Sosna

... i tym miejscem była Sosna Harmonii i...

Bartis

N: Lekko zmodyfikowany, lecz wciąż jest niezwykły. A: Celestia w czapce mikołaja S: Prześliczne księżniczki w szacie świątecznej, prawdopodobnie własnej pracy co jeszcze bardziej dodaje jej uroku U: Miła i sympatyczna avatarka Celestii:) Nie mogę powiedzieć nic złego na jej temat.

Czas na świąteczną atmosferę na pulpicie... i trochę świątecznych porządków poczyniłem przy okazji

Potrzebuję przerwy,odpoczynku nie tylko od działu i forum ale od internetu ogólnie... tak to dobry wstęp do tego co chcę napisać... ostatnio miałem ciężkie przejścia. Kilka sytuacji, które rozegrały się w moim życiu doprowadziło mnie do frustracji tak wielkiej, że dziś dałem temu upust.... nie, to brzmi raczej nieciekawie, jednakże mam świadomość tego, że moje dzisiejsze zachowanie wynika ze zwykłego zdenerwowania na cały świat i po prostu chciałem jakoś odreagować...nie, to również nie brzmi dobrze w każdym bądź razie chciałem przeprosić wszystkich tych, którym moje zachowanie sprawiło przykrość w jakikolwiek sposób. Nie chciałbym, by taka sytuacja powtórzyła się z mojej strony. Wiem, że ostatnio zachowywałem się jak zwykły gimbus, który nie potrafi dostosować się do zmiennej sytuacji.... tak to brzmi już odrobinkę lepiej... wiem również, że nic nie usprawiedliwia mojego zachowania, nawet to, że byłem po prostu mocno zdenerwowany... nigdy nie chciałem, by ktoś poczuł się obrażony moim zachowaniem, jednak wyszło jak wyszło... dostałem warna wiem, że sam na niego zapracowałem...nie, nie jestem szczęśliwy z tego powodu i nigdy nie będę... zawsze będzie dręczyło mnie sumienie przez moje zachowania, z którego nie jestem dumny... nikt nie powinien być... jednakże między innymi dlatego potrzebuję przerwy, zdaję sobie sprawę, że może ta wiadomość być odebrana jako zwykłe użalanie się nad sobą, jednakże wnoszę o wybaczenie mi dzisiejszego, niewłaściwego i nagannego zachowania... to nie jest jednocześnie prośba o cofnięcie warna... nic z tych rzeczy. Po prostu mam potrzebę prosić o wybaczenie wszystkich tych, których moje zachowanie dotknęło w jakikolwiek sposób. tym sposobem przechodząc już do meritum moich wypocin ogłaszam co następuje : przez cały przyszły miesiąc licząc od dnia dzisiejszego nie będę wchodził na forum w ogóle. Przez ten czas Aretra zajmie się w całości działem WB. Bywajcie i powodzenia! ~ Sosna

Unia Akcyjna Cierpi Całkiem Centralne Eukarioty GGUHATYIS

Azor

Partia Pegazów i Gangreny KOLOS

Tanio Kromka Rodzynek Okroszonych Miodem SAAB

Cud Górniczy Fechtuje Hufce STFU

Sprzedaj Dom i Farmę Graj w Raymana GMPC

Krótkie Rycie Człowieka Kapkę Pierwotnego ZSRR

Dobra miałem dodawać już wcześniej ale sklerotyk ze mnie niezwykły, no i zbieranie materiałów odrobinę się przedłużyło więc dodaję właśnie teraz. Tak więc na pierwszy ogień idą: samoloty Amerykańskie i Austro- Węgierskie. 1. Amerykańskie samoloty Curtiss JN-4 dwupłatowy samolot treningowy i bojowy produkowany podczas I wojny światowej przez firmę Curtiss z Hammondsport w Nowym Jorku, później Curtiss Aeroplane and Motor Company. Firma połączyła w nim najlepsze cechy modeli J i N, i w 1915 r. zaczęła produkować nowy samolot o oznaczeniu JN czyli „Jenny”. Samolot ten odznaczał się dobrą zwrotnością i posiadał miejsce dla dwóch pilotów. Wyprodukowano ok. 6813 samolotów tego typu w różnych wersjach i po zakończeniu I wojny światowej setki tych maszyn sprzedano dla lotnictwa cywilnego, gdzie używano ich aż do 1930 roku. Obecnie w Polsce latają dwie repliki tego samolotu o nr rej. SP-SHUF i SP-SWAR. Dane techniczne Napęd: silnik Curtiss OX-5 o mocy 90 KM (67 kW) Masa: własna: 718 kg maksymalna: bd Wymiary: rozpiętość: 13,30 m długość: 8,30 m wysokość: 3,00 m pułap: 1980 m zasięg: bd Osiągi: prędkość maksymalna: 121 km/h Załoga: 1 (instruktor) + 1 (uczeń) 2. Austro-Węgierskie samoloty Samoloty myśliwskie Albatros D.III (Oef) austro-węgierski samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, licencyjna udoskonalona wersja niemieckiego myśliwca Albatros D.III. Był jednym z podstawowych typów myśliwców używanych po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, która była ich drugim co do wielkości użytkownikiem. W Polsce znany był także potocznie od nazwy wytwórcy jako Oeffag D.III, lecz nie była to nazwa oficjalna. Samolot Oeffag D.III był jednomiejscowym samolotem myśliwskim, półtorapłatem o konstrukcji mieszanej, kadłub kryty sklejką i blachą metalową, płaty płótnem. Usterzenie klasyczne o kształcie eliptycznym. Napęd silnik rzędowy, chłodzony cieczą. Podwozie stałe – klasyczne. Śmigło drewniane. Płaty o konstrukcji drewnianej (górny – dwudźwigarowy, dolny – jednodźwigarowy) kryte były płótnem. Lotki umieszczono tylko w górnym płacie. Kadłub o konstrukcji półskorupowej, o przekroju stożkowym, kryty sklejką, mieścił w przedniej części silnik rzędowy chłodzony cieczą, osłonięty blachą aluminiową. Za silnikiem w kadłubie znajdowała się odkryta kabina pilota z zamocowanym z przodu małym wiatrochronem. Na końcu kadłuba zamontowano usterzenie klasyczne o dużej powierzchni, kształtu eliptycznego, konstrukcji drewnianej, kryte płótnem. Śmigło zaopatrzono w kołpak. Moc silnika(zalerzy od modelu) normalnie 136 kW (185 KM). Aviatik D.I pierwszy samolot myśliwski wyprodukowany od podstaw przez Austro-Węgry, używany przez siły lotnicze tego kraju. Aviatik Berg DI był jednomiejscowym, jednosilnikowym dwupłatem myśliwskim konstrukcji drewnianej. Kadłub o przekroju prostokątnym, wzmacniany przy złączach i rozpórkach klockami drewnianymi, nie zaś drutem, kryty sklejką. Płaty proste, drewniane, o cienkim profilu, pokryte płótnem. Lotki z rurek stalowych, skręcane geometrycznie, kryte płótnem, tylko na górnym płacie. Usterzenie z rurek stalowych, kryte płótnem. Napęd samolotu stanowił silnik Austro-Daimler o mocy 200 KM. Uzbrojeniem samolotu były dwa karabiny maszynowe Schwarzlose kal. 8 mm umieszczone wewnątrz kadłuba, z zapasem 300 naboi na karabin. Hansa-Brandenburg D.I austro-węgierski samolot myśliwski z okresu I wojny światowej. Na przełomie 1916 i 1917 roku podstawowy typ myśliwca K.u.k. Luftfahrtruppen. Wobec słabości własnego przemysłu lotniczego Austro-Węgry wyposażały swoje lotnictwo wojskowe w samoloty zaprojektowane w niemieckiej firmie Hansa und Brandenburgische Flugzeug-Werke. W 1916 roku zamówiono w niej nowy typ dwupłatowego, jednomiejscowego myśliwca. Konstruktorem maszyny, która otrzymała fabryczne oznaczenie KD, był Ernst Heinkel. Samoloty o wojskowej desygnacie D.I były produkowane przez zakłady Hansa-Brandenburg, oraz na licencji przez austriacką firmę Phönix. Ogółem powstało 95 myśliwców Hansa-Brandenburg D.I. Hansa-Brandenburg D.I była samolotem dwupłatowym. Kadłub wykonany z podłużnic drewnianych krytych sklejką. Płaty prostokątne, dwudźwigarowe, kryte płótnem, połączone ze sobą słupkami w kształcie skrzyżowanych liter X. Podwozie stałe, z goleniami oprofilowanymi drewnem.Samolot był napędzany silnikiem rzędowym Austro-Daimler. Samoloty wyprodukowane w Niemczech miały silniki o mocy 118 kW, w Austro-Węgrach o mocy 135 kW. Chłodnica najczęściej płaska na górnym płacie, rzadziej czołowa. Silnik osłonięty był blachą.D.I był uzbrojony w pojedynczy karabin maszynowy Schwarzlose kalibru 8 mm. Ponieważ samolot nie był wyposażony w synchronizator, karabin maszynowy wraz z zapasem amunicji umieszczono w opływowej obudowie umocowanej nad górnym płatem. Samoloty wojskowe Hansa-Brandenburg B.I niemiecki samolot szkolny, zaprojektowany i zbudowany w 1915 roku w niemieckiej wytwórni lotniczej Hansa und Brandenburgische Flugzeugwerke. Samolot Hansa-Brandenburg B.I został skonstruowany przez inż. Ernsta Heinkela w 1915 roku i w tym samym roku zbudowano jego prototyp. Nosił oznaczenie fabryczne Hansa-Brandenburg FD i był rozwinięciem poprzedniego samolotu D, którego zbudowano tylko ok. 12 sztuk. Podczas lotów próbnych nowy samolot wykazywał dobrą stateczność i łatwość pilotażu, w związku z tym rozpoczęto produkcję seryjną tego samolotu w dwóch odmianach: B.I – samolot szkolny i zbliżonej C.I – samolot obserwacyjno-bombardujący.Samolot Hansa Brandenburg B.I był zbudowany w układzie dwupłata i napędzany silnikiem rzędowym tłokowym Mercedes lub Austro-Daimler umieszczonym z przodu kadłuba Napęd: 1 silnik rzędowy, tłokowy, śmigło dwułopatowe, drewniane. Stosowano różne silniki o mocy 100-120 KM (75-90 kW) . Kadłub miał konstrukcję kratownicową drewnianą, kryty był sklejką. Za silnikiem znajdowała się w kadłubie odkryta kabina, w której z przodu siedział instruktor lub obserwator, a za nim uczeń lub pilot. W odmianie szkolnej B.I kabina była wyposażona w podwójne urządzenia sterownicze. Usterzenie miała klasyczne skośne, kryte płótnem, zamontowane na końcu kadłuba. Linki do sterów kierunku i wysokości poprowadzono na zewnątrz po obu stronach kadłuba, co miało ułatwić ich konserwację i ewentualne naprawy. Płaty dwudźwigarowe o kształcie prostokątnym, kryte były płótnem. Połączone były ze sobą po każdej stronie dwoma parami rozpórek, charakterystycznie pochylonymi nieco ku kadłubowi oraz usztywnione skrzyżowanymi cięgnami. Lotki umieszczono na końcach górnego płata.Odmiana obserwacyjno-bombardująca C.I różniła się od odmiany szkolnej tylko nieco innym kształtem usterzenia i mniejszą rozpiętością płatów oraz uzbrojeniem.Niewielką produkcję seryjną uruchomiono na przełomie 1915/1916 roku w Niemczech, a na większą skalę budowano je na licencji w Austrii, przez KuK Fliegerarsenal Flugzeugwerke w Fischamend. Samoloty budowane w Austrii otrzymywały numery ewidencyjne rozpoczynające się od numerów serii: 75, 76, 77, 78, 79, 178, 179, 278, 279.Ogółem we wszystkich zakładach do końca I wojny światowej wyprodukowało ponad 1500 samolotów Hansa Brandenburg B.I i C.I. Lloyd C.II austro-węgierski samolot rozpoznawczy i lekki samolot bombowy. Zaprojektowany i zbudowany w 1915 roku w wytwórni samolotów i silników Magyar Lloyd Flugzeug und Motoren Fabrik w Aszod. Na początku 1915 rok oblatano ulepszoną wersję tego samolotu oznaczoną Lloyd CII. Do jego napędu użyto silnika rzędowego Hieronymus 1 silnik rzędowy 6-cylindrowy o mocy 145KM. Silnik ten zamontowano w przedniej części kadłuba, przy czym jego górna część była nieosłonięta, co miało dodatkowo polepszać chłodzenie silnika, przez opływ powietrza jego cylindrów. Silnik był chłodzony cieczą, studzoną w chłodnicy czołowej. W kadłubie o konstrukcji kratownicowej drewnianej za silnikiem znajdował się zbiornik paliwa, a za nim odkryta kabina załogi z dwoma fotelami, osłonięta od przodu owiewką, tworzącą mały wiatrochron. Pierwszy fotel był przeznaczony dla pilota, tylny fotel dla obserwatora lub pasażera. Do tylnej części kadłuba przymocowano usterzenie klasyczne podzielone na stateczniki i stery. Usterzenie pionowe miało duży kąt skosu oraz dość dużą powierzchnię. Za silnikiem do spodu kadłuba zamontowano dolny płat, podzielony konstrukcyjnie na dwa skrzydła – prawe i lewe. Do dolnego płatu na oprofilowanych słupkach zamocowano górny płat, z lotkami na końcach. Oba płaty usztywniono cięgnami z drutu stalowego. Samolot miał solidną konstrukcję, dobre właściwości pilotażowe i niezłe osiągi. Wyróżniał się stosunkowo dużą prędkością wznoszenia. W związku z tym uruchomiono produkcję seryjną tego samolotu. W sumie w latach 1915 – 1916 zbudowano 100 samolotów tego typu, z czego 50 zbudowano w fabryce karoserii Wiener Karosserie und Flugzeugfabrik (WKF) w Wiedniu. Samoloty te stosowano w lotnictwie austro – węgierskim podczas I wojnie światowej przede wszystkim do celów rozpoznawczych, początkowo bez uzbrojenia, potem od 1917 roku z 1 lub 2 karabinami maszynowymi kalibru 7,92 mm, ruchomymi, montowanymi na obrotnicy w tylnej części kabiny i obsługiwanymi przez obserwatora. Używano ich również jako lekkich bombowców, wyposażano je wówczas w 90 kg bomb. Lloyd C.V austro-węgierski samolot rozpoznawczy. Wszedł do służby w 1917 roku.Wyprodukowano 144 egzemplarze samolotu. Po I wojnie światowej używane w lotnictwie polskim, z którego zostały wycofane w 1924 roku, a także ukraińskim oraz węgierskim. Konstrukcja dwupłat konstrukcji drewnianej kryty sklejką, podwozie klasyczne, stałe. Napęd 1× silnik rzędowy Austro-Daimler lub Benz Bz-Iva. Moc 138 kW (185 KM) (Austro-Daimler) 164 kW (220 KM) (Benz) Taube rodzina austriackich i niemieckich samolotów szkolnych i rozpoznawczych, popularnych przed I wojną światową, budowanych przez różnych producentów, wywodząca się od austriackiego samolotu Etrich Taube konstrukcji Igo Etricha. Pomysłodawcą i konstruktorem samolotu Taube był austriacki wynalazca i przedsiębiorca Igo Etrich. Zainspirowany pracą niemieckiego profesora Friedricha Ahlborna z 1897 o nasionach rośliny Zanonia macrocarpa, mogących szybować na dalekich dystansach, postanowił zbudować samolot o skrzydłach zainspirowanych kształtem tych nasion. Stając się jednym z pionierów lotnictwa, Etrich ze współpracownikami prowadził prace od 1900 roku, początkowo budując modele szybowców, następnie szybowce, korzystając przy tym z prac Otto Lilienthala. Pracował pod Trutnovem w obecnych Czechach, a od 1908 – w Wiedniu. W 1909 zbudował pierwszy samolot Etrich I Sterling, który wykonywał krótkie skoki, lecz nie był udany. 10 kwietnia 1910 został oblatany większy samolot Etrich II Taube, który okazał się sukcesem. Był to jednopłatowy jednosilnikowy dwumiejscowy górnopłat, wyróżniający się skrzydłami i usterzeniem poziomym o charakterystycznym kształcie, przypominającym ptaka w locie. Płatowiec był usztywniany za pomocą licznych drutów i zewnętrznego dźwigara pod skrzydłami, a funkcje lotek i sterów pełniły wyginane końcówki skrzydeł i usterzenia. Większość samolotów typu Taube miało rozpiętość 13,5-14,5 m. Stosowano różne silniki, przeważnie rzędowe ze stojącymi cylindrami, o mocy od 50 do 100 KM, rzadziej 120 KM. Taube od razu wykazał swoje zalety, przede wszystkim duże bezpieczeństwo lotu z powodu wielkiej stabilności i tendencji do samowyrównywania lotu. Opanowanie jego pilotażu było bardzo proste i, jak wynikało z reklam, dostępne dla każdego. O własnościach samolotu świadczy, że zarejestrowano co najmniej dwa przypadki, kiedy samolot sam wystartował z pracującym silnikiem, po czym wylądował po wyczerpaniu się paliwa. Wkrótce Taube uzyskał liczne rekordy odległości, wysokości i czasu lotu w Austro- Węgrzech.

Możliwość jest... dopóki nie zostanie ona wytypowana do udziału w derbach, później już takiej możliwości nie będzie

W sumie ja nie jojczę... ja tylko przypominam, ponieważ chciałbym po prostu pogadać na telefonie bez potrzeby przełączania się na wersję komputerową, gdyż ta na moim telefonie kiepsko chodzi, a mobilna chodzi całkiem nieźle.

kurcze i tak mnie nie stać w tym miesiącu ;__;

swoją drogą ile kosztuje wejściówka na kręgle?

buraki

Ojczyzna

robótki ręczne

logarytmy

Terabajt

Gombrowicz

alkohol

Nabuchodonozor