Paladyn Zanderson
-
Zawartość
2518 -
Rejestracja
-
Ostatnio
-
Wygrane dni
5
Wszystko napisane przez Paladyn Zanderson
-
[Dyskusja] Jak, traktujesz, swoich niepełnosprawnych kolegów ze szkolnej ławki
temat napisał nowy post w Archiwum
Triste dobrze to ująłeś wszytko zależy od stopnia niepełnosprawności jeśli chodzi o osobę niepełnosprawną, zaś tolerancja zdrowych to inna sprawa. Sam coś o tym wiem bowiem chodziłem do LO gdzie byłem w klasie integracyjnej, ale "integracja" tylko na papierze, bo w praktyce w klasie były 2 obozy zdrowi, którzy np nabijali się z mojej koleżanki, która ma problemy pamięcią krótkotrwałą, i my niepełnosprawni, którzy próbowaliśmy nawiązać jakieś pozytywne relacje (nota bene mam w stopień znaczny, więc nie było mi łatwo nawiązywać relacje). Najlepsze było to, że w samej szkole była kompletna odwrotność, tego co się działo się mojej klasie - dlatego, z niektórymi znajomymi utrzymuję kontakty do dziś, a z 3 się nawet przyjaźnię -
[Dyskusja] Jak, traktujesz, swoich niepełnosprawnych kolegów ze szkolnej ławki
temat napisał nowy post w Archiwum
No proszę, proszę dyskusja istnieje ledwie 3 godziny, a już mamy ciekawe odpowiedzi na przedstawiony temat. Muszę przde wszystkim pochwalić Feathera, za najbardziej, że tak powiem ludzkie podejście do tematu (choć to zdanie z tym, że niepełnosprawni umysłowo nie powinni chodzi do szkoły z zdrowymi się nie zgadzam, bowiem jak jest kontakt ze zdrowymi to jest moim zdaniem dobre rozwiązanie ze względów ludzkich, bo w sumie jak Czo nie ma kontaktu z 2 to staje się "dziki" [wiem to z własnego doświadczenia]) -
Dzisiaj jest 5 Maja, a w kalendarzu Unii Europejskiej jest to Dzień kilku istotnych świąt międzynarodowych Dnia Europy, Dzień Tolerancji Praw Człowieka i Integracji Europejskiej, ale tego Dnia obchodzony jest również Dzień Walki z Dyskryminacją Niepełnosprawnych. W związku z tym jako osoba niepełnosprawna chcę was spytać, jak traktujecie swoich szkolnych kolegów, którzy są niepełnosprawnymi. Myślę, że to może wyniknąc z tego ciekawa dyskusja, oczywiście liczę na szczerość - kłamstwom i lizusostwu mówię nie
-
Cóz Aremiro może, może i przesadziłem, ale wynika to po częsci z mojego młodego wieku.. Mam bowiem ledwie 270 lat, ale znam historię mojego ludu i jego kontaktów z ludźmi, a z nimi róznie bywało: były chwile piękne, ale i tez smutne - Odparłem, trochę wyniosłym tonem, ale po chwili uśmiechnąłem się szeroko Ale nie ma co się smucić, mam przynajmniej nadzięję, że mimo iż się nie popisałem na tej wyprawie, to udowodnię swoją wartość
-
No patrzcie śpi hej Arthael może, będe ci pomagał ją nieśc na zmianę, dzięki temu ty też nabierzesz sił - Odparłem
-
hm widzę, że trzymają się ciebie żarty Delois - powiedziałem i wziąłem ją z barków Arthaela
-
Ale uważasz mnie za miękkiego, bo łzy przy tobie okazałem. Co prawda nie pokazałeś tego wprost, ale twe gesty mówiły o tym dość - rzekłem. Nagle poczułem, dziwny chłód z oddali i usłyszałem jęk Coś złowieszczego się zbliża. Dlaczego akurat teraz ? Gdy mam tylko jeden sztylet do obrony - Ustawiłem się w pozycji obronnej z wyciągniętym Isurilem. Usłyszałem też Delois, która pytała się o to czy nie przeszkadza mi to że Arthael ją niesie nie bardzo, choć oferowałem ci pomoc, a ty odmówiłaś - powiedziałem szczerym tonem
-
Jakoś wciąż nie mogę sie przyzwyczaić za Cahan to klacz nie ogier, ale może to być z resztą dowód mojej sympatii do niej, a nie żadnej złośliwości To już mam mętlik w głowie ,jak to w końcu jest. Niech mi to ktoś wytłumaczy,, bo mnie głowa Boli od tego
-
Podchodzę do Emra i pomagam mu wstać Goblin za drzewem mówisz ? Nie wróży to dobrze zatem, powinniśmy ruszać jak najprędzej - odparłem z niepokojem i zarzuciłem swój tobołek za plecy. Na szczęście był teraz lekki. Zauważyłem też jak Arthael niesie Delois i poczułem w sercu lekki zawód eh jak widać czasy kiedy Ludzie i Elfy byli sobie braćmi już nie wrócą nigdy westchnąłem
-
Delois odsunęła się ode mnie i zapewniła, że da radę. Po chwili zauważyłem jak Emyr zakatował ee... drzewo ? Aremira była najwyraźniej rozbawiona tym wydarzeniem, tak samo Delois, jednak ona w przeciwieństwie do niego zwróciła się do Aremiry, że chyba potrzebny jest nam dłuższy wypoczynek. Ja zaś rzekłem Widać że potrzebny wam wypoczynek drodzy Atani, lecz nie możemy zwlekać ani chwili. Im bardziej będziemy zwlekać tym rychlej wróg może znów zatakować
-
Powiem tak czuję niewyobrażalny smutek, z tego że Broohofa już nie ma, bo związałem się z tym pismem to raz(ah będzie mi brak tekstów szanownego redaktorka, czy Spidiego, albo Triste), a dwa zawsze warto mieć wybór, co chce się poczytać, ale cóż jak to mówią Noldorwie Namárië Broohhof, a numer ostatni zrecenzuję w całości w najbliższym czasie korzystając z rad Cahana,
-
Cieszę się, ale musisz być bardziej uważna - uśmiechnąłem się i podałem Mirze trochę fajkowego ziela, które nosiłem przy sobie oraz fajkę, którą kupiłem kiedyś od starego hobbta. Zauważyłem też dziwne zachowanie Delois - mówiła, że idzie na nogach, ale z ruchów ciała wywnioskowałem że nie da rady, więc pobiegłem do niej i pozwoliłem by wsparła się na mym ramieniu W takim stanie nie dasz rady iść sama, pozwól zatem bym cię wsparł
-
Tak, sobie dalej nucąc ową piosenkę, żuważyłem że Mira rozgadała się i w końcu spojrzała na mnie z uśmiechem. Potem krązyła niczym pszczoła po całym obozwisku i popatrzyła w niebo, niestwty nie zuważyła kamieni - , tego o który uderzyłem wczorajszej nocy. w złości na siebe. Upadła na ziemię, więc podszedłem, do niej Nic ci nie jest ? i spytałem i podałem jej rękę
-
Gdy tylko Anor pojawł się na niebie, Aremira powiedziała, że pora ruszyć w drogę, Nie miałem z tym problemów, bowiem drzemka nocna w jeziorku mi wystarczyła,. Wziąłem swój tobolek, poprawiłem Isuril u pasa i zaczałem się bawić swoim mtrilowym pierścionkiem nucąc piosenkę z krainy niziołków Na głazie troll, samotny gość, Obgryzał smętnie gołą kość. Już parę lat tak jadł i jadł (O mięso było trudno) I prudno, i mrudno - W jaskini mieszkał skromnej dość, A o mięso było trudno. I przyszedł Tom, ten mały - wiesz, I spytał trolla: co ty jesz? O, ładnieś wpadł, to wuja gnat, Co dawno w grobie leży - I bieży i wreży - Wuj dawno umarł, chcesz to wierz - Myślałem: biedak w grobie leży. Tę kość ukradłem - troll mu rzekł. Czy kość ma w dole leżeć wiek? Gdy wuj wpadł w grób - był z niego trup, Nim sobie wziąłem udko - I prutko, i siutko - Na jego miejscu inny człek Sam dałby człowiekowi udko. Nie wiem dlaczego - odparł Tom - Swobodnie miałby odejść w dom, Złodzieju, coś wziął wuja kość. Gnat oddaj po dobroci! I troci, i wroci - Wuj trup, lecz gnaty jego są, Więc oddaj udo po dobroci! A na to troll po prostu w śmiech - Za udko Tomów zjadłbym trzech, Bo lepszy kęs świeżych mięs - Już zęby sobie ostrzę - I rozstrzę, i mostrzę - Od starych kości człek by zdechł, A więc na ciebie zęby ostrzę. To mówiąc troll na Toma hyc, Chce złapać - łaps - a w rękach nic, Więc gwałtu, w krzyk - a Tom już znikł I dał mu butem kopsa. I kropsa, i fropsa - Nauczkę da mu ostry szpic, Więc dam mu butem kopsa. Lecz wiedz, że twardszy trolla zad Niż głaz, na którym siedzi rad, Więc pomyśl wprzód, nim poślesz byt, By troll go w kuprze poczuł I rozczuł, i loczuł - Nasz tom aż syknął, krzyknął, zbladł, Bo ból aż w udzie poczuł. Do domu smętnie wraca sam I płacze: sztywną nóżkę mam... A troll - no cóż - wśród swoich wzgórz Wciąż gryzie kostkę wujka I fujka, i ostrujka - A jego zad - to zdradzę wam, Wciąż taki sam jak kostka mego wujka
-
ee Blackbird a Babs to co niewidzalna , poza tym błąd
-
Zgadza sę lisicia chan to Nepal, no więc komu dasz ten dar
-
czy ktoś wie gdze można za darmo ściagnać album Monnrise L-Traina bo mógłbym przerobić filmik ale wolę mieć poszczególne sceny osobno
-
Za tak świetnie wykonaną prace nie dasz pienądza? Hańba Ci!
-
-
-
