Miałam okazję obejrzeć film "Percy Jackson an the Lightning Thief" zarówno w oryginale jak i w wersji zdubbingowanej (ale nad tą ie będę się rozwodzić).
To jedna z bardziej różniących się adaptacji i cytując moją przyjaciółkę „w filmie jest zawarta mniej niż jedna trzecia książki”. Efekt wizualny i w ogóle jako taki poprawiają efekty specjalne oraz wspomniana wcześniej obsada, ale zanim do tego dojdziemy skupmy się na fabule. Co tu dużo ukrywać, mimo iż ogólna fabuła się nie zmienia, to jednak brakuje pewnych wydarzeń, które zostały zamienione na inne, dla przykładu usunięto to, na co czekałam najbardziej czyli moment, w którym Clarisse zlała Percy’ego, ale nie dość, że Clarisse (moja ulubiona bohaterka) nie występuje w tej części to na dodatek wszyscy Herosi jakoś tak magicznie wiedzieli kto jest jego ojcem. Jak? Nie wiem. Pytajcie o to reżysera, bo ja nie wiem.
Przejdźmy teraz do bohaterów i obsady. Oczywiście na pierwszy rzut oka możemy zauważyć, że filmowy Percy różni się nie tylko wiekiem, bo rozbieżność jest bardzo duża, dokładniej cztery lata, ale także tym, że filmowy Percy jest… Rozgarnięty!!! To nieprawdopodobne! Co my teraz zrobimy?
Dobra, przejdźmy do kolejnej bohaterki czyli… Annabeth! Patrzymy i widzimy dziewczynę w wieku Percy’ego, co nie byłoby w sumie dziwne gdyby nie to, że napiszę to po raz drugi, mają 16 lat. Na dodatek zamiast być blondynką jest sxatynką.
Kolej na Grovera, który jest (ja nie dyskryminuję czy coś) Afroamerykaninem. A przecież Grover miał mieć włosy nie czarne, ale brązowe i już od samego początku miał mieć małe rogi. Rogów brak tak samo jak blizny Luke’a, o którym napiszę teraz.lat
Aktora czepiać się nie mogę, pasuje całkiem nieźle, ale za co usunęli Luke’owi bliznę?! Za co?!!! Poza tym oczy. Nie wiem jak wy, ale ja na kilometr widzę te szare oczy, które przecież powinny być niebieskie. Dobra, teraz już się czepiam, ale nie mogę tego powiedzieć o domku nr 11, o którym właściwie nic nie wiemy poza tym, że nasz zdrajca mieszka tam sam (!!!) mając pod ręką nowoczesną technologię (!!!) i spokojnie robiąc za nołlajfa (czy jakkolwiek się to pisze).
Czas na efekty specjalne, które są bardzo fajne, a najlepsza scena, w której najlepiej wykorzystali efekty specjalne to ta, w której pokazany jest Styks czyli rzeka ognia oraz oczywiście cudowny wir z wody stworzony przez Percy’ego. To już chyba na tyle mojej krytyki pierwszej części adaptacji filmowej Percy’ego Jacksona.
Podsumowując filmem zachwycać się mogą osoby tylko i wyłącznie nie czytające książki, gdyż cytując użytkownika Airlock Zdecentralizowany:
