Horse_Wars: Niewolnicy (by PiekielneCiastko)

[Nightmare]

(nie ma pierścienia. Istnieją takie mazie zatrzymujące magię)

Kolejna siatka rozpięła się nad tobą, i kolejna, i kolejna. Kuce zbierały się do wyjścia.

[Ohmowe Ciastko]

Nagle moja złość przestała walczyć. Czułem, że skupia się przed czymś dużym. Po chwili zobaczyłem jego myśli.

Czy on chce zniszczyć cały ten budynek? Personyfikacja gniewu wytworzyła z całej mocy, na jaką mogłem się zebrać, pełną falę uderzeniową wędrującą bezpośrednio z mojego ciała. Próbowałem przejąć kontrolę, ale szło mi to topornie. Po chwili wytworzyłem z mocy, którą udało mi się uszczknąć, coś na wzór bariery. Modliłem się, by w razie czegoś to ich uratowało. Nie pomyślałem o ochronie samego siebie. Na szczęście zrobił to Gniew.

[Nightmare]

Ktoś zatrzymał mocą całą falę.

- Co ty byś beze mnie zrobił? - usłyszałeś znajomy głos od strony drzwi.

[Ohmowe Ciastko]

W końcu udało mi się przejąć całkowitą kontrolę, ku złości personifikacji mojego gniewu.

-Goń ich!

[Nightmare]

- Po co? Są tu. - pokazała wszystkich związanych w kącie.

[Ohmowe Ciastko]

Ja... jak ona to tak szybko zrobiła?

-Proszę, pomóż mi.

[Nightmare]

złapała kopytem za jeden odważnik i pomagając sobie skrzydłami odłożyła go na bok. [ciach] Po kilku minutach powstała dosyć duża dziura w sieciach.

[Ohmowe Ciastko]

Wydostałem się przez nią i wyszedłem z pomieszczenia na zewnątrz. Musiałem ochłonąć. Denerwowało mnie, że nic mi się nie udaje.

[Nightmare]

Kate wyszła do ciebie.

- Co jest? Wkurzasz się, że ci uratowałam skórę?

[Ohmowe Ciastko]

-Nie, raczej wkurzam się, że pozwoliłem się złapać. Jeśli pozwolisz, to ja się przejdę.

[Nightmare]

- Dobra. - odeszła dalej.

[Ohmowe Ciastko]

Wstałem i zacząłem chodzić bez celu po mieście. Praktycznie pilnowałem tylko, żeby nie uderzyć w kogoś albo w np. latarnię. Cały czas myślałem. O wszystkim i o niczym.

[Nightmare]

Dotarłeś przez przypadek aż do mieszkania Kate.

[Ohmowe Ciastko]

Rozejrzałem się po okolicy w poszukiwaniu jakiejś ławki. Nie chciało mi się jeszcze wchodzić do środka, ale nie chciałem też zbytnio się oddalać.

[Nightmare]

Ławka była obok czegoś na rodzaj parku.

[Ohmowe Ciastko]

Rozsiadłem się na niej i nie wiedząc co zrobić z wzrokiem spojrzałem się w niebo.

[Nightmare]

Dwa słońca powoli zachodziły. Kilka chmur jeszcze pałętało się po niebie.

[Ohmowe Ciastko]

Siedziałem sobie i patrzyłem na chmurki, przeczesując moją pamięć w poszukiwaniu czegoś, co mogło spowodować mój pech. Jeszcze nigdy mi się nie zdarzyło, że miałem taki ciąg nieudanych akcji.

[Nightmare]

Obok usiadła Kate.

- Zgaduję, że coraz mniej ci się na Pegozji podoba. Mam rację?

[Ohmowe Ciastko]

-To fajna planeta, chociaż te dwa słońca zbyt mocno świecą po oczach-odpowiedziałem- Po prostu ostatnio wszystko mi się nie udaję. Musisz mi wierzyć na słowo, ale byłem w gorszych sytuacjach niż z tobą i radziłem sobie z nimi bezproblemowo. Sądzę, że coś mi się uda to i złą passę przełamie. Ech, nie będę cię zagadywał moimi problemami. Coś powiedzieli?-miałem na myśli tych, którzy złapali mnie w siatkę. Nie miałem pojęcia, jakim sposobem im to się udało. Przecież tysiące razy odbijałem szybciej lecące pociski albo walczyłem z sithami, co wymagało gigantycznego refleksu. A teraz złapali mnie jak jakieś dziecko.

[Nightmare]

- Zniknęli. Teleportacja. - spojrzała w stronę targu.

[Ohmowe Ciastko]

-No to element zaskoczenia draconequus wzięli-znowu dałem ciała. Gdybym tam był, to mógłbym spróbować sprawdzić echo teleportacji. Czym gorszy był jednorożec teleportujący, tym silniej czułbym miejsce ich teleportacji- No cóż, tyle dobrego, że teraz albo zrobią wszystko by nas pojmać albo uciekną stąd. Choć pierwsza możliwość gorsza, to dobrze zaplanowana daje sporo możliwości. Może to wykorzystamy?

[Nightmare]

- Zaraz wracam - powiedziała i podleciała do chmury. Następnie poleciała na targ.

[Ohmowe Ciastko]

A ja sobie nadal siedziałem gapiąc się jak ułomny na chmury. Dziwne, ale nie nudziło mi się to. Może to była zasługa tego, iż usilnie myślałem. Choć teraz wróciłem do myślenia o wszystkim, a jak wiadomo jeśli coś jest do wszystkiego, to jest do niczego. Czyli myślałem o niczym, jakkolwiek dziwnie to brzmi.

[Nightmare]

Po chwili Kate wróciła.

- Skrzynki ze znakami okazały się puste.