Po prostu Tomek

Zło.

Notowanie.

Żyć samotnie. Bo nie zawsze ma się tych przyjaciół.

Krótkie życie wypełnione wrażeniami czy dłuższe, ale nieco nudniejsze?

Ban, bo powiedziałbym "pijemy" ale kontratak to wciąż realne zagrożenie. Może trochę Czerwonej Gwardii z Opola utrudni MasterBeziemu życie.

Drugi, bo quasi-RP.

Jantar.

Moja twarz rozjaśniła się. Jak dobrze, że w tym świecie można jeszcze znaleźć bratnią duszę. Oczywiście o pełnym zaufaniu nie ma nawet mowy, lecz wciąż jest z kim porozmawiać. Także rozpocząłem proces torowania sobie drogi przez jednolity tłum. Gdy spotkaliśmy się twarzą w twarz uśmiechnąłem się szerzej, wyciągając dłoń w jego kierunku.

- Iwan! Cześć. Jak widzę dalej radzisz sobie z życiem? - zagadnąłem przyjaźnie. Ciekawe, co ma do powiedzenia.

Bo jesteś pod działaniem efektu  "Zaburzenie" pminus dziesięc do normalności, plus sześć do nieogarnięcia.

Medyk. Nazbyt często tu siedzę.

No proszę, tyle możliwości. Pomógłbym proletariatowi i namieszał tak, że nie wiadomo, czy w ogóle naprawią system.

Co byś zrobił, gdyby pojawił się przed tobą Lenin?

Interpolacja.

Tak.

Wierzysz w to, co słyszysz?

Ban, bo podział zaakceptowany, plus wezmę trochę Śródmiescia przy brzegu Odry. Komitet Okręgowy KPP roztasował się w kościele Świętego Jana. Oddziały bolszewickie poradzą sobie z oporem zdrajców z POZ.

Nie.

Widziałeś eksplozję?

Element Wyczucia.

Kalewala.

Nie. Pesymistą.

Modlisz się?

Już kiedyś odpowiedziałem na to pytanie. Czekałbym na śmierć przepełniony smutkiem.

Co byś zrobił, gdybyś został uprowadzony przez POZ?

Obcy.

Fluttershy.

Długotrwały smutek czy szczęście, ale cudzym kosztem?

Nie.

Masz kłopoty ze wzrokiem?

Popływaj w wannie pełnej kostek lodu. Nie odpowiadam za hipotermię.

Medyk! Flacha się skończyła.

Pojedźcie do Canterlot tylko i wyłącznie po to, by skoczyć na bungee z tego urwiska, na którym zamek stoi.

Emronn. Tak jakoś.

Kreatywna jak cholera, ładnie rysuje, mieszka w Opolu, jest modsza.

Nie.

Lubisz słuchać muzyki Słowian i ludów wschodu?

Wedle logiki prawdopodobnie można by na palcach policzyć miesiące, a nawet i dni, jakie pozostały mi do okropnej śmierci.

Co byś zrobił, gdyby pesymizm stał się przymusowy?