nie ma przeznaczenia Festung Celestia [NZ][Alternate Universe][Crossover][Human][Random][Dark]

[Dr Blankflank]

Sequel niezakończonego (!) Fallout Equestria: Nie ma przeznaczenia - zawiera spoilery (również zakończenie).

 

Oświadczenie:

Ze względu na treść opowiadanie nie jest przeznaczone dla osób wrażliwych. Wszelkie wydarzenia opisane w opowiadaniu są fikcją, a ich podobieństwo do zdarzeń rzeczywistych jest przypadkowe.

 

Reader discretion is advised.

 

Z ostrożności procesowej informuję, że zdaję sobie sprawę, że nie jestem kucykiem. Opowiadanie to jest fikcją dziejącą się w świecie Terra, zaś doświadczenia bohaterów są wymyślone (w szczególności ich interakcje z kucykami i innymi wyimaginowanymi postaciami) i nie oddają doświadczeń autora. Występujące na Terze kucyki mają często znaczenie symboliczne bądź humorystyczne.

 

 

Format oryginalny:

https://gitlab.com/fallout-equestria/festung-celestia-pl/

 

 

Google Docs:

Wprowadzenie

Prolog

 

Uznanie autorstwa:

Opowiadanie zawiera (częściowo zmienione) fragmenty polskiego tłumaczenia Fallout Equestria (autorka oryginału: Kkat). Z tej powieści (oraz z Fallout Equestria: Project Horizons autorstwa Somber) pochodzi znaczna część świata Equestrii odmienna od przedstawionej w serialu Mój Mały Kucyk: Przyjaźń to Magia.

Serial ten, stworzony przez Lauren Faust dla Hasbro, jest również moją inspiracją. Pochodzi z niego wiele postaci i/lub imion ludzi w świecie Terry.

Sunshine jest, o ile mi wiadomo, postacią stworzoną przez DawnSomewhere, występującą między innymi w Where Are We: You Need Variety.

[Sun]

Przeczytałem i... i mam w sumie mieszane uczucia. Miałem wrażenie jakbym czytał fika z 2012 czy 2013 roku (pegazorożce, selfinsert?, główny bohater jest mężem Twilight?). To samo w sobie nie jest nic złego. Po prostu ma swój taki, nostalgiczny vibe. 

Sama historia jest krótka (na razie). Najpierw prolog, pobieżnie nam mówiący, że na świecie doszło do zagłady przez megazaklęcia i balefire. I tak nastał Fallout Equestria. Trochę inaczej niż w tłumaczeniu Poulsena, ale nie przeszkadza mi to. 

Rozdział pierwszy opowiada z kolei o ostatnich chwilach w laboratorium, zanim próba tworzenia alikornów skończyła się powstaniem, jeśli dobrze pamiętam, Goddes. Pomysł fajny. Wykonanie... w sumie, pierwsza część jest spoko. Dobrze oddana Twilight i Trixie, czuć klimat laboratorium. Nie obraziłbym się może na więcej opisów i wydłużenie sceny, ale domyślam się, że to miało służyć tylko wprowadzeniu bohatera i jego relacji z Twilight. I w sumie ta relacja mi się jakoś nie podobała. Tak po prostu. Jakoś mi nie leży, nie czuję jej i tyle. Mogę zgadywać, że ta relacja będzie miała jakiś wpływ na bohatera w przyszłości, ale dalej mi nie leży. 

A skoro już przy bohaterze jesteśmy, to też mam pewne zastrzeżenia. Jego imię mi kompletnie nie pasowało do kontekstu. Przynajmniej do końcówki gdzie, jeśli dobrze zrozumiałem, wyszło, że przybył z innego świata. Bez informacji dlaczego, skąd i w ogóle. Jakoś mi to nie pasowało do fallouta.  

 

Cytat

-- Ratuj swoje dzieci -- wyszeptała, po czym ugięły się pod nią nogi i osunęła się bezwładnie na podłogę. -- A ja... Ja... Ja sobie tutaj spokojnie umrę...

Cudowne zakończenie. Mocno się uśmiałem. 

 

I jeszcze kwestia formy. Pierwsze wrażenie nie jest najlepsze. Brak akapitów (wcięć), brak justowania, a zamiast półpauz są dwa myślniki. Muszę przyznać, że to kreatywne rozwiązanie problemu braku półpauzy, ale dalej niepoprawne. Zagłębiając się w tekst, widzę sporo powtórzeń i brak płynności. Albo po prostu ja nie mogłem złapać flow.

Z drugiej strony nie zauważyłem literówek, a do tego mamy poprawne i estetyczne odstępy między akapitami.

 

Podsumowując... nie porwało mnie to. Nie jest to zły fik, ale po prostu... nie powalił. Ale może komuś innemu się spodoba.