KougatKnave3

- Wtedy nie wiedziałem że zemną zerwie.

- Uuu, tu dla mnie będzie problem. Widzi pani, ja się wychowałem na wsi i tam mieszkałem do tego trzęsienia ziemi. Miejski zgiełk jakoś mnie denerwuje.

- Jeśli można się spytać, wiadomo kiedy będzie następne?

- Mhm, czyli tutaj utknęliśmy z oddziałem?

- Więc słucham.

- Jestem żołnierzem US Marines, walczyliśmy z organizacją terrorystyczną PRL w Iraku w prowincji As-Sulajmanijja. Po pewnym czasie walki, dostaliśmy rozkaz wspomóc oddział Szajbus 1-3 i ewakuować rannego. Udało nam się go wynieść w jednym kawałku, i doprowadzić do HQ, jakieś półgodziny później mieliśmy wyruszyć, lecz rozpętało się trzęsienie ziemi, i straciłem przytomność. Obudziłem się z oddziałem w jaskini, wyszliśmy i zobaczyliśmy chodzące w te i wewte kuce. Ruszyliśmy naprzód, potem spotkaliśmy błękitnego ku... pegaza o tęczowej grzywie, i nas tutaj przyprowadził. Jakieś pytania?

- Miło mi, jestem Allan Johnson, ale przyjaciele wołają na mnie Joker.

- Siemanko, przybywam w pokoju! - krzyknąłem, pokazując znak pokoju.

Po chwili stał przed tobą hologram Sarena. - Kamil, podaj status.

Powoli podchodzę do nich, by później wejść do pomieszczenia.

- Jest tu kto? - powiedziałem, kładąc rękę na schowanym pistolecie, by w razie czego szybko go wyjąć.

Nagle czujesz czyjąś obecność za sobą.

< Powrót zmory > Kiedy podchodziłeś bliżej zacząłeś słyszeć płacz.

< Pożartować trochę > - Mam złe przeczucia - powiedziałem, po czym powoli zacząłem podchodzić do środka sali.

- Co mnie... nieważne - powiedziałem po czym wchodzę do środka. Może małe Trololo dla rozładowania sytuacji zrobię.

Podszedłem niepewnie, "Co to kur**? SS?" pomyślałem

Zanim zdążyłeś znaleźć słaby punkt, bestia zdążyła już zniszczyć oddział i uciec do kanałów.

Sithowie pracowali jak zawsze. Jednak nie widać twoich towarzyszy.

Wyszedłeś, i zauważyłeś jakiś ruch pomiędzy krzakami.

Kiedy wszedłeś od centrum dowodzenia, podbiega do ciebie żołnierz. - Saren prosi o kontakt.

Zrobiłem głupią minę. - No... ehh.

- Wiem - powiedziałem po czym szepnąłem do przyjaciół. - Normalnie jak moja matka się zachowuje - powiedziałem po czym ruszyłem za klaczą.

- Czuje się niczym Obama, na przyjeździe do Los Angeles - powiedziałem po czym poszedłem za Dash.

- Mhm, ciekawe.

- Tak, a co?