Shine Star

((Szczerze, to wilkołaki nie chcą zostawać w szkole gdy zbliża się pełnia. Wolą być w lesie.))

Ja cię pamiętam )

Gdy wszyscy znaleźli się w jadalni do sali wkroczył Burnett. Spojrzał na wszystkich przenikliwym spojrzeniem.

- Przypominam, że od dziś wieczora za równy tydzień będzie pełnia. Proszę o zachowanie normalności w miarę możliwości. Nie drażnić wilkołaków. - zakończył, po czym otworzył przylegające do jadalni drzwi i wszedł do środka.

Alysse spojrzała na swojego nowego znajomego wilkołaka.

- Czyli za tydzień pełnia - mruknęła do siebie.

((Burnett wszedł do pomieszczenia dla wampirów, czyli tam, gdzie są osoby które zostają kąsane w szyję. To nie boli, ponieważ wampiry wydzielają do skóry coś w rodzaju narkoryku od którego można się uzależnić. Jeśli wampir ugryzie daną osobę kilka razy, to ta osoba może się uzależnić. Oczywiście są też standardowo szklanki z krwią, które można brać do domków - po to są lodówki ))

((Ukeź odszedł z sesji.))

Nagle wszyscy zorientowali się, że minęła już godzina i że czas wracać do szkoły.

Alysse spojrzała na zegarek i ze smutkiem zeszła z kamienia.

- Musimy wracać - mruknęła poprawiając włosy. - Chodź.

Dziewczyna zdjęła spodnie i położyła się na łóżku. Przykryła się kołdrą i po chwili zasnęła. Misha jak zwykle nie mogła wytrzymać i położyła się obok Thery. Dziewczyna bardzo lubiła tak spać, głównie dlatego, że smoczyca miło grzała ją podczas snu.

- Mam nadzieję, że się nie zmienię. - zaśmiała się. - Bez obrazy. - dodała szybko. - A co do pełni to nie wiem... dziewięć dni? Osiem? - mruknęła. - Holiday zawsze mowi takie rzeczy. Zresztą sam byś zauważył.

- Eh... trudno to wyjaśnić... zresztą i tak mało wiem... - mruknęła. - Holiday mowi, że w sytuacji gdy muszę być tym czy tym zmienia mi się wzór. Dajmy taki przykład. W zeszłym roku Eleonora, ta wilkołaczka, o mało nie wpadła w sidła Mario, pamiętasz? Zachipnotyzował ją jakoś, a ja to widziałam z daleka. Nie zdążyłabym dobiec, ale mimo wszystko pobiegłam. I nagle poczułam, jak biegnę normalnie z prędkością światła! Zdążyłam ją odciągnąć, ale Mario uciekł. Potem Holiday powiedziała, że podczas biegu wzór zmienił mi się z ludzkiego na wampirzy. - skończyła. - Więc mniej więcej tak to jest.

- Czuję się niepewnie... hmm... - mruknęła patrząc w las. - Chyba to, że nie kontroluję swoich mocy, że tak to ujmę. W jednej chwili mogę być wampirem, a w następnej elfem. Tu nie ma logiki! - zaśmiała się.

Dziewczyna zastanowiła się przez chwilę.

- Przez 15 lat mieszkałam wśród ludzi. Po swoich 15 urodzinach zaczęłam widzieć duchy, a konkretniej ducha jakiegoś mężczyzny. Było to przerażające, serio. - powiedziała. - Wszystko jest dla mnie nowe i ciągle się jeszcze boję, ale jest lepiej. Kwestia przyzwyczajenia, tak sądzę - stwierdziła.

- Mama wysłała mnie tu bo nie dawała sobie ze mną rady - uśmiechnęła się. - Sama nie wiedziałam nic o istotach nadnaturalnych, a tu Holiday oświadcza że jestem jedną z nich. Co do twojego pytania to nie wiem czym jestem. Naprawdę. - mruknęła bawiąc się palcami. - Jak to mowi nasza dyrektorka, zmienia mi się wzór i jestem wielką niewiadomą - zaśmiała się.

- Sama nie wiem... chyba już nic - stwierdziła z uśmiechem. Przeciągnęła się leniwie. - A ty masz do mnie jakieś pytania?

Misha pobiegła do jednego z legowisk i ułożyła się tam. Thera zaśmiała się, a czując jeszcze jakiegoś smoka spojrzała na niego.

- Widziałam jak stąd wychodził. Chyba poszedł w stronę lasu - powiedziała.

Dziewczyna okryła się kołdrą i zamknęła oczy. Po chwili zasnęła z powodu bólu głowy.

Dziewczyna zasmuciła się.

-Szkoda że tak o mnie myślisz - mruknęła wstając ciężko. - Nie jestem tobą, nie jestem aż tak odważna. Szybko się denerwuję, jestem wrażliwa, powinieneś to wiedzieć - stwierdziła cicho. Wyszła z łazienki trzymając się za głowę, a gdy znalazła się w swoim pokoju opadła n łóżko. Chciało jej się płakać.

Alysse spojrzała na wilkołaka. Nie zachowywał się agresywmie, był miły.

- Może powiesz mi coś o wilkołakach? - spytała zainteresowana.

Dziewczyna westchnęła.

- No wiem, może trochę przesadzam. Ale to bolii! - jęknęła zamykając smutna oczy.

((Burnett jest dorosłym wampirem pracującym dla JBF, do tego łatwo wyprowadzić go z równowagi. Więc nie radzę xD))

- Almura? Zwariowałeś? - spytała zaskoczona i zła. - Rozwaliła mi głowę, a ty chcesz jej podrzucić mojego najlepszego przyjaciela? O nie. - powiedziała patrząc na niego.

((Ja uciekam, bo zaraz głowa mi pęknie. Nie pędźcie tak :3 ))

Thera uśmiechnęła się pod nosem słysząc, co mowi chłopak.

- Mam nadzieję, że będzie. Wyglądam strasznie - mruknęła patrząc na swoje odbicie w lustrze. - Cindy jest skrajnie nieodpowiedzialna. Ona nie ma przecież czterech lat. - dodała czując, jak kręci jej się w głowie.

Dziewczyna spojrzała na Zacka z bólem w oczach.

- Chciałabym - powiedziała cicho. Czuła, jakby miała jej zaraz pęknąć głowa.

Thera upadła po uderzeniu Cindy. Uderzyła się mocno w głowę i złapała się za bolące miejsce, z którego zaczęła się lekko sączyć krew.

- Idiotko! Rozwaliłaś mi głowę! - krzyknęła z całej siły w kierunku dziewczyny. Próbowała wstać, ale miała plamki przed oczami.

Mężczyzna wyrwał się uczniowi.

- Jeśli myślisz, że dam się nabrać na tak płaskie kłamstwo to jesteś w błędzie. Z daleka słyszałem o czym rozmawiacie - warknął. - Macie jeszcze czas do zakończenia poznawania się, ale od razu gdy skończycie oczekuję was w gabinecie komendantki. - dodał i odszedł.

Alysse wyszła z budynku i skierowała się w stronę lasu. Po przejściu kilkuset metrów zobaczyła małą rzeczkę i dość spory kamień, na którym chwilę potem usiadła. - Podoba ci się? - spytała wilkołaka.

- Osz ty! - zaśmiała się w stronę Emi. Złapała poduszkę i rzuciła ją w odwecie.