Mały Hehesz

N: Bardzo się Heheszowi podoba. Krótka, miła i kojarzy się Heheszowi z tą wytwórnią filmów animowanych "Pixar"

A: Jej własny rysunek, za co duży +

S: Montre cytaty i spoko deviantart.

U: Wydaje się bardzo ciekawą osobą. Dusza ambitnej artystki. Rozwijaj się dalej!

Czeeeść

Ciasteczka?

N: Rozpoznawalny.

A: Heheszowi ostatnio jakoś spodobały się okrągłe avatary :3

S: Mało kreatywna, prosta i na temat. Jak kto woli.

U: Świeży na forum, więc Hehesz nie miał okazji poznać, ale wydaje się spoko. Może czas poznać :3

.

((Odchodzę z sesji. Nie żeby coś, bo sesja jest super i chciałabym dalej grać, ale poprostu się pogubiłam, nie wiem co moja postać robi i gdzie wszyscy są. Miłej gry ))

((Gdzie Wy wszyscy? :') ))

((A mógł Hehesz pchać swoją postać na dach budynku gdy jeszcze wszyscy się tam pchali, ale uznał to za mało oryginalne :') ))

Laura nie za bardzo miała pojęcie co teraz będzie robić. Zaczęła włóczyć się po mieście bez konkretnego celu nie mając gdzie się podziać.

((Moja postać tak bardzo sama xd ))

-Nie... Nie idę w tamtą stronę. No to... Pa.-powiedziała z lekkim uśmiechem.

-Nie, właściwie to nie mam żadnych szczególnych planów.-odparła spokojnie.-A dlaczego pytasz?

-Przepraszam, nie chciałam Cię urazić. Jestem Laura-podala chłopakowi rękę.

Laura uśmiechnęła się serdecznie.

-Po prostu zastanawiałam się co masz napisane na tej kartce i w jakim języku, bo patrzyłeś na nią jakbyś nie potrafił czytać. Emmm... lub nie potrafiła?-odparła dziewczyna najgrzeczniej jak potrafiła, będąc ciekawa z kim ma do czynienia. Nigdy nie była dobra w rozróżnianiu płci, jeśli ktoś nie nosił sukienki.

Dziewczyna widząc chłopaka gapiącego na kartkę w taki sposób, jakby odczytywał starożytne hieroglify, lub jakby miał co najmniej poważne trudności z czytaniem, nie mogła powstrzymać się od uśmiechu, który później przerodził się w głośny śmiech. W rezultacie to ona wyszła teraz na debilkę śmiejąc się jak wariatka na środku ulicy. Ale to uświadomiła sobie dopiero po napadzie śmiechu.

Laura kupiła w spożywczym bułkę, która stała się jej śniadaniem. Stanęła gdzieś z boku i jedząc zauważyła pewną osobę. Przypatrywała się jej uważnie nie mogąc odgadnąć czy patrzy na chłopaka, czy może dziewczynę. ((Tak Ukeź, tak. O Ciebie chodzi ))

Po jakimś czasie Laura postanowiła wybrać się do Ajacco. Tam zawsze było coś ciekawego. Czy to pościg wojsk za innym Semantem, czy choćby zwykła bójka dzieciaków na ulicy. Po za tym zaczynałą odczuwać głód, więc wypad do sklepu nie zaszkodzi. Wstała, po czym szybkim krokiem skierowała się w stronę Ajacco.

Laura stała nad przepaścią jednego z klifów w Clabbermount. Uwielbiała to robić, a że nie miała nic do roboty, bo żyła z drobnych kradzieży wciąż szukając pracy, to czemu by nie podarować sobie tej drobnej przyjemności? Co jakiś czas czuła lekki podmuch wiatru rozwiewający jej włosy. Usiadła tak, by nogi zwisał jej z klifu i skierowała wzrok ku niebu. Nadchodził kolejny, monotonny dzień.

Angela była zakłopotana całą sytuacją. Nie zdążyła się nawet rozgościć, a już działy się jakieś dziwne rzeczy. Nagle usłyszała muzykę. Doszła do źródła dźwięku i przysłuchiwała się grze na fortepianie.

-Ślicznie grasz-powiedziała gdy dziewczyna skończyła utwór.

Imię: Laura

Nazwisko: Wood

Wiek: 15 lat

Zdolność Semanty: Przemiana w dowolne zwierzę na krótki okres czasu, im większe zwierzę tym więcej siły traci.

Cechy Charakteru: Lojalna,wrażliwa, łatwo przywiązuje się do ludzi

Wygląd: Niska dziewczyna, 155cm wzrostu, jasna skóra, długie, sięgające do kolan, białe włosy i czerwone oczy.

Historia: Laura od zawsze uwielbiała chodzić do lasu. Gdy pewnego dnia na spacerze odkryła swoją moc przemieniając się w zwierzę, był to dla niej tak duży szok, że nie potrafiła już żyć tak jak przedtem. Poczuła odpowiedzialność za wszystkich Semantów i od tamtego czasu już nigdy nie wróciła do domu. Jej marzeniem jest kiedyś uciec z miasta i rozpocząć nowe życie.

Angela poslusznie poszła za kobietą. Była ciekawa wyglądu pokoi i współlokatorów, ale z drugiej strony to całe miejsce sprawiało, że ciarki przelatywały jej po plecach. Miała tylko nadzieję, by ten dom zastąpił jej ten prawdziwy, rodzinny dom.

Dziewczynka nie wiedziała gdzie zaszła pomyłka, bo okazało się, że nie jest spóźniona, ale jest wręcz za wcześnie. Nie interesowało ją to jednak w tej chwili.

-Dzień dobry-odparła wchodząc do środka i rozglądając się z zaciekawieniem.

Angela dotarła do sierocińca. Chciała zrobić dla samej siebie niespodziankę więc cały czas miała zamknięte oczy. Policzyła do trzech i otworzyła je z szerokim uśmiechem na ustach, który po chwili zniknął. Nie tak wyobrażała sobie swój nowy dom. Do tego się spóźniła i wszyscy na pewno już są w środku. Mimo swych obaw podeszła powoli do drzwi i zapukała.

Hehesz tu wchodzi z nadzieją dostania muffinki a tu takie oszustwo. No poprostu Hehesz nie rozumie jak tak można okłamywać bezbronnych ludziuff. Kto Cię czegoś takiego uczy, co? :c

Ale i tak witam Cię serdecznie. :3

Pozwól, że Hehesz dołączy.

Co to jest?

Heheszowaty Tapatalk

((Hehesz powinien dostać od Was porządne lanie za to że tak zaniedbał sesje. ;_; Ale Hehesz ostatnio miał dużo na głowie i poprostu nie miał czasu na prowadzenie sesji. A tu przychodzi, 387 powiadomień i nie ogarnia niczego. Hehesz straaszliwie Was przeprasza za to wszystko, ale nie ma nic na swoją obronę. Zwyczajnie Hehesz nie powinien zakładać tej sesji, bo teraz nie jest w stanie jej prawidłowo prowadzić. Co się stało to się nie odstanie. Lecimy dalej. KP Draft RedLine zaakceptowane.))
Next Day

Azusa obudziła się na ziemi w postaci wilka. Nic nie pamiętała z ostatniego czasu, ale strasznie bolała ją głowa. Ociężale wstała i rozejrzała się. Nie była w swoim stadzie. Zaczęła szukać drogi do domu.