Wojna Magii[NZ][Dark][Fantasy][Crossover][Liryka]

[Paladyn Zanderson]

Eh i kolejny z moich pomysłów wydostał się poza  granice mego chorego umysłu . Tym Razem popełniłem największą herezję na jaką mnie stać, niech Rada Aegiris obroni moją śmiertelną duszę od Płonących Piekieł i Grozy którą rozpętałem, a w skrócie oto przedstawiam wam pierwszy polski fik łączący Sanktuarium z Equestrią i w nim odpowiedzi na kilka pytań:

- Kim są Tia oraz Luna ?

- Dlaczego Sombra tak lubił Nienawidzić

- Kim był Starswil Brodaty tak naprawdę

a wszytko to w formie rymowanej

 

Wojna Magii Tom 1 : Jam jest Harmonia

Prolog - Narodziny Equestrii

[Kinro]

Wchodząc w pliku odmęty

Na coś ciekawego jak na autora liczyłem

Brak rymów, niepełne, błędy, przekręty

Jednak się przeliczyłem...

 

Wpierw, po słowie nie ma spacji, zamiast niej

Jest znak interpunkcyjny

Zwykły rzeczownik odczasownikowy od małej litery (z natury swej)

Jest i jeden błąd seryjny:

 

Imperius, Malthael

Auriel, Inarius

Tyrael, Itherael 

Tyle jest imion, jeden scenariusz

 

I nic też nie wiemy

Kto z kim i dlaczego

Dlatego też i my chcemy

Rozwinięcia fika tego.

 

Bez całej kompozycji

Nie można oceniać całości

A z aktualnej mej pozycji

Mówię: nie rób błędów, nie rymuję by podkreślić ten fragment, także tego, cześć.

Edytowano Listopad 11, 2016 przez Kinro

[Obsede]

„Wojna Magii” byłaby pewnie czymś odbiegającym od ideału nawet gdyby była utworem skończonym. A nie jest.

 

Poezja nieczęsto gości na łamach MLPPolska. I nic dziwnego. Pisanie w ten sposób jest trudne. Może dlatego to dopiero drugi tego typu utwór jaki komentuję.

Prolog - Narodziny Equestrii odnosi się do tego jak Luna i Celestia uciekły do Equestrii. Tylko po drodze jest parę problemów.

 

Kim jest Tyariel, kim jest Auriel? Kim jest Malthael? Imperius?

Towarzyszami broni? Bogami? na wpół nieśmiertelnymi Bohaterami? Wiemy kim są Luna i Celestia, wszak to postacie serialowe. Jednak wypadałoby w związki z tym nakreślić obrazy innych wspomnianych postaci, gdyż nie są oni prawie wcale przedstawieni. Auriel, Malthael i Imperius są w tekście wspominani tylko raz. Jeśli czytasz tekst w którym mowa przykładowo o Zeusie, Atenie itd. to znasz kontekst, wiesz kim oni są, nawet jeśli nie jesteś starożytnym Grekiem, wszak byłeś w szkole i zapewne przeczytałeś Mitologię Parandowskiego. Ale tutaj nic.

Jeśli czytasz o Tytanomachii też możesz wiedzieć o czym mowa. Ale tutaj?

 

Cytat

lecz Equestria u swego początku
stanęła na krawędzi Chaosu
Wszystko za sprawą Wiecznego Konfliktu
w którym mierzą się siły Zniszczenia oraz Ład

 

Ale o co chodzi? Kto był po drugiej stronie? A może był to jakiś kosmiczny konflikt, w którym coś wyłania się z przedwiecznego Chaosu? Wiemy tylko, że na początku Equestrii był ten konflikt. Potem Luna i Celestia pogadały z Tyarielem i ten stwierdził, że ma już dość wojny. Dlaczego jego opinia była taka ważna, skoro uosabia on sprawiedliwość? Nie wiem. Autor też nie wyjaśnia. Wiemy, że zdobyły jakąś twierdzę, Pandemonium, a potem znalazły kryształ, który przeniósł je do Equestrii. Equestria najwyraźniej była na początku a potem Luna i Celestia uciekły w coś co miało się nią stać. Najwyraźniej więc to nie Equestria stanęła na początku chaosu, bo jej wtedy jeszcze nie było.

 

Ja mniej więcej rozumiem co autor ma na myśli, że w te sytuacji to Luna i Celestia są jakby Equestrią i tak dalej. Rozumiem też, że taki skrót myślowy, ale on może nieco czytelnika wprowadzać w błąd. Rozumiem też, że jest to język poezji a ta nie musi być aż tak precyzyjna w swych opisach, ale wystarczyło trochę przerobić początek. Nie mówię już o czterech postaciach, który imiona są wspomniane, z czego trzy tylko raz. Konflikt u bram Pandemonium? Gdybym to ja był kucykiem i znał tę historię. W efekcie, poza Luną i Celestium autor nieustannie odnosi się do czegoś co jest nieznane. Ignotum pre ignotum, by ująć to inaczej.

 

No i wreszcie strona formalna. Jest ok, ale nie na darmo rymy są tak popularne w poezji. Tutaj ich nie ma i czyni to utwór nieco miałkim. No i wreszcie tekst o powstaniu Equestrii, mógłby już mieć przynajmniej tytuł napisany inną czcionką niż reszta tegoż.

 

Podsumowując można ten tekst przeczytać, zły nie jest, ale są ciekawsze poezje np. „Szept mgły”.