SoulsTornado

Fik przyjemny, poczytny i jeszcze jakieś pozytywne słowa na "p". Stylu pisania Cahan raczej reklamować nie trzeba, ponieważ jakość broni się sama. Na papierze fabuła jest prosta, ale diabeł tkwi w szczegółach, dzięki którym tekst wciąga szybko i głęboko. Siłą opowiadania jest śledzenie zdarzeń wraz z bohaterką oraz poznawanie jej reakcji oraz przemyśleń wynikających z charakteru klaczy/autorki, który, delikatnie mówiąc, ściera się co chwila z ogólnie przyjętym podejściem do życia kolorowych taboretów; (prawie) brak tu niespodziewanych zwrotów akcji, zdrad, wybuchów, juchy, laserów, mieczy w pyskach i gołych klaczy. Postacie są stworzone nienagannie, zarówno "Mój Mały Insert", który nie cierpi na klasyczne bolączki związane z zastosowanym podejściem, ale stworzony jest rzetelnie i bez gloryfikowania - nie jest wybrańcem, nie otacza się natychmiastowo milionem psiapsiółek/haremem i nie przyzwyczaja się do życia wśród pastelaków pierwszego dnia - jak i pozostałe jednostki przewijające się w tekście, które są zróżnicowane, mają naszkicowane charaktery i podejścia i nie są jak wycięte z tektury. Przynajmniej te, które nie robią głównie za tło lub źródło gagu i nie zachowują się, jakby miały watę cukrową zamiast mózgu, chociaż nawet takie są zrobione wiarygodnie. Equestria przedstawiona jest w fiku... dość przyziemnie, choć logicznie i sensownie. Oczywiście, to wciąż świat magii i pucyków, ale to jednocześnie "normalne" państwo i społeczeństwo, z całym dobrodziejstwem inwentarza. W świat przedstawiony da się uwierzyć, z jednej strony dzięki jego "realizmowi" i wewnętrznej logice, a z drugiej dzięki plastycznym, świetnie napisanym opisom. Podsumowując, naprawdę warto zabrać się za "Smak Arbuza". Czekam z niecierpliwością na kolejne rozdziały.

Rozdział bardzo przyjemny, choć krótki jest dość luźny, ale jak zwykle dobrze napisany i ciekawy. Chwila oddechu nie przeszkadza, a przygody Mane2 to świetny wątek humorystyczny. Zostało czekać na ciąg dalszy

Jasne, chętnie pomogę :-) Te lajki nie były takie proste, trudno mnie przyzwać ;-)

Żyję i chyba istnieję

Moje pieniądze ;( za pojedynczą pensję kupię najwyżej malucha bez silnika i karoserii.

Kto mnie przyzywa i czego pragnie?

Heh, Anthrax. Świetny kawałek, pełny energii. Nawet lepszy od oryginału (tak, to cover). Często leciał na playliście, gdy gdzieś się spieszyłem Belladonna i spółka dali czadu przy "Got the Time" i za to bardzo mocne 9/10. A ode mnie A7X i "And All Things Will End". Polecam, szczególnie końcówkę