Przeszukaj forum

Morza. Oceany. Tereny, których człowiek nie przebędzie bez okrętu dobrego. Jedyna droga, aby dostać się z Europy do Ameryk. Teren, nad którym kontrolę można zdobyć na chwilę, i w ciągu sekundy stracić. Miejsca dla kupców cenne jak własne życie, a często nawet bardziej. Mocarstwa starego świata, Anglia, Francja, Portugalia i Hiszpania, wiedzę, że to właśnie wody, dostarczają im bogactwo, płynące z różnych rejonów świata. Dlatego też, katolicy i protestanci, gotowi się wyrżnąć i utopić, byle by objąć dominację i zapełnić skarbce złotem od przypraw, kości słoniowej, rumu czy cukru. Kapitanowie i admirałowie, muszą się starać, bo z jednej strony chronić konwoje, a z drugiej rabować wrogie. I te okazję, starają się wykorzystać sępy, które mają chrapkę na każde złoto i towar, nie ważne czyj był początkowo. Piraci, którzy pierwotnie byli jak psy, żywiąc się resztkami, tak w czasie niedługim, stali się podobni bandytom na szlakach lądowych. Pojawienie się ich, odczuły wszystkie potęgi białego człowieka, bo albo się straci mnóstwo towarów, albo pieniędzy na wysłanie floty. Problem mieli rozwiązać korsarze. Ale i oni, albo padali albo zmieniali stronę. A nawet jak odnoszono jakieś sukcesy, to wody i tak były pełne okrętów z czarnymi banderami. Choć i tak, polowanie na piratów, to w miarę dochodowy biznes. W Anglii, mniej więcej w pierwszej połowie XVIII wieku(tak mniej więcej 1710), pewien kapitan, pochodzenia Walijczyk, organizuje za zgodą korony wyprawę na Karaiby, która ma na celu zakończenie sprawy cholernych piratów. Dostał nie byle jaki liniowiec(to znaczy jego własny), dwie fregaty i cztery brygi. Załogę musiał sobie załatwić samodzielnie. Nie licząc kilkunastu żołnierzy piechoty morskiej i zwykłych marynarzy. Toteż w różnorakich tawernach, została rozpuszczona następująca wieść: ,,Komu pieniędzy w kieszeni brakuje, lub kto glorii z przygodami żąda, ten niech zmierza do Hastings pod komendę kapitana Williama Robertsa. ZASADY OGÓLNE: Z racji tego że akcja to klimaty marynistyczne, przeklinać można. Tylko z wyczuciem. Standardowo, postaci OP są niemile widziane, a w tym przypadku, w ogóle nie pasujące. Do romansów nic nie mam, jak chcecie proszę bardzo. Rozmowy Off topic(czy jak lubię to nazywać OOC) proszę prowadzić w nawiasach. Jest to w realiach historycznych, ale parę postaci czy wydarzeń może być inna, nie istnieć etc. Pełnej zgodności nie ma. I jeśli macie małe pojęcie o wieku XVIII(co rozumiem) możecie pytać. Na PW, czy pod tematem) Zanim przejdę do KP pewna sprawa. Możecie być każdej narodowości Europejskiej.Czy z Francji, Rzeczpospolitej, Prus, Szwecji, Rosji, i tak dalej, to jest dozwolone. Natomiast nie można być Azjatą, Czarnoskórym. Ewentualnie Arabem, ale nie ma co oczekiwać lepszego traktowania. Kp: Imię: Nazwisko: Płeć: (kobiety mogą mieć trudniej) Wiek: (minimum 25 lat) Wygląd: Charakter: Historia: Broń: (muszkiety, granaty jak najbardziej dozwolone. Tylko żeby mi ktoś nie wyskoczył z przenośną armatką) Przykładowe Kp: Imię: William Nazwisko: Bif Płeć: Mężczyzna Wiek: 35 lata Wygląd: Wysoki, zielone oczy. Jasna cera, brązowe włosy. Zazwyczaj, czyli w czasie służby, nosi czerwony mundur marynarki królewskiej i czarny kapelusz kapitański. Charakter: Często uśmiechnięty, przyjaźnie nastawiony do większości ludzi. O ile nie są piratami. Ma szacunek dla kobiet, oraz dla niższych warstw społecznych. Historia: Urodził się w rodzinie pewnego Walijskiego szlachcica, jako drugi syn. Dzieciństwo spędzał spokojnie, na nauce czy sztuce walki. Miłość do morza, wyrobił sobie kiedy wraz z ojcem płynął do Holandii, gdzie zobaczył flotę ojczystego kraju. Dostał się do szkoły marynistycznej, którą ukończył z bardzo dobrymi wynikami. Kiedy miał 29 lat, został mianowany kapitanem swojego pierwszego statku. Fregaty, o dumnej nazwie ,,Smok”. Jego zadaniem, był ochrona kupieckich statków, przed piratami czy korsarzami wrogich mocarstw. W kwietniu, trafił na bryg oraz dwie kanonierki. Mimo zatopienia łodzi, doszło do abordażu. Walka była krwawa, i choć walka wydawała się wygrana, to pojawił się nagle dziwny bukanier, zarzynający kolejnych żołnierzy, aż zatopił ostrze w piersi młodszego brata Williama. Miłościwie, załoga piracka zostawiła fregatę, zabierając proch i zapasy. Walijczyk przysiągł, że znajdzie tego konkretnego pirata, i prócz niego, niszczy serce tej zarazy. Broń: Rapier, oraz dwa pistolety.