delet this

Loca szepnęła z oddali.

- To nie wasza wina... sama jestem sobie winna.... Po prostu jestem potworem.....

Ban bo zdradź mi ją.

- Ją już dzisiaj nie mogę. Ide spać. Przynajmniej dzięki mnie ktoś nie będzie głodny.

Poszła w odmety lasu. Było ją widać, ale ona się nie zbliżała.

Bqn bo wat?

Ban bo Guilmon jest Kawaii.

Ban bo odciągacie mój umysł od guilmona.

Ban bo nie wiem czemu.

Ban bo nie doceniasz digomono- kucykowy parling jest supcio!

Ban bo wpisz w google.

Ban bo Guilmon x Derpy numero uno!

- Ja zawsze jestem słaba w czasie zaćmienia. Pozostaje mi tylko szukanie zanim kogoś skrzywdzę.

No cóż. Nie jestem drewnianym wilkiem (jak Król mógł w ogóle tak pomyśleć?) ale czy znajdzie się dla mnie choć pici- pici posadka?

-Nie mam pojęcia, wypadł mi podczas ucieczki przed kłusownikami...

- Jest to kawałek zielonego kryształu o dość wyczuwalnej mocy, zawieszony na sznurku. Czasem zdarza mu się świecić...

(czy nie wydaję ci się to za proste)

Spojrzała na medalion z worami pod oczami.

- To nie on....

Znowu łza spłynęła jej po policzku.

- Ja już pójdę spać..... jutro wznowię poszukiwania.......

Przez chwilę w wilczycy pulsowało czyste zło. Jej futro spowił czarny dym, a oczy błysnęły jasnym światłem. Cofnęła się do tyłu. Dym szedł..

- Muszę jak najszybciej znaleźć ten medalion. Sen poczeka!

Strzelałabym..

Co byś zrobił będąc żaluzją?

- Stamtąd skąd ja pochodzę nie ma takich stworzeń. Czemu się odwadniam? Zgubiłam swój medalion...

Skoczyłabym z wieżowca :3

Co byś zrobił gdyby skazano cię na śmierć za próbę samobójstwa?

Ban bo znowu demonstruję jak lubię Digimony

 

http://global3.memecdn.com/derpy-guilmon_o_838581.jpg

Loca otarła łzy. Podeszła do nich.

- Co to za drewniane wilki?

Przechyliła łeb z zaciekawienia.

(Wiem! Ale moja rasa niestety jest często z nimi mylona...... Niestety....)

(Oh poważnie przez drewniane wilki? Chodzi ci może o wilki natury?)

(Jaką znowu kołderkę)

*Podniosła łapy do góry*

- Przy- przyszłam do was dołączyć....

Przybyła z odmętów lasu całkowicie skołowana..

-Nie znalazłam.... czy o oznacza że zostanę taka już na zawszę?

Po policzku pociekła jej łza. Podeszłą w stronę księżyca.

-Co jeśli go nie znajdę? Nie! Nie mogę się poddać...nie mogę skrzywdzić ani jednej osoby więcej..

Pociekła jej druga łza. Spojrzała się na księżyc.

- Czyżby moje stado tak szybko o mnie zapomniało? 

Skuliła się i ledwo powstrzymywała płacz.

(ją się piszę)

- Idę poszukać. Swojego medalionu. Nie chcę być dłużej dwułapnym dziwadztwem...