Przeszukaj forum

*Raport ze sztabu generalnego w bezpiecznej strefie* Tu wasz przełożony, Pułkownik Kuźnieczko. Mam dobrą i zła wiadomość dla Ciebie. Dobra to taka, że twoje podanie o przeniesienie do Zony zostało rozpatrzone pozytywnie i zostaniecie wysłani do bazy im. Doktora Rusywicza, gdzie zostaniecie przydzieleni do oddziału pod dowództwem Kapitana Kotłowicza kryptonim "Stalowy Drwal". Tam dostaniecie odpowiedni sprzęt, pozwalający wam przeżyć w tym niebezpiecznym rejonie, instrukcje o podstawowych zagrożeniach oraz na czas "próbny" opiekuna, która przeprowadzi z wami kilka misji przygotowawczych. Zła wiadomość jest taka, że zostaniecie wysłani do Zony. Najbardziej niebezpiecznego, niezbadanego i najcenniejszego naukowo i militarnie miejsca na Ziemi. Nie ma powrotu z tego terenu, przepustki nie są przydzielane, każdy kto wróci z tego miejsca żywy, bez wyraźnego powodu zostanie uznany dezerterem i stanie przed sądem polowym. A zatem rekruci. Witamy w piekle! *Koniec raportu.* Pięciu rekrutów, którzy otrzymali takie listy zostało wysłanych samolotem desantowym do bazy wojskowej w starym kompleksie przeciwlotniczym WOLKOW. Wiecie, że na północ znajdują się jakieś zabudowania, niewielkie bo około 5 domów z blach. Na północny wschód znajduję się stacja kolejowa Janków i w połowie tej odległości bunkier naukowców. Na Południu zaś leży magazyn z kontenerami. Daleko na południowym wschodzie widać było też starą Fabrykę Jupiter. Gdy wylądowaliście po zrzucie wszyscy zostali odeskortowani do bazy. Już podczas podróży było czuć, że to miejsce już nie należy do nikogo, a cywilizacja tutaj to marzenie. Wszędzie rosło pełno traw i krzaków. Ziemia była podmokła od częstych deszczy i burz w tym rejonie. Żołnierze, którzy was prowadzili milczeli i przywitali nowych w Zonie krótkim "Cisza, wszystkiego dowiecie się na odprawie. Ruszamy." Każdy z nich miał typowo bagienny strój wojskowy, karabiny AK-47, z różnymi dodatkami. Cały kompleks był otoczony drucianą siatką wysoką na trzy metry i zakończonej drutem kolczastym. Desantowcy po przejściu przez bramę dostrzegli wychodzącego na plac dowódcę. Był to rosły chłop z dziwnym pancerzem i jakby sam pancerz miał coś w stylu rusztowania. Metalowe, kwadratowe pręty były przymocowane do jego każdej kończyny i widać było kable prowadzące do sporego metalowego plecaka. Szedł on w towarzystwie sześciu ludzi, idących w kształt klina. Gdy wszyscy stanęli w linii, ich nowy przełożony przemówił, niskim głębokim głosem. -Słuchać mnie uważnie, bo nie będę powtarzał, a to co powiem może wam uratować życie lub pozwoli uniknąć kary za zadawanie głupich pytań. Jesteśmy w Zonie, miejscu gdzie większość trafia za karę, niektórzy dla chwały, a inni po prostu chcą zarobić na artefaktach. To miejsce wbrew logice jest żywe, o czym szybko się przekonacie, ponadto Zona jest inteligentna w jakiś sposób i świadoma. Zanim przejdziecie do zapoznawania się z otoczeniem oto kilka zasad. Po pierwsze gówno mnie obchodzi jak się nazywacie, jak na was wołano i jaki macie stopień. Na razie jesteście Rekrutami i każdy będzie się tak do was zwracał, bo nikt nie będzie zaprzątał głowy kimś kto ma osiemdziesiąt procent przeżywalności na pierwszej misji. Wasze rangi dotyczą sytuacji normalnych i wojskowych. To co tutaj jest, nie jest terenem ani cywilnym, ani wojskowym, jesteśmy wewnątrz bestii i ranga oznacza doświadczenie i wiedzę o niej. Dlatego też odpowiadam przed sztabem generalnym jako Kapitan, a tutaj jestem waszym Generałem. Mam nadzieję, że zrozumieliście, bo za błędne zwracanie się do starszych życiem jest kara tak jak u was na zewnątrz. Po drugie nie jesteście Stalkerami, żeby biegać i szukać artefaktów. Chyba, że będzie od was tego wymagać misja. Jeśli ktoś przyniesie artefakt do bazy, będzie musiał go oddać do magazynowego. Jeśli tego nie zrobi i znajdziemy u kogoś taki artefakt, a znajdziemy możecie być tego pewni, konsekwencje będą poważne. I po trzecie, jeśli chcecie przeżyć, to lepiej szybko się uczcie i słuchajcie wszystkich rozkazów bez pytania. Bo jak ktoś mówi padnij to padasz. Bo jak gadasz to giniesz. Spocznij! Odmaszerować do magazyniera Szczura, a potem do koszar. Tam zajmiecie łózka i zaczekacie na instruktora. Miłego piekła. Dowódca i pozostali żołnierze weszli przez betonową rampę w dół, do bazy.