Tisosek

Żeby nie było - dzięki.

Solar. Tylko i wyłącznie. Inni się nie znają

Co do Trum... odczepcie się od mojej siostry bo macie bana

Podtrzymam pierwotny głos, jedyny słuszny: GOBLIN!

Hm, popieram Trum. Niech będzie Vanadiss.

Nie wiem, czy to dawałem, ale dam jeszcze raz.

Jeden z moich ulubionych wozów. Piękne, szybkie i piekielnie mocne Maserati MC12.

Jest to grand tourer produkowany przez włoską firmę Maserati, który został zaprojektowany z myślą o serii FIA GT. W przeciągu lat 2004-2005 wyprodukowano 50 egzemplarzy tego niezwykłego samochodu. Jego cena wynosiła 600 000 euro.

Ten samochód został opracowany na podwozu legendarnego Ferrari Enzo, jednak od "pierwowzoru" jest większe w każdym z trzech wymiarów. Sercem tego wozu jest 6 litrowe V12 o mocy 630 koni mechanicznych i momencie obrotowym 652Nm, połączone z sekwencyjną skrzynią biegów Maserati Cambiocorsa. Pozwala to rozwinąć prędkość maksymalną równą 330km\h. Wszystko to miało pokazać, że po 37 latach Maserati ze swoim MC12 ponownie chce brać udział w wyścigach samochodowych.

Nadwozie, które zaprojektował Giorgetta Giugario, jest określane jako dwudrzwiowe coupe z dachem typu targa. Pomimo, że miał to być samochód wyścigowy, wnętrze zostało bogato wykończone materiałami takimi, jak włókno węglowe, skóra naturalna czy tkaniną o nazwie "Brighttex" (którą określa się jako "zbyt kosztowną do powszechnego użytku w przemyśle odzieżowym). Jednak wnętrze MC12 było krytykowane za brak radia, systemu car-audio oraz nawet miejsca do jego zamontowania.

Jak wcześniej pisałem, sercem tego Maserati jest 6 litrowe V12. Pozwala to na przyśpieszenie do 100km\h w 3,8 sekundy (jednakże redakcja Motor Trend Magazine osiągnęła czas 3,7 sekundy), natomiast do 200km\h wóz przyśpiesza w 9,9 sekundy. Czas przejazdu 1/4 mili to 11,3 sekundy, a pokonanie odcinka o długości 1km zajmuje już 20,1 sekundy. Jak na wóz tych rozmarów są to dobre osiągi.

Podwozie MC12 jest w pełni samonośne, a wykonane jest z włokien węglowych i nomexu. Zastosowano stabilizator poprzeczny, który usztywnia konstrukcję. Zawieszenie o dwóch wahaczach poprzecznych ze sterowanymi sprężynami śrubowymi za pomocą popychaczy zapewnia stabilność, aczkolwiek krytycy niekoniecznie zachwalali ten model Maserati za łatwość prowadzenia, jednak nie była to tragedia, a zawieszenie spełnia swoją rolę. Koła mają średnicę 19 cali, o szerokości 230mm z przodu oraz 330mm z tyłu, a ubrane są w opony Pirelli P Zero Corsas (odpowiednio 245/35 ZR 19 oraz 345/35 ZR 19). Hamulce tarczowe od Brembo spełniają swoje zadanie bardzo dobrze.

Wykonano 3 egzemplarze wyścigowych wersji o oznaczeniu MC12 GT1. Pomimo wysokich lokat w wyścigach w 2004 roku, FIA nie przyznawała punktów tym samochodom ze względu na brak homologacji. Samochód otrzymał ją dopiero przed ostatnim etapem w Zhuhai, gdzie zwyciężcą był właśnie MC12. Jednak rok później Maserati zdominowało puchar konstruktorów

Maserati MC12 Corsa, czyli samochód wyścigowy dla prywatnych właścicieli. Rozwinięcie modelu GT1, powstało tylko 12 sztuk, a 3 kolejne trafiły jako wozy testowe/promocyjne. Silnik ten sam co w podstawowej wersji, jednak tutaj generuje on zabójcze 755 koni mechanicznych, a masa własna to zaledwie 1150kg. Jest to pewnego rodzaju konkurent Ferrari FXX, ponieważ oda samochody nie posiadają homologacji drogowej.

BMW - darzę szacunkiem tą markę, ogromnym. Ba, nawet mój brat posiada Serię 3, dokładniej E46. Zawsze podobał mi się design tych samochodów, a wersje "M" powodują, że serce szybciej bije. Miałem okazję słyszeć piękny dźwięk nowej M5, zarówno na zewnątrz jak i podczas jazdy. Wrażenia niezapomniane.^^

SLS to prawdziwa bestia. Niezykle potężny i elegancki wóz, jednak jego wyścigowa wersja GT3... to wręcz zabójca. Mercedesowi udało się stworzyć godnego następcę "Gullwinga". Dobrze, że niektórzy producenci nawiązują do klasyków.

Większość Alf było świetnych. Żałuję, że to cacko nie trafiło do produkcji większej, niż zapowiedziane 9 sztuk. Alfa Romeo TZ3 Stradale:

Zaprojektowana przez Zagato piękna istota, która nawiązuje do modeli TZ1 i TZ2. Silnik? Potężne V10 o pojemności 8,4 litra i mocy 600KM - tak, ta sama jednostka, którą posiada Dodge Viper ACR. Coś cudownego.

Silverstone Circuit

Chyba najbardziej znany tor w Wielkiej Brytanii, ikona wyścigów Formuły 1. Bardzo kręty i wymagający tor, położony na granicy harbstw Northamptonshire i Buckinghamshire, został otwarty w 1947 roku i jest używany do dzisiaj. Od 1950 roku odbywa się tutaj Grand Prix Wielkiej Brytanii Formuły 1, jednak pierwszy wyścig o GP Wielkiej Brytanii rozegrano w 1948, zanim stworzono istniejące do dziś Mistrzostwa Świata Formuły 1. Od 2009 roku została podpisana nowa umowa trwająca 17 lat pomiędzy władzami toru Silverstone, która mówi o rozgrywaniu właśnie na tym torze GP Wielkiej Brytanii rok w rok. Obdywają się tu również zawody takich serii jak MotoGP, Porsche Supercup czy Le Mans Series.



Silverstone Circuit to stosunkowo długi tor. Jego długość to 5891 metrów, liczba zakrętów to 18, jednak pozwoliło to na ustanowienie rekordu okrążenia wynoszącego 1:30,874. Dokonał tego Fernando Alonso w 2010 za sterami bolidu ze stajni Ferrari. Możliwe są również inne warianty toru, odpowiednio: 3619 metrów (10 zakrętów), 2638 metrów (6 zakrętów) oraz 1281 metrów (5 zakrętów). Na tym torze został też ustanowiony światowy rekord w przeżytym przeciążeniu. W 1977 roku podczas kwalifikacji, David Purley rozbił się o ścianę. W wyniku tego na odcinku 66cm wyhamował z 173km\h do 0km\h i poddał się działaniu przeciążenia o wartości 179,8G, co do dziś jest absolutnym rekordem.

Ciekawostką jest fakt, że w 1943 roku na miejscu toru wybudowane zostało wojskowe lotnisko, które w czasach II wojny światowej służyło za bazę lotniczą bombowców RAFu. Po zakończeniu działań wojennych obiekt wzbudził zainteresowanie u fanów motoryzacji, przez których lotnisko zostało przekształcone w tor. Tak narodził się Silverstone Circuit.

Circuit de la Sarthe

Jeden z najbardziej znanych torów wyścigowych na świecie. To tutaj, na tym torze, położonym w miejscowości Le Mans we Francji rozgrywa się każdemu znany wyścig wytrzymałościowy Le Mans 24h, który pierwszy raz rozegrano w 1923 roku.

Circuit de la Sarthe to jeden z najdłuższych torów na świecie, jego aktualna konfiguracja ma długość 13629 metrów. Był to również bardzo niebezpieczny tor, głównie przez prostą "Mulsanne Straight", na której w latach osiemdziesiątych kierowcy osiągali prędkości dochodzące do 400km\h! Z tego powodu w roku 1990 na tej prostej dodano 2 szykany, aby ograniczyć rozwijane prędkości. Dzięki tej prostej, rekord prędkości tego toru do teraz wynosi 405km\h (251.7 mil na godzinę). Został ustalony 11 czerwca 1988 roku przez Rogera Dorchy'ego w samochodzie WM P87.

Bugatti Circuit

Tor wyścigowy dobudowany w 1965 roku do Sarthe, który wykorzystuje prostą startową oraz dwa pierwsze zakręty Dunlopa. Ma długość 4180 metrów i jest wykorzystywany do wyścigów serii DTM oraz MotoGP. W 1967 roku na tym torze odbyło się Grand Prix Francji Formuły 1. Zwyciężcą był australijski kierowca Jack Brabham.

Oba wozy mają unikalny design. Bardzo udany. Nowy Challenger odziedziczył dużo po poprzedniku, również widać jaka moc w nim drzemie, jednak w tym przypadku... wygrywa wersja z 1970. W przypadków muscle carów zawsze byłem za ich pierwowzorami. Budzą niezwykły podziw we mnie. Proste, acz zarazem unikalne wykonanie nadaje staremu Challengerowi odpowiedniego charakteru i tej mocy. Czyli jak się już pewnie domyśliliście - wolę wersję z 1970 roku. MOCY!

Ciekawy design, chociaż jak dla mnie lepiej prezentuje się ich stary, dobry S7. Teraz moja ulubienica. Piękna, potężna i zabójcza Zonda R.

Dobry nawet kawałek od Tiesta, jednak dla mnie cudowny to nie jest. 7/10 Trochę polskości: A.R.D.I. & Ren - Infinity! -

INFORMACJA OD SPINWIDE'A: Jeżeli ktoś coś od niego chce, ma jakąś sprawę/prośbę/chce pogadać lub cokolwiek, to dzisiaj jest on niedostępny z powodu problemów natury technicznej (internet). Jest MINIMALNA szansa, że będzie dzisiaj osiągalny - zależy od jego internetu. Dziękuję.

Pierwszy Ślązki Zorganizowany Ponymeet, 15 grudnia 2012r. Zbiór zdjęć ode mnie i Karcjanny, cytat z wątku o meecie, żeby się nie zgubiło. http://www.mediafire.com/?l4paygzu8z5pdlb - pierwsza paczka zdjęć, KONKURS COSPLAY! http://www.mediafire.com/?wakimp4cvv3fpz7 - druga paczka, sztuczna, wywiad z PhosiQ'em http://www.mediafire.com/?pjz329kd7h86hoh - zakończenie meetu i rozdanie nagród! http://www.mediafire.com/?1u1mgiq6rk7vh4z - chyba najbardziej oczekiwana czwarta paczka, a w niej różne różności oraz zdjęcie grupowe! http://www.mediafire.com/?bdmgs6060pam396 - BONUS 1, czyli super specjalna edycja Stachulowa! http://www.mediafire.com/?fwffa0nokxaw1la - BONUS 2, czyli megasuperdupermadafaka paka! Czytaj zaginione ujęcia od Karcjanny, czyli Pani Fotograf meetu.

Michał (hebr. מִיכָאֵל – Mîchā’ēl) – imię męskie pochodzenia biblijnego wywodzące się od jednego z archaniołów. Po hebrajsku znaczy "któż [jest taki] jak Bóg". Krótko i na temat...

ME GUSTA! NHL13! <3 Wolę oryginał, ale ta wersja też ma swój klimat. Tak czy siak 10/10! Teraz trance'owy Tune of The Year 2009, czyli Armin van Buuren pres. Gaia - Tuvan

Huhu, mocne, mocne! Podoba mi się, 9/10.

- jeden z moich ulubionych kawałków, po prostu ma dla mnie "to coś".

Nick: Trumusia! Av: Me gusta. Sygna: Rusz tyłek i zrób jakąś User: Świetna osoba <3 Czy, jak to ona mówi, "bista".

Jadę. Ale nikomu nie powiem kiedy, jak i czym i na ile. :> To będzie słit-surprise.

Nie mój styl, aczkolwiek ciekawe. 6,5/10.

O tak, lubię to! Wkradło się prawie do serduszka, więc daję 9/10. :> Z reguły tego typu brzmień nie słucham, ale to jest dla mnie bardzo dobre.

Nie czuję, 5/10.