Arcybiskup z Canterbury]

A więc zostałam pożywką dla silniejszego...

- Niezmiernie miło się rozmawiało, ale jak zapewne się domyślasz, czasami potrzebuję snu. Ten przez ostatnie lata nie dał mi zbyt wiele wypoczynku, będę musiała stopniowo nadrabiać. Nie chciałabym cię wyganiać, możesz tu sobie zostać, ale ja już cię opuszczę. Dobrej nocy - powiedziała liza i powoli oddaliła się w stronę jeziora.

Kolejna noc w chłodzie i mroku. Będę musiała wymyślić jakieś inne miejsce na sen... Ale czy topielcowi przystoi spać poza jego jeziorem?

[Jake]

Susan uśmiechnęła się i syknęła

- Dobrej pani życzę nocy

Po czym odwróciła się na pięcie i zaczęła iść samotnie w stronę domu.

[Pawlex]

- Ekhm, dobry wieczór Panno Katariino - Powiedział cichym głosem pan z opaską na oczach, ubrany w zadbaną liberię. 

- Przepraszam że przeszkadzam Pani w odpoczynku, ale ośmieliłem się zapytać czy jest coś w czym mógłbym Pani pomóc.

[Mrs.Octavia]

-Nie dziękuje-odpowiedziała pogodnie dziewczyna do lokaja.

-Wróciłam niedawno z Finlandii i nie mogę spać-dodała biorąc kolejny łyk.

[Jake]

Susan nagle poczuła ochotę na krew. Na krew człowieka. Zaczęłą biec w stronę domu. Jej oczy się okropnie zwężyły, a twarz stała się 20000 razy straszniejsza. Czas na łowy

[Fikus]

Tak. Podoba mi się. I to bardzo - mruknęłam do Lisy i położyłam się na trawie koło róż.