Starlight Sparkle

Tymbark Piecyk

Kolejna porcja plusów i minusów... + W ciągu dnia z robiło się dość ciepło i nawet przyjemnie się wracało z pracy... do tej pory w ciągu dnia temperatura nie przekraczała 15-17 stopni. + Dziś był taki fajny spokojny dzień i można było poświęcić część czasu w pracy na posiedzenie sobie na Discordzie. + Mam nową maseczkę, w której się dużo lepiej chodzi... do tej pory w moim posiadaniu byłą taka szpitalna i one są po prostu okropne. + Już jutro nowy Splatfest... będzie się działo i liczę na zwycięstwo drużyny keczupów. - Za to rano było zimno jak... w psiarni? Tak się chyba mówi albo mówiło. - Mimo tego, że był dość spokojny i fajny dzień, to oczywiście znalazł się ktoś z problemem i trzeba było mu tłumaczyć, że problem powstał z jego winy... - W jakieś sprawie dzwonił do mnie szef... pół godziny po skończeniu pracy, a mnie nie było w domu i nie wiem, co chciał... spodziewam się jutro paniki z jego strony odnośnie do kolejnej duperelki. - Ostatnio na Switchu mam problem ze stabilnym połączeniem z serwerami w Splatoonie... co może odbić się na Splatfeście...

Klacze najpierw były zauroczone jego zachowaniem, by zaraz przecierać oczka ze zdziwienia. - 280... poważnieeee! Gdy jednak podał im odpowiedź na zagadkę... “Bella” wyciągnęła kopytko, wskazując ścianę i powiedziała z triumfem. - Mam Cię... To nie jest prawidłowa odpowiedź! - Tak! Mamy Cię! - My? To moja zagadka! - Phi... to nic nie zmienia... zawsze wszystko robimy razem! - No dobrze... to może @Cheerful Sparkle poda nam prawidłową odpowiedź... I dlaczego uważasz, że ta jego dziewczyna jest lipna?!? - "Bella" przechyliła łepek zaciekawiona.

Niektóre... władca pierścieni jest ok. Głównie "Idziemy expić" Lubisz filmy z napisami?

Tak Posiadasz Walkmana?

TAK!!! Lubisz sztuczne ognie?

Nie... może troszkę Jesteś osobom ciekawską?

- Nie!!! - Hiahahaha… tak widziałam go na własne oczy! - Cheerful i dziewczyna?!? Przecież on i Youkai od dawna rywalizują o względy Starlight. - Może tak było kiedyś… teraz widziałam go i nawet chciał mnie adoptować! Klacz zatrzymała się i spojrzała na Merry dziwnym wzrokiem. - Czy on jest samobójcą? Nie wie jaki ciężar wziąłby sobie na grzbiet… już bym wolała zajmować się dziećmi Chrysalis! - Coooo! Już ja Ci pokażę! - Pegazica ruszyła na przyjaciółkę. - Najpierw musisz mnie złapać - Roześmiała się tamta i dziewczyny zaczęły gonić się po szkole. “A niech ją… gdybym miała skrzydła, to bym ją zostawiła z tyłu… aha już jesteśmy, wiec wygrałam!” Klacz wpadła niczym burza do klasy i nagle zaczęła hamować. - Pan Youkai!!! - Zobaczywszy go, starała się z wszystkich sił zatrzymać - Merry czekaj! Stój! Aaaa!! - poczyła silne uderzenie od tyłu i dwie młode klacze poleciały na Youkaia. Merry wpadła na ogiera i odbiła się od niego, lądując na biurku nauczyciela, a jej koleżanka zawisła na jego grzbiecie. - My… przepraszamy! - Merry ściągnęła przyjaciółkę z niego Jednorożka próbowała utrzymać równowagę po tym, jak została “brutalnie” ściągnięta z Youkaia, lecz jej się to nie udało i wylądowała na podłodze. Błyskawicznie jednak się podniosła i również dołączyła do Merry. - Tak.. przepraszamy to… niechcący! Ale wiesz co!!! Cheerful ma chyba dziewczynę! Merry mi mówiła i chciał ją zaadoptować! Merry energicznie kiwała głową. - Tak… widziałam go z tą klaczą. Ona była dziwnie małomówna, a on taki dumny z siebie… może w końcu odnalazł swoją drugą połówkę… - To takie romantyczne! - Ciekawe czy będą mieć małe źrebaki! Chciałabym je zobaczyć… Może miałabym rodzeństwo! - Myślisz, że jak je nazwie? - Właśnie!! Wstaw zagadkę i lecimy za nim… o wszystko go wypytamy i może pomożemy im wybrać imiona dla dzieci! - Super!! Dziewczyny się tak nakręciły, że ignorowały wszystko co się działo naokoło nich. Szybko wstawiły nową częśc zagadki i zaczęły się zbierać do wyjścia ale nagle Merry odwróciła się w stronę Youkaia. - Ale… to znaczy, że pan nie ma już konkurencji!! - Jest jeszcze Sunburst - A… tak czyli nadal będzie ciekawie

Tak.. gdzieś w piwnicy. Czy posiadasz ręczną maszynkę do mielenia mięsa?

Komputer... naprawdę bez niego wiele rzeczy by się zmieniło... począwszy od pracy, a na rozrywce kończąc. Twoja ulubiona MOBA???

Nie... ciężko mi wieczorem do niego wejść Ciężko Ci przychodzi rozstać się z czymś?

Tak... zwykle wtedy obserwuję ptaki. Czy lubisz chodzić na basen?

Szopa

Nie. Posiadasz maszynkę do strzyżenia?

Dobrze... Gra powstała w roku 1999 i jest to strategia będąca połączeniem rozgrywki w czasie rzeczywistym z turówkami.

Twenty! (Tuz po rzucie kostkami)

Nic... ale jeśli muszę, to chyba Polska Rower czy skuter?

FATALITY

sceathlet

Nie Masz zaplanowany weekend?

Na czym? Tak Lubisz remontować coś?

Czapka

Tak... to czasem konieczność. Posiadasz stary zeszyt z kodami do gier?

Merry spacerowała pustymi korytarzami szkoły. Od pewnego czasu szukała Starlight, a jej dłuższa nieobecność martwiła małą pegazice. Chciała zadać jej kilka pytań, a także zakończyć od dawna nurtującą ją szkolną sprawę. Zaglądała do każdej mijanej sali z nadzieją znalezienia tam tej jednej jedynej i niezwykle utalentowanej klaczy. Zamiast tego jedyne co spotykała, to puste pomieszczenia lub takie, w których leżały zapomniane przez uczniów notatki, książki, czasem jakiś plecak lub nie odniesiona do biblioteki księga. W końcu w jednym z pomieszczeń trafił na swoją przyjaciółkę. Mała klacz, jednorożec siedziała w ciemnej, oświetlonej dogasającą świecą sali, przeglądając jakieś notatniki i zdjęcia. Merry weszła po cichu do sali i podeszła, wspomagając się skrzydłami niemal bezgłośnie do przyjaciółki. - Co robisz? - zapytała nagle znajdując się za jej plecami. Klacz wyskoczyła w górę, o mało nie zwalając świecy na podłogę, co mogłoby różnie się skończyć… choćby piękną czerwoną łuną oświetlającą pokój samej księżniczki przyjaźni. - Nigdy… nigdy nie rób takich rzeczy - Mówiła, dysząc ciężko i patrząc na nią z mordem w oczach. - O mało co nie wyzionęłam ducha, a nie jestem Discordem i nie jestem w stanie wrócić potem do swojego ciała! W odpowiedzi usłyszała śmiech pegazicy… łobuzerski i bardzo z siebie zadowolony co jeszcze bardziej rozgniewało młodego jednorożca. - Przepraszam - w końcu powiedziała Merry i podlatując do niej bliżej, zajrzała, co też miała na ławce. - A co to jest? - Ehh… to z książki czy pamiętnika Starlight, który znalazłam w jej gabinecie! - A nie będzie zła, że grzebałaś tam? - Nie wiem… poszła na jakąś wycieczkę z naszym najlepszym graczem i jeszcze jakimś nowym osobnikiem. - Skąd wiesz? - Widziałam ich! - dziewczyna wyszczerzyła się zadowolona. Pegaz podleciał do okna i wyjrzał na zewnątrz. Noc była jeszcze młoda, w zasadzie dopiero się zaczęła, a na horyzoncie widać było jeszcze ostatnie promienie słońca. - Wrócili już? - Nie wiem… - Jednorożec oglądał szczególnie uważnie jedną fotografię - To może się nadać… naprawdę! I… nie wiem… chyba. W końcu, gdy zyskała pewność, że to najlepszy wybór podeszła do jednej ze ścian pomieszczenia i dotykając jej rogiem, spowodowała, że na ścianie powstała mała biała plamka. Jednorożec odsunął się od ściany i w tym momencie plama zaczęła się powiększać. Zaczęła pokrywać całą ścianę i dzielić się na równe kawałki. - Wow - pegazica podleciała do ściany, ale nie ryzykowała jej dotknięcia. Druga klacz zachichotała zadowolona z siebie. - Fajne nowe zaklęcie poznałam? Może stworzyć niemal wszystko, co sobie wyobrażam w formie obrazu na dowolnej płaskiej powierzchni. - Fajne… to już nie będziemy potrzebować tablic w szkole… zamiast tego będziesz biegała od klasy do klasy! - A żeby Cię! - Jednorożka uderzyła kopytkami o podłogę - ani mi się wąż komuś sugerować coś takiego! Merry przyglądała się białej ścianie, równiutko podzielonej czarnymi liniami. - No ale dodajmy teraz to - z rogu wystrzelił promień, który trafił najpierw w jedno miejsce na ścianie, a potem w drugie. Miejsca te od razu zmieniły się i zamiast białej plamy pojawiły się w nich fragmenty jakiegoś obrazka. - Czyli wykopałaś z jej rzeczy jakieś nowe miejsce, o którym żaden kucyk nie pamięta, a która Youkai… - Cicho! Ani mi się waż tak mówić… ten Youkai… cokolwiek nie wstawimy razem ze Starlight, to pojawia się ta chodząca encyklopedia i od razu odpowiada, co to jest! - Ale podobało Ci się, jak się do Ciebie zwracał? Młoda klacz zamrugała oczkami i spojrzała na Merry, rumieniąc się. - To nic nie zmienia! - A ja uważam inaczej… no dobrze skoro wszystko gotowe, to idziemy? - T… tak!