Posealor zwany Pose

Szłam obok Fluttershy, przez chwilę zastanawiałam się jak odpowiedzieć. W końcu odezwałam się powoli. - Nieee... Lore to tylko moja... Przyjaciółka. Mieszkamy razem, nic więcej. Chociaż... Można powiedzieć, że traktuję ją jak siostrę. Ona jest taka miła...

- Tak, idziemy... Też wolałabym wrócić przed zmrokiem, bo Lore będzie się niepokoić... Prowadź, ja... Nie znam drogi... Będę tuż za tobą...

Zawahałam się, nie podobał mi się pomysł pójścia do lasu. - Eee... Wiesz, ja... Nigdy nie byłam... W lesie... Ale... - spróbowałam się uśmiechnąć, a mój głos zabrzmiał nieco pewniej. - Pójdę z tobą... Muszę jakoś ci się odwdzięczyć... Za poczęstunek. Poza tym, chętnie poznam Zecorę...

Uśmiechnęłam się, biorąc kolejne jabłko. - To nie problem, lubię pomagać innym. A twoje przyjaciółki na pewno o tobie pamiętają. Może po prostu... Nie mają czasu? A może mogłabym teraz w czymś ci pomóc?

Wzięłam jedno jabłko i szybko je pochłonęłam. Chwyciłam drugie, ale tym razem się powstrzymałam. - Ojej... Przepraszam, ale... Byłam głodna. Może... Mogłabym czasem przyjść i ci pomóc? Może się okaże, że ja też mam talent do zwierząt? Zaczęłam powoli obgryzać drugi owoc.

Spojrzałam na nią przepraszająca. - Ojej... Wiesz... Może innym razem... Dobrze? Po prostu... Nie jestem jeszcze na to gotowa...

Ruszyłam za Fluttershy. Po kilku sekundach dogoniłam ją i zrównałam krok. - Fluttershy... Może mogłabyś mi później pokazać okolicę? Nieczęsto wychodzę z domu i właściwie nie znam jeszcze miasta.

- Jeśli mogę, to bardzo chętnie. Dziękuję za zaproszenie. Daleko stąd mieszkasz?

Trafiłeś. Ale jest inny powód. Obiecuję, że część 18 (w całości) pojawi się najpóźniej we wtorek.

Uśmiechnęłam się nieśmiało. - Ojej, ja... Przepraszam... Właśnie wracałam do domu, ale... Bardzo chętnie pójdę z tobą. Dziękuję.

- Właściwie to... Jestem tu już od jakiegoś czasu... Ale nieczęsto wychodzę z domu.

1. Jak poznałaś Angela? 2. Jest jakieś zwierzątko, którego nie masz? 3. Co sądzisz o parasprite'ach?

No tak, jak mogłam nie rozpoznać Angela. Uśmiechnęłam się. - Ależ nie, nie sprawiał problemów. Ty jesteś Fluttershy, zawsze chciałam cię poznać. Nazywam się Marina.

Nie wiedziałam co mam z nim zrobić... Przez chwilę stałam i patrzyłam na niego, a on robił to samo. Potem głód przypomniał o swojej obecności. Cofnęłam się o krok, zamierzając odejść.

Znów się zatrzymałam jakieś dwa, może trzy metry od niego. Nigdy nie byłam dobra w ocenianiu odległości... - Hej, malutki... Co tutaj robisz? Nie byłam pewna, czy mnie rozumie, ale i tak nie miałam nic do stracenia.

Zatrzymałam się i przyjrzałam się temu królikowi. Wydawał się znajomy... Ruszyłam powoli w jego stronę.

Szłam powoli, starałam się nie rozglądać na boki, ale to było takie trudne... Czułam się coraz głodniejsza, aż w końcu postanowiłam wrócić do domu po jakieś pieniądze. Ale okrężną drogą, taką, gdzie nie ma żadnych restauracji..

Podeszłam powoli do półki wypełnionej książkami. Niektóre już zdążyłam przeczytać, ale większość nadal czekała na swoją kolej. W końcu wyciągnęłam jedną, otworzyłam na pierwszej stronie i pogrążyłam się w lekturze. Jednak po przeczytaniu kilku stron uznałam ją za średnio interesującą i odłożyłam na miejsce. Jeszcze raz spojrzałam na półkę i postanowiłam pójść się przejść.

Cieszyłem się, że nie otrzymałem konkretnego zadania, bo mogłem sam wybrać sposób, w jaki dołączyć do walki. Najpierw ustawiłem się na niezłej pozycji za sporą skałą i otworzyłem ogień ze zdobycznej broni plazmowej. Nawet jeśli nie mogłem nikogo zabić, to przynajmniej powinni być zaskoczeni faktem, że są ostrzeliwywani z własnej broni. Zamierzałem później podejść bliżej i użyć strzelby.

Ban bo net mi padł i nie będzie mnie najprawdopodobniej do poniedziałku...

Teraz proszę się nie wkurzać, ale nieprędko... Nie mam czasu, nie mam ochoty, nie mam pomysłów... I nie mam internetu. Jak Celestia da, to będzie po świętach.

Tu było demo części 18, ale już jest cała, więc zablokowałem.

Tarreth. Ave on.

1. Sprzęt Widma można było kupić po zostaniu Widmem w zbrojowni SOC. 2. Może się mylę, ale chyba kapitanem Normandii. 3. Nie pamiętam. 4. Wiem, że można było go zabić, albo przekonać do współpracy. Zgaduję, że można też pozwolić mu pójść do bazy krogan i dołączyć do nich.

Ban bo dawno tego nie robiłem.