Spirlny byt Atlantis

-Dobrze pójdę z tobą,a później pójdziemy trochę popływać a co twego problemu to się jakoś zaradzi-uśmiech nie schodził z twarzy Hikari.Po chwili odezwała się znowu:-Możemy już iść - Usagi ruszyła za Alice.

-No nie wiem czy powinnyśmy tam iść,ale obiecaj że jeśli tam pójdziemy to pójdziemy na basen-Po czym na chwilkę się odwróciła i po dosłownie chwili znów stała przodem do Alice z widocznym zdziwieniem na twarzy-Co chcesz robić na strychu?-

Atlantis w duchu zaklną z powodu niepowodzenie pierwszego planu i wpuszczenia tu żołnierzy Gwardii królewskiej,jednak nie był to jego koniec gdyż było ich na szczęści tylko 6 z czego dwóch kierowało się w jego stronę.Atlantis szybką myślą nakazał Golemowi zaszarżować na przeciwników mając nadzieję że się tego nie spodziewają i nie będą mieli możliwości obronienia się przed takim ciężarem.A sam postanowił wykorzystać przewagę jaką sobie wypracował na początku walki.I zaczął skupiać zaklęcie zamrożenia które skierował na dwóch najbliższych i w mniejszym stopni dwóch z czterech którzy szarżowali na Zaawansowany konstrukt Bitewny.Wiedział że dzięki temu iż zmokli w wodzie którą wyczarował na początku będą bardziej podatni na zamrożenie mimo swoich magicznych pancerzy.W tym momencie nic nie słyszał tylko szum energii magicznej wypełniający jego i wszystko wokoło.Każda rzecz związana z Blue coraz bardziej utwierdzała go w przekonaniu że musi ich pokonać żeby móc ją ocalić.

W sumie to jesteś na dworcu.

Liść szukał drogi do budynku omijając wysoką trawę.Szedł powoli by w razie czego móc odskoczyć od anomalii.Wiedział że może to go kosztować życie dlatego był ostrożny.

Cavil z niecierpliwością oczekiwał raportów z poszczególnych prac a najbardziej go irytowało że jeśli tak dalej będzie to będzie musiał osobiście się zajmować nawet najprostszymi sprawami w obozie a wolał rozmyślać o następnych krokach planu. Maszyny Wysłane przez Leobena zaczęły wykonywać czynności przez niego zlecone.A tymczasem on sam ruszył dalej,szedł dalej mimo deszczu którego szczerze nie lubił ale jeszcze bardziej nie lubił gdy Cavil się wściekał.I dlatego starał się jak mógł by znaleźć coś pożytecznego. Sharon stwierdziła że zapas amunicji jest wystarczający na kilka dość dużych bitew więc przynajmniej nie będzie musiała słuchać wściekłego Cavila,lecz żeby móc dłużej pobyć w ciszy postanowiła pomóc komuś w obozie,a napatoczyła się Caprica zmagająca się z zadziwiająco dziwnym rozkazem Cavila.Lecz i jej brakowało informacji na temat tego zadania choć w były pewne zapisy w bankach danych na ten temat,dlatego obie zaczęły szukać tych kamieni.Im bliżej było nocy tym bardziej intensyfikowały swoje wysiłki. Zaś sam Cavil zajął się nasłuchiwaniem różnych częstotliwość radiowych.

1. Imię:Srebrny Kryształ(Pierwotnie),Ostateczna królowa Serenity(Przed ucieczką),Czarodziejka Srebrnego księżyca(Obecnie) 2. Rasa: Srebrny Kryształ/Księżycowy Człowiek 3. Wiek: Bardzo dużo 4. Płeć: Żeńska(Jako człowiek)/Brak(Jako Srebrny kryształ) 5 Wygląd: 6. Charakter: Zazwyczaj jest opanowana i kieruje się rozumem a także pilna lecz gdy straci panowanie nad sobą ujawniają się cechy Usagi Tsukino która posiadała ją jako Srebrny kryształ.Staje się wtedy bardziej emocjonalna co może wpływać na to iż może pokierować się sercem zamiast rozumem. 7. Historia:Istniała jako srebrny kryształ od bardzo dawna.Zmieniała miejsce od planety do planety aż wreszcie została,odnaleziona przez Księżycowy odpowiednik ludzi ukryta na księżycu Ziemi.Owi ludzie od razu zrozumieli jaką moc posiada i gdyby wpadła w niepowołane ręce mógłby zrobić naprawdę wiele szkód,dlatego przechowywano go w ukrycie i przekazywano pieczę na nim wybranemu rodowi księżycowych ludzi do którego należały zarówno królowa Serenity oraz księżniczka Serenity.Po śmiercie dwóch ostatniej posiadaczki kryształ przeniósł się na ziemię gdzie podzielił się kilka odłamków zwanych "Tęczowymi kryształami" Po wiekach rozdzielenia integralność Srebrnego kryształu została przywrócona dzięki Usagi Tsukino inkarnacji księżniczki Serenity.Kryształ od tego momentu zaczął wchłaniać niektóre cechy jej posiadaczki.Po wielu bitwach,srebrny kryształ mógł odpocząć na ponad 900 lat znów zaczęły się walki o niego.Zakończyły się tym że następną posiadaczką stała się mała dama zwana Chibiusą.Po nie posiadały następne pokolenia rodziny królewskiej aż do dni końca kiedy to śmiertelnie ranna ostatnia władczyni oddała wolność kryształowi łącząc z sobą i zmienjąc się w Ostateczną Królową Serenity.Było to połączenie Ostatnie królowej i Kryształu z zapisaną osobowością Usagi i samego kryształu.Po tym wydarzaniu przejęła władzę na tym co zostało z Kryształowego Tokio.Razem z pozostałymi Czarodziejkami zablokowały się w zamku ukrywając się przed ostatecznym Chaosem.Niestety i tu też je dogonił i zabił wszystkie czarodziejki oprócz niej gdyż w ostatniej chwili uciekła przez wrota czasu,i zablokowała je za pomocą księżycowego kosturu.W wyniku dziwnej emanacji energii z wrót straciła przytomność i jej ciało zaczęło dryfować w przestrzeni : "czasu i przestrzeni"Tam również straciła formę Ostatecznej królowej Serenity i zamieniła się w Czarodziejkę a to z powodu utraty większości wspomnień. Wycieńczoną odnalazła Czarodziejka z Plutonu a to miała ją w pierwszej chwili zabić za złamanie zakazu lecz zauważyła znak rodziny królewskiej i zabrała ją do Królowej Serenity znajdującej się w Srebrnym milenium przed zagładą.Czarodziejka z Plutona,ostrzegła Królowa żeby lepiej Pilnowała Córki gdyż następnym razem może jej nie znaleźć.Tego samego dnia odkryto iż mimo to że Znaleziona dziewczyna przypomina księżniczkę to nią nie jest lecz mimo tego poddano ją długotrwałej rekonwalescencji prowadzonej przez Czarodziejkę z Merkurego.Mimo całej kuracji nie odzyskała wspomnień a większość jej ekwipunku przepadło.Później przeszedł pełne szkolenie czarodziejki a także naukę.Kilka dni przed katastrofą poddaje eksperymentalnej terapii odzyskiwania wspomnień.Ułożyła się w podziemiach Srebrnego Millenium w urządzeniu które miało ją uleczyć a także chronić.Przespała tak tysiące lat,przez które urządzenie próbowało odtworzyć jej wspomnienia,a tymczasem Srebrne Millenium zostało unicestwione a także wydarzeń związanych z Ziemią.Niestety Większości wspomnień nie udało się odtworzyć,z powodu powolnego kurczenia się zapasów energii.To był jeden z powodów dla których zaczął się proces wybudzania. 9. Cel: Początkowo dowiedzieć się co się stało w Srebrnym millenium a także na wydarzeń związanych z ziemią. Ekwipunek Broń:Księżycowy Kostur.(Zgubiony w przestrzeni "czasu i przestrzeni") Diadem (Działa tak samo jak ten Czarodziejki z Księżyca tylko jest nieco potężniejszy ze względu na doładowanie Energi z ciała Czarodziejki Srebrnego księżyca.) Kryształowa Arka. Broszka przemiany 10. Umiejętności: Moc Srebrnego Kryształu (Musi wiedzieć że to umie) Moc przemiany postaci.(Potrzebne są do tego przedmioty) Księżycowy promień Walka wręcz Akrobatyka

a) Sailor moon po pokonaniu Galaxii b) Walka ze złem/Romans c) Multi-sesja ale chcę zaczynać od razu. d) Tyle co u ciebie e) Wszystkiego po trochę,czyli walka ze złem raz na jakiś czas a na co dzień zwykłe rzeczy i szukanie miłości.

Terg dalej kończył swoją strzałę jednocześnie jednym uchem przysłuchując się rozmowie dwóch kucyków.Z rozmowy ich próbował wyłuskać każdą informację nawet najmniejszą.Po sekundzie wstępnej analizy doszedł do wniosku że ktoś tu nie zna się na wielu rzeczach.Dlatego postanowił się wtrącić : -To że ty mówisz że jest cicho,nie musi być prawdą gdyż kucyki żyjące tu jak widzę są głuche jak pień i nie mają dobrego słuchu oraz coś co się tyczy ciebie droga pani,czy jesteś pewne swojej opinii w sprawie rany. -Po tym jak ukończy strzałę spojrzał na tą niby ranę i starał się ocenić ją.Po czym odezwał się do Harmonica :-Dużo jest możliwości,trudno więc ci odpowiedzieć ale inną trudnością jest to że coś jest wokół nas i jestem tego pewien.Te cienie w pobliżu nie są naturalne więc informacji ci nie udzielę dopóki nie będę pewien że jesteśmy sami.-

Terg kończąc pierwszą strzałę usłyszał że odzywa się nowy towarzysz.Terg podniósł wzrok na niego i odpowiedział: -Odpowiedź na pierwsze jest prosta,nie spodziewaliśmy się tak szybko natknąć na siły wroga,więc na teraz moje zmysły miały wystarczyć a co drugiego to można ich nazwać królestwem ciemność,złe istoty żywiące się energią kucyków a w lesie czai się ich wysłannik.- Zrobił małą przerwę i zmienił ton na bardziej groźny : -Nie radzę żadnych sztuczek,gdyż mnie nie da się zaskoczyć nawet teraz- Dalej skrobał strzałę.

-Masz rację że nie będzie, bo oto będę się starać,a więc możemy ruszać na dalszą wycieczkę po tym miejscu-I zaczęła iść z Alice.

Hikari ruszyła za Alice i w drodze z nią,odezwała się do niej:-Dziękuję ci za to co dla mnie zrobiłaś, więc postanowiłam się z tobą przejść.-I szła dalej z Alice.

-Mogłabyś spiąc je w ten sam sposób gdyż to jedyny sposób aby zapanować na tak długimi włosami jaki znam-Hikari czekała aż jej nowa koleżanka skończy.

-Muszę sama to robić w domu, długo to trwa i przez to spóźniłam się do szkoły wielokrotnie- Po czym podała jej szczotkę a sama rozpieła swoje włosy.

-Chciałem cię prosić pomoc w uczesaniu włosów, wprawdzie sama ale kosztuje wiele wysiłku i bólu.-Z oczu poleciało jak parę łez po czym spojrzała błagalnie na Alice.

-Możemy wrócić do pokoju, chciałam cię o coś prosić Alice.-Po czym ruszyła z nią do pokoju.

-A ja jestem Hikari Tsukinio - opowiedziała z uśmiechem na twarzy Issacowi.Po tych słowach zwróciła się do Alice:-Może poszukamy gdzie tu mogą mieć zegar lub stołówkę.-

Hikari odezwała się do Alice: -Pomożesz mi poprawić moje pismo bo pisze jak kura pazurem.-

Hikari podeszła i przytuliła się do Alice i zaczęła niej mówićtak cicho aby nikt nie powołany nie usłyszał:- to była książka mojej mamy i nie powinna jej otwierać bo się okazało że była gorsza niż myślałam.-

-Widzę że się znacie.- Powiedziała uśmiechając się Hikari a następnie zwróciła się do Yukine : -Moja Mamą jest Usagi Tsukino- Po tych słowach uśmiechnęła się.Wtem nagle ruszyła w kierunku który wpadł jej do głowy.W końcu doskoczyła do szafy i wyjęła książkę.Otworzyła i ją przeczytała parę linijek i zamarła bo pierwsza strona była koślawię zapisana.Po czym odłożyła na miejsce żeby źle się nie czuć i wolnym krokiem z głową zwieszoną wróciła do nowych znajomych.

-Z tego wszystkiego zapomniałam zupełnie a ja mam na imię Hikari-.A mówiła to już z lekkim uśmiechem na twarzy.Po krótkiej przerwie znowu zaczęła mówić- szukam książki mojej mamy i mam drobne obawy że będzie to książka beznadziejna.- Po kolejnej wypowiedzi lekko posmutniała.

Wtem Hikari przestała płakać i odwróciła się w kierunku nieznajomego, lekko otarła oczy i chwyciła i dzięki jego pomocy wstała na nogi i odpowiedziała mu : -ja zawsze tak mam, wielokrotnie o coś się przewracam i się tłukę a to boli.A ty kim jesteś.-.Zapytała Hikari.

Kiedy Hikari przeszukała tak intensywnie bibliotekę wpadła przypadkiem na kogoś o czarnych włosach i przywróciła się i zaczęła lekko płakać,mówiąc coś o wiecznym pechu.