Dean Ambrows

Tusk.

Sejm polski

Kwiatki.

Początek wiosny.

Bałwan.

Śnieg.

(( Proszsz. Next day.)) Dante wstał rano umył się i wyszedł przed szkołę odetchnąć.

Dante niczego nie stracił. Zebrał karty i usiadł na kanapoe.

8185

Nie mam pojęcia czemu ale ninja.

Dante spojrzał w swoje karty. Potem spojrzał na resztę.

Mniam. Kebab w cieście?

- Tylko jedna pełnoletnia?- zapytał załamany Dante.

Dante usiadł między Ław'em a Elesis. Potasował karty i rozdał każdemu z graczy.

Dante wyciągnął karty.- Jam gotów.- warknął z uśmiechem.

Ta. Dobrze wiedzieć. Teraz można powiedzieć, że mamy tu prawdziwą rodzinë.- powiedział z uśmiechem

Ech. Następny spoko temat. U mnie w domu zaqmwsze jak jest pusto i ciemno czuję czyjąś obecność. A wczoraj jak się obudziłem omal zawału nie dostałem. Otwieram oczy a nademną jakiś cień. Mrugam. Cień znikł. Nomanie Lucyfer.

Zmienił się. Spoważniał, oddałby za ciebie życie. Tak mówił. Cześć młodzi.- zawołał na widok Ław'a i Emily.

Blee Rolady i kluski?

Lucas mi o tobie opowiadał. Nie dziwię się że mu się podobałaś.- powiedział patrząc jej w oczy.

Dante szedł patrząc w niebo. Był głęboko zamyślony.

Dante rozpromienił się.- To choć.- machinalnie złapał ją za rękę. Po chwili zobaczył co zrobił i puścił jej dłoń.

Dante wyszedł z szkoły i pobiegł za Lorence.- Cześć. Chcesz dołączyć do mojej rodziny.- zapytał z nadzieją w głosie.

(( Lucuś ce huga!)) Czerwone oczy mam tobie ich nie dam.

Dante wszedł do szkoły i podał Elesis klucz. Był jakiś przygaszony.