gore Izolacja [Grimdark] [Gore] [Horror] [Adventure] [Oneshot] [Sad]

[Insanus.AD]

 

Oto krótka historia bezsilności, strachu, bólu i krzyku, którego nie usłyszał prawie nikt. Osamotnienia wśród gęstego mroku i sidłach z których nie ma ucieczki. Pytań na które zabrakło odpowiedzi.

Uwaga: Fanfic zawiera sceny szczególnego okrucieństwa oraz wulgaryzmy i jest niewłaściwy dla wrażliwego czytelnika.

Link:

https://docs.google.com/document/d/1yA2G7rVAMcPftn19n0osO5Q7cYm1pDKrui8Ze_wznHw/edit?usp=sharing

 

Prace nad opowiadaniem wciąż trwają. Opowiadanie może zostać nieznacznie poszerzone, w celu wyjaśnienia pewnych wątków. [Edit 31.03.2020 : Nie, jednak nie.] Możliwość zostawiania komentarzy i sugestii na dokumencie jest po to by z niej korzystać w przypadku znalezienia błędów, o co też bym prosił

Miłej lektury.

Edytowano Marzec 31, 2020 przez Insanus.AD

[RottenBlood]

Wow, całkiem niezłe

 

[Insanus.AD]

Dziękuję 

[Obsede]

Jest to dość dziwne, ale w dziale My Little Necronomicon nie spodziewałem się znaleźć aż tyle porządnych fanfików! Co prawda wynika to zapewne z faktu, że za mało szukałem tych złych, ale jak na razie średnia jest i tak dość wysoka. Nieszczęściem w szczęściu będzie to, że „Izolacja” autorstwa Insanus. AD jest wyjątkiem od tej (dobrej) reguły. Nie znaczy to jednak, że jest źle. Oj nie.

 

W „Izolacji” nie ma zbyt wiele fabuły, chociaż o dziwo, dzieje się tutaj dość dużo. Zaczyna się jak kolejny odcinek serii opowieści przy ognisku. Gdy jednak po nocy wstaje świt okolice obozowiska a nawet cały  las spowija mgła... witajcie w Silent Ponyville... znaczy się w świecie „Izolacji”!

 

„Izolacja” ma w sobie coś, co przykuwa uwagę. Jest nią atmosfera tajemniczości tego co się dzieje dookoła. Zaskakujące jest to, że jest to czynione stopniowo, pomimo faktu, że fanfik jest bardzo krótki. Co prawda ceną za ową tajemniczość na tak niewielkiej ilości stron jest brak odpowiedzi na nieomalże każde z pytań, stawiane przez czytelnika. Ja także nie będę ich stawiał w tym miejscu, gdyż podejrzewam, że komentowany fanfik jest oneshotem nie tylko z nazwy, ale dosłownie nie ma sensu do niego wracać po raz drugi.

 

Właśnie, czemu bawiłem się dobrze? Może dlatego, że autor sięgnął po pewne znajome klisze z opowieści grozy? Z całą pewnością „Izolacja” nie pretenduje do miana oryginalnego utworu. Poza wątkami z Silent Hill, odnajdziemy też tutaj fascynację body horror i inne rzeczy, które skądś znam, ale nie pamiętam skąd.

 

I w zasadzie te zalety w pewnym momencie przechodzą w wady. O ile fanfik zaczyna się dość spokojnie, atmosfera tajemnicy a potem grozy narasta stopniowo, tak później całość zaczyna przyspieszać. I pewnie nie to jest problemem. Problemem jest próba wyjaśnienia tego. Ma ona sens tylko w sytuacji, gdyby napisano kontynuację. Tej jednak brak. W efekcie końcówka, a tak właściwie ostanie trzy strony, są dość chaotyczne. Nie będę jednak dokładnie zgłębiał tego tematu.

 

Problemem jest również forma. Zdarzają się powtórzenia a jedno zdanie brzmi dziwnie:

 

Cytat

Były blisko ucieczki z tego przeklętego miejsca, z kolei Rarity była blisko podjęcia decyzji, by zbudzić wszystkich i zmobilizować do jak najszybszej ucieczki.

Jednak nie jest też pod tym względem źle, sądzę, że nie jest to pierwszy fanfik autora, a jeśli jest to debiut to jest całkiem nieźle.

 

Uważam „Izolację” za niezłego fanfika z problemami, wynikającymi z ograniczonej ilości stron. Podejrzewam jednak, że jest to fanfik na raz i czytelnik nie będzie chciał po niego sięgnąć po raz drugi. Jednak fanom gatunku może przypaść do gustu.