Olson

Rok i 7 miesięcy ^^

Ja gram od końca sierpnia ubiegłego roku ^^

Dubstep to nie muzyka. To styl życia. Zaraz poleci warn za zły dział :D

Cóż to jest? Jakim prawem publikujesz wywiad ze mną bez mojego uprzedniego wglądu w niego? Niech to, zapomniałem sobie zastrzec do tego prawo ;c

Fajne, tylko nie pasuje mi imię Lilith do kogoś, kto się brzydzi zabijaniem

Poza tym, nie oni zabulili, tylko sponsorzy . Chyba nie myślicie, że CandyPanda płacił za zmianę nicku... SK dało kasę Dodajcie mnie :c

Ja chcę dołączyć. Musimy grać na nowych kontach?

Jakby ktoś chciał, 10h borsuków. http://www.youtube.com/watch?v=lGPvoNBGiy0 No i świąteczna wersja: I mango:

A co jak się trenuje jakiś sport, a nigdy się nic nie wygrywa, nigdy nie jest na podium? Tak jak w moim przypadku, biegi na orientację. Nie ma jak się zgubić i biegać po lesie 1,5h ;o

Taki dowcip mojego autorstwa. Krótkie wprowadzenie - Brzezinka to mój kolega z klasy. Jest mocno opalony, bo dużo gra w nogę na dworze, i się z niego śmiejemy, że jest czarny... Przychodzi Brzezin do lekarza, a lekarz: Gdzie twój łańcuch? Ta-dam, śmiech, śmiech.

Wszystkie propozycje są bardzo fajne, ale wybrałem trzy. Propozycje Rethemorna Propozycja Lukinera Propozycja Cahira. Teraz uwaga, uwaga, zajefajne nagrody! Ta-daaaam! Dla wszystkich: Brohoof od Avatara Twilight Sparkle Dla zwycięzców: 1) Wdzięczność Twilight za pomoc w rozwiązaniu problemu z molem 2) Uwaga uwaga, możliwość zagrania z pro haj elo koksem, czyli mną!!!11111oneone 3) Mogę coś dla was narysować, waszego ulubionego bohatera MLP, co chcecie 4) Wymyślcie nagrodę dla siebie

Dlaczego offtop? Topic "Poznajmy się". Poznajemy swoje miejscowości Żeby nie było offtopu. Mam problem z częstym rejdżowaniem na soloQ. No bo co mam zrobić, jak wygrywam topa, a bot 0/4 mi przegrywa grę ;/. A niby na 1600 ludzie powinni mieć mózgi. Teraz już tak nie rejdżuję, bo i tak będzie soft reset elo. Ale nie lubię tak wyzywać. Pomóżcie, Bronies ;c

A ja dopiero jestem na 12 czy 13 odcinku T_T. Aż wstyd się przyznać. No nic, jutro robię maraton, cały dzień MLP. Do wieczora powinienem skończyć. 13x20=260minut, jakieś 4,5h oglądania. Ale fajnie

Zadanie dla Was, Bronies, po przeczytaniu mojego pierwszego wpisu. Bardzo proste. Wymyślcie i napiszcie tutaj własne rozwiązania problemu natrętnego mola. Najciekawsze pomysły zostaną nagrodzone

18 sierpnia Mól książkowy Słońce zachodziło już nad Ponyville. Kazałam Spike’owi ułożyć książki na półkach alfabetycznie. Nie było to trudne zadanie, po 1000 książek na każdą literę to nie tak dużo. Skończyłam właśnie pisać raport do Księżniczki Celestii. „Najdroższa Księżniczko Celestio, dzisiaj nauczyłam się, że Przyjaźń jest najpotężniejszą magią. Mój talent przy niej to przeciętne sztuczki. W całej Equestrii nie ma siły potężniejszej od przyjaźni. Twoja najwierniejsza uczennica, Twilight Sparkle”. Zrolowałam list i zapieczętowałam go. Postanowiłam sprawdzić, jak Spike’owi idzie robota. Po krótkim czasie znalazłam go leżącego na ziemi pod stertą książek. Używając telekinezy zdjęłam z niego książki i położyłam obok. - Znowu się obijasz – powiedziałam. - Przepraszam, Twilight. Kończyłem właśnie układać książki na „A”, kiedy z jednej z nich wyleciał jakiś dziwny mól książkowy. Tak mnie przestraszył, że spadłem z drabiny i… - Wystarczy. Bierz się do roboty. Spike wrócił do pracy. Wzięłam jedną z moich ulubionych książek – „Kucykologia – stopień zaawansowany” i poszłam na górę. To dość cienka książka, liczy tylko 800 stron. Ułożyłam się na łóżku, wyciągnęłam wygodnie kopytka i otworzyłam książkę tam, gdzie skończyłam, na 432 stronie. Wtedy z pomiędzy stronic wyleciał dziwny owad. Miałojedną parę oczu, ze źrenicami w kształcie krzyżyka. Podłużne ciało, potężne szczękoczułki, trzy pary pajęczych odnóży i opierzone skrzydła dopełniały obrazu. Zaskoczył mnie i nieco przestraszył. Spadłam z łóżka z krzykiem. Zbiegłam szybko na dół. - SPIIIIIIKE! - Tak, Twilight? - Ten mól nie tylko tobie przeszkadza. Jest na górze, musimy się nim zająć. Spike wziął ze szczytu jednego z regałów packę na muchy, ja wzięłam moją miotełkę do kurzu. Weszliśmy po schodach na górę. Dziwnego mola nigdzie nie było widać. Zaczęłam trzepać moją miotełką zasłony podejrzewając, że tam się ten szkodnik ukrywa. Rzeczywiście, po chwili wyleciał spomiędzy zasłon i zaczął krążyć po pokoju. Rozpoczęliśmy polowanie. - Zajdź go z lewej, ja zaatakuję z prawej! - Niezły pomysł! - 3, 2, 1, ATAK!!!!! - AUUUUUUU, patrz w co bijesz! ;c Smoczątko nie trafiło w owada i zdzieliło mnie packą na muchy prosto w głowę. Zabolało. Próbowaliśmy trafić mola jeszcze przez kwadrans, ale nam się nie udało. Wyczerpana, padłam na łóżko kopytkami do góry, a natrętne stworzenie bzykało sobie wesoło nad moją głową. Zastanawiałam się, jak się go pozbyć. „Takie polowanie w stylu Rainbow Dash nie ma sensu. Rusz głową, Twilight, użyj swojego wysoce rozwiniętego mózgu”. Spike tymczasem wrócił do porządkowania cudownych zbiorów tej biblioteki. A mól dalej wesoło bzykał nad moją głową. Nie za bardzo pomagało to w wymyśleniu czegoś. Aż nagle… „MAM!”. Popatatajałam szybko na dół. Mały smok był już przy „O”. Podbiegłam do regału obok, oznaczonego „N”. - „Niekończąca się opowieść”, „Niekończąca się opowieść”, gdzie ona jest? „Niekończąca się…” – ZNALAZŁAM! - Co takiego znalazłaś, Twilight? - „Niekończącą się opowieść” - odparłam. - Zamierzasz teraz czytać, zamiast zająć się tym molem? - Później ci wyjaśnię. Zdjęłam książkę z półki i wróciłam szybko na górę. Zlokalizowałam niespotkanego dotąd przez nikogo owada. Z pewnością nikt go nie spotkał, czytałabym o tym. Bzykał sobie w rogu pokoju, pomiędzy zasłoną a komodą. - Małe stworzonko, mam coś dla ciebie. Podleć no tutaj. Kiedy przyleciał do mnie na opierzonych, śnieżnobiałych skrzydłach, pokazałam mu przyniesioną książkę i powiedziałam: „Możesz sobie tutaj zamieszkać, pożywienia z pewnością ci nie braknie.” Uradowany bzykacz natychmiast zagłębił się w lekturze. I to dosłownie. Dla pewności zamknęłam jeszcze książkę w szklanej gablocie. Teraz na pewno mól się nie wydostanie. Jedzenia będzie miał pod dostatkiem, w końcu to „Niekończąca się opowieść”. Po schodach wdrapał się Spike. Wyglądał na wyczerpanego. Niby czym? Przecież takie długie obcowanie z książkami to sama przyjemność. Pfffff… - Hej, Twilight, poradziłaś już sobie z tym molem? - Tak, już nie będzie nam więcej przeszkadzał. To mój pierwszy wpis do Pamiętnika, ale chyba nie jest źle. Wyszło krócej, niż się spodziewałam. Następna przygoda powinna być dłuższa.