Guciowata

emi

Wiem dlatego codziennie rysuje i staram się coraz lepiej

Król Black Tiger :3Drużyna wojenna pod nazwą "B" [gore] Drużyna Wojenna pod nazwą "A" Rainbow z Equestria Girls

Dziękuję bardzo ^^'

Sosenka

W końcu Wiktoria mnie przeprosiła i chyba zaczęła mnie lubić, a była przecież jedną z najbardziej lubianych osób w szkole. Dzięki niej też mogłam być taka... bardziej lubiana. Nie mogłam przecież przegapić takiej okazji. Ale Ewa widocznie tego nie rozumiała. W sumie to wcale mnie to nie obchodziło. Jak już wspominałam, właśnie wyszłyśmy z sali. Teraz tylko trzeba było dowiedzieć się, gdzie mamy lekcję. Wychodziło na to, że mamy chemie, bo cała klasa zbierała się pod salą 5b, gdzie chemia się odbywała. Po chwili weszłyśmy do sali, bo przerwa się skończyła. Kiedy tak patrzyłam na tę salę, przypomniał mi się poprzedni dzień, dokładnie słyszałam kierowane do mnie śmiechy i obelgi. Nagle zobaczyłam moja przemianę w kucyka. Zabawne, nigdy nie sądziłam, że sala 5b - zwykłą sala chemiczna tak odmieni moje życie. “Może nawet zacznę lubić tę salę?” - pomyślałam. Byłam jednak wtedy w błędzie. Lekcja szybko zleciała, potem był język polski, matematyka, język angielski, religia a na końcu w-f. Tym razem graliśmy w siatkówkę. W pewnym momencie piłka zaczęła lecieć prosto na mnie. Myślałam, że jak zwykle nie uda mi się jej odbić. Podfrunęłam nieco i uderzyłam skrzydłem w piłkę. Udało się, zdobyliśmy punkt! Potem dzięki mnie moja drużyna wygrała. Byłam szczęśliwa, bo w końcu byłam lepsza z wf-u. To było wspaniałe uczucie. A o co tej Ewie chodziło? Nie miałam pojęcia. Była zła, bo chociaż raz byłam lubiana? “Świetna z niej “przyjaciółka”, naprawdę..” - myślałam. Była zazdrosna, to oczywiste. CIĄG DALSZY NASTĄPI

fajnie że Ci się podoba A teraz czas na rysunek "Łąka A3" (przedstawia kucyki na łące i jest na kartce A3 ) I wiem że niektóre kucyki są niekształtne lub za małe, ale następnym razem postaram sie zrobić lepiej

Możesz sobie zamówić własny wzór na cupsell.pl, ja stamtąd mam bluzkę z FS

Wybaczcie że baaardzo długo nic nie dodawałam :C Ale teraz dodam parę moich nowych prac:

Podobno nawet o półtorej godziny było przesunięte ;D Ale było nawet fajnie

1. Hmm... wszystkie 2. Właściwie to niewielu.. Ale za to prawdziwych 3. Musiałabym najpierw Cię poznać i zobaczyć jak malujesz, ale pewnie tak, smutno mi tak samej pracować 1. Choroby? Są okropne i przeszkadzają w pracy 2. Uwielbiam, najbardziej żelki i cukierki 3. Lubię muzykę.. bardzo wesołą Ale też smutnej dużo słucham. 4. Trochę mi to w życiu przeszkadza, niestety... :I I ja Ciebie też pozdrawiam I przepraszam Was że dopiero teraz odpisuję

Jesli chcesz wiedzieć to... zresztą nie powiem, dowiesz się jak dopiszę dlaszy ciag

A ja znalazłam coś takiego: http://allegro.pl/torba-na-ramie-my-little-pony-na-dzien-dziecka-i3225024047.html Musze taką mieć!!! ,:3

W sumie to tak Przecież podawałam... chyba ^^' A jak nie to się zaraz doda

Dobra, właśnie piszę 3 rozdział więc pewnie niedługo ukarze się tu: https://docs.google.com/document/d/1Gh5BJhnOQ5Ztl_7_OM7HKGURgKUFWiJlNY04kFaeKZ0/edit# Ale na forum też dodam. Okie, już dodałam, teraz dodam na forum Rozdział III “Mile zaskoczona” Budzik jak zwykle zadzwonił za dwadzieścia siódma. Ja oczywiście ledwo wstałam. Potem poszłam na śniadanie i zaczęłam myśleć co będą sądzić ludzie, gdy mnie zobaczą. Nie wiem czemu, ale miałam jakieś złe przeczucie. Niedługo potem zebrałam się i wyszłam z domu. Za chwilę już byłam w szkole. Podleciałam pod salę 6C, gdzie mieliśmy mieć historię. Ściągnęłam torbę z książkami i położyłam ją na podłogę. W tej chwili podeszła do mnie Wiktoria. Oczywiście myślałam, że przyszła się ze mnie ponabijać. Jednak byłam kompletnie zaskoczona tym, co powiedziała. -Hej Aurelio.. Ja.. ja przepraszam. Przepraszam że tak cie traktowałam i nieraz doprowadzałam do łez. Wybaczysz mi? Proszę.. - z początku miałam wątpliwości czy mówi prawdę, czy jest to kolejny, głupi dowcip. Jednak mówiła to tak szczerze i widać było, że jej zależało. -Okej... zgoda. - odparłam po namyśle. -Ale powiedz, dlaczego jesteś pegazem? Jak to jest w ogóle możliwe? Czy latanie jest fajne? - Nie mam bladego pojęcia dlaczego jestem kucykiem. I nie wiem, czy to jest możliwe. A co do latania.. jest fascynujace, cudownie jest rozwinąć skrzydła i wzbić się w powietrze. - W sumie.. to trochę ci zazdroszczę, sama bym chciała latać. No i nie musisz kupować biletu na tramwaj czy autobus i potem dusić się w pojeździe. Możesz po prostu polecieć gdzie chcesz i kiedy chcesz. - No niby tak ale.. boje się że kiedyś ludzie zaczną robić na mnie różne dziwne doświadczenia czy.. coś w tym rodzaju... - w tym momencie zadzwonił dzwonek i zaczęłyśmy iść w stronę sali. - Hej, a może usiądziesz ze mną? - zaproponowała Wiktoria - No ale wiesz.. Ewelina.. - Daj spokój, Ewa na pewno się nie pogniewa. To jak? - No.. zgoda.. - w końcu.. to tylko jeden dzień, pomyślałam. Ale to jednak nie był dobry pomysł.. -Dobrze - powiedział pan od historii - sprawdzimy zadanie.. O! Aurelia, daj mi swoje ćwiczenia. -Yyy.. proszę? - spytałam zdezorientowana. -Ćwiczenia.. -Emm.. -Daj mi swoje ćwiczenia! -Ahh... Tak.. Już idę. - wstałam, zaniosłam zeszyt ćwiczeń i już miałam wracać do ławki, gdy pan Malinowski mnie zatrzymał. -Poczekaj moja panno! Zaraz sprawdzę co jest źle.. O! Tu jest błąd! A to dobrze.. dobrze.. świetnie.. O, znowu źle! Mhm... Dobrze, daję ci czwórkę plus. - wzięłam ćwieczenia i wróciłam na miejsce. - I co dostałaś? - spytała ciekawska Wiktoria - Czwórę plus. - odpowiedziałam -To całkiem dobrze.. W sumie łatwe to zadanie było. - powiedziała znowu. Potem byłyśmy tak zajęte rozmową, że ledwo usłyszałyśmy dzwonek. - To już koniec lekcji? Szybko jakoś zleciało... - szepnęłam. - Tak więc dzieci, to właśnie będzie na sprawdzianie. Dziękuję, możecie iść na przerwę. -Na sprawdzianie? Co będzie na tym sprawdzianie? I w ogóle kiedy ma być? - spytałam Wiktorii. -Eee.. nie wiem, nie słuchałam... Zapytaj tej kujonki Eweliny. - odparła -Ona nie jest kujonką.. - odpowiedziałam oburzona. Ale ona chyba nie usłyszała. - O! Ewa! Wiesz co ma być na sprawdzianie z histy? - Ehh.. Wiem.. Cały drugi dział, strony pięćdziesiąt to siedemdziesiąt pięć. To tyle chciałaś? Więc już pójdę, pa! - odpowiedziała Ewa niezbyt wesoła, raczej przygnębiona i zła. Zwykle w takiej sytuacji spytałabym o co chodzi i bym ja pocieszyła. Tym razem wiedziałam jednak co się dzieje - była po prostu zazdrosna.Ale teraz zbytnio się tym nie przejmowałam. C.D.N NIEDŁUGO

Dziękuję wszystkim osobom za miłe słowa :3 A i ostatnio nie mam zbytnio czasu ale jak się znajdzie to oczywiście skończe

A to trwa cały dzień czy o określonych godzinach?

Masz podobnie jak ja Tylko ja prócz kota mam przyjaciółkę

Okie dokie