Kobayashi

Szczerze, to zaraz po pierwszym spotkaniu z Obcym, zerwałem się z krzykiem z krzesła, zdjąłem słuchawki i wyłączyłem konsolę. Zawał serca gwarantowany Każde spotkanie było straszne, z czasem człowiek się uodparniał... Dopóki przeciwnik nie zastosował nowej techniki (kolejny zawał po zostaniu zabitym z góry) Ale najgorsze było to poczucie bezsilności... No okej, mam pistolet, mam jakąś broń białą... Co z tego, że nie mogę mu nic nią zrobić? :| Ale crafting ciekawie był wymyślony, bomby odci...

Odciągające uwagę, i ten moment, gdy zdobyłeś flamethrower. Nie byłeś przynajmniej całkowicie bezbronny.

Heh:D, dla mnie najlepszy moment(żeby nie zaspojlować innym... jak było w około duuużo sygnałów)+Retrospekcja. Natomiast rzeczywiście gdy dostawaliśmy flamer do ręki człowiek przez chwile czuł się jak boss xD, przynajmniej chwila spokoju. No i coś na co zwracam uwagę - bardzo mi się podobały głosy syntetyków, super zrobione. Najlepsze było w tej grze, co mówiłem, wszystko takie retro. To było super.