Rarityn

Dzień Dobry. Chciałbym zaprezentować tu moje pierwsze ''broniakowe'' opowiadanie, które stworzyłem chyba całkiem przypadkowo. Nie mam pojęcia co tu napisać, więc po prostu podeśle linka do pierwszych dwóch części. Margaret jest zwykłym, szarym kucykiem zamieszkującym Equestrię. Odkąd spełniają się jej marzenia jej życie staje się słodką wisienką na torcie. Jako wyższa sekretarka pałacu leży na niej ogromna odpowiedzialność, której ta nigdy nawet nie próbowałaby stracić. Jej wymarzona robota jest jednak tylko przedsionkiem tego co chce osiągnąć, przeżyć i zobaczyć. Co stanie się jednak kiedy na jej drodze pojawią się problemy, nad którymi nie będzie miała kontroli? Jej psychika zostanie wystawiona na próbę. Jak daleko będzie w stanie się posunąć? Czy zdoła przełamać mury i dojść po trupach do celu? Do czego jest zdolny jeden, mały, niepozorny kucyk? Czego wymaga od nas poświęcenie? Część I Część II

Powiem szczerze, że też mi się tak wydawało przez spory okres czasu. Myślałem, że chce się od nas odsunąć, że może tego potrzebuje. Nie wykluczałem również tego, że po prostu ma mnie dosyć i chce zaprzepaścić kontakt. Zresztą, jedyny obecny kontakt jaki z nią ma jest jej ask... Ale mniejsza o to. Zgadzam się, jakaś luka w jej kontaktach, wolnym czasie została zapełniona przez MLP. Na początku nie zwracałem na to zbytniej uwagi, że tak obsesyjnie wymyśla, rysuje, opisuje kuce. W jej ''archiwum'' rysunków czy opowiadać jest tego naprawdę sporo, systematycznie tworzy je od nowego roku. Może to jej hobby? W każdym bądź razie woli to niż pogadanie ze znajomymi, przynajmniej takie daje mi znaki. Może więc zacząć szukać w sobie duszy kuca i spróbować podzielić z nią te hobby? A może dać jej czas i szczerze pogadać? Nie wiem, co sugerujecie? :(

Hyhy tak się składa, że jestem jakimś małym fanem anime (a w szczególności nighcore) i nie raz próbowałem ją tym zarazić... bezskutecznie, woli cięższe brzmienia, a za samym anime nie przepada.

Dziękuję za wszystkie komentarze. Co do naszego wieku... owa Dominika skończyła już 15 lat, ja jestem rok młodszy. Wszystko to zaczęło się już dawno, nie 2-4 tygodnie temu. Serial zaczęła oglądać w sierpniu tamtego roku, ale na początku jakoś to tak na nią mocno nie oddziaływało. Zaczęło to być zauważalne od jakichś dwóch miesięcy, może trochę więcej. Jest to już dosyć spory wynik, dlatego obawiam się, że szybko się to nie skończy, skoro wciągnęła się na dobre. Tak, ''przyjaźń to magia'', chociaż wydaje mi się jednak, że po oglądaniu tego ona odbiera jakieś inne sygnały. Poczekamy.

Hej, cześć i czołem. Szczerze powiedziawszy, nie miałem pomysłu gdzie mogę napisać ten temat, ale wybrałem to miejsce. Mam nadzieję, że się nie pomyliłem, niemniej jednak jeżeli to zrobiłem, proszę o przeniesienie wątku do odpowiedniego działu. Tak na początku trochę to sprostuję, bo wbrew pozorom nie jest to spamerski temat, a całkiem poważny, przynajmniej dla mnie. Sam fanem mlp nie jestem, a konto tu założyłem tylko po to aby napisać tu opowiadanie (nwm co mnie naszło, aby pisać o kucach), ale w końcu i tak tego nie zrobiłem. Ale nie ja, lecz moja koleżanka interesuje się tym serialem, często go ogląda, czy rysuje kucyki. Szczerze powiedziawszy, nic do tego nie mam, że się tym fascynuje, ale odkąd poznała bliżej historię MLP trochę się zmieniła... Okej, może trochę więcej niż trochę. Sama długo się spierała, czy zdradzić mi, że lubi kucyki (wcześniej się z tego ze mną nabijała....), ale tak czy siak to zrobiła. Tak, tak, szczerość przede wszystkim, mimo to jej relacje i pokazywany nam (innym znajomym) sposób bycia uległ zmianie. Na początku jakoś tak zrobiła się strasznie awanturnicza, ale chyba nie ma to dużego powiązania z serialem. Dopiero później przestała utrzymywać z nami kontakty. Zaczęła pisać, rysować, tworzyć kuce. Mówię serio, działo się to wręcz obsesyjnie, często nawet nie chciała porozmawiać, wolała pisać fanfiki. Nie mam jej tego za złe, to jej życie, ale jest mi trochę smutno. Bronies, nie znam się na waszym świecie, ale powiedzcie mi, jak to z wami było. Też przeżywaliście taką falę obsesyjną, przechodziła? Jest jeszcze ratunek dla Dominiki? Co o tym sądzicie. Proszę, piszcie, bo nie wiem co mam o tym sądzić. Rarityn.

Nie oglądam seriali.

1. Nie, nie czytałem. 2. Tak, słyszałem. 3. Nie. 4. Raczej tak. 5. XIX wiek zawsze spoko. 6. Tak szczerze, nie widziałem jej jeszcze w odcinkach (obejrzałem stosunkowo niewiele), ale wygląda dobrze. Nie razi w oczy jej wygląd, wygląda na zabawną postać. 7. W Anglii byłem raz, i mi się podobało. Lubię klimat tego państwa, który bardzo różni się od tego w Polsce... Co do Japonii - chciałbym pojechać. Państwo wydaje mi się ciekawe. 8. Lubię anime. 9. Lyra? 10. Nieeee. 11. W Norwegii byłem i bardzo mi się podobało. Do Islandii mnie jakoś nie ciągnie, niezbyt interesujące wydaje mi się to państwo. 12. Ehem. 13. Nie. 14. Taaak. 15. Wydaje mi się, że niezbyt długo. Pojawiłem się tu głównie z powodu opowiadań, a potem kto wie co się ze mną stanie. Brak zdania. 16. Ehem. 17. Szczerze? Żadne z nich.

Przede wszystkim dobre komedie.

Dzięki za miłe powitanie . Postaram się teraz odpowiedzieć na wasze pytania. 1. Muzykę lubię, nawet bardzo słuchać. Jest ona pewną receptą na problemy i stres w życiu. 2. Każdej. Wszystko co mi wpadnie w ucho, nie ważne jaki gatunek. Trudno jest mi więc konkretnie określić jakich gatunków słucham. 3. A gram. 4. Gatunek - przygodówki. Nie ważna jakie, oby miały ciekawą fabułę i akcję. Gry bez fabuły, uważam za puste - ale są wyjątki. 5. Dużo by tu wymieniać, głównie chyba Spore i tym podobne. 6. Ehem, po części się interesuję. 7. Patrz 4,5. 8. Nie znam. 9. Nie. 10. Co do drogi którą idę przez świat ---> Świat się zmienia, razem z drogami - życie. Pozdrawiam

Aloha! Po wielu ciężkich próbach, walkach i sporach, udało mi się aktywować konto na tymże forum. Nazywam się Kacper, i mam czternaście lat. Nie jestem pewny co oznacza dokładnie pojęcie ''brony'', także trudno mi jest stwierdzić czy nim rzeczywiście jestem. Samym serialem niezbyt się interesuję, często mnie zanudza, ale bywają też odcinki które przekraczają moje oczekiwania. Moją ulubioną postacią jest Rarity i Lyra. Najlepszy odcinek - Impas. Interesuję się wszelką historią, i wszystkim po troszku. Na forum zawitałem z jednego głównego powodu - opowiadania. Słyszałem, że znajduje tu się kilka świetnych opowiadań (jeżeli ktoś by mógł, byłbym wdzięczny gdyby mi ktoś jakieś polecił ), zresztą sam zamierzam opublikować tu moje. Mam nadzieję, że będę dobrze się tu bawił.