Norwegia stara się utrzymać neutralność wobec innych państw.I zbiera się po Poważnych stratach handlu i transportu morskiego. Upadło kilka banków. Korona norweska zaczęła drastycznie tracić na wartości i dał się bardzo poważnie odczuć brak obcych walut. Spadły wpływy państwa, a kryzys mocno dotknął wiele miast. Zarobki, wysokie w wyniku porozumień z 1920 roku, zostały obniżone, co spowodowało gwałtowne protesty robotników, będących wówczas pod silnym wpływem idei socjalistycznych. Wysokie bezrobocie utrzymało się aż do 1932 roku gdzie nastąpił wzrost gospodarczy który doprowadził do radykalnej poprawy balansu płac. Mimo niedawnego kryzysu Norwegia rozpoczyna działania związane z obronnością państwa czyli:
Zwiększeni stanu osobowego w armii Norweskiej.
Zwiększenie stanu osobowego wykształconej kadry oficerskiej.
Badania nad nowym podstawowym karabinem piechoty.
Budowa schronów p-lot w większych miastach
Budowa stanowisk obrony p-lot.
Utworzenie oddziałów obrony cywilnej.
Norwegia postanawia także zaproponować rządowi Finlandii, Szwecji oraz Danii aby dołączyli do ZZPS (Związek Zjednoczonych Państw Skandynawskich).