BrokenRC

-Skoro ja i Yukito to skoczki, to my powinniśmy zająć się walką partyzancką. Emily jako wieża powinna, hmm, tutaj problem "co robi wieża?", idzie w tanka? A co dopiero Law "co robi królówka?" Proponuje czysty atak. Do ataku!

((ja wiem co robi wieża i królówka, ale Zygfryd nie wie))

Proszę o dopisanie!

-Nie, to rozgrzewka- Zygfryd przeciągnął się- Może zaatakujemy wszyscy razem?

((tak pasuje?; edytowałem tamten post; jestem Rex nie Red, ale się domyśliłem))

Moim zdaniem najlepsze opowiadanie z konkursu, żadne opowiadanie z podium nie spodobało mi się jak to. Rozczarowało mnie, że "Ku głębinom"  nie zdobyło żadnego miejsca.

Liczę na kontynuację

Więcej czasu- więcej myślenia= więcej spisków= większa trudność= zabawa

Let's the war begin!

-Ja p******e!- powiedział Zygfryd i rzucił mieczem( tym materialnym) w Dantego

-Tak?- spytał z niepewnością Zygfryd- No to tniemy.- Zygfryd zamachnął się na głaz.

Zygfryd stanął przed głazem i powiedział.

-Ostrze cienia!- Zygfryd stał się mega szybki, ale powiedział- Jak to k***a ma pomóc w zniszczeniu kamienia? Dobra, bawimy się po mojemu.

Zygfryd wyciągnął miecz i zaczął atakować kamień wojną partyzancką( przyskok- atak- odskok- przyskok itd.)

Zygfryd posłusznie poszedł za Dante.

Nie wiem, jaka jest poprawna odpowiedź, ale strzelam: trzecia era celestiańska

Zygfryd widząc, że zbliżają się członkowie jego rodziny uśmiechnął się.

-Dziś ważny dzień- rzekł sam do siebie

((Nie chce się czepiać, ale może niech Law i Emily przyśpieszą romans; do romansu nic nie mam, nawet fajne opisy i dialogi, ale tak z lekka robi się nudno))

-Po kiego chcą zapanować nad ludzkością?

-A co do nas mają Upadłe Anioły?

((może trza dodać warunki atmosferyczne, ponieważ wpływa to na rozgrywkę))

To z lekka, nie fair( demokracja i te sprawy).

a) Derpy wpada na wiele osób, łatwo na nią wpaść.

-Ciągle gadasz o tych darach. Jak się wogóle ich używa?

- Wole materialne rzeczy. Po prostu nie ufam, nie ja nieznoszę magii. Powiem Ci, dlaczego jej nie znoszę. Nasz ród, Hohenbergów, był ideałem rodu niemieckiego z szlaheckimi korzeniami. Pałac, w naszym przypadku zamek Hohenberg( wysoka góra), i rodzina złożona z ojca, matki, dwóch synów i jedej córki. Idealna rodzina. Pewnego dnia moja siostra chodziła osowiała, ja jednak niczego nie zauważyłem, a ona wyglądała jakby wiedziała za dużo. W nocy kamienny pokój zajął się żywym ogniem. Woda ani wynalazek zwany gaśnicą nie zgasiły ognia. Płonoł tylko i wyłącznie pokój mojej siostry. Mój ojciec wypowiedział tylko słowa "To magia!". Moja siostra spłoneła żywcem, dlatego nie lubię magii.

-Boski dar? Jak to mówi niemiecka maksyma:"W życiu można polegać tylko na sobie i swoim ostrzu!". Ja się do niej odnoszę.

((znikam do 19.30, mam zajecia konne; nie narubcie burdelu))

1. Czekolada

2. Wódka

3. Miód

-Czemu się tak uśmiechasz? Czy mam sądzić, że będę z kimś walczyć?- na te słowa zgrzytneło ukryte ostrze, a sam Zygfryd odsłonił przytroczony do paska miecz

Verlax, popełniłeś błąd- tylko jeden piechur miał iść, a poszło dwóch.

-Napadnięto na mnie i zostałem zgwałcony. Sorry, ale muszę odreagować sytuację. Pojechałem w góry, obudziłem się w samochodzie, a samochód nie miał paliwa, a opony były przebite. To z grubsza tyle. A dzięki za przykrycie kocem. Co robimy?

Zygfryd obudził się w samochodzie.

-Gdzie ja jestem?- powiedział sam do siebie, po chwili przypomniał sobie swoją wieczorną wycieczkę w góry( jakieś 15 km od Tokio)

Przekręcił kluczyk w stacyjce, ale nic się nie stało, spojżał na ilość paliwa i powiedział.

-K***a! Ktoś mi paliwo z baku spuścił!- wyszedł z samochodu- Fajnie, jeszcze opony przedziurawione! No cóż muszę iść pieszo( bo telefonu zapomniał).

Zamnkął samochód i udał się w drogę do Tokio.

((Portmonetka=portfel; dla mnie to żadna różnica))