Frodo

Loomka- nie, nie widziałam, ale w Smyku byłam

Co do rainbow power, mam jednego kuca. Obłsugi nie ma się co pytać. Managera, chyba też...

Witaj,Księżniczko Luno! Czy mogłabyś odpowiedzieć, na pare moich pytań? 1- Jak to jest być Nigthmare? 2- Czy wznoszenie księżyca jest trudne? 3- Co pomyślałaś, kiedy pierwszy raz zobaczyłaś mane 6? 4- Jak spędzasz czas z Celestią? 5- Jak zareagowałaś, gdy dowiedziałaś się, że Twilight jest księżniczką?

Jest Vinyl! Łiiiii! xD

W McDonald's bęzie RAINBOW POWER!?

A teraz? http://i60.tinypic.com/x2qnx3.jpg

Były w Polsce! Zdjęcie MOJEJ Dashie: http://zapodaj.net/cd581ce360cf0.jpg.html- kucyk http://zapodaj.net/9c9bb6d375100.jpg.html- karta kolekcjonera

- Tak, ja- wysapała-wpuść mnie. Mam ważną sprawę, dla naszej drużyny. Musicie mi pomóc

Antonina weszła do kamienicy. Wiegła po schodach i otworzyła drzwi mieszkania nr. 3 na pierwszym piętrze. Po wejściu do mieszkania zastukała 3 razy we framugę. Przywitała ją cisza. Zdziwiło ją to, gdyż zawsze po haśle dzieciaki biegły na nią. W płaszczu weszła w głąb pokoju. - Tu jesteście- powiedziała z ulgą, widząc trójkę dzieci siedzących cicho na kanapie

Wyszła na ulicę, z myślą, że powołała się na pewną śmierć. Zdawało jej się, że ktoś ją śledzi, ale było to tylko wrażenie. Przynajmniej tak myślała

Nie Lauren Faust. To nie ona

- Tak- powiedziała- Ja już muszę iść, bo mam cały dom na głowie, bo mama rozsyła pakunki, a dzieci same w domu to ńie ciekawa inwestycja- po czym wyszła cicho z mieszkania

Strzała podzeszła do dziewczyny, której postawa, pokazywała, że jest załamana - To ty jesteś Adela?- zapytała

- Ja jestem- odpowiedziała cicho strzała, która milczała

- Nie, nie wszystko w porządku- odpowiedziała nerwowo dziewczyna- Do jak dużej liczby osób mamy dostarczyć?

- Jeżeli nie będziemy walczyć. No to co będziemy robić? Przenosić listy?- zapytała Tosia, zbita z tropu

- Dobrze. Czy jest jakiś ukryty cel naszego spotkania?- zapytałam, głośno odstawiając kubek

- Z chęcią- powiedziała i chwyciła kubek gorącej jeszcze herbaty, stojącej na stole- Jest to trudne?- zapytała zapominając,że ma dopiero 12 lat

- Witaj- odpowiedziałam. Na mojej twarzy pojawił się cień uśmiechu.

- Nie- odpowiedziałam- Musiałam pilnować rodzeństwa, a w moim domu, jest zimno, mokro, woda mi kapała na głowę a ja nie miałam czasu się wysuszyć, ani wyspać. Fatalne skutki

Przepraszam już poprawiam ------------------ - Tak. Przynajmniej ja- odchrząknęłam i głos mi się poprawił. Rozejrzałam się po pokoju w poszukiwaniu wolnego miejsca

- Nazywam się Antonina- wychrypiała dziewczyna, która wydawała się zmęczona- Ale możecie mi mówić "Strzała"

- Witajcie- powiedziała ochrypłym głosem dziewczyna

Tą samą ulicą co długo włosa blondynka biegła osoba, która była albo dziewczyną, albo chłopakiem. Niespodziewanie skręciła do kamienicy. Pobiegła po schodach na trzecie piętro i zaczęła pukać do drzwi mieszkania nr. 10