Kobayashi

Gdy mówimy o drugiej wojnie światowej, przypomina mi się taki oto cytat Winstona Churchilla, "Historia jest pisana przez zwycięzców" 

To może zacznę takim oto ładnym artem

(Nevermind)

Ogier powoli otrząsnął się spod działania zaklęcia. Przeciwnik nie owijał w bawełnę, od razu rozpoczął natarcie. Powoli uniósł łeb... napotykając wzrok przeciwnika. Przeszywał go na wylot, zdawał się znać każdą jego słabość. Ogier zamknął oczy, po czym teleportował się na drugi koniec areny, narzucając na siebie zaklęcie ochronne. "To nie jest mój szczęśliwy dzień" -pomyślał, po czym zaczął przygotowywać kolejne zaklęcie.

(Chwila. Pożarł skórę, mięso i kości od brody w górę. Czy to aby nie jest równoznaczne z moją śmiercią? Chyba, że kucyki potrafią nosić organy wewnętrzne bez kości i mięśni.)

(Biedny Kapi. We własnej sesji mu się wypowiedzieć nie dadzo.)

-Nie mylisz się, wolę pokojowe rozwiązania. Umiejętność strzelania do kucyków mi się nie przyda, wystarczą mi moje techniki krasomówcze i trochę kapsli -zaśmiał się Cyka- Sam widzisz, ledwo się dosiadłeś, a rozmawiamy jak starrzy znajomi. Wracając, chodzi o samo strzelanie, sam zdajesz sobie sprawę, jakie bestie można spotkać na Pustkowiach. A, no i w swoim ekwipunku posiadam jedynie strzelbę, najlepiej mi "leży w kopytach". Oczywiście, mogę ci za to zapłacić. Nie tylko kapslami -puścił ogierowi oczko.

-Ciężko nazwać to najmem. Potrzebuję nauczyciela -spojrzał ogierowi w oczy, po czym kontynuował- Jestem handlarzem. Do tej pory wszystkie interesy załatwiałem w towarzystwie siostry i brata. Teraz, jak możesz się domyślić nie ma ich tutaj. Podróżuję sam, przewożę towary o większej i mnejszej wartości -spojrzał znów na Wild'a upwnić się, czy nie zdążył go znudzić- Do rzeczy. Nie potrafię obsługiwać się bronią palną. Ty za to wyglądasz na kogoś, kto bronią posługuje się kilka dobrych lat. Mógłbyś mnie w wolnej chwili nauczyć tego i owego, hm? -spojrzał pytająco na ogiera

Po zalogowaniu powinny być na samym dole strony głównej.

-Zniszczone dzieciństwo, czy ja wiem? -Fox wzruszył kopytami- Porzucili mnie, gdy miałem niecały rok, nawet ich nie pamiętam. Wiem o nich z opowieści mojego starszego brata i zapisków rodzinnych. A moją rodziną byli właśnie ci, z którymi dorastałem: kuzyn, kuzynka i przyszywany wujek. I to mi wystarczyło, nie wspominam dzieciństwa źle. Miałem je całkiem udane, poza wcześniej wymienionym faktem -uśmiech ponownie zawitał na jego twarzy- Wracając do tematu: wiem, że nie znamy się zbyt dobrze, ale biorąc pod uwagę, że póki co przebywasz w mieście, mógłbym mieć do Ciebie prośbę?

"No cóż, jestem w du**e" -stwierdził jednorożec po szybkiemu przyjrzeniu się przeciwnikowi. Nie podobało mu się to spojrzenie. Starał się nie okazywać tego zbytnio, ale bał się. Od tej istoty czuć było magię na kilometr. Pomimo braku jakichkolwiek szans, zebrał się w sobie.

-Powodzenia -rzekł do przeciwnika, po czym zaczął zastanawiać się, jakie zaklęcia mogą wywołać jakikolwiek efekt na przeciwniku. Ku własnemu nieszczęściu, nie znał ich wielu.

Białogrzywy ogier wszedł z gracją na arenę i rozejrzał się. Pustka, nie wliczając żyjątek pod lodową skorupą. Idealne miejsce na zaciętą walkę.

Nie, nie chciał walczyć. Został zmuszony przez sytuację. Zakon potrzebował swojego przedstawiciela, wybrali właśnie jego, ze względu na "jego niezwykły talent magiczny". Cudownie. Na codzień, kronikarz i zbieracz warzyw w ogródku, dzisiaj -wojownik w służbie Zakonu. Życie jest niezbadaną ścieżką, nie da się ukryć. Miał szczerą nadzieję, że utrzyma się na kopytach przez conajmniej dziesięć minut. Zaczął oczekiwać na przeciwnika.

-Wolno wolno -Cyka obrzucił Wild'a kolejnym uśmiechem, po czym spochmurniał i zamyślił się- Nie dowiesz się niestety skąd pochodzę, ponieważ... Sam nie wiem. Jestem pewnego rodzaju sierotą -uśmiechnął się smutno- Rodzice zostawili mnie, dwójkę kuzynów i wyruszyli w świat. Mnie, Blackjacka i Donataile przygarnął pewien ogier, zwany przez młodych "Wujkiem Czarkiem" Wtedy właśnie pierwszy raz odwiedziłem Stajnię 42 -rozmarzył się- Pięknie tam jest. A przynajmniej było, jak opuściłem ją... kiedy to było? -spojrzał na PipBuck'a -Za piętnaście dni mija siódmy rok. I na tym zakończmy. Zawsze, gdy o rozmawiam o domu i rodzicach, czuję pewnego rodzaju nostalgię -zamyślił się, po czym uśmiech znów zagościł na jego pyszczku -No, ale o czym tam rozmawialiśmy? A, pamiętam. Mówiłeś chyba coś o swoim PipBuck'u, uszkodzony, nie działa? Znam tutaj dobrego mechanika, może ci go naprawić. Swoją drogą, długo zamierzasz tu zostać? -spojrzał na ogiera pytającym wzrokiem.

Cyka, wciąz z tym samym uśmiechem na twarzy, przyjął i potrząsnął kopyto Wild'a.

-Cyka Fox, miło mi - uśmiechnął się jeszcze szerzej, po czym uśmiech znikł z jego twarzy- Co do pytania, nie, nie potrzebuje najemnika. Nie, nie wygrałem na loterii. I nie, nie należę na codzień do tych dobrych i hojnych. Mam dziś po prostu dobry humor, od kilku dni nie miałem z kim porozmawiać -ponownie uśmiech zagościł na jego twarzy- Widzę, że ty nie tutejszy. Z której Stajni pochodzisz?

Podobało mu się tu, nie ukrywał tego. Miasteczko różniło się całkowicie od opustoszałych stepów jego rodzinnych okolic. Tętniło życiem, a to było to, co Cyka lubił najbardziej. "Ta roślinność... i piękne klacze" -rozmarzył się, zwracając uwagę na podchodzącą do jego stolika kelnerkę. "No, czas coś zjeść" -pomyślał, poczekał, aż białogrzywa klacz podejdzie do jego stolika. Ta jednak nie zwróciła się do niego, a to przybysza, który dopiero co się do niego dosiadł. Przyjrzał mu się. Złota sierść i kowbojski kapelusz. "Typowy wędrowiec" -pomyślał z irytacją, po czym zrezygnował i wsłuchał się w muzykę. Słyszał ją wielokrotnie -w końcu, Sapphire Shores była naprawdę dobrą piosenkarką, a ten akurat utwór leciał w co drugim barze, do którego trafiał. Przymknął oczy i zanurzył się w muzyce.

Nieoczekiwane pytanie gościa wyrwało go z rozmyśleń. Podniósł powoli powiekę, dyskretnie rozejrzał się wokół, czy pytanie aby napewno było skierowane do niego. Widząc jednak oczekujące spojrzenie ze strony ogiera i kelnerki, oparł się kopytami o stolik i obrzucił ich serdecznym uśmiechem.

-Dziękuję bardzo -rzekł do ogiera, po czym odchrząknął i zwrócił się w stronę kelnerki -A więc tak, poproszę... -przerwał aby chwilę się namyślić- Sianofrytki, Bizona po Stalliongradzku i butelkę Nuke Coli -gdy kelnerka zamierzała odejść, coś mu zaświtało -A, i to, co zamówił ten miły ogier, na mój koszt -rzucił gościowi uprzejmy uśmiech, po czym oparł się o siedzisko. "Niech zna moją hojność" -pomyślał.

E621

Orzeszki

Czekolada z mleka koziego.

N: Cass... Był taki film, całki niezły swoją drogą.

A: Pieseły opanowują forum. To rewolucja ;_;

S: Lol, nope.

U: Zamieniliśmy kilka zdań, spoko osóbka.

"Niosę za sobą tylko śmierć i zniszczenie"

Nietypowe. Kopytka zbyt długie i patykowate. Pyszczki zbyt kanciaste. I róg nieco za długi, ale to już osobiste przemyślenia. Reszta w miarę okej.

Najlepszą odpowiedzią byłoby "nie wiem". Bóg niby byłby w stanie stworzyć taki kamień, ale zaprzecza to jego wszechmocy. Na odwrót tak samo: gdyby przyjąć, że nie byłby w stanie, również zaprzeczałoby to o jego wszechmocy.

"Doprawdy, znam takie, które ładniej odmawiają, niż ona daje" ~Wiedźmin

"-Pozdrowienia od Dijkstry. Idziemy.

–Nawzajem. Idźcie." ~Wiedźmin

"Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich" ~Sapkowski

"Ty, który wchodzisz, żegnaj się z nadzieją" ~Boska Komedia, Dante Alighieri.

Śmiech to zdrowie!

Cześć kolego. Baw się dobrze  

A teraz kilka pytań:

Budyń czy kisiel?

W jakim języku programujesz?

Grasz w jakieś gry? (planszówki, fabularne, komputerowe etc. )

Książki?

Co sądzisz o aktualnej sytuacji na świecie?

Też miałem kiedyś podobny problem, nie odpalało mi kilku stron. Problem sam zniknął w przeciągu 2-3 godzin. Do dziś nie wiem, co się konkretnie stało. Pewnie przeciążenie serwera czy cuś.

Chętnie dołączę do Falloutowej sesji

a), b), c) to samo, co napisał kolega wyżej.

d) Niskie, brałem udział w dwóch/trzech sesjach, jedna trwała około miesiąc, druga i trzecia około kwartału.

e) Szczegółowe opisy, walki, dużo misji pobocznych, dobra zabawa.