KeepCalmAnd
-
Zawartość
11 -
Rejestracja
-
Ostatnio
KeepCalmAnd's Achievements
Źrebaczek (1/17)
0
Reputacja
-
Szybko ją dogonił.-Wybaczę ci tą zniewagę i dam ci propozycję. Zostaw ich wszystkich i ucieknij ze mną tak jak zawsze tego chciałaś.-Chociaż propozycja brzmiała sympatycznie miał wobec niej inne plany.
-
-Miałbym się go bać ?-Roześmiał się.-Zawsze byłaś taka naiwna, tak ufna .. taka głupia. Ale nadrabiasz urodą.-Znowu się zaśmiał.
-
-Odbijamy.-Powiedział ze spokojem, i ujął Katerine w pasie. -Wyglądasz zniewalająco. Jednak widzę, że nie zabiłaś swoich przyjaciół-powiedział z sarkastycznym uśmiechem. ((Nie spóźniłem się ))
-
Potrzebuję twojej krwi. Wyciągnął fiolkę i lekko zamiast gardła nadciął jej nadgarstek. Krew powoli zaczęła się sączyć. Zabrał fiolkę i podbiegł do Lee.- A ty chłoptasiu trzymaj się od niej z daleka ta dziewczyna to same kłopoty. Chyba, że chcesz żeby następnym razem twoja piękna buźka ucierpiała.-Zaśmiał się cierpko i zniknął w ciemności.
-
Odwrócił się tyłem i zaczął lekko śmiać się pod nosem.- To na razie zostanie moją tajemnicą. Ale..- Niezauważalnym ruchem przyciągnął Katerinę do siebie i przystawił jej sztylet do gardła.
-
-Och.. wiem, że umiesz. Masz mocny charakter to mi się w tobie zawsze podobało.
-
Myślisz, że ten Demon by cię przede mną uchronił ?- Spojrzał na Lee i zaśmiał się.
-
Roześmiał się- Mała, słodka naiwna Katerina..-Podszedł do niej i dotknął jej policzka.-Jestem pierwotnym wampirem, wilkołakiem. Już nie pierwotnym, ale upadłym aniołem no i mam w sobie krew czarownika. Mam ponad 2000 lat . Spojrzał na pierścionek na jej palcu- widzę, że nasze zaręczyny nadal aktualne.
-
Jak widać. Przecież wiesz, że nie jestem zwykłym wampirem. Kołek mnie tylko usypia na kilka dni. Gdy twój ojciec mnie uśpił obudziłem się kilka dni później. A ciebie nie było w wiosce. Kilka miesięcy później pogrążony w rozpaczy za mają bezbronną Kateriną usłyszałem o seryjnej morderczyni w Nowym Orleanie. Uciekałaś. Ale ja przez cały czas wiedziałam gdzie jesteś. No więc ile dzisiaj osób wymordowałaś ?- zapytał z ironicznym uśmiechem.
-
Katerina Iwanow.. To nazwisko.. to imię.. Brzmi tak znajomo.-Powiedział z Ironią w głosie.
-
((No już ;d Będzie realistycznie, ale liczę na nagrodę. Jeszcze tylko poczytam tą ,,moją" historię. omg jak dałem się w to wciągnąć .. ))