delet this

- JA SIĘ NIE BOJE! Po prostu jestem zestresowana. Wiesz jakie to uczucie gdy musisz wykonywać pracę wpisaną dla całego gatunku?

Powiedziała opatrując ranę zwierzęciu...

- A twoim zdaniem jak mam o wszystko zadbać?

Biegała od zwierzaka do zwierzaka i leczyła jego rany.

- Jestem jedynym wilkiem natury. Tylko ja dbam tu o to wszystko. Muszę zadbać oby jak najmniej niewinnych leśnych zwierząt zginęło z  powodu innego niż starość, czy polowanie!

Dyszała niespokojnie spoglądając na las. Prawię zemdlała.

Wilczyca weszła do środka i zaczęła gadać z jakimś gościem....

-Jeszcze chwilę trzeba będzie pozałatwiać...

Patrzała się na rozmowę. Oderwała się od drzewa trzymając łapę blisko niego. Było coraz lepiej....

- Jestem jedna jedyna. Nie! Mam jeszcze za mało pracy!

Loca podeszła do drzewa.

- Co wy zrobiliscie! Jak wy śmiecie ?!

Objeła drzewo, a kora zaczęła powoli odrastać.

Loca wyczarowała schron z bloków skalnych i zabrała do niego okoliczne zwierzęta.

- Jako ostatni wilk natury mam obowiązek je chronić !

- On może być niebezpieczny! I co z tego, i tak jest słodki...

-Aw. Smoczek jaki słodki. Dawno żadnego nie widziałam! 

(To jest ta przygoda?)

"Ta energia jest potężna. Zaraz ją wchłonę i zawładnę wszechświatem!".

Ja i ta moja bujna wyobraźnia.

Whaaat?

Lubi to coś co się fajnie kręci :3

Ma swego OC :3

Ma DA i rysuje :3

Powoli i skulona podchodziła do miejsca hałasu...

- Co-co się stało?

- Widzisz Jacob, każdy magiczny wilk ma swoją "ciemną" i "jasną" stronę. Tylko medalion pozwala na pełne kontrolowanie obydwóch. W obecnej chwili ta pierwsza próbuję przejąć kontrolę. Nie mam wtedy wpływu na nic co robi. Przyglądam się tylko bezczynnie...

(Może da się ciebie zabić światłem :3

Dym zaczął okrywać ją w całości. Oczy błysnęły dzikością. A jej głos zaczął się zmieniać na mroczniejszy. Nabrał lekkiego echa. Roślinne znaczenia na jej ciele zanikały, a na ich miejscu pojawiały się ostre jak szpikulce ciernie. Dyszała patrząc się na nich. Warknęła. Po chwili ocknęła się i rzuciła na ziemię. Dym zszedł. Ustawiła się w koncie i kołysała się mówiąc:

- Ja nie mogę tak żyć.... ja nie mogę tak żyć....

Widziała przelotne spojrzenie Jacoba. Prychnęła. Podeszłą do starca i zaczęła zagadkowo mu się przyglądać...

(Facepalm. Fajnie.że napisałeś xD)

- Proszę opuście broń. Ja chcę z wami pogadać.....

- Tak tylko będę żyć całe 1600 lat. Mało....

W jej oczach zabłysnęło światło, a dym powrócił.

- Są nieśmiertelni i jeszcze mają problemy. Głupcy!

-I tylko z tego powodu takie zamieszanie? Ty to masz poważne problemy....

Loce na łapie znowu pojawił się dym. Zignorowała to i pobiegła zobaczyć co się stało.

Spojrzała się na Jacoba.

- Czyli nie tylko ja mam ciężkie życie.

- Przepraszam. Teraz rozumiesz czemu muszę znaleźć ten medalion? Ciemna strona mnie się odzywa.....

- Idę spać. Jakby mnie ktoś szukał będę we własnym koszmarze....

- Do czasu. Nie widziałaś co się ze mną działo sekundę temu?

Szepnęła z żalem w głosie.