Gra o dorosłość – Lustra Chaosu. Kiedy serce odbija świat.[Z][One-SHot][Human][Crossover][Discord][Screwball][Thriller]

[Vulture]

 

Przedstawiam kolejny projekt, który miałem przyjemność współtworzyć. Jest to jedna, mała opowieść, z bardzo dużego już uniwersum. Liczącego kilka opowiadań i kilkaset stron. Zobaczymy czy się spodoba. Jest to połączenie świata ludzkiego z kucykami. Postacie z MLP to Diskord i jego córka Screwball. Według mojej opinii, klaczka którą polubiłem, głównie poprzez współtworzenie opowieści o niej, jest świetnie oddana. Jej poziom manipulacji rozbraja. Niewiele ustępuje ojcu...
Jeśli taka forma się spodoba. Mogę pomyśleć nad próbom wstawieniem reszty.

Autor: Accurate “Accu” Memory

Korekta: Vulture

Opis:

„Gra o dorosłość – Lustra Chaosu”
To opowieść o siostrzanej więzi, która staje się silniejsza niż chaos.

Bitsi i Ginny – dwie zwyczajne dziewczynki – nagle zostają wciągnięte w świat, gdzie odbicia w lustrach potrafią uwięzić wspomnienia, a dziecięce serca są cenniejsze niż jakakolwiek magia. Gdy Bitsi zostaje pochłonięta przez Screwball – córkę samego Discorda – jej dusza więźnie w labiryncie luster, gdzie każda chwila grozi zapomnieniem, a wspomnienia giną jak zgaszone świece.

Ginny wyrusza w podróż przez krainę chaosu, by uratować siostrę. Po drodze odkrywa, że Screwball nie jest tylko wrogiem, ale także zagubionym dzieckiem, które od lat tkwi w pułapce własnego ojca. Razem muszą stanąć przed najtrudniejszym wyborem – walczyć z chaosem siłą, czy uwolnić się od niego przez miłość i przebaczenie.

To historia o dorastaniu, odwadze i tym, jak spojrzenie w lustro – w swoje własne serce – potrafi zmienić wszystko.
Czy miłość sióstr będzie silniejsza niż echo chaosu?
Czy Screwball odnajdzie w sobie odwagę, by zerwać z więzią, która czyniła ją narzędziem ojca?

„Gra o dorosłość – Lustra Chaosu” łączy elementy baśni, psychologicznego thrillera i opowieści o przemianie, w której prawdziwa siła rodzi się z więzi, a nie z magii.

 

Gra o dorosłość – Lustra Chaosu.  Kiedy serce odbija świat.

PS... Jeśli ktoś chce wiedzieć, jak działają Lustra chaosu, to w spoilerze analiza, wykonana na podstawie tekstu przez Chat Gpt. I dlaczego ten artefakt jest tak groźny dla osoby, która jest poddana jego działaniu.
 

Spoiler

 

 

Poniżej jest też skrypt dla sesji pisanego RPG z czatem, gdzie gracz musi uciec z wnętrza takiego lustra...

Mała Refleksja córki chaosu, o tym artefakcie

Spoiler

Monolog Screwball – „Ojciec w lustrze”

Galeria była cicha. Zbyt cicha.
Screwball stała pośrodku korytarza pełnego luster, kręcąc się wokół własnej osi, ale tym razem nie dla zabawy. Jej spiralne oczy nie błyszczały pewnością – były zmęczone, jakby każde lustro patrzyło na nią bardziej niż ona na nie.

— Śmieszne, prawda? — odezwała się sama do siebie, głos miała dziwnie pusty. — Ja… mistrzyni chaosu, córka tego, który potrafił zmieniać cały świat w żart, boję się kawałka szkła.

Dotknęła jednego z luster kopytkiem. Zadrżało lekko, jakby rozpoznało jej obecność. Przez sekundę zobaczyła w nim nie swoje odbicie, ale jego — ojca, Discorda.
— Pamiętam… jak tu trafił. — Szept jej głosu wypełnił przestrzeń jak lodowaty oddech. — Myślał, że to będzie zabawne – że lustra chaosu są tylko kolejną grą, że może odbić samego siebie i wygrać. A one… wciągnęły go. Zatrzymały. Rozebrały na kawałki.

Screwball cofnęła kopytko, jak poparzona.
— Ja też mogłabym tu zostać, prawda? — jej głos drżał. — Jeśli spojrzę za długo, jeśli zacznę wątpić, kim jestem… lustra nie odróżnią mnie od cienia.

Zamilkła na moment, po czym uśmiechnęła się gorzko.
— Ojciec był potęgą. On stworzył to miejsce, te ściany z odbić… ale nawet on sam raz w nim skończył. Nie wyszedł, dopóki ktoś nie przywołał jego imienia.

Patrzyła teraz na lustro tak, jakby było żywe.
— Może właśnie dlatego się boję. Bo jeśli ono potrafiło połknąć jego, to co dopiero mnie? Małą błazenkę chaosu, która umie tylko bawić się odbiciami…

 

Edytowano 17 minut temu przez Vulture