Jestem martwy

W sumie mam pytanie. Czy pomimo tego, że nie chce ci się czytać moich postów mogę dalej pisać je takie długie? A jeśli nie to mógłbyś wyznaczyć mi jakiś limit stron. Chociaż mogę usprawiedliwić się też tym, że wyglądają one na takie wielkie z powodu mojego zapisu dialogów i dlatego mają właśnie taką a nie inną długość, więc możliwe, że czyta się je dosyć szybko... Tak przynajmniej mi się wydaje.

Podejście dość interesujące do świata TCB, na pewno oryginalne, jednak jednocześnie zupełnie nienawiązujące do uniwersum Biur jako takiego. Równie dobrze mógłbyś nie pisać tagu TCB - na tyle delikatne jest nawiązanie moim zdaniem .

Oczywiście nie oznacza to, że opowiadanie jest złe, wymaga korekty - to chyba jasne dla każdego, ale osobiście dostrzegam w nim dużą dozę potencjału. To co nam teraz dałeś jest na prawdę skąpe, zarówno pod względem fabuły jak i jakości, historia jest miałka, pozbawiona jakiegokolwiek czynnika mogącego rzeczywiście zaintersować czytelnika szukającego czegoś więcej niż tylko tzw. "zajebistości". Moim zdaniem nie ma w tym nic dziwnego - krótke opowiadania są o wiele trudniejsze do pisania niż dłuższe prace, jednak jak już wspominałem widzę conajmniej parę dość interesujących dróg którymi mógłby ten fik podążać, gdybyś chciał go rozwinąć (nie koniecznie w pełnej klasy, wielorodziałowe opowiadanie, ale po prostu wydłużyć go nieco).

To co przeczytałem oceniam na 4/10, jak poprawisz składnię, styl i ortografię ("czół" ;_ a opisy nieco wydłużysz i "uciekawsz" to nawet 5/10 ale no właśnie...

Przepraszam jeżeli wydam ci się odrobinę zbyt napastliwy z moją szczerością. Nie zależy mi na obrażeniu ciebie, po prostu wierzę w twórczą moc krytyki .

Hmmm... czy ja wiem. Nie chciałem dawać tej pracy pod korektę dlatego że była ona pisana dla odprężenia. Raczej nie będzie jej rozwinięcia ponieważ... no... musiałem sobie wymyślić coś gdzie przejdę do opisu epickości. Mam jednak w zamiarze napisanie czegoś w tym "prawdziwym" uniwersum TCB i może wtedy z powrotem wykorzystam ten pomysł. Jak na razie jednak z tej historii na pewno nic już nie powstanie. ( potencjał uleciał pffff.)

Jeśli ktoś zastanawia się co może zrobić człowiek który nudzi się przy pisaniu swojego ff to tu macie odpowiedź. Przynajmniej w moim przypadku. Musiałem zrobić sobie przerwę w pisaniu mojego głównego dzieła, bo inaczej mózg by mi eksplodował. Prędzej czy później. Stworzyłem oto to króciutkie opowiadanie. Mam nadzieję że poczujecie w nim choć trochę epickości. Dodam tylko na koniec, że nie zostało ono poddane żadnej korekcie więc może gryź w oczy. A znając mnie bardzo mocno. Zapraszam odważnych. https://docs.google.com/document/d/1-1wT7u21vHysvYng2ngE4mVd7pdeUA09Gb_ATP1Zna4/edit

My bronies jesteśmy dziwni prawda? Bo kto normalny ogląda bajkę dla 5-letnich dziewczynek? Nim się obejrzeliśmy a już kucyki zaatakowały calutki internet. Powstały strony takie jak m.in FGE. Każdy kto na nią wchodził otwierał w swoim życiu nowy rozdział. Rozdział w którym znalazł zrozumienie do tego co oglądał. A gdyby coś nakłoniło go do opuszczenia wszystkiego co lubił? Dla czegoś "lepszego"? https://docs.google.com/document/d/1Qz6yj5v8ke-1Ml_KdSkGRgRS37UOsinergrQE5SQCa0/edit

Wow. Sięgnąłeś do resztek tego, co nazywam duszą i znalazłeś ukrytego tam człowieka. I ten człowiek spojrzał na otaczający go świat i wyrzekl tylko:

- Przepraszam, że nie jestem lepszy.

Następnie mury podłego draństwa zamknęły człowieka w najgłębszej ciemności. Jednak iskra nadziei wyleciała, gotowa zmienić ten szary świat, w piękne, oświetlone miejsce. Musi tylko znaleźć drogę powrotną go duszy...

Nic dodać, nic ująć.

Może ta iskierka jest już w duszy tego człowieka tylko on nadal nie chce jej zauważyć bo coś go ciągle zaślepia. Albo osoba posiadająca ją nie chce jej dostrzec

Napiszę ci tu jak to wygląda z perspektywy kogoś kto pierwszy raz bierze w czymś takim udział. Na razie bawię się świetnie i nieźle się w to wciągnąłem (może aż za mocno co widać po długości postów). Dobrze ci to wychodzi i jak dla mnie nie trzeba nic zmieniać. Sesja jest jednym słowem świetna (Tylko się coś przyczepiłeś do mojej postaci )

Odkąd poznałem wiersze, to wiem, że to najwspanialsze z możliwych dzieł pisarskich i chociaż faktycznie wolę pisać prozę, to jednak nic nie zastąpi od czasu do czasu trochę sobie "poZecorować". Niniejszym przedstawiam poniżej wszystko, co do tej pory stworzyłem. Oby te wiersze przyniosły wam jak najwięcej rozrywki. Na to właśnie liczę.

Bazgroły wyobraźni

Zawsze nie umiałem rysować. To zajęcie po prostu nie było dla mnie. Jednak zdałem sobie sprawę że można tak naprawdę stworzyć coś pięknego nawet jeśli dla innych jest to tylko zwykła babranina kolorów. Sęk w tym że nie liczy się wtedy talent plastyczny ale jedna z najpiękniejszych rzeczy jaka została nam dana. Wyobraźnia

https://docs.google.com/document/d/1OWHmmoFhhrToFmhoZ602qSiTtXMilmjiMGilJh4DNxM/edit

link do wersji audio:
misiek200m dzięki

***

Dotknięcie kopytka Luny

W gwiazdach zawsze jest coś niezwykłego prawda? Problem polega na tym że nie zawsze potrafimy zwrócić na to uwagę. A przecież w nich potrafi być tyle piękna co w twoim własnym alternatywnym świecie w którym najważniejsze jest to aby być szczęśliwym.

https://docs.google.com/document/d/1Z8R1zUF2foc5TQfQRHmclEV_fyos-fKQGrdMgRVft_Q/edit
 

***

Pomarańczowe skrzydła

Są chwile kiedy masz dość, kiedy mówisz że ci się nie uda, kiedy tak naprawdę jest dla ciebie wszystko skończone. Wtedy twoje marzenie się spełnia.

https://docs.google.com/document/d/19khIHt69jpT1WqQDK6y9k89gKIVyuSG1yHJonbYnF6Y/edit
 

***

Złote oczy

Magia jest w każdym z nas, ale nie każdy może ją zobaczyć. Dlaczego? Może po prostu jesteśmy zbyt zajęci albo nie posiadamy tego czegoś, co ma Derpy, tego jej złotego, zezowatego spojrzenia.

https://docs.google.com/document/d/1W-CMrcEXt9U-GEDvvol0Ca4cS9IOtpcMoS9u-Nvj9HU/edit
 

***

NIE JESTEM ALICORNEM!

Nikt nie może naznaczać nam ścieżki życia. Być może, może nas na nią nakierować, ale nie naznaczyć. Pytanie tylko: "co?" i "w jaki sposób?" ktoś miałby to zrobić? Czasami przecież musimy coś zrozumieć, jeśli w naszym życiu wydarzy się coś złego.

https://docs.google.com/document/d/1l9uS1O9YomQMdGm77nRsbXrA9_cRDuvb6t3gP5fiWxM/edit
 

***

 

Chodź, stworzymy piosenkę

 

Kiedyś (patrz 1 link) napisałem wiersz dla rysowników. Teraz chciałbym przeprosić wszystkich, że nie stworzyłem niczego o muzyce i szczerze dalej zapomniałbym o tym żeby to zrobić, gdyby nie pewna osoba, która przesłała mi szczyptę jej magi. Magi, której nie widziałem.

https://docs.google.com/document/d/1jSHqs8Otg2KXlgc-g9dzk5tsXwnmZicArpV4wy4NM4A/edit
 

***

W Equesrtiańskim lesie harmonii[

 

http://www.youtube.com/watch?v=Bujsit7n978

 

 

https://docs.google.com/document/d/1DjpCjy72whI3KqfLieYJv4UsT4aT5MQEFjdzPFm-NB0/edit

 

My ludzie... kim my w ogóle jesteśmy? Za cholerę nie wiem, ale nigdy nie będziemy tacy, jak kucyki

 

***

Dziewiąte zakończenie 

 

https://docs.google.com/document/d/1k9Bk7WN4t2YfbNoYbNyo-4FejQr0PEzQHoQtWEe90K4/edit

 

To już ostatni wiersz, więcej ich nie będzie. 

 

Muzyka dla tych, którzy lubią z nią czytać.