Zena92

Pierwszy raz podjąłem się wzięcia udziału w konkursie literackim na MLPPolska. Bardzo się stresowałem. Przeczytałem chyba 100 razy cały tekst i co chwilę wywalałem i dopisywałem jakieś słowa. Ale warto było i niezwykle cieszy mnie tak wysokie miejsce. Pomysł na fanfik pojawił się już 2 lata temu, jednak na skutek braku kreatywności i mocy twórczej leżał przez ten czas nieruszony. Po przeczytaniu ogłoszenia w sprawie konkursu, pomyślałem że będzie dobrym pomysłem jego dokończenie.

Zacząłem aby wytłumaczyć jak wygląda myślenie osoby z trudnościami i dlaczego lakoniczne "wyprowadź się i spokój" nie zadziała.

To nie jest odpowiednie miejsce na taką dyskusję. Poza tym dlaczego tak uważam napisałem w jednej wcześniejszych wypowiedzi.

Mnie mówili że bardzo ważne jest dbanie o własne potrzeby i uczucia, umiejętność ich wyrażania i rozmawiania o nich. Czasem rzeczywiście nie warto czekać aż ktoś inny zauważy twoją potrzebę i uczucia i coś z tym zrobi. Może lepiej było po prostu zapytać czy możesz pożyczyć auto. Wiem że to trudne. Sam mam z tym problem. Najpierw może będą niechętni, będą się bać że coś się stanie. Ale jak 2-3 razy wszystko będzie ok to będą mieli mniejsze problemy z tym. Budowanie zaufania to naprawdę ciężka praca. Tak samo jak z budowaniem zaufania do samego siebie i podnoszenie poczucia własnej wartości. Trzeba przede wszystkim próbować. Terapia grupowa ma tę cechę, że jesteś w kontakcie z innymi ludźmi i często porusza się dość trudne tematy i zachodzą różne relacje między pacjentami. Pod okiem specjalisty można bez większych konsekwencji spróbować różnych stylów zachowania lub przećwiczyć coś co w rzeczywistości byłoby bardzo trudne, chociażby zadbanie o własne potrzeby. Cóż, takie dość cyniczne stwierdzenie raczej osobie w sytuacji Sereny nie pomoże, a wręcz rzuci ją w jeszcze głębszy dołek. Osoby z takimi problemami raczej nie stwierdzą że slogan "wyprowadź się i spokój" im pomoże. Prędzej wyraża brak niezrozumienia uczuć i sytuacji i jeszcze bardziej obniża własną samoocenę takiej osoby. To co tobie wydaje się być błahostką dla Sereny może być problemem nie do pokonania.

Niestety, terminy zawsze są odległe jak to w naszej służbie zdrowia bywa. Jeśli chciałabyś się więcej dowiedzieć coś w tym temacie to pisz śmiało na priv.

@Serena To może zabrzmieć dość dziwnie, ale najlepsze co można zrobić w twoim przypadku, kiedy nie radzisz sobie ze swoją sytuacją w domu to pójść do psychologa. Można podyskutować z nim naprawdę wiele spraw i dojść do ważnych wniosków. Może po kilku spotkaniach zrozumiesz na czym polega twój problem i uda Ci się naprawić relację ze swoimi bliskimi. Mogą Ci także zaproponować wzięcie udział w terapii grupowej. To by było nawet lepsze rozwiązanie. Sam na takie spotkania uczęszczam i spotkałem wiele osób z podobnymi do Twoich problemami. Pozdrawiam.

To w sumie jest pokazanie świata takiego jakim jest. Jego brutalności. Tutaj nie ma psychopatycznej Pinkie Pie. Scena z życia. Bo życie to nie bajka, nie musi skończyć się dobrze. Każdy z nas może skończyć przepołowiony przez pociąg.

Po prostu oglądałem podobną scenę na youtube która zdarzyła się naprawdę i po prostu musiałem o tym napisać.

Applejack wraz z Braeburnem i szeryfem próbują złapać rozwścieczonego byka, który wydostał się z zagrody. RODEO

Tylko jak to uskutecznić?

Cóż, mi tak ojciec powiedział.

Cóż, prawa Murphyego.

Cóż, tak działa ta choroba. Niszczy układ nerwowy.

To dobra rzecz, kiedy na forum zdominowanym przez śmieszków jest miejsce gdzie można porozmawiać na poważnie o swoich problemach. Cóż, ja mam mnóstwo problemów (ewentualnie tak mi się wydaje). Ale na razie "podzielę" się jednym z nich. Moja babcia cierpiała na chorobę Alzheimera. To było przerażające patrzeć jak z biegiem czasu coraz gorzej kontaktowała i stawała się rośliną. Bazując na hipotezach o dziedzicznym przenoszeniu tej choroby boję się, że kiedyś spotka mnie to samo. Myślę o tym od dłuższego czasu i nie mogę sobie z tym poradzić.

Nie pomaga rzucanie takich sloganów. Człowiek z depresją czuje się jeszcze bardziej przytłoczony i niezrozumiany.

Dam dobrą radę. Slogan "weź się w garść" nie pomaga. Pozdrawiam.

Może jestem lewakiem, ale złym człowiekiem nie (chyba). Niech mają szansę.

Cóż nie zwykłem był bawić się w takie rzeczy, lecz sesja powoduje nadmiar czasu u studentów i chroniczne nudy. Ponadto pomysł na ten fanfik pojawił mi się już dwa lata temu. No i podoba mi się temat, że dozwolone wszystko oprócz komedii. Nie umiem pisać wesołych rzeczy. No to cóż... Zapraszam do zapoznania się z tym potworkiem. Untitled_file.wav [dark] [sad] 998 słów (ledwie starczyło)

Ciekawe czemu uważają stworzenie pegaza za trudniejsze.

Lubicie całkować?