Violet Star

Violet zarumieniła się.
-Ja...? -spytała cichym głosikiem. Spojrzała na trójkę kucyków w tym jednego nie naturalnie puszystego.
-Tak ty -powiedziała biała klacz. Źrebak wahał się chwilę z odpowiedzią w między czasie kopytkiem ścierając okruszki z buzi.
-V-violet Star -jęknął przestraszony fioletowy pegaz.

Violetta wyjęła z dłoni ostatni cierniowy kolec po czym rozejrzała się. Wydawało jej się, że coś widziała kontem oka. Przygryzła wargę. Dłoń wciąż bolała i krwawiła.

-Nie uda mi się jej tu znaleźć -szepnęła ze zrezygnowaniem w oczach.

Violetta bezszelestnie wkroczyła w zarośla. Usłyszała ciszy szelest liści. Podeszła tam. Poruszała się cicho ciągle dookoła rozglądając.

-Ta zjawa musi gdzieś być... -wymamrotała pod nosem. Nagle upadła.

-Au! -pisnęła. Jej dłoń wylądowała w krzewie cierniowym, który pojawił się znikąd. Usiadła i spojrzała na zakrwawioną dłoń. Zaczęła powoli wyciągać z niej ciernie sycząc z bólu.

Dziewczyna przytuliła się do Jacoba.

-To miłe, ale dam sobie radę -uśmiechnęła się i powoli poszła w kierunku zarośli. Miał wrażenie, że to właśnie tam ukrywa się zjawa.

//O widać coś pomieszałam (znowu) . Trudno kasuję dodatkową postać nie było, nie ma

-Aha -rzekła cicho dziewczyna i spuściła głowę.

-Więc nie mam szans na odszukanie tej zjawy. Będę musiała sprawić, aby sama tu przyszła -powiedziała.

Violetta spojrzała na Jacoba.

-Myślisz, że mogę w jakiś sposób znaleźć zjawę? -spytała całkiem poważnie.

//Ja gg nie posiadam, ale możemy się chyba kontaktować przez PW?

//Ja jestem chętna!

Tymczasem Violetta zagłębiła się w myślach.

-Kto mógł mi ukraść medalion? Przecież nie rzucał się w oczy i większość nawet nie wiedziała, że go mam -bezradnie spojrzała przed siebie.

-Dziękuje -rzekła miłym tonem dziewczyna i pocałowała Jacoba w policzek po czym podeszła do pozostałych.

-Słuchajcie! -przerwała. Nie wiedziała co powiedzieć. -Pomóżcie mi! Byłam w... jaskini i nagle jakaś niewidzialna siła zerwała mi z szyi medalion! Muszę go znaleźć! Proszę pomóżcie mi sama nie dam rady -jej kocie uszy opadły smutno. Dziewczyna opuściła głowę.

-Proszę... -szepnęła smutno.

Dziewczyna wtuliła się Jacoba.

-Jak? Jak go znajdziemy? - spojrzała na kosiarza ze smutkiem.

-Powinniśmy wrócić do reszty. Może oni mogą nam jakoś pomóc? -próbowała się uśmiechnąć, lecz nie dała rady. Czuła się zbyt przygnębiona, aby się uśmiechać.

Violetta upadła na ziemię. Tajemniczy cień zerwał jej medalion z taką siłą, że prawie zaczęła się dusić. Dotknęła ręką miejsca, gdzie jeszcze niedawno znajdował się medalion.

-Gdzie? Gdzie on jest? -w jej oczach pojawiły się łzy. Rozejrzała się. Tajemnicza postać zniknęła i dziewczyna nie wiedziała, gdzie podział się medalion. Z zrezygnowaniem przymknęła powieki i szepnęła

-Straciłam go...

PaniZbigniew

Za bardzo zakochana w rusku/ zdradza cygana

Violetta wciąż patrzyła na swój medalion. Nic nie rozumiała ze słów Jacoba. Co on miał na myśli?

-Jacob? -przestraszona uklęknęła obok chłopaka i dotknęła dłonią jego twarzy po czym sprawdziła puls.

-Mam nadzieję, że uratowałam ci życie -powiedziała smutno spuszczając głowę.

*wyciąga armatę z konfetti* Witam na forum Amber! Liczę, że będziesz się dobrze bawić i często tutaj zaglądać!

A tak poza tym to chętnie zobaczę twoje rysunki. Sama rysuję, i chciałabym się pochwalić, ale moje rysunki są słaaaaaabe

Violetta spojrzała na Jacoba zapłakanymi oczami i stanowczym tonem rzekła

-Jeżeli mogę ci w jakikolwiek sposób uratować życie, to chcę to zrobić -po czym uśmiechnęła się uroczo.

Od zawsze interesowałaś się kosmetykami?

Violetta przetarła zapłakane oczy i spojrzała na Jacoba.

-Jak? -spytała słabym głosem.

Violetta przytuliła się do Jacoba. Jej płacz niósł się echem po jaskini.

-Nie umieraj!... Nie chcę żebyś umierał -powiedziała łamiącym się głosem. Wtuliła twarz w jego koszulę.

-Proszę... nie umieraj -powiedziała patrząc mu w oczy.

Violetta wytarła łzy dłonią i spojrzała na Jacoba, po czym znów spuściła głowę i zaczęła płakać. Ukryła twarz w dłoniach. Długie czarne kosmyki opadały jej na twarz. 

Violetta zacisnęła powieki. Po jej policzkach popłynęły łzy.

-Ale... czemu? -spytała cicho.

Szczerze to sama nie wiem, ale na przykład figurki z MLP mają CM tylko na jednym boku. Myślę że animatorzy po prostu zapominają, na którym boku ma być owy znaczek i nie przywiązują do tego wagi. W poprzednich generacjach nie było nawet wyjaśniane po co te znaczki właściwie są. Dopiero w obecnej mamy dokładnie podane, że CM to talenty kucyków (choć można się było tego domyślić ).

Wydaje mi się, że kiedyś w dzieciństwie widziałam ten film. Tytuł w każdym razie jest mi znany i zapewne obejrzę sobie orginał.

Taki kubek można sobie zrobić u pierwszego lepszego fotografa, albo tak jak ja wysłać grafikę na yatta.pl i przysyłają ci gotowy kubek. Problem polega tylko na tym, że cena takiego kubeczka wynosi 30zł a na u fotografa kupisz se taki za jakieś 13 albo 15zł. 

Violetta spojrzała na niego ze smutkiem w oczach. Nie wiedziała co powiedzieć. Spojrzała na niego.

-U...umierasz? -powiedziała cicho po jej policzku pociekła łza.