Bafflord

Imię: Abyssal Outlaw Wiek: Dorosły Gatunek: Kuc ziemny Coś o wyglądzie: Brązowe umaszczenie z szarymi plamami, grzywa i ogon przystrzyżone króciutko (acz niedokładnie), oczy barwy zielonej, twarz zazwyczaj niewyrażająca żadnych emocji. Ma wiele blizn na całym ciele. Nosi krótką opończę z kapturem i kilkoma kieszeniami. Jego CM to śnieżnobiały sztylet Historia postaci: Abyssal Outlaw wychował się w sierocińcu dla kuców w Hoovetown, ponieważ samotnie wychowujący go ojciec został zamordowany przez bandę "gangsterów" grasujących w pobliżu miasteczka, i trzymających w ryzach całą okolicę. Mały kucyk miał bardzo ciężkie warunki do życia, niejednokrotnie głodował, nikt się nie liczył z jego zdaniem, był samotny i niekochany. Tylko jedno uczucie utrzymywało go przy życiu- nienawiść do ciemiężców przez których stracił rodzica. Outlaw wyrósł na chłodnego, cynicznego ogiera, i kiedy osiągnął pełnoletność opuścił mury znienawidzonego sierocińca. Bandyci którzy niegdyś zabili mu ojca zostali pokonani w walce z wojskami wysłanymi przez księżniczkę Celestię przed dwoma laty. Kilkoro jednak uciekło i najpewniej nadal żyli gdzieś w Equestrii. Abyssal Outlaw przysiągł sobie, że zginą z jego kopyta. Odszukał ich wszystkich. Jeszcze w czasach dzieciństwa każdą wolną chwilę przeznaczał na ćwiczenia, by móc uporać się z każdym przeciwnikiem. Teraz wykorzystał zdobyte zdolności do zabicia dawnych gangsterów- jednego po drugim. Znalezienie ich zajęło mu cztery lata, podczas których podróżował przez całą Equestrię i nauczył się wielu przydatnych sztuczek. Pozostawiał za sobą krwawe żniwo, nie tłumaczył nikomu swoich intencji- po prostu zabijał. W efekcie w wielu miastach widniały listy gończe z jego podobizną. Ostatni z bandytów mieszkał w Canterlocie- miał tam dosyć wysoką pozycję, lecz to nie powstrzymało Outlawa. Po wielu planach udało mu się spotkać sam na sam z przeciwnikiem i mimo błagań zakończyć jego żywot. Kiedy ogier zabił już wszystkich wrogów naszła go refleksja nad słusznością swoich działań, uzmysłowił sobie, że mordując te kucyki stał się taki jak one. Nie musiał tego robić, mógł wybaczyć, no a teraz był ścigany w całej Equestrii, nie miał żadnych przyjaciół, i skalał się największymi grzechami. Właśnie wtedy, wędrując przez miasteczko Ponyville usłyszał o wyprawie mającej na celu wyrwanie jakiegoś pegaza z szpon śmierci. Skoro przez te lata odbierałem życie, czy nie słusznym byłoby w ramach pokuty przywrócić je komuś?- zapytał sam siebie, i udał się na poszukiwanie różowego kucyka o imieniu Pinkamena. Umiejętności: Planowanie i skradanie Specjalna zdolność: Skrytobójstwo Początkowy ekwipunek: - Srebrny sztylet - Dmuchawka i 20 zatrutych strzałek - Lornetka

Imię: Abyssal Outlaw Wiek: Dorosły Gatunek: Kuc ziemny Coś o wyglądzie: Brązowe umaszczenie z szarymi plamami, grzywa i ogon przystrzyżone króciutko (acz niedokładnie), oczy barwy zielonej, twarz zazwyczaj niewyrażająca żadnych emocji. Ma wiele blizn na całym ciele. Nosi krótką opończę z kapturem i kilkoma kieszeniami. Jego CM to śnieżnobiały sztylet Historia postaci: Abyssal Outlaw wychował się w sierocińcu dla kuców w Hoovetown, ponieważ samotnie wychowujący go ojciec został zamordowany przez bandę "gangsterów" grasujących w pobliżu miasteczka, i trzymających w ryzach całą okolicę. Mały kucyk miał bardzo ciężkie warunki do życia, niejednokrotnie głodował, nikt się nie liczył z jego zdaniem, był samotny i niekochany. Tylko jedno uczucie utrzymywało go przy życiu- nienawiść do ciemiężców przez których stracił rodzica. Outlaw wyrósł na chłodnego, cynicznego ogiera, i kiedy osiągnął pełnoletność opuścił mury znienawidzonego sierocińca. Bandyci którzy niegdyś zabili mu ojca zostali pokonani w walce z wojskami wysłanymi przez księżniczkę Celestię przed dwoma laty. Kilkoro jednak uciekło i najpewniej nadal żyli gdzieś w Equestrii. Abyssal Outlaw przysiągł sobie, że zginą z jego kopyta. Odszukał ich wszystkich. Jeszcze w czasach dzieciństwa każdą wolną chwilę przeznaczał na ćwiczenia, by móc uporać się z każdym przeciwnikiem. Teraz wykorzystał zdobyte zdolności do zabicia dawnych gangsterów- jednego po drugim. Znalezienie ich zajęło mu cztery lata, podczas których podróżował przez całą Equestrię i nauczył się wielu przydatnych sztuczek. Pozostawiał za sobą krwawe żniwo, nie tłumaczył nikomu swoich intencji- po prostu zabijał. W efekcie w wielu miastach widniały listy gończe z jego podobizną. Ostatni z bandytów mieszkał w Canterlocie- miał tam dosyć wysoką pozycję, lecz to nie powstrzymało Outlawa. Po wielu planach udało mu się spotkać sam na sam z przeciwnikiem i mimo błagań zakończyć jego żywot. Kiedy ogier zabił już wszystkich wrogów naszła go refleksja nad słusznością swoich działań, uzmysłowił sobie, że mordując te kucyki stał się taki jak one. Nie musiał tego robić, mógł wybaczyć, no a teraz był ścigany w całej Equestrii, nie miał żadnych przyjaciół, i skalał się największymi grzechami. Właśnie wtedy, wędrując przez miasteczko Ponyville usłyszał o wyprawie mającej na celu wyrwanie jakiegoś pegaza z szpon śmierci. Skoro przez te lata odbierałem życie, czy nie słusznym byłoby w ramach pokuty przywrócić je komuś?- zapytał sam siebie, i udał się na poszukiwanie różowego kucyka o imieniu Pinkamena. Umiejętności: Planowanie i skradanie Specjalna zdolność: Nie muszę posiadać żadnej, ale rób jak chcesz

Jeśli tylko się kwalifikuję, to też bym poprosił o dopisanie

Hmm... Pinkie? Nie spodziewałem się, ale może być

Imię: Subtle Sense Opis wyglądu/zdjęcie: Sense jest smukłym jednorożcem, o białym umaszczeniu i krótkiej, białej grzywie przeplecionej czerwonymi pasmami. Ogon tego samego koloru ma ciasno związany i opadający jednym grubym strąkiem do ziemi. Jego oczy mają szkarłatny odcień upodobniający go do drapieżnika. Cutie Mark Subtle Sensa przedstawia zmarszczkę na spokojnej tafli wody. Kucyk ubiera się w prostą, lecz długą opończę, która opina całe jego ciało. Na głowie nosi szeroki kapelusz rzucający cień na jego twarz. Doświadczenie/Początkowa Magiczna moc: W związku z prześladowaniami, które Sense musiał znosić w dzieciństwie udało mu się wykształcić u siebie coś w rodzaju systemu wczesnego ostrzegania. Umiał wyczuć nastawienie innych kucyków do siebie. Po latach zdolność ta pogłębiła się umożliwiając mu wykrywanie obecności i ogólnego stanu emocjonalnego (takiego jak strach, wściekłość, smutek) pobliskich inteligentnych stworzeń (lecz nie działa to na prymitywne bestie). Podczas swoich wędrówek Sense dowiedział się co nieco o magii, i poznał kilka przydatnych sztuczek, jednakże jego umiejętności w tej dziedzinie najłatwiej określić jako nieco ponadprzeciętne. Krótka historia: Subtle Sense urodził się w małej bezimiennej wiosce na granicy Equestrii, gdzie mieszkali jego rodzice- jednorożce będące swoistymi lekarzami tamtejszej społeczności. Proste kucyki przypisywały im jednak nadnaturalne zdolności. Jako jedyni posiadacze rogów w całym miasteczku musieli znosić uwagi o ich wielkiej mocy, a także dary składane im przez wieśniaków "żeby siła ta zawsze służyła w naszej sprawie". Wszystko zmieniło się, gdy jednorożcom urodziło się dziecko: mały Subtle Sense. Źrebak przyszedł na świat z rzadkim schorzeniem- albinizmem. Jego rodzice tłumaczyli innym kucykom, że ta choroba zdarza się raz na milion, jednakże wieśniacy im nie uwierzyli. Zaczęli plotkować między sobą, że jednorożce za sprawą tajemniczego rytuału dały życie piekielnemu bękartowi, który zabije ich wszystkich ze śmiechem na ustach. Wszyscy nieprzychylnie spoglądali na niemowlę ale nie odważyli się otwarcie oskarżać o cokolwiek potężnych lekarzy. Kiedy Sense podrósł zaczął uczyć się fachu od rodziców, którzy mówili, że to on odziedziczy tytuł lekarza w wiosce, jednak robił to niedokładnie, ponieważ wiedział że mieszkańcy nigdy go do końca nie zaakceptują. Co rusz słyszał drwiny i szydercze śmiechy w jego kierunku od zgrai wsiowych dzieciaków, które jednak powstrzymywały się kiedy rodzice małego jednorożca pojawiali się w polu widzenia. Minęło dziesięć lat, i Subtle Sense nareszcie zaczął czuć się dobrze w wiosce, miał nawet przyjaciół. Niestety wtedy wydarzył się nieszczęśliwy wypadek- jednorożca i jego kolegę zaatakował wilk podczas spaceru po lesie. Sensowi udało się go przegonić za pomocą magii, ale drugi kucyk został ranny. Kiedy przybyli do miasteczka, a lokalna społeczność zobaczyła rannego kuca przewieszonego przez jego plecy podniosła się wielka wrzawa- na nic zdały się tłumaczenia i wstawiennictwo przyjaciela, wieśniacy byli pewni winy Subtle Sensa. Jego rodzice próbowali uspokoić tłum, ale spełzło to na niczym. Ogierowi nie pozostało nic poza ucieczką przed rządną krwi tłuszczą, biegł więc aż nogi poniosły go tak daleko jak nigdy wcześniej. Jednorożec nie miał już po co wracać do wioski, więc postanowił wędrować po świecie szukając miejsca, gdzie mógłby zamieszkać. Wszędzie jednak spotykał się z odrzuceniem. Po kilku latach wędrówki natrafił na miasteczko o nazwie Ponyville. Kiedy tam dotarł usłyszał plotki o tym, że miejscowa bibliotekarka szuka kompanów do podróży po Equestrii. "Wspaniale byłoby wędrować z przyjaciółmi, a nie samotnie"- rozmarzył się Sense. "Ale... czy mnie przyjmie i zaakceptuje"? Przedmioty: - opończa - kapelusz - torba w której znajdują się: - suche racje żywnościowe - kilka ciężko zarobionych monet - prosty śpiwór - przenośna apteczka - mapy odwiedzonych krain - kilka zwojów i transkryptów - parę pamiątek z miejsc do których zawitał Sense

Imię: Subtle Sense Opis wyglądu/zdjęcie: Sense jest smukłym jednorożcem, o białym umaszczeniu i krótkiej, białej grzywie przeplecionej czerwonymi pasmami. Ogon tego samego koloru ma ciasno związany i opadający jednym, grubym strąkiem do ziemi. Jego oczy mają szkarłatny odcień upodobniający go do drapieżnika. Cutie Mark Subtle Sensa przedstawia zmarszczkę na spokojnej tafli wody. Kucyk ubiera się w prostą, lecz długą opończę, która opina całe jego ciało. Na głowie nosi szeroki kapelusz rzucający cień na jego twarz. Doświadczenie/Początkowa Magiczna moc: W związku z prześladowaniami, które Sense musiał znosić w dzieciństwie udało mu się wykształcić u siebie coś w rodzaju systemu wczesnego ostrzegania. Umiał wyczuć nastawienie innych kucyków do siebie. Po latach zdolność ta pogłębiła się umożliwiając mu wykrywanie obecności i ogólnego stanu emocjonalnego (takiego jak strach, wściekłość, smutek) pobliskich inteligentnych stworzeń (lecz nie działa to na prymitywne bestie). Podczas swoich wędrówek Sense dowiedział się co nieco o magii, i poznał kilka przydatnych sztuczek, jednakże jego umiejętności w tej dziedzinie najłatwiej określić jako nieco ponad przeciętne. Krótka historia: Subtle Sense urodził się w małej bezimiennej wiosce na granicy Equestrii, gdzie mieszkali jego rodzice- jednorożce będące swoistymi lekarzami tamtejszej społeczności. Proste kucyki przypisywały im jednak nadnaturalne zdolności. Jako jedyni posiadacze rogów w całym miasteczku musieli znosić uwagi o ich wielkiej mocy, a także dary składane im przez wieśniaków "żeby siła ta zawsze służyła w naszej sprawie". Wszystko zmieniło się, gdy jednorożcom urodziło się dziecko: mały Subtle Sense. Źrebak przyszedł na świat z rzadkim schorzeniem- albinizmem. Jego rodzice tłumaczyli innym kucykom, że ta choroba zdarza się raz na milion, jednakże wieśniacy im nie uwierzyli. Zaczęli plotkować między sobą, że jednorożce za sprawą tajemniczego rytuału dały życie piekielnemu bękartowi, który zabije ich wszystkich ze śmiechem na ustach. Wszyscy nieprzychylnie spoglądali na niemowlę ale nie odważyli się otwarcie oskarżać o cokolwiek potężnych lekarzy. Kiedy Sense podrósł zaczął uczyć się fachu od rodziców, którzy mówili, że to on odziedziczy tytuł lekarza w wiosce, jednak robił to niedokładnie, ponieważ wiedział że nigdy mieszkańcy go do końca nie zaakceptują. Co rusz słyszał drwiny i szydercze śmiechy w jego kierunku od zgrai wsiowych dzieciaków, które jednak powstrzymywały się kiedy rodzice małego jednorożca pojawiali się w polu widzenia. Minęło dziesięć lat, i Subtle Sense nareszcie zaczął czuć się dobrze w wiosce, miał nawet przyjaciół. Niestety wtedy wydarzył się nieszczęśliwy wypadek- jednorożca i jego kolegę zaatakował wilk podczas spaceru po lesie. Sensowi udało się go przegonić za pomocą magii, ale drugi kucyk został ranny. Kiedy przybyli do miasteczka, a lokalna społeczność zobaczyła rannego kuca przewieszonego przez jego plecy podniosła się wielka wrzawa- na nic zdały się tłumaczenia i wstawiennictwo przyjaciela, wieśniacy byli pewni winy Subtle Sensa. Jego rodzice próbowali uspokoić tłum, ale spełzło to na niczym. Ogierowi nie pozostało nic poza ucieczką przed rządną krwi tłuszczą, biegł więc aż nogi poniosły go tak daleko jak nigdy wcześniej. Jednorożec nie miał już po co wracać do wioski, więc postanowił wędrować po świecie szukając miejsca, gdzie mógłby zamieszkać. Po kilku latach wędrówki natrafił na miasteczko o nazwie Ponyville. Kiedy tam dotarł usłyszał plotki o tym, że miejscowa bibliotekarka szuka kompanów do podróży po Equestrii. "Wspaniale było by wędrować z przyjaciółmi, a nie samotnie"- rozmarzył się Sense. "Ale... czy mnie przyjmie i zaakceptuje"? Przedmioty: - opończa - kapelusz - torba w której znajdują się: - suche racje żywnościowe - kilka ciężko zarobionych monet - prosty śpiwór - przenośna apteczka - mapy odwiedzonych krain - kilka zwojów i transkryptów - parę pamiątek z miejsc do których zawitał Sense

NMM: W chatce Pinkie poczuła się bezpieczniej i odetchnąwszy z ulgą, zaczęła przyglądać się wystrojowi. Wtedy zauważyła, że ona i Zecora nie są same w pomieszczeniu- w czarnym kącie widziała jakiś dziwny kształt na widok którego zaczęło ją szczypać w kolanie.

NMM: Po drodze do domku Zecory napotkała jednak na stado groźnie wyglądających wilków, które zaczęły szczerzyć kły na jej widok i łapczywie oblizywać wargi. Pinkie zrobiła krok w tył, ale usłyszała za sobą głośne ujadanie świadczące o tym, że została otoczona...

NMM: Rarity powiedziała do Pinkie, że wygląda beznadziejnie, a różowy jest niemodny

Luna: Pomyślała, że powinna odwiedzić Rarity, i sprawdzić czemu jej nie było na wyścigu

Luna: Wtedy RD zaproponowała jej, żeby urządziła imprezkę na cześć wygranej Rainbow w wyścigu

NMM: RD powiedziała Pikie, że to była jej wina

NMM: Ale i tak musi jechać do szpitala

Luna: Ale Pinkie udało się ją złapać

NMM: I nagle wielki czarny cień przysłonił niebo

NMM: Na ostatniej prostej RD zaczyna wpadać w turbulencje

NMM: lecz nie potrafi nic dostrzec z poza tłumu

NMM: gdzie widzi, że RD przegrywa

NMM: i jest niezadowolona z włamania Pikie

Luna: przypomniała sobie, że pożyczyła go Applejack

Dziękuję wszystkim za opinie. Mam też kilka pytań odnośnie tego wątku: Czy jest sens wstawiać tutaj dalej arty (tzn. czy interesuje to kogokolwiek) zaznaczam, że są to moje pierwsze rysunki kucyków, może w przyszłości będzie lepiej? Czy mogę wstawić tu rysunki niezwiązane z kucykami (dawniej rysowałem różnorakie stwory i monstra )?

Moje bazgroły Nie zajmuję się rysowaniem, ani nie znam żadnych technik (oprócz wymyślonych przez siebie ), więc prosiłbym o nie hejtowanie mnie zbytnio. Rysuję długopisem, bo tak jakoś nigdy nie przepadałem za ołówkiem Mam nadzieję, że mimo wszystko się spodoba Te są inspirowane innymi grafikami: A ten jest mój własny: A tu coś co robiłem przez dłuższy czas w 3 wersjach:

Zaraz, niech no rzucę okiem do mojej fajniastej torby... Co my tu mamy... - Zestaw małego pirotechnika? A, tak to do tworzenia fajerwerków! - Tarta? Nie mam pojęcia skąd się to tu wzięło... - Młotek? Mama powiedziała, że mam sobie wbić wiedzę do głowy. - Pluszowy kotek? Jest taaaki słodki! - Przenośne urządzenie do wytwarzania portali? Chyba mam na to patent... - Chmurka? Jest taka mięciuśka! - Książka zatytułowana " Żwirowe babeczki- czyli jak ugotować danie dla monstrualnego kamieniozaura"? Eee tam, wcale mu nie smakowało. - Przewodnik po krainie nadmiernie interpretowanego impresjonizmu? Byłbym imbecylem gdybym nie potrafił zrozumieć prostych zasad kierujących mym zachowaniem w skrajnych przypadkach... a do tego dodawali babeczki gratis do każdego egzemplarza! - Wyrzutnia majonezu o smaku malinowej pomarańczy? Robi furorę na imprezkach, i do tego świetnie smakuje - Mój zapasowy klon? Trzymam go na wypadek gdyby coś stało się z tym, który jest zahibernowany w moim domu... Może na tym zakończę ponieważ nie sięgam już głębiej kopytkiem, naszła mnie też ochota na zagranie kilku skocznych rytmów na centymetrze krawieckim przy akompaniamencie fioletowo- żółtych delfinków błotnych. Pa!

Yupie! Cześć Pinkie, nazywam się Funny Mane i mam nadzieję, że zostaniemy najlepszymi przyjaciółmi... znaczy się, że świetnie spędzę czas ucząc się w klasie najbardziej imprezowego kucyka w całej Equestrii! Imię:Funny Mane, lub Funny jak nazywają mnie przyjaciele Płeć:Ogier Pochodzenie:Manehattan Rasa:Jednorożec Cutie Mark:Fajerwerki Talent:Magiczne sztuczki z wykorzystaniem prześcieradła i kilograma rzepy Wygląd:Pomarańczowy jest spoko, i dlatego jestem najpomarańczowszym pomarańczowym kucykiem Cechy szczególne:Zawsze noszę ze sobą torbę wypełnioną różniastymi, śmiesznymi przedmiotami Ojej... Już tak późno? Muszę lecieć odpalić fajerwerki na cześć mojego zgłoszenia się do klasy! Życzę powodzenia innym kandydatom, narazie!

Ciekaw jestem, czy odrodzenie Discorda było spontaniczną decyzją Celestii, czy szykuje się z tego coś więcej. Według mnie to ciekawy ,,zbieg okoliczności", że Twilight wkracza na nowy poziom szkolenia (najbardziej nurtuje mnie ta księga, którą Luna wyczarowywuje pod koniec odcinka Crystal Empire ep.2 ), a niedługo potem Celestia planuje przekabacić Discorda na swoją stronę. Czyżby się szykowało coś wielkiego?