(Reedman_PL) Symfonia wojny.

[Reedman_PL]

Jako że Big Mac jest moim najlepszym kumplem w oddziale, postanowiłem podejść do niego i zapytać o możliwość przenocowania w jego namiocie.

[PumpkinWave]

Nawet przez chwilę się nie zastanawiał, gdy pozwolił Ci przenocować. Przy okazji pokazał całkiem zgrabną beczułke cydru, którą owinął w śpiwór, aby nie było jej widać. Jego spojrzenie mówiło samo za siebie - to nie był zwykły cydr, a jutro dzień może być koszmarem.

[Reedman_PL]

Pomimo pokusy nie chciałem pić za dużo. Jeśli jutro czeka nas ciężki dzień to nie mogę być w złej formie, zarówno fizycznej jak i umysłowej.

[PumpkinWave]

Nadeszła godzina ciszy nocnej. Leżałeś w namiocie pomiędzy samymi ogierami. Big Mac odszpuntował beczkę i rozlał każdemu do kubka nieco wzmocnionego cydru.

[Reedman_PL]

Uniosłem swój kubek. - Za jutrzejsze zwycięstwo. - Powiedziałem kolegom, a następnie wychyliłem pierwszy łyk cydru.

[PumpkinWave]

Wypiłeś jeszcze dwie kolejki, zanim zdecydowałeś się spasować. Nie musiałeś się nawet tłumaczyć i obyło się bez niewybrednych komentarzy, ponieważ twoi towarzysze wiedzieli że masz od nich słabszą kondycje i wytrzymałość. Nie spędziłeś w końcu kilku lat życia na samym treningu.

[Reedman_PL]

Posiedziałem i pogadałem jeszcze kilka minut z kolegami, a następnie postanowiłem położyć się spać.

[PumpkinWave]

Rano obudziłeś się w nie najgorszym stanie, byłeś wdzięczny znajomym że nie nalegali żebyś wypił więcej.

[Reedman_PL]

Wygramoliłem się z betów w których spałem i wyszedłem z namiotu. Przeciągnąłem się, a następnie poszedłem w ustronne miejsce za potrzebą.

[PumpkinWave]

Gdy wróciłeś Big Mac poprosił cię o pomoc w złożeniu namiotu. Jako że nie miałeś nic przeciwko, pomogłeś mu. Zauważyłeś przy okazji że wypili resztę zawartości baryłki bez ciebie.

[Reedman_PL]

Trochę było mi szkoda że dokończyli beze mnie, ale nie czułem jakiegoś żalu do nich.

- W końcu wczoraj spasowałem, a oni pewnie potrzebowali jeszcze trochę na klina. - Pomyślałem, właśnie kończąc pakować namiot.

[PumpkinWave]

Wyruszyliście gdy słońce było jeszcze nisko. Cały czas kierowaliście się na północ, w stronę Changei.

[Reedman_PL]

Po około trzydziestu minutach spokojnego marszu podszedłem do dowódcy.

- Czy wiadomo co nas czeka w tym mieście? - Spytałem, równając tempo z nim.

[PumpkinWave]

- Najpewniej Changelingi... i to całe mnóstwo, widzisz ilu jest gwardzistów? Na każdego z nich przypadają co najmniej dwa. - odpowiedział tonem z którego trudno było wyczytać emocje.

[Reedman_PL]

- O ile wiem nigdy nie jest ich mało. Może zabrzmi to idealistycznie, ale uważam że brak liczebności nadrabiamy determinacją, a tego Changelingom brakuje. - Odparłem, poprawiając pas trzymający karabin.

[PumpkinWave]

- Niestety, nie zgodzę się z tobą do końca. Mamy determinację, może nawet więcej od nich... lecz oni mają zamiast mózgów swoją narodowo-socjalistyczną papkę, poza tym, to tak naprawdę walczą o swoje przetrwanie... ale wiesz czym my nadrabiamy? Naszym hartem ducha, naszym patriotyzmem i chęcią zemsty! Prawda chłopaki?! -wykrzyknął w stronę wojska, które potwierdziło zgodnym chórem.

[Reedman_PL]

- Ma pan rację, dopiero wczuwam się w bycie żołnierzem. Mam nadzieję, że w tym mieście znajdziemy innych cywilów lub chociaż informacje gdzie są. - Odpowiedziałem.

- Hmmm... A gdyby tak nieco ulepszyć swoją broń. - Obejrzałem się na karabin. - Czy mamy może zapasowy krótki nóż i kawałek paska? - Zapytałem dowódcę po chwili.

[PumpkinWave]

- Nie, skieruj się do zaopatrzeniowców, wleką się gdzieś na końcu. - powiedział, po czym wskazał kierunek.

[Reedman_PL]

Zatrzymałem się na chwilę by poczekać na nich. Gdy zobaczyłem ogierów niosących sporej wielkości bagaże, podszedłem i zadałem im to samo pytanie.

[PumpkinWave]

- Ależ jasne, Light Package, nóż i kawałek paska, migiem! - krzyknął do oddalonego o kilka metrów pegaza, który natychmiast zaczął przeszukiwać wóz w celu znalezienia komponentów. Gdy już mu się udało, podleciał do ciebie, aby ci je przekazać.

[Reedman_PL]

Wziąłem obie te rzeczy od kuca i podziękowałem. Następnie za pomocą magii przyłożyłem nóż do prawej strony karabinu, tuż przy lufie, by ostrze nieco wystawało z przodu. A za pomocą paska przymocowałem nóż do broni.

- Mała prowizorka, ale może się przydać. - Pomyślałem, gdy kończyłem wiązać.

[PumpkinWave]

Tego wieczoru ponownie rozbiliście obóz. Jako iż nadal nie miałeś swojego namiotu, ponownie zakwaterowałeś się w namiocie Big Mac'a.

[Reedman_PL]

Będąc we wnętrzu namiotu przed pójściem spać postanowiłem opowiedzieć reszcie swoją historię.

- Wiem że każdy z was ma swoją przeszłość. Jeśli chcecie, mogę powiedzieć wam swoją historię. Raczej... ja chciałbym, ponieważ teraz jesteście jedynymi kucami z którymi mogę szczerze pogadać. - Powiedziałem do reszty oczekując na ich odpowiedź.

[PumpkinWave]

- Mogłeś z tym wyskoczyć wczoraj, jak był cydr, no ale dobrze, mów, później my opowiemy ci swoje. - powiedział sierżant oddziału.

[Reedman_PL]

- Byłem trochę padnięty po pierwszym dniu. Więc to było tak... - Opowiadałem im o swoim dzieciństwie, gdzie znalazłem pierwsze części i plany karabinu, atak Changelingów, opustoszałe Ponyville, a na końcu spotkanie z Celestią. Gdy skończyłem pociągnąłem łyk wody z manierki. - Dzięki że wysłuchaliście. Przez tamten czas prócz rodziców nikomu nie mogłem zaufać, aż do wczoraj, gdy dołączyłem do was.