kotekipiesek

jestem "kotek" a nie "Kotek"

PS: łuna też jest "z małej"

zrób tapetkę z moim  OC na jakimś epickim tle nie podam więcej szczegółów, będę miał niespodziankę (czas pokaże czy miłą)

wpisz sobie to:

Marek, zastanawiał, się, czy, zda, egzamin. Oczywiście, przypuszczał, że, nie, dostanie, piątki, bo, zapomniał, odpowiedzi, na, dwa, albo, trzy, pytania, niemniej, jednak, miał, nadzieję, przynajmniej, na, trójkę.

Może niech będzie że księżniczki będą utrzymywały barierę chroniącą Canterlot a Mane 6 zostanie wysłane np. do królestwa gryfów albo zebr po lekarstwo :3

a Canterlot będzie "zarażony"??? a jeśli tak to czy "Księżniczki" będą zombiami???

PS: Coś mię to pachnie czymś w stylu ResidentEvil albo Left4Dead.

Ok to tak: są literówki oznaczające że pisałeś to co ci przyszło na myśl, w pośpiechu. Może być: 5/10

apropo fabuły to będzie to fik "defensywny" czy "ofensywny"??? (czy będzie to o tym jak uciekają ze skażonych terenów czy może np. przybędą do Canterlot i razem z regimentem żołnierzy ruszą do ataku na "ziombiaki")

wzięła się jak każdy żywy ssak (z "kopulacji" przedstawicieli dwóch płci)

Najpierw przeczytaj pierwszy post, a nie tylko temat -_-

~ Koszmarek

czy tylko ja widzę po lewej w tłumie zombie "nie pokrwawioną/nie skażoną" Derpy??

ja mogę dać spod prysznica 

3... 2... 1... śmieję się ROTF LOL :3

(to już ja lepiej wyglądam :3)

Katana (jap. 刀^?) – tradycyjny japoński miecz o długości głowni powyżej 60 cm, jednosiecznej, o kształcie lekko wygiętym do góry i zaokrąglonym lub ściętym sztychu. Jelec (jap. 鍔 lub 鐔 tsuba^?) tej broni ma kształt bogato zdobionej tarczki (gardy). Rękojeść (jap. 柄tsuka^?) wykonana jest z wydrążonego drewna lub miedzi, z oplotem jedwabnym lub w przypadku tradycyjnych katan z oplotem ze specjalnie preparowanej cienkiej i wytrzymałej na warunki atmosferyczne i uszkodzenia mechaniczne skóry rekina z elementami dekoracyjnymi. Z nieformalnego punktu widzenia jest to rodzaj szabli, gdyż szabla z formalnego punktu widzenia ma ostrze o kształcie wycinku koła lub elipsy.

Proces wytwarzania

Ostrze miecza wytwarzane było przez płatnerza (katana-kaji). W ciągu wielu dni kucia, a następnie zgrubnego szlifu strugami nazywanymi sen, następnie (opcjonalnie) wykonywano zbrocze (bo-hi) (trwa to ok. 3 dni). Następnie ostrze hartowano.

Do wykonania katan najwyższego gatunku do tej pory używa się unikatowej stali. Produkuje się ją 2-3 razy w roku z żelaza wypłukiwanego w postaci czarnego "piasku" pochodzącego z górskich strumieni. Proces ten wykorzystywany jest w tworzeniu mieczy tylko w Japonii. Polega on na wytapianiu żelaza (przez trzy doby, w specjalnym piecu) z węglem drzewnym co nadaje stali specyficznych właściwości. Stal powstała z tego wytopu nazywa się tama-hagane. Część stali kruchej i twardej używa się na ostrza, część twardej, lecz wytrzymałej na warstwę pod ostrzem, część plastycznej na rdzeń. Te trzy rodzaje stali wybierane są metodą porównawczą przez płatnerza z kęsów powstających podczas danego wytopu.

W najprostszym wypadku ze zwykłej gąski stali formowano długi pręt, który następnie przecinano, nakładano na siebie dwie połówki i sklepywano na powrót w pręt. Był on następnie wielokrotnie podgrzewany w palenisku. Taki wielokrotny proces przecinania i sklepywania powodował, że ostrze miało konstrukcję laminatu (wielu warstw) stalowego, co przyczyniało się do zwiększenia wytrzymałości bez utraty elastyczności. Wzór utworzony podczas skuwania jest charakterystyczny dla mieczy japońskich, ponieważ początkowa, gąbczasta postać stali wymusza tego typu obróbkę.

Charakterystyczny wygięty kształt ostrza spowodowany jest obróbką temperaturową w ostatniej fazie formowania głowni. Polega ona na zmianie czasu studzenia krawędzi ostrza (yakiba) w stosunku do reszty (ji-hada), przez co uzyskuje się różne twardości, odpowiednio około 60 HRC i 40 HRC. Zmiana temperatury uzyskiwana jest przez pokrycie krawędzi tnącej ostrza wodnym roztworem gliny. Powstałe w tym procesie na płaszczyźnie klingi zafalowania (odbicie zasięgu gliny) nazwane zostały "podpisem miecza" (hamon). Należy pamiętać, że kowal hartował miecz w wodzie, czasem poprzedzonej filmem olejowym, nigdy nie stosował metod hartowania tradycyjną techniką gaszenia w oleju, dla zróżnicowania stref hartowania. (Warto też wspomnieć, że Chińczycy zaczęli oferować miecze z damastu, co również jest niezgodne z japońską tradycją.)

Następnie surową klingę przejmował szlifierz (togimono-shi), który ręcznie za pomocą zestawu kamieni wodnych modelował, ostrzył i w końcu polerował powierzchnię. W nowoczesnym lustrzanym stylu polerowania stosuje się jeszcze igły stalowe.

Ukończoną głownię umieszczano w tymczasowej rękojeści i wykonywano próbę cięcia. Wynik, wraz z potwierdzeniem miejscowego shōguna, zapisywano na cienkiej kartce papieru ryżowego i umieszczano w rękojeści docelowej (tsuki). Jelec tarczowy (tsuba) był wytwarzany przez innych rzemieślników i można go było wymieniać.

Ponieważ za właściwy miecz – duszę samuraja – uważano tylko klingę, mogła ona posiadać różne stroje (koshirae): domowy, podróżny, ceremonialny – zawsze składające się z pasujących stylem rękojeści, jelca i pochwy (saya). Bardzo często stosowano też specjalny strój do przechowywania, zwany shira-saya, wykonywany z czystego drewna bez żadnych elementów ozdobnych lub z innego materiału. Dzięki prostocie shira-saya, oglądający miecz mógł skupić się tylko i wyłącznie na walorach ostrza, ponieważ jego wzroku nie odciągały elementy oprawy.

Rękojeść użytkową wytwarzano z odmiany magnolii japońskiej, zwanej "ho". Dwa wyżłobione elementy boczne były sklejane za pomocą kleju ryżowego. Następnie przykładano nań skórę płaszczki (same). Od strony wystającego ostrza zakładano metalowy lub rogowy pierścień wzmacniający (fuchi), z drugiej strony zakańczano takim samym kapturkiem (kashira). Powierzchnię pomiędzy pierścieniem a kapturkiem najczęściej pokrywano oplotami z materiału bawełnianego lub jedwabnego (ito). Pod oplot wkładano zwykle dwamenuki, ozdoby, które mogły albo zasłaniać otwory kołków mocujących klingę (mekugi), albo przez podniesienie oplotu wypełniać wnętrze trzymającej rękojeść dłoni. Miecz umieszczany był w drewnianej pochwie (saya), która była pokrywana laką, czasem ozdabiania na różne sposoby.

Fajne co?? :3 Jak będę już "samowystarczalny finansowo" to sobie zamówię z Japonii, oryginalną katanę ze skórą rekina i ze stali tama-hagane :3 (nawet sam tam pojadę żeby mieć pewność że to na pewno z górskiej stali i skóry rekina)

mógłbyś dawać to w spoilerach??? mi na słabym internacie się przez 0,5 godziny ładuje bo musi załadować wszystkie (czyli głównie te co już czytałem) :(

(fuuu było)

(a wiesz co to interpunkcja???)

wyznajesz ciekawą religię

Gimbusem mogę równie dobrze nazwać studenta, jeśli zachowuje się jakby zatrzymał się w rozwoju dobre parę lat wcześniej,

tak ma mój brat :(

wstawiałem ale nikt nie skomentował :3

ja w tym roku idę do gimbazy a nie mam IQ gnojarka

a ja to jak?? niczym mem "forever alone"?

Takie tam z ostatniego meeta w Szczecinie xD 

 

Ja to ten w czerwonej koszulce

 

który? ten po prawej?

sweatie nawet ładnie wygląda :3

moje zdjęcie z 5 września 2012 (wyglądam jak "forever alone" )