Verlax

Bardzo ci dziękuję, szkoda, że niestety mój skład jest ostro przetrzebiony. A co do opowiadania to wezmę się za nie w niedługim czasie ( o ile najpierw poradzę sobie z moją Read Later listą ).

Otwieram usta jakbym miał zamiar powiedzieć swe "ostatnie słowa", ale zamiast tego natychmiast rzucam się do przodu ze sztyletem. Wampir czy nie wampir, miał dość tych bzdur.

... Zaraz, co? ... Na przyszłość, trzeba wiązać bądź ogłuszać. Trzymam sztylet w pogotowiu, ukryty w płaszczu i powoli odwracam ię w kierunku klaczy. Nie ruszam w jej kierunku, ale uważnie obserwuje każdy jej ruch i przygotowywuję się na jej reakcję. "Co ty tu robisz?" pytam.

Nawet sobie trumnę sprawił... ciekawe czy jeszcze sobie rodzinnej ziemi tam nasypał? "Dobra, otwieraj." powiedziałem do Amona, a ja przygotowałem swój sztylet na wszelki wypadek.

Dziwne... "Coś sumienny jest nasz ścigany." powiedziałem. Zabieram klucz i nożyk, zostawiając pieniądze, w końcu nie jestem złodziejem. "Idziemy." rzekłem i ruszyłem by otworzyć drzwi.

Przeszukuję jego ciało, klnąc na swoją wspaniałą celność.

Rzucam się do przodu i miotam kucowi w twarz, używając woreczka z sheskenem.