Trylogia Pomarańczy [Z] [seria] [Adventure] [Grimdark] [Violence] [Alternate Universe][16+]

[Vvv]

Finalne tudzież podszlifowane wydanie zalatującego naftaliną projektu KNK (stary temat by @Carbonite Cool można wywalić). Na najbliższą dekadę poprawek nie przewiduję. Historia „Skąd?”, „Po co?” i „Ale w sumie na jaką cholerę?” jest długa, zawiła, w paru fragmentach nieścisła… i generalnie rzecz biorąc, po prostu nudna (oraz nikomu tutaj niepotrzebna). Darujmy ją sobie.

 

  Odkryj ukrytą treść

 

Lecz przez wyuczoną grzeczność spróbuję ująć rzecz inaczej:

 

Niektóre z powszechnych analogii bywają zaskakująco wręcz uniwersalne. Takoż z niektórymi pomysłami jest niczym z hodowaniem dzikiego tygrysa… od małego. Zaczyna się zawsze niewinnie, często z zachwytem. W sumie małe, słodkie i pociesznie futrzaste kocię łypie tymi przepięknymi, wielkimi oczkami. Wkrótce wszak okazuje się, iż dziki z natury drapieżnik to chyba jednak nie do końca taki świetny pomysł na domowe zwierzątko… I że tkliwe miano Pasiaczek średnio harmonizuje z jego ekspansywną tudzież nader absorbującą otoczenie (niekoniecznie wzmiankowanej absorpcji chętne) osobowością.

Tyleż powoli co nieuchronnie cudowny kociak staje się „czymś”, (s/po)tworkiem, którego niedoświadczony, świeżo upieczony opiekun we właściwym czasie przewidywać nie raczył. Pręgowana dziecina zaczyna drapać meble (tak na centymetr głęboko, a potem na pięć), z wolna podgryzać co się da, oraz usiłować podgryzać czego się nie da (czyli wszystko inne). Ach, no i sąsiadom dziwnym trafem w zeszłym roku zniknęła koszmarnie droga papuga, razem z klatką i pilnującą domu babcia emerytką, jakoś w okolicach przedwiośnia, a parę miesięcy później także ich ukochany Brutus, rodowodowy rottweiler.

Słodkie kocię rośnie, rośnie, rośnie… – i wreszcie urasta tak, że opiekun zaczyna przeliczać, czy starczy mu w przyszłym miesiącu na karmę dla „malucha”, już pal licho takie przyziemne sprawy jak czynsz. A maluch zmienia się mocno, z czasem zmieniając także i imię. Jednocześnie nasi sąsiedzi dawno się wyprowadzili, przed ich domem od miesięcy blaknie na słońcu smętnawa tablica informująca o chęci jak najpilniejszego zbycia praw do posesji (chętnych zaskakująco brak). I nawet znajomi dziwnym trafem przestali zachodzić z wizytą, ewentualnie od święta zapraszają do siebie, a najlepiej abyśmy spotkali się w miejscu publicznym. Do restauracji nie wolno zabierać zwierząt.

No ale przecież go nie wyrzucisz. Nie wyrzuca się kociaków.

Odkarmia się je, wychowuje, ewentualnie uczy jak się zachować we wrednym i nienawistnym czasami świecie, jak przeżyć na zewnątrz ażeby nie trafić do podrzędnego ogrodu zoologicznego, nie dać się przerobić na szalik i kapcie... I dopiero wówczas wolno wypuścić je wolno, a samemu przenieść się z rodziną na odległe Hawaje czy inne Karaiby… I kto wie czy na wyspach nie przygarnie się nowego zagubionego kociaka. Może tym razem cętkowanego?

 

W każdym razie – tak samo co poniektóre mądre głowy uważają, że nie należy wywalać przedwcześnie żadnego niedochowanego słowa pisanego. Jakkolwiek, nawet mądre głowy mogą się mylić.

 

Toteż macie.

 

 

Zoptymalizowane wersje PDF:

 

Tom I: Szary Świt

Tom II: Dwa Słońca

Tom III: Zmierzch

 

Google docsy dla wzrokowych masochistów (obecne gdzieniegdzie problemy z łamaniem tekstu, rżnięte z przerośniętego oryginału ustawionego pod druk ~A5 pod .rtf; wybaczcie, korekty prawdopodobnie nie będzie)

 

Część I:

 

Prolog

Rozdział I: Koniec i początek

Rozdział II: Baltimare - pierwsze rozdanie

Rozdział III: Odpowiedzi?

Rozdział IV: Tajemnica Cloudsdale

Rozdział V: Fabryka Pogody

Rozdział VI: Cloudsdale raz jeszcze

 

Część II:

 

Rozdział I: Przebudzenie

Rozdział II: Yökolme

Rozdział III: Pożegnanie z Yökolme

Rozdział IV: Co teraz, Sparkle?

Rozdział V: Żagle staw!

Rozdział VI: Długa noc

Rozdział VII: Rarity, Applejack, i…

Rozdział VIII: Na wschód, zawsze na wschód!

Rozdział IX: Czarne granie

Rozdział X: Dno dna

Rozdział XI: Tuś mi, bratku!

Rozdział XII: Richthofen

Rozdział XIII: Lubię Pomarańcze

 

Część III:

 

Rozdział I: Powtórka z rozrywki

Rozdział II: Gdy wolałabyś nie wracać

Rozdział III: Światła w mroku

Rozdział IV: Operacja „Zamieć”

Rozdział V: Pozamiecione…

Rozdział VI: Przypadki i preparacje

Rozdział VII: Starzy nieznajomi

Rozdział VIII: Nieuniknione

Rozdział XI: Nie po kolei… w głowie

Rozdział X: Powrót do korzeni

Rozdział XI: Jeden – Zero – Jeden

Możliwy Rozdział... którego by nie było

Potencjalny Epilog

 

 

Hmm. Zajrzę jeszcze. Kiedyś. /)

Vvv

 

PS. Nieliczni z nielicznych wtajemniczonych mogą się zdziwić, może nawet zdenerwować albo poczuć coś na kształt zawodu; ale czasem tak bywa, iż nawet z największej bzdury coś zostaje wycięte, nawet w ostatniej chwili, nawet na długo po złożeniu tekstu. Niektórzy nawet określiliby wzmiankowane zjawisko „konsekwencjami”. Cóż, handlujcie z tym.

 

PPS. Nadciąga zima. Pamiętajcie o wiewiórkach.