Sabina

Spisałam namiary na dziekanat wydziału, spróbuję jutro zadzwonić, nie umrzeć ze stresu i zapytać o ten plan... no i pojadę w środę z samego rana (7.45), żeby być jak najszybciej w mieście i osobiście pofatyguję się na uniwerek (dziekanat jest otwarty między 11 a 13).

Niby to naturalne, że popełnia się błędy i nie ogarnia pewnych spraw, ale... tak po prostu działam. Jestem straszliwie niezorganizowana, a zarazem dążę do perfekcji we wszystkim - jeśli czegoś zapomnę, pomylę się, zgubię, zostawię, natychmiast zaczynam panikować, zadręczać się i nieziemsko stresować. Nie umiem podejść do kwestii szkoły/uczelni etc. na luzie, z dystansem, bez nerwów. Zwyczajnie nie umiem.

Szab, fejsbuk się wysypał, więc nie mogę poszukać grupy mojego kierunku, nie znam nikogo z uczelni, wyjechałam dziś do domu, bo nie spodziewałam się, że coś mi nagle wyskoczy/myślałam, że te plany będą zrobione po ludzku.

Ja się w tej chwili po prostu boję, bo nie chcę opuścić zajęć pierwszego dnia, a zebranie organizacyjne mamy dopiero 2.10... Piękny początek studiów, kutwa.

Ktokolwiek zajmuje się organizacją na moim uniwerku powinien, jak to mawiają w krajach anglojęzycznych, go eat a dick. Nie wiem, czy 1.10 mam WF, gdzie mam biochemię i wiedzę obywatelską, nie wiem, o co chodzi z podziałem na grupy, strona wydziału zamiast dać mi jasne informacje odsyła mnie do gabloty w dziekanacie, wirtualnym dziekanatem to ja mogę sobie tyłek podetrzeć, plan zajęć znalazłam na stronie uczelni zamiast na stronie wydziału/w wirtualnym dziekanacie...

Pierdolę. Jak tak mają wyglądać moje studia, to sorry, ale pakuję manatki i rezygnuję. Nie wiem, jak mam uczęszczać na zajęcia, jeśli nie wiem, gdzie i kiedy mają się odbywać...

 

A żeby było śmieszniej: te wszystkie plany pojawiły się dopiero w ten weekend. Dziś wróciłam do domu. Chcę wrócić w środę. Nie wiem, jak mam ogarnąć dojazd/dojście w te wszystkie miejsca, nawet jeśli pojadę najwcześniejszym możliwym pociągiem.

I dobrze. Przynajmniej ruszysz dupę  

Żartujesz? Nadczynność, niedoczynność?

To poważna sprawa, serio współczuję - Babcia ma to samo :/

Wut? >Bieganie?