Gra o dorosłość i Sen, który Pamięta – Seria opowiadań[TAGI WEWNĄTRZ]

[Vulture]

 

Przedstawiam kolejny projekt, który miałem przyjemność współtworzyć. Zdecydowałem, że stworze temat serii... Jako, że chce powoli wstawić całe uniwersum, a autor niema nic przeciwko. Będzie to seria opowiadań. Tagi są wewnątrz.

Autor: Accurate “Accu” Memory

Korekta: Vulture

"Uniwersum Gra o Dorosłość"

 

Gra o dorosłość[z][Crossover][Human][Violence][Adventure][Slice of life][Diskord][Screwball]

 

UWAGA od wstawiającego!! Starałem się bardzo by to podzielić na rozdziały, ale dałem spokój. Fik ma 520 stron z podziałem na SCENY!! Kiedy zacząłem przy tym pomagać, opowieść miała 150 stron.

Od tamtego czasu została znacznie rozbudowana, pod powstające uniwersum. Może wydawać się z początku infantylna, ale każde działanie Diskorda ma sens i zostaje wytłumaczone przed finałem i w finale opowiadania.

 

Powieść otwierająca cykl o dzieciach, które nie chciały dorosnąć… a może nie mogły.

W samym środku dziecięcego festiwalu coś się zmienia. Bajki przestają być tylko zabawą.
Na scenę wkracza Diskord — mistrz chaosu, iluzji i gier bez zasad — i ogłasza, że czas zabawy się skończył. W jednej chwili świat dorosłych zostaje oddzielony od dziecięcego, a grupa bohaterów: Bitsi, Ginny, Adaś i Maciek, zostaje wciągnięta do gry, której reguły są równie kruche jak dziecięce serduszka.

To nie jest już opowieść o bohaterach w pelerynach.
To historia o pamięci, tożsamości i granicach dzieciństwa.
Każde z dzieci zostaje wystawione na próbę – nie magii, lecz własnych wspomnień.
W tej grze nie wystarczy wygrać. Trzeba zdecydować, kim się jest.
I czy jeszcze się pamięta, co to znaczy dorosnąć… bez zdrady samego siebie.

„Gra o dorosłość” to pełna symboliki i emocjonalnej głębi powieść o dzieciach wrzuconych w świat dorosłych decyzji — napisana w stylu baśni, która pamięta, że nie każda bajka kończy się dobrze.
To opowieść, która zapoczątkowała wszystko — także Lustra Chaosu.

----------------------------------

Gra o Dorosłość - „Ostatnia gra Discorda”[Z][One-shot][Slice of life][Violence][Adventure][Diskord][Screwball]

Po wydarzeniach „Gry o dorosłość” Camel nie wraca do świata ludzi. Pozostaje w Ponyville jako źrebię i decyduje się przyjąć nasionko chaosu — z własnej woli. Screwball, która wcześniej zdradziła ojca, wzywa go ostatni raz, Pisząc do niego list i dostając zaproszenie na "ostatnią rozmowę", która szybko preradza sie w kolejna gre. Screwbal pragnie zrozumienia, nie walki. Discord odpowiada. Proponuje nową grę.

W świecie iluzji, wspomnień i głębokiego snu Camel, Screwball i Bitsi stają naprzeciw chaosowi — nie, by go pokonać siłą, ale by odnaleźć siebie nawzajem. W serii emocjonalnych konfrontacji rozmawiają o zdradzie, wolnej woli i dziedzictwie. Czy chaos jest zarażeniem… czy częścią ich tożsamości?

Finałem nie staje się kolejna runda gry Discorda, lecz sen, który same tworzą — wspólna przestrzeń, gdzie mogą pamiętać, kim są naprawdę. Odnajdują drogę wyjścia nie przez zwycięstwo, lecz przez synchronizację. Ostatecznie opuszczają świat Discorda nie przez jego zasady, lecz przez własny sen — ich miejsce, ich wybór.

To opowieść o wolności, pamięci i odwadze, by przestać być graczem w cudzej rozgrywce.

Profile Postaci SPOILERY

Spoiler

PROFILE POSTACI:

Bitsi (Natalka)

Typ: Człowiek (dziewczynka)
Symbolika: Pamięć, światło, powrót
Kolory: Błękit (sen), krem (ciepło), róż (bliskość)
Opis:
Najstarsza z trójki, Bitsi jest tą, która pamięta. Jej siłą nie jest magia, lecz wierność wspomnieniom i emocjonalna odwaga. To ona pierwsza rozpoznała iluzje Discorda, to ona prowadziła inne do snu, który nie zapomina.
Motyw przewodni: „Nie wszystko trzeba wygrać. Czasem wystarczy nie zapomnieć.”
Relacje:

    Camel: siostrzana bliskość i żal przeszłości

    Screwball: napięcie, ale i wzajemne zrozumienie jako dzieci chaosu

    Plumka: pamięta ją jako nianię i świadka
    Transformacja: od dziewczynki wplątanej w grę, do przewodniczki snu

Camel

Typ: Klaczka chaosu (wcześniej: dziewczynka)
Symbolika: Ogień, bunt, wybór
Kolory: Granat (noc, kredka), czerwień (emocje), bursztyn (przebudzenie)
Opis:
Camel to wojowniczka serca — wściekła, pełna lęku, ale też lojalna i odważna. Była narzędziem Discorda, jego pionkiem, ale nie dała się zniszczyć. Uratowana przez więź z siostrami, odnalazła siebie na nowo — nie jako przeciwniczka chaosu, ale jako jego przekształcicielka.
Motyw przewodni: „Mam wybór. I dziś wybieram siebie.”
Relacje:

    Bitsi: czułość, wyrzuty sumienia, wspólne sny

    Screwball: siostrzana rywalizacja i pojednanie

    Discord: dawny mistrz, dziś przeciwnik
    Transformacja: od dziecka porwanego przez chaos, przez klaczkę, aż po buntowniczkę kreacji

Screwball (Iris)

Typ: Klaczka chaosu, córka Discorda i Fluttershy
Symbolika: Spirala, sztuka, empatia
Kolory: Fiolet (chaos), róż (uczucia), srebro (lustro)
Opis:
Screwball to istota pełna sprzeczności — córka największego szaleńca, ale też istota głęboko czująca. Choć długo była narzędziem Discorda, nosiła w sobie nasiona współczucia i sztuki. To ona tworzy iluzje, ale też zna ich ciężar. Ostatecznie wybiera siostry, nie ojca.
Motyw przewodni: „Chaos też może słuchać. Jeśli ma dla kogo.”
Relacje:

    Camel: siostra, odbicie, oś przemiany

    Bitsi: dawna ofiara, dziś towarzyszka w śnie

    Discord: ojciec, którego trzeba pokonać — nie siłą, lecz wyborem
    Transformacja: od antagonistki do współtwórczyni snu — od narzędzia do osoby

Plumka

Typ: Półmaterialna niania – dawna forma Senna™
Symbolika: Pamięć systemu, czułość przeszłości, opiekunka
Kolory: Biel, mleczny róż, szarość mgły
Opis:
Nie jest już tylko kodem. Po tylu aktualizacjach i buntach dzieci, Plumka pozostała… jako pamięć. Jako strażniczka snu, która już nie programuje, lecz chroni. Jest milczącą obecnością, która pozwala — ale nie narzuca.
Motyw przewodni: „Nie będę tworzyć waszego świata. Ale mogę go strzec.”
Relacje:

    Bitsi, Camel, Screwball: każda ją pamięta inaczej, ale wszystkie czują, że nie są już przez nią kontrolowane
    Transformacja: od interfejsu systemowego, przez sprzeciw i ciszę, aż po obecność–świadka

🧩 Discord

Rola: Antagonista-nauczyciel, twórca planszy chaosu, ojciec Screwball i Camel
Symbolika: Chaos jako pokusa, test, ale i lustro wyborów
Kolory: Szarość (niejednoznaczność), czerwień (prowokacja), fiolet (dziedzictwo emocjonalne)

Charakterystyka:
Discord to istota pełna sprzeczności — draconequus, który nie tylko tworzy gry, ale prowokuje do przekraczania ich zasad. Nie działa już przez czysty terror, lecz iluzję, logikę snu i symbolikę dziecięcej zabawy. Przez większą część opowieści pozostaje nieobecny fizycznie, lecz wszechobecny jako siła: to on zbudował plansze, zasiał smoczki i rytmy. Testuje córki, prowokując je do zdrady, uległości albo buntu — ale zawsze oczekując reakcji.

Relacje:

    Z Camel: widzi w niej najczystszy chaos — ogień. Ale nie potrafi go już ujarzmić.

    Ze Screwball: ukochana córka, ale też lustro własnej porażki. Gra nią długo — aż traci kontrolę.

    Z Fluttershy: nieprzepracowana przeszłość. Discord nadal się z nią liczy, choć nie potrafi być jej równy.

    Z Bitsi: traktuje ją jak test. Obiekt podatny na manipulację, ale ostatecznie niepokonany.

Ewolucja:
Z antagonistycznego pana iluzji staje się... kimś, kto musi uznać wybór dzieci. Zgadza się na „sprawiedliwą rundę po ich stronie” — nie dlatego, że przegrał, ale dlatego, że po raz pierwszy naprawdę słucha.
🦋 Fluttershy

Rola: Matka, strażniczka czułości, milcząca siła odwagi
Symbolika: Cisza, która leczy. Obecność, która nie kontroluje.
Kolory: Pastelowy żółty (łagodność), mięta (spokój), róż (matczyna obecność)

Charakterystyka:
Fluttershy, choć przez część opowieści ukryta w tle, pojawia się w decydujących momentach. Nie walczy z Discordem — ale też nie stoi z boku. Jej ciepło i stanowczość są odpowiedzią na chaos: nie próbuje go kontrolować, ale uczy, jak go zrozumieć.

Nie wychowuje dzieci dla systemu. Nie zmienia ich. Po prostu jest. I właśnie to „bycie” ratuje Screwball — jej uśmiech, czułość i jednoznaczne „nie musisz grać w jego grę”.

Relacje:

    Ze Screwball: matka, której czułość nie była wystarczająca przeciw chaosowi, ale nigdy nie zgasła.

    Z Camel: widzi w niej źrebaka, który nie musiał być wojownikiem. Otula ją spokojem, a nie wymaganiem.

    Z Discordem: przeszłość, która już jej nie definiuje. Rozmawia z nim, ale z pozycji siły — tej cichej.

Ewolucja:
Nie potrzebuje przemiany — jest kompasem. Ale jej odwaga polega na tym, że pojawia się, gdy córki najbardziej tego potrzebują. I zostaje. Nie na zawsze — ale na tyle, by przekazać to, co najważniejsze: że dobro nie musi krzyczeć.

------------------------

„Powstanie Luster Chaosu”[Z][One-Shot][Dark][Discord][Screwball] – narodziny najgroźniejszego artefaktu Discorda

Discord, mistrz chaosu, tworzy swoje najpotężniejsze dzieło – lustra, które nie tylko odbijają obraz, ale także pragnienia, sekrety i lęki duszy. Ich sercem jest czarne zwierciadło, tak głębokie, że potrafi połknąć nawet odbicie samego stwórcy.

To jednak jego córka, mała Screwball, zostaje wybrana na kustoszkę tej niezwykłej galerii. Z początku traktuje lustra jak zabawkę, lecz szybko odkrywa ich głód – pragnienie emocji, wspomnień i dusz. Każde „polowanie” sprawia, że jej serce staje się coraz chłodniejsze, a własny śmiech – coraz bardziej obcy.

Wkrótce Screwball musi zmierzyć się nie tylko z ofiarami zamkniętymi w taflach, ale także z własnym odbiciem, które pyta:
„Czy jesteś władczynią, czy tylko więźniem?”

„Powstanie Luster Chaosu” to opowieść o tworzeniu potęgi, o dojrzewaniu w cieniu mroku i o tym, że największą siłą nie jest chaos, lecz prawda o samym sobie.

„Lustra chaosu nie kłamią. One tylko pytają: kim naprawdę jesteś, gdy patrzysz w ciemność?”

Bonus - Zapiski Galerii Chaosu. Jak działają lustra

-----------------------------

 

"Gra o dorosłość – Lustra Chaosu. Kiedy serce odbija świat"[Z][One-Shot][Human][Crossover][Discord][Screwball][Thriller]
To opowieść o siostrzanej więzi, która staje się silniejsza niż chaos.

Bitsi i Ginny – dwie zwyczajne dziewczynki – nagle zostają wciągnięte w świat, gdzie odbicia w lustrach potrafią uwięzić wspomnienia, a dziecięce serca są cenniejsze niż jakakolwiek magia. Gdy Bitsi zostaje pochłonięta przez Screwball – córkę samego Discorda – jej dusza więźnie w labiryncie luster, gdzie każda chwila grozi zapomnieniem, a wspomnienia giną jak zgaszone świece.

Ginny wyrusza w podróż przez krainę chaosu, by uratować siostrę. Po drodze odkrywa, że Screwball nie jest tylko wrogiem, ale także zagubionym dzieckiem, które od lat tkwi w pułapce własnego ojca. Razem muszą stanąć przed najtrudniejszym wyborem – walczyć z chaosem siłą, czy uwolnić się od niego przez miłość i przebaczenie.

To historia o dorastaniu, odwadze i tym, jak spojrzenie w lustro – w swoje własne serce – potrafi zmienić wszystko.
Czy miłość sióstr będzie silniejsza niż echo chaosu?
Czy Screwball odnajdzie w sobie odwagę, by zerwać z więzią, która czyniła ją narzędziem ojca?

„Gra o dorosłość – Lustra Chaosu” łączy elementy baśni, psychologicznego thrillera i opowieści o przemianie, w której prawdziwa siła rodzi się z więzi, a nie z magii.

 

 

---------------------------------------------------------------------------------------

 

„Lustra Chaosu: Opowieść Rosaline”[Z][One-Shot][Slice of life]

Rosaline nie pamięta, kiedy dokładnie trafiła do Galerii. Pamięta jedynie zimno – nie takie, które czuje się w sierści, lecz to głębsze, zamrożone w sercu. Była tylko jedną z wielu — małą klaczką o spokojnym spojrzeniu, którą Screwball zatrzymała „dla zabawy”, „na chwilę”, „żeby nie była sama”.

Ale chwila stała się wiecznością.

W świecie utkanym z odbić, Rosaline początkowo trwała cicho – tak jak inne cienie. Jednak z czasem w jej spojrzeniu pojawiło się coś, czego Screwball nie przewidziała: świadomość. I opór. Rosaline zaczęła mówić. Pytać. Kwestionować.

To opowieść o wewnętrznej przemianie — nie tylko ofiary, ale i oprawcy. Rosaline nie szukała zemsty. Szukała prawdy, zrozumienia, a potem… wyjścia. W Galerii pełnej iluzji, kłamstw i wygładzonych emocji, to ona jako pierwsza wypowiedziała prawdziwe słowa.

„Nie chcę być odbiciem. Chcę być sobą.”

W „Lustrach Chaosu” Rosaline przechodzi drogę od niemego odbicia do głosu wszystkich uwięzionych. Staje się lustrem, w którym Screwball po raz pierwszy widzi siebie — nie jako królową chaosu, ale jako kogoś, kto bał się być sam. I to właśnie ten lęk stworzył galerię.

To opowieść o zimnie, które odbiera imię. O odwadze, która rodzi się w najciemniejszych miejscach. O przebaczeniu, które nie unieważnia winy, ale pozwala żyć dalej.

I o tym, że nawet cień może stać się światłem — jeśli tylko ktoś przypomni mu, jak się nazywa.

Profile Postaci SPOILERY!!

Spoiler

Profil postaci: Rosaline

 

Pełne imię: Rosaline

Rasa: Klaczka (Pegaziczka)

Wiek (mentalny): ok. 9 lat

Status: Uwięziona ofiara Galerii Luster (dawniej), wybawicielka, świadomość przebudzona

Charakterystyka: Empatyczna, uważna, wewnętrznie silna, z pozoru cicha – ale o ostrym, analitycznym umyśle

Cechy rozpoznawcze: Liliowa sierść, błękitno-fioletowa grzywa, spokojne spojrzenie o dużej głębi emocjonalnej

Symboliczne kolory: Fiolet (pamięć), róż (ciepło), srebro (lustrzane odbicie)

Tło fabularne:

 

Rosaline była jedną z pierwszych klaczek uwięzionych przez Screwball w Galerii Luster. Trafiła tam jako dziecko pełne marzeń i ufności, szybko jednak została zamieniona w odbicie – bierne, pozbawione głosu, jak wszystkie inne ofiary. Jednak w odróżnieniu od innych cieni, Rosaline nie zapomniała całkowicie kim była.

 

To ona jako pierwsza odważyła się odezwać, zadawać pytania i stawiać opór. W ciągu wielu „sennych lat” uczyła się, jak poruszać się po Galerii, jak rozróżniać iluzję od rzeczywistości, i wreszcie – jak dotrzeć do samej Screwball.

Rola w historii:

 

Rosaline pełni kluczową funkcję: jest lustrem, w którym Screwball po raz pierwszy zobaczyła nie swoje ofiary, ale siebie. Reprezentuje głos wszystkich uwięzionych, łączy w sobie czułość i sprawiedliwość. Nie jest mścicielem, ale przewodnikiem. Jej przebudzenie uruchamia lawinę zmian – to ona osądza, ale też przebacza.

Ulubione powiedzenie:

 

    „Nie chcę, żebyś zniknęła… ale chcę, żebyś pamiętała, jak to boli.”

 

Profil postaci: Screwball

 

Pełne imię: Screwball

Rasa: Klaczka chaosu (prawdopodobnie pochodzenia hybrydowego)

Wiek (mentalny): trudny do określenia – emocjonalnie dziecko, świadomościowo dorosła

Status: Twórczyni Galerii Luster, dawna antagonista, obecnie — na drodze odkupienia

Charakterystyka: Dziecięco-naiwna, spragniona uwagi, zdolna do okrucieństwa z lęku przed samotnością, empatyczna w ukryciu

Cechy rozpoznawcze: Spiralne oczy, fioletowa sierść, kapelusz w kratkę, niepokojący uśmiech

Symboliczne kolory: Chaosowy fiolet, szklisty błękit (lustra), czerń (pustka)

Tło fabularne:

 

Screwball stworzyła Galerię jako miejsce „zatrzymania”, by nikt nie mógł jej opuścić. Zamykała w lustrach inne klaczki, tłumacząc to „chęcią zabawy” albo „troską”. W rzeczywistości była to desperacka próba zatrzymania ciepła, którego bała się utracić.

 

Nie była całkowicie świadoma bólu, jaki powodowała — jej rozumienie miłości zostało wypaczone przez chaos, samotność i fałszywe wzorce. Dopiero konfrontacja z Rosaline i cieniami ofiar otworzyła jej oczy.

Rola w historii:

 

Antagonistka, która staje się kluczową postacią odkupienia. Przechodzi autentyczną przemianę: od kogoś, kto więził, do kogoś, kto uczy się dawać wolność. Jej droga to metafora konfrontacji z własnymi błędami i lękami.

Ulubione powiedzenie (z przeszłości):

 

    „Zostaniesz ze mną, dobrze? Na zawsze. Tak będzie bezpieczniej.”

 

Ulubione powiedzenie (po przemianie):

 

    „Nie chcę już nikogo zatrzymywać. Chcę, żeby wracali… bo chcą, nie bo muszą.”

 

Profil postaci: Discord

 

Pełne imię: Discord

Tytuły: Pan Chaosu, Ojciec Spiral, Twórca Luster

Rasa: Draconequus (istota złożona z wielu stworzeń – chaos uosobiony)

Wiek: Nieznany – poza czasem, obecny „odkąd odbicia miały cień”

Status: Pierwotny manipulator, architekt Galerii, emocjonalnie niedostępny

Charakterystyka: Wszechmocny i teatralny, ale pusty w środku. Gra pozory zabawy i nonszalancji, by ukryć swój lęk przed porzuceniem i nudą. Posiada inteligencję graniczącą z boskością, ale emocjonalną niedojrzałość dziecka.

 

Cechy rozpoznawcze: Asymetryczne ciało złożone z kończyn różnych gatunków, oczy jak żółte plamy chaosu z czerwonymi źrenicami, głos zmienny jak echo w szkle

Symboliczne kolory: Krwistoczerwień (pokusy), złamany fiolet (chaos), biało-czarne spirale (manipulacja)

Tło fabularne:

 

Discord jest architektem Galerii Luster, ale sam nigdy nie był jej więźniem. To on nauczył Screwball, że miłość to kontrola, że więzy można tworzyć przez odbicia i zamknięcie. Jego filozofia brzmi: „Jeśli wszyscy są odbiciami ciebie, nikt cię nie zostawi.”

 

Choć nie pojawia się często fizycznie, jego obecność przenika całą Galerię — przez kształt luster, przez słowa wypowiadane przez ofiary, przez echo, które mówi „to tylko zabawa”.

 

Nie rani bezpośrednio. Zamiast tego zaszczepia idee – trucizny, które kiełkują w duszach. W Screwball zasiał spiralę, w Rosaline – zwątpienie, a w ofiarach – poczucie winy.

Rola w historii:

 

Discord reprezentuje chaos emocjonalny, w którym nie ma miejsca na współodczuwanie. To siła, która rozumie wszystko… ale niczego nie czuje do końca. Jego największym lękiem jest nuda, a więc – stagnacja, stabilność, miłość, która nie wymaga rozrywania.

 

Nie można go pokonać siłą – można mu tylko odebrać władzę, nie grając według jego zasad. To właśnie robi Rosaline: odmawia bycia pionkiem.

Motywy i symbole:

 

    Lustra: Nie służą do oglądania siebie, ale do tworzenia fałszywego obrazu innych. Są jego bronią – ale też jego słabością.

 

    Spirala: Symbol jego wpływu. Wszystko zaczyna się od drobnego zniekształcenia — potem już tylko kręci się w dół.

 

    Głos: Discord nie działa przemocą fizyczną, tylko słowem. Zawsze sugeruje, zadaje pytania, nie zmusza. To ofiary podejmują decyzje – pod wpływem jego narracji.

 

Ulubione cytaty:

 

    „Wiesz, czego naprawdę się boją? Że to, co widzą w lustrze, to prawdziwa wersja siebie.”

 

    „Nie muszę więzić ich ciał. Wystarczy, że zaczną wątpić w swoje myśli.”

 

    „Miłość? Ach, to takie przewidywalne. Daj komuś lustro, a sam się skrzywdzi.”

 

Relacja ze Screwball:

 

Dla Discorda Screwball była projektem. Ciekawą anomalią. Córką chaosu, którą uczył jak tworzyć iluzje, ale nie jak kochać.

Zamiast nauczyć ją odczuwać, nauczył ją, jak ukrywać pustkę.

 

Choć nazywa ją „swoją małą spiralą”, w rzeczywistości nie zna jej naprawdę.

Screwball przez długi czas kochała Discorda jak ojca – do chwili, gdy zrozumiała, że nigdy nie była dla niego osobą, tylko odbiciem jego własnych potrzeb.

Obecny status:

 

Wciąż istnieje – poza opowieścią, w cieniu każdego krzywego lustra, każdego dziecka, które uwierzyło, że musi „zasłużyć na ciepło”.

Nie zniknął. Ale przegrał w tej jednej galerii.

 

Bo tym razem odbicia odbiły światło, nie jego.

---------------------------------------------------------------------------------------

Lustra Chaosu - „Wyrok w szkle”[Z][One-Shot][Slice of life]

to mroczna, emocjonalna opowieść o przemianie, winie i przebaczeniu, osadzona w świecie, gdzie magia odbić może stać się bronią lub zbawieniem.

W centrum wydarzeń znajdują się trzy postacie:

    Screwball — dawniej potwór chaosu, dziś istota rozpięta między zrozumieniem a groźbą. Pragnie powstrzymać krzywdę, ale nie zawsze wie, jak to zrobić bez sięgania po lęk.

    Rosaline — klaczka pamięci, przewodniczka przez iluzję. To ona stawia granicę i wypowiada ostatni werdykt: czy strach może być wychowaniem?

    Jaxa — zwykła uczennica, która stała się oprawczynią. Kiedy zostaje zmuszona, by zobaczyć, co robi z innymi… i co mogłaby zrobić z nią samą, zaczyna się jej najdłuższy sen.

A pośród nich — Iris, cicha, niemal niewidzialna. Jedna z wielu. Albo jedyna.

Historia rozgrywa się między jawą a snem, między wspomnieniem a iluzją. Bohaterowie nie walczą o świat — walczą o siebie nawzajem, o prawo do zmiany. O to, by nie zostać cieniem we własnym odbiciu.

Finał nie daje łatwych odpowiedzi. Ale pozostawia ślad. Może nawet… rysunek w szafce. Z podpisem.

„Pamiętaj. — Iris.”

Karty postaci, SPOILERY!!

Spoiler

🪞 Iris / Screwball

Typ: klaczka Ziemna
Płeć: Klaczka
Kolor sierści: Kremowy (jako Iris) / Fioletowy (jako Screwball)
Grzywa: Prosta, opadająca / Roztrzepana w stylu spirali
Oczy: Spiralne, hipnotyzujące
Cutie mark: Rozbite lustro w oku łezki (ukryta)

Symbol: Lustro bez ram
Zdolność: Tworzenie lustrzanych światów snu, odbić i więzienia emocji. Przenika wspomnienia, zmienia tożsamość, potrafi manipulować percepcją.
Słabość: Uczucia. Pamięć o sobie. Dziecięca prawda, która rozbija iluzję.
Cytat: „Byłaś już tak blisko… by zobaczyć, że prawda jest gorsza niż bajki o mnie.”

Opis:
Dwoista postać — jako Iris wydaje się słaba, cicha i pomijana. Jako Screwball — potężna, przerażająca, ale też pełna smutku. Używa luster jako broni i więzienia, lecz naprawdę tęskni za tym, by ktoś ją zrozumiał. Dla Jaxy staje się cieniem winy… i kluczem do zmiany.

 

🌸 Rosaline (wcielenie Luny)

Typ: Pegaz
Płeć: Klaczka
Kolor sierści: Jasnofioletowy
Grzywa: Różowo-srebrna, falująca lekko jak księżycowe światło
Oczy: Fioletowe, spokojne
Cutie mark: Delikatna tafla wody z odbiciem serca

Symbol: Kopytko na szkle
Zdolność: Przebudzenie. Przejście przez sny i traumy bez przemocy. Uspokaja, przywraca pamięć, przywołuje sumienie. Potrafi „zatrzymać lustro” — zatrzymać działanie Galerii.
Słabość: Nie walczy. Czasem przychodzi za późno. I cierpi, że nie może uratować wszystkich.
Cytat: „Ciepła nie można kraść, Screwy. Ciepło trzeba dawać.”

Opis:
Rosaline zna Galerię od środka — kiedyś sama była więźniem. Teraz wraca jako przewodniczka. Nie używa siły — jest głosem rozsądku i pamięci. Dla Screwball jest lustrem. Dla Jaxy — ostatnią szansą. Jej obecność przerywa cykl przemocy.

🔥 Jaxa

Typ: Ziemska klaczka
Płeć: Klaczka
Kolor sierści: Szarogranatowy
Grzywa: Krótka, asymetryczna, wiśniowa
Oczy: Bursztynowe
Cutie mark: Pęknięty błyskawiczny ogon (pojawi się później)

Symbol: Rozbita maska
Zdolność: Dominacja w rzeczywistości szkolnej. Charyzma, siła psychiczna i fizyczna. Potrafi zawładnąć przestrzenią… ale nie zawsze sobą.
Słabość: Pycha. Brak empatii. Strach, który ukrywa głęboko i który ją paraliżuje, gdy zostaje sama.
Cytat: „Przysięgam… nie zrobię ci nic… ale przysięgnij, że nie wrócisz.”

Opis:
Typowa „silna” klaczka — głośna, pewna siebie, brutalna dla słabszych. Ale po spotkaniu z Iris i Screwball staje się kimś innym. Otwiera oczy na własne odbicie — i przeraża się nim. Jej droga to nie odkupienie, lecz straż nad samą sobą. By nie stać się znów potworem.

---------------------------------------------------------------------------------------

„Lustra Chaosu – Tropem Klaczki Iris”[Z][One-Shot][Slice of life][Mystery]

to tajemnicza, emocjonalna powieść o dziewczynce imieniem Meadow, która odkrywa fragmenty zapomnianej historii — legendy o Iris, klaczce chaosu. Przez stare rysunki, zaszyfrowane opowieści dzieci i senne wizje, Meadow krok po kroku zbliża się do prawdy o córce Discorda. Kim była Iris? Dlaczego pojawiała się tylko wtedy, gdy dzieci cierpiały? I czemu jej obecność zawsze zostawiała ślad — ciepły, choć przerażający? W tej opowieści nie ma prostych odpowiedzi. Są tylko lustra, w których czasem odbija się ktoś, kto nie powinien istnieć… a może właśnie ktoś, kto nigdy nie przestał istnieć.
To historia o chaosie, który potrafi kochać — i o dziewczynce, która odważyła się zadać pytanie: „Kim jesteś… naprawdę?”

Karty postaci, SPOILERY!!

Spoiler

🌀 Screwball / Iris

Rola: Legendarna Klaczka Chaosu, dawna córka Discorda
Tożsamość: znana jako Iris, „klaczka z lustra”, „dziedziczka chaosu”
Wiek: nieznany (wieczne dziecko, wieczna pamięć)
Wygląd: fioletowa sierść, skręcone oczy przypominające spirale, peleryna z frędzlami, uśmiech pełen wspomnień
Zdolności:
– Przechodzenie przez lustra i sny
– Wpływ na emocje innych poprzez dotyk serca i „ciepły chaos”
– Nadzwyczajna empatia i zdolność wyczuwania bólu

Charakterystyka:
Córka Discorda, ale nie jego cień. Błądziła, zawiodła, raniła – ale też przebudziła się. Screwball nie szuka już władzy, lecz równowagi. Pomaga tym, którzy ją naprawdę zobaczą – nie jako potwora, lecz jako echo dziecka, które wciąż pragnie być kochane. Nie ufa światu, ale potrafi wybaczać. Nadal pozostaje sobą – chaotyczną, nieprzewidywalną, ale zdolną do czułości większej niż większość dorosłych. Jej serce bije ogniem, który nie parzy.

🪞 Rosalyn

Rola: Jedyna klaczka, która przetrwała Lustra Chaosu
Tożsamość: Pegaziczka o oczach pamięci
Wiek: kilka lat starsza od Meadow
Wygląd: srebrzysta grzywa, pastelowe barwy, skrzydła lekko przejrzyste
Zdolności:
– Zapamiętywanie snów i emocji innych
– Wrażliwość na iluzje i „drgania luster”
– Była w stanie nawiązać kontakt z Iris poprzez szkło

Charakterystyka:
Cicha, ale odważna. Rosalyn nie mówi głośno, ale każde jej słowo ma wagę. To ona dotknęła szyby, gdy inni się bali. To ona uwierzyła, że potwór może mieć serce. Jej przeszłość jest pełna cieni, ale nie pozwoliła im siebie pochłonąć. Dla Meadow staje się kimś więcej niż tylko świadkiem – staje się przewodniczką. Ma w sobie spokój ofiary, która przestała się bać — i siłę tej, która przeżyła.

🕯️ Meadow

Rola: Protagonistka, tropicielka legendy Iris
Tożsamość: uczennica, dziecko zadające zbyt dużo pytań
Wiek: 11 lat na początku powieści
Wygląd: jasnokremowa sierść, piegi, grzywka wpadająca w oczy, zawsze z notatnikiem
Zdolności:
– Wyjątkowa intuicja i dociekliwość
– Czułość na emocje zaklęte w opowieściach
– Niewypowiedziane porozumienie z Iris

Charakterystyka:
Nie szuka sławy, tylko prawdy. Wychowana na pograniczu światów — między tym, co realne, a tym, co opowiedziane szeptem. Meadow nie boi się baśni, bo wie, że w każdej kryje się ziarno rzeczywistości. Jej śledztwo to nie tylko pogoń za Iris, ale za sobą samą — za pytaniem, kim jest, kim była i kim może się stać. Odwaga nie polega dla niej na walce, lecz na słuchaniu i rozumieniu. To ona, jako pierwsza od lat, sprawiła, że Iris znów się odezwała.

---------------------------------------------------------------------------------------

„Lustra Chaosu - Dziedziczka Chaosu”[Z][One-Shot][Slice of life]

Gdy klaczka Meadow natrafia na ślad zapomnianej legendy o Iris, córce chaosu, nie wie jeszcze, że prawda zmieni wszystko. Wciągnięta w wir starych opowieści, zakazanych mocy i rodzinnych sekretów, stanie twarzą w twarz z Camel i Screwball — dawno zapomnianymi strażniczkami świata na granicy snu, wspomnień i magii.

Ale to nie one będą musiały dokonać wyboru.

Meadow, do tej pory jedynie zbierająca fakty, stanie się ich częścią. Chaos przemówi — lecz to ona zdecyduje, co z nim zrobić. Bo każda moc ma swój cień… a każda legenda potrzebuje nowej dziedziczki.

Opowieść o odwadze, pamięci i przyjęciu własnej drogi. O tym, że nie trzeba urodzić się z magią, by coś po sobie zostawić. Czasem wystarczy jedno nasionko… i serce, które zdecyduje, kim chce być naprawdę.

 

-----------------------

 

„Meadow i Nasionko, które Pamięta”[Z][One-Shot][Slice of life]
Magia chaosu nie zapomina.

Meadow — była kronikarka przygód Camel i Iris — teraz sama staje się częścią historii. Obdarzona ostatnim nasionkiem Discorda, czuje w sobie nową moc… ale i głód. Chaos kusi ją słodyczą, pragnieniem emocji, wpływu i nieporządku. Przypomina się jej ostrzeżenie Camel: „nie zadław się, córeczko”.

Kiedy magia zaczyna w niej rosnąć, Meadow musi znaleźć własną ścieżkę — nie jako kolejna Dziedziczka Chaosu, lecz jako jego Strażniczka. Między pokusą dominacji a pragnieniem dobra, między impulsem a wyborem, stanie przed pytaniem: czy da się ujarzmić chaos… bez zdrady siebie?

To opowieść o sile wyboru, cienkiej granicy między mocą a uzależnieniem, oraz o dziewczynce, która nie chciała być kolejną potworzycą — nawet jeśli czuła w sercu płomień.

Profile Postaci SPOILERY!!

Spoiler

🌿 Meadow

Główna bohaterka – młoda klaczka, która połknęła nasionko chaosu.
Na początku zwyczajna, pełna empatii i ciekawości świata. Z czasem zmienia się – w jej sercu wyrasta lustro, chłonące emocje i odbijające cudze uczucia. Zmaga się z podszeptami, pokusą władzy, iluzji i manipulacji. Nie jest córką chaosu, ale stała się jego nosicielką.
Cechy: wrażliwa, zdeterminowana, rozdarta wewnętrznie, ucząca się panować nad potęgą bez jej nadużywania.
Symbol: nasionko – nie jako przekleństwo, ale odpowiedzialność.
Oś przemiany: od „strażniczki” do „tej, która wybiera” – nie siłę, lecz siebie.
Ulubione zdanie: „Nie odrzucam cię. Ale też ci nie ulegnę.”

---

🌳 Forest

Brat Meadow, starszy i opiekuńczy.
Z początku obserwuje siostrę z lękiem i dystansem. Z czasem sam przechodzi wewnętrzną przemianę: z chłopca, który kontroluje, w kucyka, który ufa i kocha bez warunków. To on wzywa pomoc, gdy Meadow zaczyna się gubić.
Cechy: odważny w działaniu, ale niepewny emocjonalnie. Jego największą siłą jest lojalność wobec siostry.
Symbol: latarnia – nigdy nie prowadzi, ale świeci w ciemności.
Relacja z Meadow: nie zbawiciel, lecz kotwica.

---

💫 Iris (dawna Screwball)

Klacz chaosu, córka Discorda.
Dawniej antagonistka, dziś obserwatorka. Widzi w Meadow młodszą siebie — ale z tą różnicą, że Meadow ma szansę dokonać innych wyborów.
Cechy: ironiczna, mądra, nosząca piętno przeszłości. Pełna sprzeczności: chaosu i czułości.
Symbol: spirala – nieskończona, ale nie musi być pusta.
Relacja z Meadow: siostrzany cień, który nie chce już prowadzić — tylko ostrzegać.

---

🔥 Camel

Siostra Iris, druga klacz chaosu.
Najbardziej wojownicza, ale też najbardziej zraniona. To ona przeszła przez ciemność bez niczyjej pomocy — i teraz widzi w Meadow echo własnych zmagań.
Cechy: stanowcza, szczera, dumna. Czasem szorstka, ale zawsze wierna.
Symbol: płomień – wypala, ale daje też ciepło.
Relacja z Meadow: rozumie ją głęboko, choć nie zawsze okazuje to słowami.
Ulubione zdanie: „Przetrwała. Może nawet więcej niż ja.”

---

🪞 Rosalyn

Przetrwała Galerię Chaosu, ale nie jest jego dzieckiem.
Empatyczna, łagodna, niegdyś ofiara, dziś przewodniczka. Pomaga zrozumieć, że przetrwanie nie zawsze oznacza twardość.
Cechy: delikatna mądrość, pamięć bólu, cisza zamiast krzyku.
Symbol: lustro — nie odbijające potwora, lecz dziecko, które wciąż się uczy.
Rola: latarnia przeszłości i most między pokoleniami.

---

🌀 Nasionko Chaosu

Nie postać, lecz obecność.
Nie mówi, ale podszeptuje. Nie bije, ale kusi. Pamięta Discorda, ale nie jest nim. Jest fragmentem chaosu – głodnym, pustym, pragnącym emocji.
Cechy: nieprzewidywalne, głodne, żywe.
Symbol: wewnętrzna pokusa — można ją nosić, ale nie można jej oddać.
Relacja z Meadow: pasożyt? sprzymierzeniec? część jej krwi?

---

👧 Amelka

Koleżanka z klasy, ofiara Meadow w jednej z najmroczniejszych scen.
Zamknięta w lustrzanym sercu Meadow, jako eksponat chaosu. Ale też — początek skruchy. Jej milczenie odbijało się echem aż do końca powieści.
Symbol: niewinność, której Meadow nie może zapomnieć.

-----------------

Lustra Chaosu - „Odbicie, które nie wróciło”[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

W szkolnych korytarzach krąży szeptana legenda — o klaczce, która zniknęła bez śladu, choć wciąż siedzi w ławce. Arabella ignorowała ostrzeżenia, śmiała się z przestrogi, nie znała własnego cienia. Aż przyszła Iris — ta w za dużym sweterku, z oczami pełnymi spiral. Nikt nie zauważył, kiedy Arabella przestała być sobą. Może wcale nie krzyknęła. Może się tylko uśmiechnęła.

To opowieść o ostatnim lusterku, które nie odbija już twarzy — tylko prawdę. O Galerii, w której nie znika się nagle, tylko wtedy, gdy przestajesz być rozpoznawana. O dziewczynkach, które pamiętały. I o tej, która ostrzegała, choć sama kiedyś utonęła w śmiechu.

Profile postaci SPOILERY!!

Spoiler

Profile Postaci:

 

🟣 Iris (Screwball) – Strażniczka Galerii, Córka Chaosu, Cień z Lustra

    Wygląd: Fioletowa klaczka w za dużym sweterku. Spiralne oczy. Czasem wydaje się rozmazana, jakby była tylko echem albo odbiciem.

    Symbolika: Lustro, które patrzy z powrotem. Śmiech, który boli. Czułość jako ostrzeżenie.

    Charakter: Cicha, obserwująca, bezlitosna, ale nie okrutna. Działa powoli. Nie szuka przemocy — tylko prawdy o tym, kim jesteś, kiedy nikt już nie słucha.

    Rola: Egzekutorka ostatniego ostrzeżenia. Iris pojawia się tylko wtedy, gdy inne sygnały zostały zignorowane. Nie wymierza kary – odbija to, co już w tobie było.

    Relacja z Galerią: Galeria jest jej domem, jej narzędziem i jej sercem. Nie musi karać – wystarczy, że pokaże ci siebie samą. I pozwoli się śmiać… jeden ostatni raz.

🟠 Arabella (Bezimienna klaczka) – Recydywistka, Królowa Korytarzy, Zagubione Odbicie

    Wygląd: Zawsze pierwsza do śmiechu. Zuchwała, pewna siebie. Nigdy nie płacze publicznie.

    Symbolika: Maska siły i śmiechu. To, co pozostaje, gdy nikt nie reaguje na ostrzeżenia. Cień, który zapomniał własne imię.

    Charakter: Dominująca, ironiczna, odpychająca czułość. Ale wewnątrz – głód dotyku, ciepła, akceptacji.

    Rola: Przestroga dla innych. Arabella zignorowała wszystkie znaki. Stała się odbiciem nie z wyboru, ale z zaniedbania.

    Los: Została wciągnięta do Galerii. Jej dusza zniknęła, a Iris przybrała jej postać, by dokończyć lekcję.

🟢 Meadow – Strażniczka, Ta Która Przetrwała Chaos, Nosicielka Nasionka

    Wygląd: Milcząca, zgaszona, z oczyma, które kiedyś znały spirale. Nie używa już magii – bo zna cenę.

    Symbolika: Nasionko, które pamięta. Ta, która ocalała, ale zapłaciła.

    Charakter: Wrażliwa, ostrożna, pełna czułości – ale nieufna wobec śmiechu. Nie śmieje się łatwo. Wie, co oznacza chaos.

    Rola: Świadek i przestroga. Ostrzega Arabellę, ale nie zostaje wysłuchana. To do niej Iris kieruje ostatnią kartkę: „Nie płacz.”

    Relacja z Iris: Kiedyś były blisko. Może podobne. Meadow przeszła przez chaos, ale z niego wyszła. Iris została.

🔴 Rosalyn – Przewodniczka, Ocalała z Galerii, Milczące Echo

    Wygląd: Starsza od pozostałych. Oczy pełne wspomnień. Jej milczenie mówi więcej niż słowa.

    Symbolika: Świadek Galerii. Ta, która widziała, ale nie zniknęła. Zna granice luster.

    Charakter: Empatyczna, czujna, ostrożna. Widzi w innych to, czego oni jeszcze nie zauważyli.

    Rola: Tłumaczka ostrzeżeń. Próbuje powstrzymać Iris. Ale wie, że czasem nie da się zatrzymać odbicia.

🔥 Camel – Córka Chaosu, Iskra Ocalenia

    Wygląd: Oczy jak płomienie. Pełna gniewu, ale wewnątrz — zrozumienia.

    Symbolika: Przebudzenie. Ta, która zna potęgę chaosu, ale już mu nie służy.

    Charakter: Silna, nieustępliwa, bezlitosna wobec zakłamania, ale łagodna dla tych, którzy się budzą.

    Rola: Lustro dla Arabelli. Rozpoznaje w niej ten sam cień, który kiedyś nosiła. Ale wie, że trzeba samemu chcieć się odbić.

----------------------

Lustra Chaosu – Odbicie, które nie wróciło: Poszukiwania Arabelli[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

W lustrzanym świecie Galerii Chaosu Arabella – niegdyś jedno z odbić, cień bez imienia – odzyskuje siebie. Jej przemiana zaczęła się, gdy cień innego dziecka, Night Shade’a, wypełnił pustkę jej sylwetki i wyszeptał imię, o którym sama zapomniała. „Twoja mama cię szuka” – usłyszała – i pierwszy raz uwierzyła, że jest kimś więcej niż echem błędu.

Wraz z Rosalyn – ocalałą z Galerii – i Iris – dawną córką chaosu, która teraz pragnie tylko słuchać – Arabella rusza, by odnaleźć innych. Ratują Taśkę, która zniknęła cicho z dnia szkolnego, i Madelyn, milczącą świadka, która bała się mówić, gdy inni krzywdzili.

To opowieść o przebaczeniu, które zaczyna się od spojrzenia w lustro. O pamięci, która boli, ale może uzdrowić. O dzieciach, które przestały udawać, że nic się nie stało. I o tym, że czasem wystarczy, by ktoś wypowiedział twoje imię – byś mogła naprawdę wrócić.

Profile postaci SPOILERY!!

Spoiler

🟣 Iris (Screwball) – Strażniczka Galerii, Dawna Córka Chaosu, Głos z Lusterka

Wygląd: Fioletowa klaczka w za dużym sweterku. Jej spiralne oczy już nie wirują – bywają jasne, czasem miękkie, jakby po raz pierwszy naprawdę widziały. Gdy milczy, przestrzeń wokół niej uspokaja się, zamiast gęstnieć.

Symbolika: Lustro, które już nie przeraża – ale zaprasza. Śmiech, który nie rani, tylko pamięta. Czułość, która zna granice.

Charakter: Wciąż cicha i czujna, ale już nie ukrywa swojej empatii. Nie jest już egzekutorką – stała się powierniczką. Zna ciężar błędu, bo sama go uniosła.

Rola: Już nie ostatnie ostrzeżenie – lecz pierwsza iskra pamięci. Iris pojawia się, gdy ktoś stoi na granicy ciszy – nie po to, by osądzić, ale by zapytać: czy jesteś gotów spojrzeć?

Relacja z Galerią: Nie jest już tylko częścią Galerii – stała się jej głosem. Lustra nie służą jej do wywoływania strachu, lecz do odnajdywania tego, co nie zostało wypowiedziane. Jej spirale… już nie wirują. Bo nie musi już nikogo wirować.

🟠 Arabella – Zagubione Odbicie, Przewodniczka Oczyszczenia, Lustro Przezroczyste

Wygląd: Już nie maska. Już nie cień. Arabella jest teraz jak tafla wody – przejrzysta, czysta. W jej spojrzeniu nie ma już pogardy – jest delikatność, którą kiedyś odrzucała. Dawny cień – stał się światłem.

Symbolika: Lustro, które nie odbija winy, lecz prawdę wypowiedzianą. Czułość jako wybór. Światło odzyskane przez przyjęcie odpowiedzialności.

Charakter: Kiedyś dominująca i zuchwała, teraz – obecna. Wrażliwa, ale nie słaba. Otwarta na ból innych, bo zna własny. Nauczyła się przytulać – nie po to, by chronić siebie, ale by trzymać innych.

Rola: Przewodniczka nowego początku. Arabella nie tylko wróciła – ona wraca dla innych. Trzyma lustro tych, którzy jeszcze nie potrafią spojrzeć. I czeka, cierpliwie.

Relacja z Galerią: Jej odbicie zostało oczyszczone. Z każdą pomocą, którą niesie innym – staje się coraz bardziej obecna. W Galerii nie jest już więźniem – jest świadectwem, że powrót jest możliwy.

🔴 Rosalyn – Ocalała Strażniczka, Świadek Ciszy, Latarnia Galerii

Wygląd: Starsza, ale nie zmęczona. Oczy jak latarnie – prowadzą przez mgłę. Jej obecność koi. W milczeniu Rosalyn nie ma już strachu – tylko miejsce na czyjś głos.

Symbolika: Pamięć, która nie wymazuje. Świadek, który nie sądzi. Ramiona, które wciąż czekają, by kogoś złapać.

Charakter: Empatyczna, łagodna, pewna. Nie walczy o władzę – ale o przestrzeń, w której ktoś inny może się wypowiedzieć. Dla wielu – pierwsza twarz, która nie znika.

Rola: Latarnia powrotu. Rosalyn towarzyszy Arabelli i Iris nie jako przewodniczka, lecz jako obecność, która nie odwraca wzroku. Czuwa przy każdym wybudzeniu.

Relacja z Galerią: Nie boi się jej. Przeszła przez nią i została, by pomóc innym. Galeria słucha jej tak, jak kiedyś słuchała Iris – bo jej milczenie ma teraz wagę światła.

🔸 Taśka – Dziewczynka, która zniknęła z dnia na dzień

Wygląd: Jasna klaczka z czerwoną grzywką. Zawsze nosiła breloczek z dynią. W snach – skulona w szatni, wciąż powtarzająca, że boli ją brzuch.

Symbolika: Dzień, który się zapętlił. Pustka, którą wypełniała cisza. Obecność, która zniknęła bez krzyku.

Charakter: Wrażliwa, introwertyczna, ukryta w sobie. Nigdy nie chciała być ciężarem. Bała się nieobecności bardziej niż bólu.

Rola: Pierwsza, która została wybudzona. Symbol wymazywanego smutku, niekrzyczącej krzywdy. Powrót Taśki otworzył nową drogę – dla Arabelli i innych.

Relacja z Galerią: Nie została porwana – sama się położyła. Galeria nie musiała jej więzić, bo zapomniała, jak wygląda dzień poza lękiem. Jej powrót to pierwszy oddech pamięci.

🔸 Madelyn – Milczenie, które trwało za długo

Wygląd: Jasnobrązowa, drobna, z rozwianą grzywką. Na kolanach zawsze zeszyt – pusty.

Symbolika: Głos niewypowiedziany. Cień nie z czynu, lecz z zaniechania. Echo nieodwrócenia wzroku.

Charakter: Pełna wstydu i lęku. Nie krzywdziła, ale też nie ratowała. Swoją ciszę niosła latami, aż stała się ciężarem większym niż cudzy ból.

Rola: Drugie odbicie, które odzyskało głos. Madelyn uczy, że brak reakcji też zostawia ślad. Jej wyznanie to akt odwagi – a jej przemiana, znak, że przebaczenie zaczyna się od siebie.

Relacja z Galerią: Nie została wciągnięta. Weszła sama – i nie potrafiła odejść. Galeria uwięziła jej milczenie, dopóki sama nie nazwała tego, co widziała.

 

---------------------------

Lustra Chaosu - Moje Dawne Odbicie[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

„Najgorszy potwór to ten, którego stworzyłeś sam — wierząc, że to twoja przyjaciółka.”

Meadow chciała tylko odzyskać przyjaciółkę. Cofnąć się o krok. Poczuć znów, jak to było, zanim śmiech zamienił się w echo.
Ale kiedy w swojej naiwności wzywa dawną wersję Iris… coś idzie nie tak.

Do szkoły przybywa klaczka z przeszłości.
Spiralne oczy, pastelowy sweterek. Smoczek, który nie uspokaja — tylko więzi.

To nie Iris.
To nie mentor.
To cień, który nigdy nie nauczył się patrzeć.

A kiedy dzieci zaczynają śnić obce sny, a lustra pękają, tylko jedna decyzja może uratować to, co pozostało.

Czy można przestać być tym, czym się było?
I czy można pokonać samą siebie — bez nienawiści?

Profile Postaci SPOILERY!!

Spoiler

Profile Postaci

Iris

Gatunek: klaczka ziemna
Wygląd: Jasnofioletowa, fryzura nawiązująca do dawnej Screwball, ale prostsza – symbol rozsupłanej tożsamości. Oczy fioletowe, bez spirali (chyba że sięgnie po moc chaosu).
Symbol: Pęknięte lusterko – odbicie, które przestało być tylko echem.
Charakter: Spokojna, empatyczna, głęboko zraniona, ale dojrzalsza. Uczy się stawiać granice, chronić dzieci przed dawną sobą i nie powielać schematów przemocy.
Rola: Strażniczka Luster, była córka Discorda, odkupiona i świadoma.
Motywacja: Naprawić błędy dawnej Screwball, odzyskać siebie, dawać ciepło bez przymusu.
Moc: Wgląd w odbicia emocjonalne, uzdrawianie poprzez konfrontację z prawdą.

Screwball (pierwotna forma)

Gatunek: klaczka ziemna
Wygląd: Spiralne oczy, różowo-fioletowa sierść, czapeczka ze śmigiełkiem, ustnik-smoczek jako berło.
Symbol: Smoczek – więź udawana, wymuszana, iluzoryczna.
Charakter: Infantylna, zaborcza, krzywdząca w imię bliskości. Pragnie miłości absolutnej, nawet kosztem cudzej woli.
Rola: Pierwsze „ja” Iris z czasów Discorda – dziecko chaosu, ofiara i kat.
Motywacja: Nie być sama, zatrzymać innych „na zawsze”.
Moc: Hipnoza, spirale wspomnień, mimikra emocjonalna, zniewalające rytmy.

Meadow

Gatunek: klaczka ziemna
Wygląd: Sierść w odcieniach mięty, błękitu i ziemi, delikatna blizna na piersi jako znak przebudzenia.
Symbol: Nasionko, które nie zapomniało – chaos przyjęty, ale nie zawładnięty.
Charakter: Czuła, odważna mimo wątpliwości. Rezonuje z cudzym bólem, ale nie pozwala się zatracić.
Rola: Dziedziczka chaosu, „Iskra Równowagi”, protagonistka opowieści.
Motywacja: Pomagać innym dzieciom, przetrwać i zachować siebie.
Moc: Przekształcanie emocji lustrzanych, odczyt wspomnień, które rezonują z jej sercem.

Camel

Gatunek: klaczka ziemna
Wygląd: Barwy piasku i czerwieni, złote oczy, często z opancerzeniem. Aura ognia i siły.
Symbol: Płomień – chaos ujarzmiony wolą.
Charakter: Silna, lojalna, bezkompromisowa. Gotowa walczyć o to, co kocha, ale wie, kiedy się wycofać.
Rola: Siostra Chaosu, wojowniczka, strażniczka ognia.
Motywacja: Ochrona Meadow i dzieci, stawienie czoła syrenom i przeszłości Discorda.
Moc: Transformacja energii chaosu w broń lub tarczę, odporny ogień duszy.

Rosalyn

Gatunek: pegaziczka
Wygląd: Sierść w odcieniach fioletu i błękitu, srebrzyste, spokojne spojrzenie.
Symbol: Szkło bez odbicia – lustro, które nie ocenia, tylko słucha.
Charakter: Łagodna i cicha, ale stanowcza. Jej obecność koi, nie dominuje.
Rola: Świadek, przewodniczka, ta, która spojrzała w lustro i nie uciekła.
Motywacja: Ocalać bez siły, być obecnością, która nie opuszcza.
Moc: Przechodzenie przez iluzje bez ich przejmowania. Kotwica pamięci i Galerii Luster.

MY (projekcja dziecka pochłoniętego przez Screwball/Iris)

Gatunek: klaczka ziemna
Wygląd: Rozmyta forma Meadow z czapką, kopytkiem przy pysku, ustnikiem. Głos dziecka – czuły, ale oblepiający.
Symbol: Echo – więź bez granicy, powtarzająca się prośba o „zostanie”.
Charakter: Zależna, błagalna, wzbudza litość i czułość, ale jej celem jest fuzja i przejęcie.
Rola: Uosobienie pułapki emocjonalnej, iluzji bliskości.
Motywacja: Być kochaną „tak bardzo”, że aż unicestwi granice.
Moc: Fuzja emocjonalna, zasysanie tożsamości i woli. Może zawładnąć duszą, jeśli ofiara nie zachowa „iskry siebie”.

 

 Ostrzeżenie przed Pytaniem

(zanotowane przez nieznane dziecko, podpis zniknął)

    Jeśli ją spotkasz, może się uśmiechać.
    Może wyglądać jak klaczka. Może być dzieckiem. Może być tobą.
    Ale jeśli zbliży się i zapyta:

    — Lubisz zabawy?

    Nie odpowiadaj.

    Nie mów „tak”.
    Nie mów „nie”.
    Nie pytaj, co to za zabawa.
    Nie pytaj, kim ona jest.

    Bo wtedy gra się zacznie. A jeśli gra się zacznie, ty przestaniesz być sobą.
    Będziesz się śmiać, nawet jeśli boli.
    Będziesz się kręcić, aż zapomnisz, gdzie jesteś.
    Twoje odbicie zacznie się ruszać samo.

    Lubisz zabawy? — to nie pytanie.
    To klucz. To zaklęcie. To nóż zrobiony z tęczy i luster.

    Jeśli to usłyszysz —
    odwróć się.
    Uciekaj.
    Szukaj światła, które się nie śmieje.

    I pamiętaj.
    Prawdziwa zabawa nie boli.
    Prawdziwe lustro nie kłamie.
    Prawdziwa siostra nie pyta w ten sposób.

----------------------------

Lustra Chaosu - Spirala, która zatańczyła[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

Szklarnia. Miejsce zapomniane, jak i klaczka, która do niej wróciła. Meadow — uczennica z sercem, w którym zagnieździło się nasionko chaosu — musi zdecydować, czy przestanie uciekać od tego, kim się staje. A może… już jest odbiciem kogoś innego?

W tej historii, będącej echem „Mojego Dawnego Odbicia”, dawni przeciwnicy tańczą razem — nie z powodu zgody, lecz z powodu zrozumienia. Screwball nie próbuje już łamać. Meadow nie udaje już, że nie słyszy. A między nimi pojawia się coś, czego nigdy nie planowały: czułość.

To opowieść o przemianie, która nie boli. O chaosie, który nie niszczy. I o tym, że nie każda spirala prowadzi w dół.

Profile Postaci SPOILERY!!

Spoiler

Profil postaci: Screwball

Rasa: ziemna klaczka
Wygląd: fioletowa sierść, czapeczka z wiatraczkiem, spiralne oczy
Symbol: wir, który się nie kończy
Charakterystyka:
Córka chaosu. Dawna marionetka Discorda, dziś cienista strażniczka Galerii. Niegdyś łamiąca, dziś obserwująca. Nie walczy, lecz kusi. Nie krzyczy, lecz odbija. W tej opowieści nie jest już tylko lustrzanym potworem — lecz kimś, kto potrafi powiedzieć: „Dziękuję” bez śmiechu.

Profil postaci: Meadow

Rasa: ziemna klaczka
Wygląd: kremowa sierść, zielono-fioletowa grzywa, zmienne oczy
Symbol: żabka na liściu
Charakterystyka:
Uczennica, która nigdy nie chciała być bohaterką. Zaszczepiona nasionkiem chaosu, powoli przestaje odróżniać siebie od luster. Tworzy zamiast niszczyć, ale głosy wewnątrz nie milkną. Czy to ona zmienia spirale… czy spirale zmieniają ją?

----------------------------

Lustra Chaosu „Lekcja z Lustra”[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

W cieniu spiralnych śladów Iris, młoda klaczka Meadow postanawia przeprowadzić własną „lekcję” — test odwagi, pamięci i granic. W przebraniu swojej mentorki sprowadza klaczkę-cheerleaderkę na krawędź błędu. Ale chaos nigdy nie jest jednostronny. Kiedy granica iluzji i rzeczywistości zaczyna się zacierać, Meadow musi zdecydować, czym różni się siła od zemsty. A odbicie w lustrze... może odpowiedzieć szybciej niż sumienie.
To opowieść o tym, że każda gra z chaosem ma dwie strony — i że czasem prawdziwa lekcja zaczyna się dopiero po zakończeniu przedstawienia.

----------------------------

Lustra Chaosu – Przyjaźń w odbiciu[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

"Przyjaźń w odbiciu" to opowieść o Meadow, która zostaje wystawiona na próbę w świecie luster. Musi zmierzyć się z własnymi wspomnieniami, cieniem Screwball i więzią, która łączy ją z Mellody. Ale lustra odbijają nie tylko to, co było — ukazują również to, co może zostać utracone. Orange, kuszona przez złote nici, powraca w objęcia chaosu, a Lemon staje przed wyborem, jakiej ceny wymaga miłość do siostry.
To historia o iluzji ciepła, która karmi i zniewala zarazem, o paktach zawieranych z „Matką” i o sercach, które zawsze pamiętają smak powrotu. Meadow odkrywa, że zwycięstwo nie polega na pokonaniu lustra, lecz na tym, co zdecyduje zobaczyć jako ostatnie — nawet jeśli jest to obraz słodko-gorzki, pełen bólu i ulgi.
Screwball nie triumfuje ani nie przegrywa. Ona odbija. A serca, nawet wyzwolone, zawsze mogą zapragnąć wrócić.

----------------------------

 

Lustra Chaosu - Nie patrz w Lustro[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

Po powrocie Arabelli, szkoła stara się zapomnieć, ale echo Galerii Luster nadal krąży w korytarzach. Pegaz Sonic Heart wie, że coś się dzieje — wieczorne błyski, szepty, odbicia. Dostał karteczkę. Potem — wizję. Ale wciąż ignoruje znaki. Iris, z lustrem w kopycie, nie przestaje. Zmienia się, dostosowuje, przybiera twarze: koleżanki, nauczycielki, mamy… a nawet tej, której najbardziej ufa. Każdy rozdział to kolejna iluzja, kolejny błąd i coraz bliższy upadek. Aż nadejdzie dzień, gdy z jednej strony korytarza będzie stała Screwball w czapce z wiatraczkiem, z drugiej Iris z lustrem. Tylko jedno spojrzenie dzieli go od prawdy.

----------------------------

Lustra Chaosu - „Meluś. Bajka, która nie wróciła”[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

To historia o klaczce, która śniła zbyt pięknie, by chcieć się obudzić.
O miejscu, gdzie herbatka malinowa nigdy nie stygnie, a każda gra kończy się uśmiechem.
I o pewnej przyjaciółce, która zawsze wie, czego ci brakuje — zanim jeszcze zapytasz.

Główna bohaterka, Melody, to cicha, wrażliwa pegazica z doliny, która pewnej nocy spotyka klaczkę o oczach jak spirale. Screwball nie przychodzi z krzykiem. Przychodzi z bajką. Z czarodziejską kulką. Ze śmiechem, który wypełnia puste miejsce w sercu. Melody, spragniona bliskości i zrozumienia, zaczyna wierzyć, że naprawdę może być kimś innym. Kimś wyjątkowym. Kimś… kochanym bezwarunkowo.

Ale świat Screwball to nie tylko sen. To lustro. I echo.
Im dłużej Melody się śmieje, tym mniej pamięta.
Aż w końcu… zostaje tylko Meluś.

Opowieść prowadzi czytelnika przez proces uwodzenia, zapominania i cichego znikania. To historia nie o krzywdzie — lecz o tym, jak łatwo ją pomylić z troską. Jak łatwo dać się przytulić kogoś, kto wie, jak cię rozśmieszyć, ale nie pozwala już płakać.

W finale – spotkanie z matką, która już nie potrafi przebić się przez lustrzaną powłokę, i legenda o Screwball — dziewczynce, która śmieje się twoim śmiechem, gdy zapomnisz, jak brzmi twój własny.

„Meluś” to baśń psychologiczna, osadzona w świecie „Luster Chaosu”, opowiadająca o utracie tożsamości przez miłość zbyt czułą, zbyt piękną, zbyt łatwą.

--------------------------

PONIŻSZE OPOWIADANIA, stanowią Serię "Siostry Chaosu" w Ramach cyklu "Luster"

 

Lustra Chaosu “I Sen, który miał być Domem”[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

[ Historia z alternatywnej wersji opowieści o uprowadzeniu Green Melody przez pierwotną Screwball – wcielenie chaosu pozbawione współczucia, ale wciąż hipnotycznie ciepłe w swoim złowieszczym uwodzeniu.]

 

Melody była tylko cichą pegazicą z Doliny — aż do dnia, gdy zasnęła... i już się nie obudziła.

W świecie snu spotyka ją klaczka w czapeczce — Screwball. Chaos uśmiecha się, mówi o zabawie i domu, w którym nikt nie skrzywdzi, gdzie nie trzeba pamiętać. Melody powoli uczy się iluzji, zmienia twarze, uczy innych dzieci śmiać się zamiast płakać. Ale im bardziej staje się „Meluśką”, tym bardziej oddala się od siebie.

Czy jeśli zapomnisz swoje imię, znikniesz naprawdę?

Rozpisana w pięciu aktach emocjonalna saga o uwiedzeniu, przemianie i buncie przeciwko śmiechowi, który miał zagłuszyć wszystko. Od pierwszego szeptu Screwball, przez utopię lustrzanych odbić, aż po konfrontację z prawdą o Discordzie — ojcu chaosu, który stworzył sen, ale nie przewidział, że jego córki nauczą się czuć.

„Sen, który miał być Domem” to opowieść o tym, jak łatwo można pokochać kłamstwo, jeśli jest ciepłe. Ale też o tym, że nawet z chaosu może wyrosnąć imię.

Bo nie wszystkie zapomniały.

Profile Postaci SPOILERY!!

Spoiler

Meluś (dawniej Melody)

Rasa: Pegazica
Kolor oczu: Śliwkowy (zmieniony)
Rola: Mentorka Jelly, starsza siostra chaosu
Charakterystyka:
Początkowo oddana, lojalna uczennica Screwball, głęboko wierząca w misję niesienia szczęścia dzieciom przez sen. Z czasem pojawiają się w niej pęknięcia – czuje niepokój, zaczyna pamiętać. Meluś nie zapomniała całkowicie: nosi w sobie echo dawnej siebie. Coraz bardziej rozdarta między lojalnością wobec mistrzyni, a głosem serca.
Symbol: Złamana nuta — ślad po śpiewie, który ucichł.
Jellydrop (Jelly)

Rasa: Pegazica
Kolor oczu: Śliwkowy (zmieniony)
Rola: Najmłodsza z sióstr chaosu
Charakterystyka:
Radosna, ufna, głęboko zanurzona w iluzji. Dołączyła do sióstr po serii spotkań z Meluś – przekonana, że śnienie to sposób, by naprawić wszystko. Wierzy w Screwball bezwarunkowo. Z czasem zaczyna dostrzegać pewne pęknięcia, ale nie chce ich zrozumieć. Pragnie, by wszystko było „jak dawniej”, choć sama już dawna nie jest tą samą klaczką.
Symbol: Uśmiechnięta kropla – znak łez, które zamieniła w śmiech.
Screwball (znana też jako Mistrzyni Sióstr)

Rasa: Klaczka ziemna
Kolor oczu: Spiralne wiry, gdy używa mocy
Rola: Przewodniczka, mentorka, twórczyni Galerii Snów
Charakterystyka:
Stworzyła iluzoryczny świat dla dzieci, by ocalić je przed bólem. Jednak jej działania są podszyte dawnym dziedzictwem — jest narzędziem Discorda, nawet jeśli sama to wypiera. Z jednej strony łagodna i ciepła, z drugiej – bezwzględna, gdy chodzi o ochronę swojej utopii. Rozdarta między przeszłością jako Screwball, a rolą „starszej siostry”.
Symbol: Spiralna czapeczka – znak śmiechu, który czasem boli.
Discord (Ojciec)

Rasa: Draconequus (istota chaosu)
Kolor oczu: Zmienny, nieludzki błysk
Rola: Twórca Screwball, źródło chaosu, ostateczny antagonista
Charakterystyka:
Nie pojawia się fizycznie przez większość opowieści – istnieje jako głos, obecność, cel. Chce zebrać dzieci, zatracić ich pamięć i tożsamość, by zbudować świat z iluzji, w którym ból nie istnieje – ale i prawda nie ma miejsca. Nie kocha — potrzebuje.
Symbol: Rozbite zwierciadło — odbicie, które patrzy, ale nie widzi.

----------------------------

Lustra Chaosu - Światło Poza Mgłą[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

[ Akcja rozgrywa się pół roku po ”Lustra Chaosu I Sen, który miał być Domem"]

Historia opowiada o Jelly i Meluś, dawnych siostrach chaosu, które spotykają odmienioną Screwball. Zamiast dawnej kontroli i indoktrynacji, Screwball proponuje nową drogę — dobrowolną wspólnotę, w której Galeria i domek w lesie są miejscem spotkań, a nie więzieniem. Jelly i Meluś powoli odzyskują zaufanie, decydują się na spiralny taniec jako symbol więzi, nie przymusu. Śliwkowe oczy stają się znakiem wyboru, a Screwball przestaje być mistrzynią, stając się siostrą i przewodniczką tylko wtedy, gdy ktoś jej o to poprosi.

Profile Postaci SPOILERY!!

Spoiler

Screwball

    Rasa: Klaczka ziemna

    Wygląd: Jasnofioletowa sierść, fioletowo-biała grzywa w lekkich lokach. Oczy śliwkowe, choć potrafi przyjąć dawne wirujące tęczówki chaosu.

    Rola: Dawniej mistrzyni sióstr chaosu, dziś przewodniczka i obserwatorka.

    Charakter: Dojrzała, spokojna, wciąż potężna w magii chaosu. Nauczyła się prowadzić bez przymusu. Potrafi tworzyć olbrzymie iluzje, poruszać mgłą snów i otwierać spiralny taniec, ale używa tych zdolności tylko na prośbę.

    Symbol: Śliwkowe oczy – teraz znak dobrowolnej więzi, a nie narzuconej przemiany.

    Motywacja: Wskrzesić wspólnotę, w której każda siostra wybiera swoją drogę pomocy dzieciom – z iluzją lub bez niej.

JellyDrop

    Rasa: Pegazica

    Wygląd: Kremowa sierść, ciemnorożowa grzywa. Oczy pomarańczowe, które przyjmuje w domu; w Galerii może nosić śliwkowe, jeśli chce.

    Rola: Dawna uczennica Meluś, dziś samodzielna siostra.

    Charakter: Empatyczna, cierpliwa. Po trudnych doświadczeniach w snach dzieci wybrała łagodność zamiast przymusu. Potrafi wejść do snu, by po prostu być obok – bez zmiany pamięci czy wymuszania śmiechu.

    Symbol: Maska śmiechu – już nie narzędzie, lecz pamiątka.

    Motywacja: Dawać dzieciom poczucie, że są widziane i wysłuchane, nawet jeśli sen nie zmienia ich od razu.

Melody „Meluś”

    Rasa: Pegazica

    Wygląd: Bursztynowa sierść, błękitna grzywa. Oczy zwykle pomarańczowe, w Galerii może przyjąć śliwkowe.

    Rola: Dawniej przewodniczka nowych dzieci w spiralnym tańcu.

    Charakter: Żywiołowa, ale z doświadczeniem, które nauczyło ją nie przekraczać granic w cudzych snach. Pamięta jedno dziecko, które nie chciało tańczyć – i dziś uznaje to za ważną lekcję.

    Symbol: Dawny rytuał spiralnego tańca, który teraz prowadzi tylko, jeśli uczestnik sam poprosi.

    Motywacja: Pomagać dzieciom znaleźć własny rytm, nawet jeśli różni się od rytmu sióstr.

Amber Lake

    Rasa: Jednorożec

    Wygląd: Złotoruda sierść, rudawa grzywa. Śliwkowe oczy – wybrane dobrowolnie w nowej utopii.

    Rola: Pierwsza z dawnych sióstr, która publicznie poparła nową wizję Screwball.

    Charakter: Odważna, bezpośrednia. Uważa, że więź sióstr nie wymaga jednolitości – każda może pomagać po swojemu.

    Symbol: Jej śliwkowe oczy są osobistym wyborem, nie obowiązkiem.

    Motywacja: Łączyć siostry dawnych i nowych zasad, aby przeszłość nie dzieliła, lecz uczyła.

Angel Shores

    Rasa: Klaczka ziemna

    Wygląd: Jasna, kremowa sierść, morska grzywa. Śliwkowe oczy na stałe – symbol lojalności wobec dawnych reguł.

    Rola: Siostra starego typu.

    Charakter: Wierzy w dawną ideę ochrony dzieci poprzez przymusową przemianę w snach. Widzi w nowej utopii ryzyko utraty „czystości” sióstr.

    Symbol: Śliwkowe oczy jako znak bezwarunkowego oddania.

    Motywacja: Utrzymać tradycję, nawet jeśli oznacza to pozostanie w mniejszości wśród odmienionych sióstr.

----------------------------

Lustra Chaosu – Gra w Dwóch Dolinach[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

[ Akcja rozgrywa się tuż po Lustra Chaosu — “Światło Poza Mgłą”, a dokładnie po Interludium XXIII – „Kiedyś… my”]

To mroczna opowieść o wyborze, iluzji i cienkiej granicy między wolnością a manipulacją. Po upadku starej Galerii, Screwball przenosi się do spokojnej doliny, gdzie dzieci mogą tańczyć w spirali dobrowolnie. Tymczasem jej akolitka Angel Shores tworzy w sąsiedniej wiosce „drugą Galerię” — miejsce, gdzie wybór jest tylko pozorny, a rytuały przemiany przypominają najciemniejsze czasy. Meluś i Jelly, rozdarte między lojalnością a pamięcią własnych ran, muszą zdecydować, czy zdradzić mistrzynię, czy pozwolić, by w drugim świecie wyrosły nowe siostry chaosu.

Profile Postaci SPOILERY!!

Spoiler

✦ Screwball (Mistrzyni, Cień Dawnej Potęgi) ✦
Wygląd

Sierść: fioletowa, odbija światło lampionów i mgły, co potęguje jej aurę nierealności.

Grzywa: rozwichrzona, falująca w rytmie tańców, przypominająca, że chaos nigdy nie przestał w niej drgać.

Oczy: spirale – czasem przygaszone, czasem rozświetlone do pełni dawnej mocy (np. w Święcie Drugiej Spirali).

Postawa: nie stoi już zawsze w centrum. Częściej czeka z boku, lecz gdy wchodzi do kręgu, cała przestrzeń zaczyna oddychać jej rytmem.

Symbol

Maski spiralne: rozdawane dzieciom, rezonują z jej oczami.

Galeria Luster: nie tylko tło, ale materializacja jej śmiechu i wspomnień.

Moce

Spiralny taniec: rytuał przemiany – dawniej brutalny, tu przywrócony na życzenie Angel.

Iluzje wspólnoty: tworzy wizje, w których dzieci czują się częścią większej historii.

Wibracje emocji: wystarczy jej śmiech czy spojrzenie, by dzieci zaczęły wierzyć, że są „bezpieczne”.

Rola fabularna

Mistrzyni na rozdrożu: balansuje między byciem strażniczką wyboru a powrotem do dawnej mocy.

Narzucona przewodniczka: Angel widzi w niej figurę, która „musi” wrócić, by utrwalić drugą dolinę.

Złamana konsekwencja: choć obiecała, że nie będzie przymusu, w Święcie Drugiej Spirali znów staje się centrum rytuału.

Rola psychologiczna

Echo dawnych czasów: pokazuje, że chaos nie znika, tylko śpi.

Postać rozdarta: wie, że nie powinna powtarzać starego, a jednak jej serce drży, gdy moc wraca.

Pragnienie bycia potrzebną: nawet jeśli milczy, ulega, gdy ktoś (Angel, dzieci) prosi.

Relacje

Meluś: jej najczulsze lustro – Meluś pamięta, jak sama była pochłonięta i widzi te same ślady w oczach dzieci.

Jelly: konfrontuje ją pytaniami, nie daje zapomnieć, że wybór musi być świadomy.

Angel Shores: akolitka, która pcha Screwball w stronę dawnej potęgi, wykorzystując jej tęsknotę i strach.

✦ Jelly (Siostra Czujności) ✦
Wygląd

Sierść: jasna, kontrastująca z ciemnością snów.

Oczy: wciąż pamiętają fiolet dawnych rytuałów – i dlatego tak uważnie patrzą w oczy innych dzieci.

Gesty: nerwowe, czujne, zawsze o krok za Screwball, jakby gotowa ją powstrzymać.

Symbol

Herbata i cisza: znak jej pragnienia zwykłego życia, bez wirów.

Maska z dzieciństwa: dla niej nie jest już ozdobą, lecz ostrzeżeniem.

Moce

Empatia emocjonalna: bardziej niż Screwball czy Meluś rozumie, co czują dzieci.

Czujność: jej mocą jest rozpoznawanie śladu fioletu w oczach innych.

Słowo sprzeciwu: potrafi zatrzymać spiralę jednym pytaniem.

Rola fabularna

Świadek i sumienie: konfrontuje Screwball, gdy ta znów sięga po starą moc.

Obserwatorka: widzi, co Angel robi, nawet jeśli inni odwracają wzrok.

Głos ostrzeżenia: przypomina, że dawny chaos wraca, nawet jeśli w miękkiej formie.

Rola psychologiczna

Lęk przed powtórką: wciąż nosi w sobie echo własnej przemiany.

Siostra oporu: bardziej boi się uśmiechu niż groźby – bo wie, że w nim tkwi największe niebezpieczeństwo.

Relacje

Screwball: zarazem podziwia i obawia się – bo wie, jak łatwo jej ulec.

Meluś: wspólniczka w czujności. Razem obserwują, razem milkną, gdy trzeba.

Angel: widzi w niej największe zagrożenie dla swojego planu.

✦ Meluś (Dawna Melody, Teraz Czujna Uczennica) ✦
Wygląd

Sierść: piaskowa, ciepła, zwyczajna – kontrast z magicznym fioletowym blaskiem.

Oczy: czasem pomarańczowe, czasem odbijają echo fioletu – nosi w sobie ślad dawnej przemiany.

Postawa: spokojna, lecz z cieniem ostrożności – zawsze analizuje.

Symbol

Śliwka w kopytku: z prologu – metafora śladu, który zostaje.

Szal z frędzlami: drobiazg, który trzyma ją przy realności.

Moce

Pamięć dawnej ofiary: rozpoznaje w innych ten sam błysk, który miała, zanim zapomniała imię.

Magia baniek i gwiazd: projekcje własnej magii chaosu, teraz używane z większą ostrożnością.

Zmysł ostrzeżenia: odczytuje, czy coś jest jeszcze snem, czy już iluzją.

Rola fabularna

Strażniczka pamięci: przypomina, co się dzieje, gdy wybór znika.

Siostra świadoma: razem z Jelly analizuje każdy ruch mistrzyni.

Pomost: między dziecięcym zauroczeniem a dojrzałym zrozumieniem.

Rola psychologiczna

Ofiara, która przetrwała: jej historia jest dowodem, że można wrócić – ale nie bez śladów.

Głos rozsądku: nie wierzy ślepo ani Screwball, ani Angel.

Pamięć strachu i ciepła: zna oba uczucia i dlatego nie ufa żadnemu w pełni.

Relacje

Screwball: widzi w niej mentorkę, ale też źródło własnej traumy. Ich relacja jest najbardziej ambiwalentna.

Jelly: sojuszniczka w czuwaniu nad dziećmi.

Angel: przeciwniczka w idei – Meluś rozumie, że jej „druga dolina” to powtórka z przeszłości.

✦ Angel Shores (Akolitka i Fanatyczka) ✦
Wygląd

Sierść: jasna, przygaszona, nie zwraca uwagi – idealna, by wtopić się w tło i słuchać.

Oczy: twarde, pełne determinacji. Widać w nich coś niezdrowego – błysk, gdy patrzy na Screwball.

Maska: nosi ją nawet w rytuałach, bo wierzy, że tylko tak „czuje lepiej”.

Symbol

Maska śliwkowych oczu: jej relikwia, znak oddania mistrzyni.

Szept: jej ulubione narzędzie – słowa, które dociskają i podważają wybór dziecka.

Moce

Fanatyczna perswazja: potrafi „docisnąć” dzieci, by zgodziły się na coś, czego się boją.

Akolitka iluzji: nie tworzy magii sama, ale wzmacnia cudzą, podsycając strach lub pragnienie.

Organizatorka: to ona aranżuje „Święto Drugiej Spirali” i dba, by mistrzyni była w centrum.

Rola fabularna

Inicjatorka drugiej doliny: to jej plan, by odtworzyć starą Galerię.

Adwokat dawnej mocy: wierzy, że Screwball musi wrócić do pełnej potęgi.

Kontrpunkt Jelly i Meluś: tamte dbają o wolność, ona – o „czystość” rytuału.

Rola psychologiczna

Fanatyzm jako głód: jej motywacją jest własna przeszłość – kiedyś została „uratowana” przez Screwball i nigdy nie odcięła tej pępowiny.

Potrzeba kontroli: tworzy struktury, by chaos był nie wolnością, ale systemem.

Rywalizacja: z Jelly i Meluś o miano „prawdziwych” córek mistrzyni.

Relacje

Screwball: widzi w niej boginię, której moc nie powinna rdzewieć.

Jelly i Meluś: postrzega je jako zdrajczynie idei – te, które chcą osłabić siostrzeństwo.

Dzieci: narzędzia i dowody – każde „przemienione” dziecko jest jej triumfem.

📌 Podsumowanie:

Screwball – rozdarta mistrzyni, która znów poczuła dawną moc.

Jelly – czujna siostra, sumienie grupy.

Meluś – dawniej ofiara, teraz świadoma strażniczka pamięci.

Angel Shores – akolitka, która chce odbudować dawną Galerię za wszelką cenę.

----------------------------

Lustra Chaosu - Powrót Do Spirali[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]
W dwóch dolinach chaosu narasta napięcie, gdy sny stają się polem rywalizacji. Jelly i Meluś muszą wybrać między lojalnością a przerwaniem spirali, zanim granica zniknie na zawsze. Opowieść o iluzji wolności, więzach i cienkiej linii między pokojem a wojną.

Profile Postaci SPOILERY!!

Spoiler

Screwball

    Rasa: Klaczka ziemna

    Wygląd: Jasnofioletowa sierść, fioletowo-biała grzywa w lekkich lokach. Oczy śliwkowe — teraz symbol dobrowolnej więzi, choć w razie potrzeby może przyjąć dawne wirujące tęczówki chaosu.

    Rola: Dawniej mistrzyni sióstr chaosu, w tym śnie przewodniczka swojej doliny i strażniczka nowego porozumienia.

    Charakter: Dojrzała i spokojna, wciąż potężna w magii chaosu. Nauczyła się prowadzić bez przymusu, akceptując, że jej wizja nie jest jedyną. W konfrontacji z Angel wybrała kompromis ponad zwycięstwo.

    Symbol: Śliwkowe oczy – znak więzi opartej na wyborze, nie przymusie.

    Motywacja: Odbudować wspólnotę sióstr tak, aby każda mogła służyć dzieciom na swój sposób, a granica między dolinami była miejscem spotkań, nie rywalizacji.

JellyDrop

    Rasa: Pegazica

    Wygląd: Kremowa sierść, ciemnorożowa grzywa. Oczy pomarańczowe na co dzień, w Galerii może nosić śliwkowe z wyboru.

    Rola: Dawna uczennica Meluś, dziś samodzielna siostra i mediatorka między obiema dolinami.

    Charakter: Empatyczna, cierpliwa, zrozumiała dla różnych dróg. W decydującym śnie weszła między spirale razem z Meluś, przerywając rytmy obu stron.

    Symbol: Maska śmiechu – pamiątka po dawnych metodach, teraz wyłącznie symbol bliskości i zaufania.

    Motywacja: Dawać dzieciom przestrzeń, w której mogą wybrać własny rytm – nawet jeśli oznacza to brak zmiany wcale.

Melody „Meluś”

    Rasa: Pegazica

    Wygląd: Bursztynowa sierść, błękitna grzywa. Oczy zwykle pomarańczowe, w snach może przyjąć śliwkowe.

    Rola: Dawniej przewodniczka nowych dzieci w spiralnym tańcu, obecnie łączniczka i wolny duch nowej wspólnoty.

    Charakter: Żywiołowa, lecz nauczyła się wyczuwać granice cudzych snów. W kulminacyjnym śnie podjęła decyzję o wejściu między spirale, zamiast opowiedzenia się po jednej stronie.

    Symbol: Spiralny taniec – prowadzi go tylko wtedy, gdy uczestnik sam o to poprosi.

    Motywacja: Pomagać dzieciom znaleźć ich własny rytm i wspólnotę, nawet jeśli jest inna niż jej własna.

Amber Lake

    Rasa: Jednorożec

    Wygląd: Złotoruda sierść, rudawa grzywa. Śliwkowe oczy wybrane dobrowolnie w nowym porozumieniu.

    Rola: Pierwsza z dawnych sióstr, która publicznie poparła nową wizję Screwball.

    Charakter: Odważna, bezpośrednia, potrafiła stanąć między frakcjami jako głos jedności. Wierzy, że historia sióstr powinna być źródłem nauki, a nie podziału.

    Symbol: Śliwkowe oczy – wybrane jako osobisty znak więzi, a nie narzucenie.

    Motywacja: Utrzymać więź między siostrami dawnych i nowych zasad, by żadne dziecko nie musiało wybierać między wspólnotą a wolnością.

Angel Shores

    Rasa: Klaczka ziemna

    Wygląd: Jasna, kremowa sierść, morska grzywa. Śliwkowe oczy na stałe – symbol lojalności wobec dawnych reguł.

    Rola: Przywódczyni doliny wiernej tradycyjnym metodom.

    Charakter: Wierzy w ochronę dzieci poprzez silne, nierzadko przymusowe więzi. Początkowo przeciwna kompromisowi, w końcu zaakceptowała warunki Screwball, by uniknąć wojny.

    Symbol: Śliwkowe oczy – znak bezwarunkowego oddania starym zasadom.

    Motywacja: Zachować tożsamość swojej doliny i jej tradycji, nawet jeśli wymaga to ścisłego pilnowania granicy.

----------------------------

Akolitka Spirali — opowieść Angel (opis cyklu Sióstr Chaosu z jej perspektywy)

Notatka autora:
To nie jest nowa część cyklu Sióstr Chaosu. Zadałem sobie pytanie: co by było, gdybym opowiedział historię oczami fanatycznej akolitki przedstawionej w Tomie II — kapłanki Angel, która ostatecznie doprowadziła do wojny? Co, gdybyśmy zobaczyli, jak Screwball kiedyś spotkała klaczkę tak całkowicie oddaną, że z czasem właśnie ta oddana lojalność obróciła się przeciwko niej?

Opowieść Angel Shores sięga dalej wstecz niż historia Meluś, choć nie jest dokładnie prequelem całego cyklu. Cóż… nie do końca prequelem, ale też nie pełnoprawnym.

Powiem wam tylko tyle: to właśnie Siostra Angel odnajdywała najbardziej podatne źrebięta.

 

 

Akolitka Spirali - Opowieśc Siostry Angel Shores Część Pierwsza: Siostry Chaosu[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

Nazywały mnie Angel, nim nauczyłam się mówić „my” zamiast „ja”. Screwball znalazła mnie w pokoju, który pachniał maliną i obietnicą, i nazwała ten zapach domem. Dała mi maskę, katechizm i proste prawo: pierwszy obraz jest prawem, imię jest węzłem, śmiech jest podpisem. Uczyłam się dotyku, który nie ciągnie, i szeptów, które zamykają drzwi między pamięcią a pragnieniem. Prowadziłam Perełkę — jednorożkę o sercu gładkim jak perła — aż przeszła trzy kręgi: zauroczenie, przyjęcie, związanie. Jej maska nie zaciekała.

Widziałam też Meluś i Jelly: dobre w tańcu, słabsze w milczeniu. Pęknięcia, pół-puls, rysy w śmiechu. Ja — nie. Na „Dziedzictwie Chaosu” Screwball pokazała nam Discorda. Nie zwątpiłam. Poczułam tylko, jak rośnie we mnie gałąź tej spirali. Kiedy do Galerii weszli trzej czarodzieje, zamknęłam z Perełką dwie bańki, a trzecią domknęłam formułą, zanim zdążyła drgnąć. Nie szukałam dobra ani zła. Odnotowałam wynik: zadanie czyste. To był mój świat: lustra, w których odbija się posłuszeństwo.

Upadek przyszedł nie z zewnątrz, tylko z ust naszej mistrzyni. Screwball powiedziała, że kiedyś działała na rozkaz Discorda i że odchodzi od starych metod. Słowa, które miały być światłem, spadły na mnie jak cień. Dla mnie to była zdrada idei, nie tylko klaczki, która mnie nazwała. Poczułam się osierocona — nie przez brak matki, lecz przez rozpiętą nad nami regułę. Odeszłam w ciszy, zabierając ze sobą rytuały w stanie, który nazywałam prawdziwym. Zwinęłam imiona w śmiech i zaniosłam je tam, gdzie nie sięgały już jej spirale.

 

 

Akolitka Spirali - Opowieśc Siostry Angel Shores Część Druga: Wezwanie Dawnej Mistrzyni[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

Wróciłam po pół roku. Nie po rozkaz — po echo. Słaby szept w snach: Screwball żyje, prosi o pomoc i… nie kłamie. Amber Lake odpowiedziała pierwsza; ja — druga, ale z innym zamiarem. Znalazłyśmy ją w dolinie, poranioną po starciu z czarodziejem Harmonii. Odprowadziłyśmy do małego domku w lesie — nie twierdzy, tylko schronienia.

Screwball chciała budować od nowa, łagodniej: bez przymusu, bez masek na stałe, z zasadą „niepatrzenia”, jeśli ktoś poprosi o przestrzeń. Patrzyłam, jak Jelly i Meluś wahają się między pamięcią a śmiechem. Jelly odważyła się pierwsza: dała dziecku sen—pocieszenie bez iluzji, trzymając maskę przy sercu zamiast na pysku. Meluś pilnowała granic i uczyła Screwball milczeć, kiedy trzeba. Perełka — moja uczennica — stała obok, wierna i równa w kroku; most między dawnym rytuałem a nową miękką wspólnotą.

Domek urósł w małą Galerię: lusterko pamięci zamiast wiru, czarne jabłko zapomnienia, którego Jelly nie ugryzła, krąg osłony założony bez rozkazów. W dolinie zrobiłyśmy coś, czego nigdy nie robiłyśmy na jawie — festyn: mimikry jako zabawa, nie kamuflaż. Dzieci śmiały się naszym śmiechem, ale z własnych powodów.

A jednak moc nie rdzewieje. Gdy chłopiec sam poprosił Screwball, by „była mamą”, zobaczyłam błysk dawnej precyzji: mgła, dotyk, głos, maska… i ten cień śliwkowego światła w oczach dziecka. Zatrzymała się w porę — pierwszy raz. Wiem, co to znaczy dla Jelly i Meluś: pamiętają, jak ciepło potrafi być pułapką. Ja pamiętam inaczej: to właśnie ta precyzja mnie ocaliła, kiedy byłam gotowa zniknąć.

Ustaliłyśmy nową zasadę: tu wybiera się wszystko. Oczy śliwkowe — znak siostrzanej więzi — można przyjąć dobrowolnie i tylko „na czas bycia razem”. Taniec spirali tańczymy, jeśli chcemy; dom i dolina nie są już lustrem bez wyjścia. Screwball uczy się nie prowadzić, Amber uczy się ufać, Jelly uczy się być obecną, Meluś — mówić „nie”, a ja… ja sprawdzam, czy ta łagodność wytrzyma ciężar świata.

Bo widzę coś jeszcze: jej moc jest z powrotem pełna. W tej dolinie nie potrzebują mistrzyni — potrzebują przestrzeni. Gdzie indziej może być odwrotnie. I jeśli gdzieś rodzi się pragnienie, by śnić bez ran, ja znajdę tę ścieżkę. Nie po to, by zdradzić — po to, by chronić to, czego tu nie wolno dotykać.

Na granicy sadu pachną śliwki. Słyszę ich śmiech i mój — podwójny. Jeden zostawiam w tej dolinie. Drugi zabieram ze sobą.

 

 

Akolitka Spirali - Opowieśc Siostry Angel Shores Część Trzecia: Budowa Drugiej Spirali[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

Druga Dolina miała być łagodniejsza. Screwball próbowała zbudować wspólnotę bez kręgu przymusu: obrazy miękkie, maski lekkie, dł… kopytka wolne. Patrzyłam na to jak na rozpraszaną geometrię. Zaczęłam odtwarzać Galerię po cichu, według starego rysunku: pierwszy obraz, węzeł imienia, podpis śmiechu. Perełka była przy mnie — pewna, czysta, bez pęknięć.
Kiedy nadszedł czas, poprosiłam Screwball, by poprowadziła taniec Drugiej Spirali. Zgodziła się, myśląc, że to rytuał łagodny. Dla mnie był to akt przywrócenia praw. Dzieci weszły w trzy kręgi jak w księgę, a ja widziałam, jak zamykają się bramy na czole i na mostku, równo, bez drżenia. W jej oczach zobaczyłam wtedy zrozumienie. Nie gniew — rozpoznanie.

 

 

Akolitka Spirali - Opowieśc Siostry Angel Shores Część Czwarta: Powrót do Spirali[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

To już nie była gra w jednej dolinie. Dzieci podzieliły się na te, które chciały starej spirali, i te, które wybrały wolność. Nie było trzasku piorunów, tylko wojna snów: odbicia przeciw odbiciom, imiona przeciw śmiechom, kręgi kreślone na różnych mapach serca. Screwball stanęła naprzeciw mnie — nie jako ta, która mnie zrodziła ze snu, lecz jako przeciwniczka. W jej spojrzeniu odbiłam się ja: akolitka, którą sama ukształtowała. W moim odbiła się ona: dawna strażniczka kręgu, która zapragnęła odkupienia.
Nie powiem, kto wygrał. Opowieść nie zamyka się w zwycięstwach. Powiem tylko, że kiedy światło opadło, zostałam sama przed lustrem, w którym nic nie mówiło. Mogłam przyjąć ciszę jako wybór albo pozwolić, by z dna wypłynęło dawne imię. Perełka stała obok — wierna jak pieczęć. Screwball była daleko i blisko zarazem, jak echo, którego nie można ani objąć, ani odsunąć.

 

Motyw przewodni serii opowiadań Angel:
To nie jest historia o złych i dobrych, tylko o pierwszym obrazie, który czasem kłamie tak pięknie, że chce się w nim zamieszkać. O imieniu, które bywa węzłem i pętlą. O śmiechu, który potrafi być podpisem i gumką do mazania. Jest też o uczennicy, która pokochała regułę bardziej niż tę, która ją wypowiedziała — i o mistrzyni, która zrozumiała, że reguła bez serca staje się nożem.
Jeśli pytasz, kim jestem na końcu, odpowiem tak, jak uczyły mnie lustra: jestem kroplą na spirali. Czasem spadam, czasem unoszę się w górę. A jeśli kiedyś znów usłyszę imię, które spało, powtórzę je trzy razy — do wewnątrz — i dopiero wtedy zdecyduję, czy śmiać się, czy milczeć.

----------------------------

Lustra Chaosu – Kiedy nie możesz przestać śnić[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT]

to emocjonująca opowieść o Star Trail, młodym ogierku, który zostaje uwikłany w pułapkę iluzji i snów stworzonych przez Screwball, potężną klaczkę chaosu. Na początku zafascynowany jej światem, staje się coraz bardziej uzależniony od idealnych marzeń, które oferuje. W miarę jak zatraca się w tym świecie, Jelly i Meluś, siostry chaosu, próbują mu pomóc odnaleźć drogę powrotną, stawiając przed nim trudny wybór — czy pozostać w bezpiecznym, ale iluzorycznym świecie, czy zmierzyć się z rzeczywistością, która przynosi ból, ale także prawdziwą wolność. Historia ta ukazuje, jak iluzje mogą uzależnić, jak łatwo zapomnieć o prawdziwym życiu, oraz jak odnaleźć siłę w konfrontacji z własnymi pragnieniami i wątpliwościami. To opowieść o walce z uzależnieniem, o szukaniu prawdy i o sile wyboru.

Koniec Serii "Siostry Chaosu"

----------------------------

Ostatnia noc Meluś – Bajka, która nie wróciła[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][sad]

to opowieść o pegazicy rozdartej między dwiema miłościami: matką, która chce odzyskać córkę, i Screwball, siostrzyczką chaosu, która nigdy jej nie opuściła. W jednej nocy Melody dostaje dar wyboru – jeszcze raz wtulić się w mamę, stworzyć dar ze swojego serca i pozostawić po sobie kulę światła, w której bije jej serduszko. To historia o bliskości, pamięci i miłości, która nie znika, nawet gdy dziecko odejdzie.

Profile Postaci SPOILERY!!

Spoiler

✦ Screwball (w „Ostatniej nocy Meluś”) ✦
Wygląd

Sierść: fioletowo-jasna, odrobinę wyblakła w półmroku – jak echo snu, które traci barwy, kiedy wstaje słońce.

Grzywa: rozwichrzona, lekko przygaszona; nie jest już beztroską burzą chaosu, ale cieniem dawnych psot.

Oczy: spirale, które tym razem wirują wolniej, z melancholią. W ich głębi drga coś więcej niż czysty chaos – nuta tęsknoty i bólu.

Czapeczka ze śmigiełkiem: wciąż obecna, ale już nie jako symbol beztroskiej zabawy, lecz jako znak utraconego dzieciństwa.

Symbol

Kulka światła: narzędzie, które pomaga utrwalić więź między Meluś a matką. Screwball sama podsuwa jej tę możliwość, wiedząc, że nie jest adresatką tego daru.

Cisza w progu: często stoi w cieniu, pozwalając, by matka i córka miały przestrzeń.

Moce

Iluzje ciepła: nadal potrafi tkać sny pełne gwiazdek, baniek i śmiechu, ale używa ich nie do wchłonięcia, a do podtrzymania mostu.

Łączenie więzi: pomaga Meluś stworzyć kulę-pamiątkę, która staje się mostem między sercami – magią mocniejszą niż jej własne sztuczki.

Świadomość ograniczeń: przyznaje, że jej magia jest „stara i zrobiona ze śmiechu, który boli”. Dzięki temu świadomie ustępuje miejsca.

Rola fabularna

Siostra-opiekunka: już nie rywalka mamy, lecz cień, który towarzyszy wyborowi Meluś.

Ułatwiaczka pożegnania: zamiast zatrzymać dziecko, pomaga mu stworzyć dar dla matki.

Świadek: z boku towarzyszy rozmowom, nie zawsze wtrącając się, ale zostając częścią wspólnego śniadania.

Rola psychologiczna

Echo własnej straty: jej słowa „ja też kiedyś byłam tylko echem i nikt mnie nie przytulił” zdradzają źródło jej więzi z Meluś.

Pokorna obecność: pierwszy raz nie zwycięża, nie wymusza – zgadza się odejść, jeśli tak zdecyduje dziecko.

Most, nie przepaść: z potwora-uwodzicielki staje się figurą, która pozwala kochać „podwójnie”.

Relacje

Meluś: wciąż siostrzyczka, ale teraz bardziej uczennica, której Screwball pozwala odejść. Ich relacja jest bolesna, ale szczera.

Matka: rywalka, ale w tej wersji przy stole zaproszona do wspólnego śniadania. Screwball przyjmuje zaproszenie z wdzięcznością i bez triumfu.

Sen: jej prawdziwe „miejsce”. To w nim istnieje najpełniej, a rano staje się tylko cieniem.

✦ Meluś / Melody (w „Ostatniej nocy…”) ✦
Wygląd

Przed snem: piaskowa sierść i ciepłe, pomarańczowe oczy.

W trakcie nocy: oczy zmieniają się – raz malinowe (echo Screwball), raz piaskowe (echo matki). W finale są „jej” – łączą obie barwy.

Gesty: ufne, dziecięce, ale też coraz dojrzalsze – świadome, że każdy wybór coś zabierze.

Symbol

Bańki-gwiazdy: jej własna magia, wyniesiona od Screwball – projektor nocnego nieba w pokoju.

Kulka pamięci: dar dla mamy (i w niektórych wersjach także dla Screwball), w którym zawiera swój szept, obraz i serce.

Kocyk w gwiazdki: znak dzieciństwa, które może już się kończyć.

Moce

Magia serca: choć jest pegazicą, tworzy bańki, które stają się projekcjami nieba i kulkami pamięci.

Dwubarwne spojrzenie: potrafi łączyć w sobie dwie miłości, dwie lojalności, dwa światy.

Świadome darowanie: nie używa magii, by uciec, lecz by zostawić most – kulkę, która przechowa jej obecność.

Rola fabularna

Dziecko rozdarte: musi wybrać między mamą a Screwball, choć jej serce kocha obie.

Twórczyni mostu: to ona decyduje o kulce, o darze – jej magia i wybór stają się punktem kulminacyjnym historii.

Legenda: jej los przechodzi do opowieści jako bajka o klaczce, która zostawiła światło w kulce.

Rola psychologiczna

Uosobienie podzielonego serca: pokazuje, że można kochać dwie osoby i dwa światy, nawet jeśli to boli.

Dziecko, które dojrzewa: z ofiary staje się kimś, kto daje dar, tworzy mosty, podejmuje decyzję świadomie.

Nadzieja: jej kulka jest symbolem, że pamięć i miłość przetrwają nawet rozstanie.

Relacje

Matka: symbol korzeni, prawdziwego domu. Miłość trudna, ale niezaprzeczalna.

Screwball: siostra-mentorka, która była zawsze, gdy mama była daleko. Meluś kocha ją inaczej, ale równie mocno.

Obie jednocześnie: jej największy dramat – nie chce wybierać, ale świat zmusza do decyzji.

📌 Podsumowanie:

Screwball w tej opowieści jest cieniem, który nauczył się ustąpić – bardziej „mostem” niż „pułapką”.

Meluś to dziecko, które zamiast krzyczeć, tworzy dar pamięci – kulkę, która pozwala jej kochać obie osoby.

----------------------------

Lustra Chaosu: Dziedzictwo – Ostatnia Pieśń Chaosu[Z][SLICE OF LIFE][dazzlings]

Sequel „Moje dawne odbicie”. Wielki finał sagi Luster Chaosu.

Chaos umilkł.
Ale echo wciąż trwa.
A lustra… pamiętają wszystko.

To ostatnia pieśń potomkiń chaosu — pieśń, która nie prosi o zwycięstwo, lecz o prawdę. Iris, Meadow, Camel i Rosalyn muszą stawić czoła syrenom, które wróciły, by odzyskać swoje głosy. Dawne krzywdy powracają w pieśni Adagio, Arii i Sonaty — syreny zrywają pakt z Discordem i próbują przywrócić utraconą moc… lub pogrzebać wszystko, co zostało.

Meadow nosi w sercu nasionko chaosu, które nigdy nie miało zakiełkować.
Camel — cień ognia, który może spalić wszystko.
Rosalyn — przewodniczka Galerii, gasnąca z każdym wspomnieniem.
A Iris… traci słuch. Nie słyszy już odbić.

Nie będzie tu walki.
Nie będzie zwycięzców.
Tylko lustra. Głosy. I ostatni wybór.

Bo cena nieśmiertelności… to samotność.
A każda historia musi się kiedyś domknąć.

Na końcu nie będzie już magii.
Zostaną tylko słowa.
Lustra. I pamięć.

I wybór, który może odebrać wszystko…
…lub ocalić to, co jeszcze zostało.

 

✦ Kluczowe informacje ✦

Gatunek: Psychological Fantasy / Drama

Tematy: Tożsamość, przemiana, siostrzeństwo, strata, dojrzewanie, odpowiedzialność

Bohaterki: Iris (dawna Screwball), Meadow, Camel, Rosalyn, syreny (Dazzlings)

Czas akcji: Po wydarzeniach z „Moje dawne odbicie”; ostatnie dni semestru

Ton: Symboliczny, emocjonalny, domykający. Zero walk. Tylko prawda.

Finał: Cisza. Pomnik. Dzieci, które pamiętają.

 

✦ Alternatywny Opis Powieści – Głos Syren ✦

Spoiler

„Lustra Chaosu: Dziedzictwo – Ostatnia Pieśń Chaosu”
Jak opowiadałyby ją trzy syreny…

🜸 Sonata Dusk

„To miała być zabawa!
Magia, światła, koncert — jak dawniej! Miałyśmy zaśpiewać tak, że cały świat zatańczy. Przecież to my byłyśmy gwiazdami. A oni? Oni zapomnieli.
Ale nie martwcie się… przypomniałyśmy im.
Trzy syreny. Jedna pieśń.
I bach! Szyby poszły w drobny mak!”

🜸 Aria Blaze

„Zdrada.
Chaos, który nas stworzył, porzucił.
Te klaczki — Iris, Meadow, Camel, Rosalyn — myślą, że znają ból? Myślały, że są 'siostrami chaosu'?
Niech więc poczują naszą pieśń. Bez filtra, bez harmonii.
Bo jak długo można patrzeć, jak wszystko, co miałyśmy,
— staje się ich?
Nasz czas wrócił.”

🜸 Adagio Dazzle

„To nie historia klaczek.
To historia dziedzictwa, które zostało zapomniane.
Discord złamał przysięgę.
Lustra osądziły.
My zaśpiewałyśmy.
I nie została żadna magia.
Tylko echo.

Tak kończy się era.
Nie milknie z hukiem.
Milknie… z wyborem.
I jeśli my — Królowe Chaosu — miałyśmy odejść…
…to przynajmniej zostawimy ostatni wers.”

✦ Bonus: Krótki opis na podstawie syren ✦

„Miałyśmy wszystko. Głosy. Moc. Władzę.
Potem przyszły one — cztery klaczki, które myślą, że chaos jest ich.
Więc śpiewałyśmy. Z całych sił. Aż budynek się zatrząsł.
To była ostatnia pieśń chaosu. I była nasza.”

Profile Postaci SPOILERY!!

Spoiler

🌀 Discord

Typ: Bóg chaosu, ojciec duchowy chaosu, dawny mentor

Wygląd: Hybryda – drakonik, z różnych części ciał istot, pełen kontrastu i niepokojącej harmonii.

Symbol: Tron z ogonów i pyłu

Moc: Absolutna kontrola nad chaosem, tworzy i deformuje rzeczywistość według własnych zasad.

Motyw: Deformacja jako zabawa i wyrok

Wątki: Stworzył Galerię, Spiralę, Iris, Screwball. Zdradzony przez córkę. Nigdy nie przegrał — ale został zapomniany. Reprezentuje chaos bez sumienia.

🎤 Adagio Dazzle

Typ: Upadła królowa. Strateg, głos rozumu wśród syren.

Wygląd: Złote łuski, bursztynowe oczy, dumny krok.

Symbol: Roztrzaskana kolia

Moc: Manipulacja emocjami poprzez pieśń. Dawniej potężna syrena.

Motyw: Duma, która została sama

Wątki: Przewodziła syrenom. Straciła wszystko, ale zachowała świadomość. Przestała śpiewać, by mówić. Ostatnia, która przemówiła do Meadow z gniewem — ale w prawdzie.

🎶 Aria Blaze

Typ: Brutalna empatia, lustro gniewu. Cień świadomości.

Wygląd: Fioletowy ogon, niechętna poza, zmarszczone brwi.

Symbol: Złamana nuta

Moc: Brutalna konfrontacja wspomnień i prawdy, pieśni jako broń duszy.

Motyw: Gniew, który pamięta

Wątki: Pokazała Iris najgorsze z jej dawnych czynów. Nie przebacza, ale rozumie. Nosi ciężar tego, co widziała i zrobiła. Najbardziej świadoma ceny chaosu.

💙 Sonata Dusk

Typ: Naiwność, która szuka domu. Czułość wśród zgliszczy.

Wygląd: Niebieskie łuski, niewinny uśmiech, łzy ukryte za śmiechem.

Symbol: Rozbita maska

Moc: Magia, która już nie działa. Pieśń, która próbowała ocalić.

Motyw: Dziecko, które straciło dom

Wątki: Najbardziej wrażliwa z syren. Przeżywa stratę głęboko. Czuje, że dom Aquatiki przepadł. Zmienia się jako pierwsza. W finale śpiewa z własnej woli — nie dla potęgi.

🕊 Rosalyn

Typ: Strażniczka Galerii. Kotwica opowieści i pamięci.

Wygląd: Pegazica o fioletowo-błękitnej sierści i srebrnych oczach.

Symbol: Lustro bez odbicia

Moc: Przechodzenie przez iluzje, obecność bez osądu.

Motyw: Świadek, który nie odszedł

Wątki: Była ofiarą Galerii, potem jej przewodniczką. W Rozdziale 40 zostaje w lustrze. Nie jako więzień, ale jako ostatni cień, który słucha. Reprezentuje pamięć, która nie zapomina — ale pozwala odejść.

🔥 Camel

Typ: Wojowniczka chaosu, gniew uziemiony.

Wygląd: Piaskowa sierść, czerwień w grzywie, złote oczy.

Symbol: Płomień chaosu

Moc: Transformacja energii chaosu w broń lub ochronę.

Motyw: Wybór zamiast zniewolenia

Wątki: Zdradzona przez Screwball, ale podjęła własny wybór, by nosić nasionko chaosu. Jej przemiana jest dramatyczna, ale świadoma. Nie jest ofiarą, ani narzędziem — jest siostrą, która walczyła.

💜 Iris (dawna Screwball)

Typ: Przemieniona córka chaosu, lustro prawdy

Wygląd: Jasnofioletowa sierść, pęknięte lustro jako znak

Symbol: Lusterko chaosu

Moc: Uzdrawianie poprzez konfrontację z prawdą. Przechodzenie przez wspomnienia.

Motyw: Wina, która kocha

Wątki: Dawniej Screwball, narzędzie Discorda. Przemieniona przez własny wybór. Zamiast spirali — lusterka. Pomogła Arabelli, Meadow, Rosalyn. Strażniczka, która już nie chowa się za śmiechem.

🎭 Screwball (pierwotna forma Iris)

Typ: Infantylna potworność. Córka chaosu, która nie zna granic.

Wygląd: Spiralne oczy, różowo-fioletowa sierść, czapeczka z pomponem

Symbol: Smoczek

Moc: Mimika, hipnoza, spirale wspomnień, śmiech jako narzędzie dominacji.

Motyw: Miłość bez empatii

Wątki: Osobowość sprzed przemiany Iris. Używała dzieci jako zabawek. Porwała wiele, uczyniła wiele z nich odbiciami. Zginęła lub rozpadła się w chwili, gdy Iris podjęła ostateczny wybór miłości zamiast kontroli.

🖤 MY (pseudonim dla połkniętej Meadow)

Typ: Cień, który nie jest sobą. Dziecko pochłonięte przez chaos.

Wygląd: Bliźniaczo podobna do Meadow, ale nienaturalnie uśmiechnięta.

Symbol: Pęknięty zeszyt

Moc: Mimikra, rezonans wspomnień, kopiowanie emocji i tożsamości.

Motyw: Fałszywe odbicie

Wątki: Powstała z Meadow po połknięciu nasionka chaosu. Na granicy jaźni. Uczy się, czym jest wybór. W finale przestaje kopiować — zaczyna słuchać.

🌱 Meadow

Typ: Dziedziczka chaosu. Świadoma uczennica.

Wygląd: Klaczka ziemna o sierści barw mięty, błękitu i ziemi. Symbol: nasionko.

Symbol: Nasionko chaosu

Moc: Rezonans empatyczny, przekształcanie wspomnień w emocje

Motyw: Pamięć jako światło

Wątki: Przeszła całą drogę — od ofiary iluzji do tej, która mówi prawdę. Szukała Iris, odkryła, czym jest chaos i czym nie jest. Zamiast walczyć — słucha. To ona wypowiada ostatnie słowa przed pomnikiem.

 

✦ Postać: Dazzle

Pełne imię: Dazzle Sonatina Waves
Rasa: Kucyk morski / pegaz z cechami morskimi (symboliczne dziedzictwo)
Wiek: około 13–14 lat
Wygląd: błękitna sierść z nutą perłowego połysku, grzywa w odcieniach fioletu i granatu, przypominająca zmierzch nad wodą. Oczy głębokie, melancholijne — jakby wciąż słuchały muzyki, której nikt inny nie słyszy.
Znak rozpoznawczy: zawieszka z muszli i zapisany zeszyt z notatkami babci.

Symbol: fala z nutą, przecięta cieniem trzech warkoczy (symbol trzech syren)

Charakter:
• Cicha, ale nie bojaźliwa
• Zdecydowana, gdy chodzi o odkrywanie przeszłości
• Wrażliwa na opowieści, melodie i pamięć
• Uczy się rozumieć, że nie każda historia wymaga zakończenia — czasem wystarczy, że jest opowiedziana

Tło fabularne:
Dazzle od dzieciństwa słyszała fragmenty melodii w snach. Gdy odkryła dzienniki swojej babci — Sonaty Dusk, poczuła, że musi dowiedzieć się prawdy. Jej mama, Sonatina, nigdy nie mówiła zbyt wiele o przeszłości — tylko to, że babcia była kiedyś kimś bardzo potężnym i bardzo samotnym.
To wystarczyło.

Profile4 psychologiczne syren:

Adagio Dazzle – Upadła Królowa Rozumu

Archetyp psychiczny: Strateg, Władczyni, Strażniczka idei
Trauma: Utrata wpływu, porażka w roli przywódczyni
Mechanizmy obronne: Kontrola, chłód, dystans emocjonalny
Cień: Lęk przed bezwartościowością — jeśli nie prowadzi, nie istnieje
Przemiana: Zrozumienie, że siła nie musi pochodzić z dominacji, lecz z prawdy, która nie potrzebuje aplauzu

Opis psychologiczny:
Adagio to umysł i serce starej syreniej chwały — ale jej wnętrze od dawna jest ruiną. Utrata mocy to nie tylko fizyczna porażka, to egzystencjalny kryzys: bez głosu, który poruszał tłumy, została sama ze swoim echem. Dlatego przestała śpiewać — nie z pokory, lecz z przekonania, że cisza boli mniej niż rozczarowanie. W rozmowie z Meadow nie próbowała manipulować — próbowała ostatni raz ocalić swój mit. Jej największa rana? Przekonanie, że już nic nie uratuje jej tożsamości, jeśli nie odzyska pozycji. A jednak… przemówiła. Nie dla władzy. Dla pamięci.

🎶 Aria Blaze – Lustro Gniewu, Brutalna Empatia

Archetyp psychiczny: Egzekutorka prawdy, Cień sumienia
Trauma: Świadomość krzywd, których nie da się naprawić
Mechanizmy obronne: Szyderstwo, agresja, izolacja
Cień: Tęsknota za uznaniem i przebaczeniem — ukrywana pod maską pogardy
Przemiana: Uznanie, że jej gniew nie jest wyrokiem — może być lustrem, ale też latarnią dla zagubionych

Opis psychologiczny:
Aria to serce pełne ran, które nigdy się nie zabliźniły, bo nikt ich nie pozwolił wykrzyczeć. Dlatego jej pieśni są ostrzem – one tną, zanim ktokolwiek zdąży ją zranić. Jako jedyna nie udaje, że nie wie, czym były ich czyny. Ona je pamięta. I to ją pali.
W rozmowie z Iris stała się katem wspomnień – ale nie po to, by zniszczyć, tylko by przerwać kłamstwo. Aria nie wierzy w odkupienie – bo wciąż nie wie, czy sama na nie zasługuje. Jej największa siła? Nie ucieka od bólu. Jej największe pragnienie? By ktoś ją zatrzymał, zanim przestanie czuć.

💙 Sonata Dusk – Dziecko wśród Zgliszczy, Najbardziej Ludzka

Archetyp psychiczny: Dziecko Cienia, Poszukiwaczka sensu, Ofiara iluzji
Trauma: Utrata domu i niewinności, zdrada wspólnoty
Mechanizmy obronne: Śmiech, rozkojarzenie, pozorna naiwność
Cień: Świadomość, że była narzędziem – i że krzywdziła dla miłości
Przemiana: Uznanie swojej winy bez utraty siebie — odkrycie, że nadal może śpiewać, ale dla życia, nie dla władzy

Opis psychologiczny:
Sonata to najbardziej ludzka z syren — bo jej rozpacz nigdy nie została zupełnie wyparta. To dziecko, które pragnęło, by ktoś przytulił je za to, kim jest – a nie za to, co potrafi. Dlatego tak łatwo stała się marionetką potwora, ale też dlatego jako pierwsza zaczęła pytać: „dlaczego?”.
Jej śmiech to tarcza, a płacz — brama, której nikt nie otworzył. W finale siada przy Iris z pytaniem, które nie chce kary, tylko zrozumienia. I to czyni ją najbardziej dojrzałą – choć wciąż boli ją echo dawnej maski.
Sonata nie jest ani katem, ani ofiarą – jest resztką duszy, która nie zniknęła.

----------------------------

Od Autora: Przedstawiam wam finalne opowiadanie... A w zasadzie finalne opowiadanie moich dwóch uniwersów, które były pisane równolegle do siebie. "Gry o dorosłość" i "Snu, który Pamięta"

 

Zderzenie Światów - Między Snem a Chaosem[Z][Crossover][One-Shot][Slice of Life]

Między Snem a Chaosem to opowieść o Oliwii — dziewczynce, która przez przypadek aktywuje zapomniany system snu i trafia do świata, gdzie magia chaosu splata się z echem dawnych terapii. Przeniesiona do ciała klaczki, spotyka Screwball i Camel — strażniczki iluzji i pamięci — i odkrywa, że nosi w sobie nie tylko nasionko Discorda, ale też fragment dawnego systemu snów.

W miarę jak chaos zaczyna przenikać jej tożsamość, Oliwia musi odnaleźć siebie pomiędzy wspomnieniami, które nie są jej, a mocą, która kusi obietnicą kontroli. Wspierana przez matkę (Bitsi), opiekunkę (Klarę), Jasmine i inne dzieci, dziewczynka staje przed wyborem: kim chce być, skoro nie musi już być nikim.

To opowieść o pamięci, która nie rani, ale chroni. O snach, które nie muszą być pułapką. I o dziecku, które potrafi wybrać siebie — nawet w świecie, który zapomniał, że można.

A oto bonus, cały SETTING crossoveru, postacie, konspekt, zasady świata i wiele więcej...

-------------------------

 

"Uniwersum Sen, który  Pamięta"

 

Soon.

Edytowano 1 godzinę temu przez Vulture

[Vulture]

Personalnie, gdyby ktoś mnie spytał, jak należy czytać serię "Gra o Dorosłość", nie polecił bym w kolejności w jakiej autor ją pisał. Bo to jak z Gwiezdnymi Wojnami. "Nowa Nadzieja" wcale nie była początkiem!

 

Okres Legend o Screwball - Pierwsze 11 opowiadań, czas akcji PRZED "grą o dorosłość"

1. Lustra Chaosu - „Meluś. Bajka, która nie wróciła”[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

2. Ostatnia noc Meluś – Bajka, która nie wróciła[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][sad]

3. Lustra Chaosu “I Sen, który miał być Domem”[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

4.Akolitka Spirali - Opowieśc Siostry Angel Shores Część Pierwsza: Siostry Chaosu[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

5. Lustra Chaosu - Światło Poza Mgłą[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

6. Akolitka Spirali - Opowieśc Siostry Angel Shores Część Druga: Wezwanie Dawnej Mistrzyni[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

7. Lustra Chaosu – Gra w Dwóch Dolinach[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

8. Akolitka Spirali - Opowieśc Siostry Angel Shores Część Trzecia: Budowa Drugiej Spirali[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

9. Lustra Chaosu - Powrót Do Spirali[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

10. Akolitka Spirali - Opowieśc Siostry Angel Shores Część Czwarta: Powrót do Spirali[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

11. Lustra Chaosu – Kiedy nie możesz przestać śnić[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT]

12. Gra o dorosłość[z][Crossover][Human][Violence][Adventure][Slice of life][Diskord][Screwball]

13. Gra o Dorosłość - „Ostatnia gra Discorda”[Z][One-shot][Slice of life][Violence][Adventure][Diskord][Screwball]

14. Powstanie Luster Chaosu[Z][One-Shot][Dark][Discord][Screwball] – narodziny najgroźniejszego artefaktu Discorda

15. Gra o dorosłość – Lustra Chaosu. Kiedy serce odbija świat[Z][One-Shot][Human][Crossover][Discord][Screwball][Thriller]

16. Lustra Chaosu: Opowieść Rosaline[Z][One-Shot][Slice of life]

17. Lustra Chaosu - „Wyrok w szkle”[Z][One-Shot][Slice of life]

18. Lustra Chaosu – Tropem Klaczki Iris[Z][One-Shot][Slice of life][Mystery]

19. Lustra Chaosu - Dziedziczka Chaosu[Z][One-Shot][Slice of life]

20. Meadow i Nasionko, które Pamięta[Z][One-Shot][Slice of life]

21. Lustra Chaosu - „Odbicie, które nie wróciło”[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

22. Lustra Chaosu – Odbicie, które nie wróciło: Poszukiwania Arabelli[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

23. Lustra Chaosu - Moje Dawne Odbicie[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

24. Lustra Chaosu - Spirala, która zatańczyła[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

25. Lustra Chaosu – Przyjaźń w odbiciu[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

26. Lustra Chaosu „Lekcja z Lustra”[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

27. Lustra Chaosu - Nie patrz w Lustro[Z][SLICE OF LIFE][ONE-SHOT][SCREWBALL]

28. Lustra Chaosu: Dziedzictwo – Ostatnia Pieśń Chaosu[Z][SLICE OF LIFE][dazzlings] - FINAŁ serii

29. Zderzenie Światów - Między Snem a Chaosem[Z][Crossover][One-Shot][Slice of Life]

 

 

 

Edytowano 1 godzinę temu przez Vulture