(inka2001) Zdobywca.

[inka2001]

Spojrzałam na niego. Wydawał mi się zwyczajnym kamieniem. Wzięłam go kopytkiem i wsadziłam go do buzi.

[Wilk11]

Ciepło zaczęło wzrastać, może nie fizycznie, ale psychicznie. Płomień zaczął przechodzić przez umysł Ruffian, penetrując go i oglądając z każdej możliwej strony. Ruffian słyszała dziki warkot, otaczający ją zewsząd, była w nim jednak nuta rozpaczy, prawie szaleństwa.

[inka2001]

Wyplułam go. Wzięłam go kopytkiem i położyłam na grzbiecie. Wzięłam najdłuższą trawę i przywiązałam go sobie do grzbietu.

[Wilk11]

Płomień wewnątrz kamienia zapulsował jakby nieco rozwścieczony, jednak szybko się uspokoił, płomienie w głowie nieco się uspokoiły jednak bul wciąż został, jakby po poparzeniu.

[inka2001]

Jęknęłam cich. Zaczęłam iść w stronę zarośli. Wydawało mi się, że za nimi znajduję się las.

[Wilk11]

Ruffian dotarła do małego lasku, wszędzie było mokro, więc o znalezienie błota nietrudno, dzikie zwierzęta tam nie przychodziły, więc nie było się czym martwić. Jednak korony drzew przysłaniały niewyraźny blask księżyca co sprawiało że było jeszcze ciemniej.

[inka2001]

Szłam w kierunku nieznajomym. Szukałam zródła.

[Wilk11]

Im dalej w las tym więcej drzew, mówiły kuce w karczmie. Widać stare powiedzenia sprawdzają się. W całkowitych ciemnościach Ruffian napotykała, co chwilę, jakieś drzewo, uderzając w nie. Zagłuszona niewielkim, ale jednak, bólem, prawie pominęła strumyk, natrafiła nań tylko dzięki przypadkowemu wejściu w niego.

[inka2001]

- No nareszcie. - Powiedziałam do siebie i zaczęłam łapczywie pić. Byłam wycieńczona. nie mogłam wrócić do domu, więc musiałam spędzić noc w lesie.

[Wilk11]

Ranek przyniósł pewnego rodzaju wytchnienie, jednak pobudka nie była tak przyjemna. Głośny smoczy ryk obudził Ruffian, w około niczego, ani nikogo nie było, zalesienie było zbyt gęste. Słońce przysłaniały gęste korony drzew, przez co wokoło panowała ciemność, nie dało się też stwierdzić godziny.

[inka2001]

Odskoczyłam szybko. Z przerażeniem patrzyłam na wszystko dookoła.

- Co jest? - Spytałam samej siebie.

[Wilk11]

Ruffian stuknęła kopytem drzewo, które wydało cichy dźwięk. Las po chwili przebudził się, zaczęły śpiewać pierwsze ptaki, zastępując dźwięk świerszczów. Tylko strumyk pozostawał niewzruszony, jednostajnie kontynuując wylewanie wody.

[inka2001]

Zdenerwowałam się nie na żarty.

- No dobra! Co tu jest grane?! - Wykrzyknęłam.

[Wilk11]

Ruffian nie uzyskała żadnej odpowiedzi. Nagle korony drzew w górze zaczęły się delikatnie ruszać wpuszczając do lasu nieco więcej światła.
W okolicy wciąż nikogo nie było, chyba że ten "ktoś" miał doskonały kamuflaż.

[inka2001]

Rozgladałam się rozpaczliwie do okoła.